ZATERDAG 22 AUGUSTUS 
Was het gisteren behoorlijk warm, om vijf uur was het nog 34.6˚ in de schaduw, vandaag ziet het er helemaal anders uit, de temperatuur is prima, 23˚, maar de mooie blauwe lucht is ver-dwenen, het is grijs boven ons en snel vallen de eerste druppels. We gaan verder en al snel zitten we op de D218. We rijden langs het ‘Dune du Pilat’, het grootste zandduin van Europa, bijna 3 km lang, 104 m hoog en 500 m breed, het is er nu een beetje blubberig, op de foto, geplukt internet, ziet het er beter uit.
De D218 gaat over in de D305 en daarna nemen we de D652 richting Parentis-en-Born en Mimizan, een mooie route door dorpen, bossen en langs meren. Het ziet er naar uit dat vrij camperen in deze omgeving is toegestaan, op heel veel plekken zien we campers staan. We kijken op de camperplaats in Gastes, een tip van onze camperkennissen Kees en Ria, inderdaad een mooie plek maar toch gaan we verder, vinden het nog te vroeg om te stoppen! In Mimizan Plage gaan we de camper verzorgen en dan gaan we naar Messanges, kijken of daar een plekje vrij is.
Gelukkig zijn de grijze wolken weer verdwenen en schijnt de weer af en toe en het wordt steeds warmer, rond de middag is het al weer 29 graden, het is benauwd en zijn benieuwd waar dat op uitdraait. Op de camperlaats is gelukkig nog een pelkje voor ons, onze buurman vertelde dat het gisteren hartstikke vol stond en dat er vanochtend een aantal campers waren vertrokken, je mag hier 48 uur vrij staan dus komen er elke dag wel plekjes vrij.
Uiteraard lopen we ’s middags naar het strand, als je aan komt krijg je even het idee naar het Noordzeestrand in Nederland te lopen, de weg gaat omhoog en bovenop staat een strandtent! Ondanks dat het weer bewolkt is liggen er toch nog mensen op het strand en in het water wachten de surfers tot ze mee kunnen met één van de golven, jammer genoeg zijn er vandaag geen hoge golven, erg ver komen ze dan ook niet.
ZONDAG 23 AUGUSTUS 
De dag begint half bewolkt, het is in ieder geval beter dan gisteravond. Weer On Tour rijden we via Capbreton, Biaritz en St. Jean-de-Luz, het stadje waar ooit Lodewijk de XIV trouwde met zijn Maria-Thresa, en rijden om tien voor twaalf Spanje binnen. De bewegwijzeringborden zijn inmiddels alweer tweetalig, op z’n Frans/Spaans en op z’n Basks. Het is maar goed dat we geen haast hebben, het is overal hartstikke druk op straat, is het bij ons op zondag rustig, hier is het precies andersom, alle winkels zijn open en dat trekt natuurlijk veel mensen aan.
In Biaritz zien we de eerste pelgrims wandelen die op weg zijn naar Santiago de Compostella, ze zijn herkenbaar aan de schelp die aan hun rugtas bungelt
Hadden we een uurtje geleden een klein regenbuitje, nu schijnt de zon weer regelmatig en het is 22,5˚, lekker dus! Net voor de Spaanse grens stoppen we bij de boulangerie, kopen een baguette en iets lekkers voorbij de koffie, tenslotte is het zondag vandaag! Buiten loopt een hagedisje van zo’n 15 a 20 cm lang.
Na de grensovergang blijven we daar waar het kan zo dicht mogelijk langs de kust rijden, de omgeving ziet er weer heel anders uit, het vlakke Les Landes met z’n vele dennenbomen heeft plaatsgemaakt voor heuvels en bergen, er wordt hier en daar weer behoorlijk geslingerd.
Bij de eerste pomp die we tegenkomen kost de diesel € 95,6, je zou bijna je tank leeg laten lopen en opnieuw vullen zeggen we altijd als de diesel ergens erg goedkoop is.
Door San Sebastian is geen optie voor ons dus nemen we de rondweg en pakken daarna de mooie toeristische N634 richting Zarautz. In Getaria willen we naar de haven rijden en kijken of we daar een plekje kunnen vinden, helaas je mag met de camper het stadje niet, jammer het zag er net zo gezellig uit. Heel snel zien we een mooi plekje langs de kust waar en we blijven daar een poosje, het is dan alweer 29˚. Om half vijf gaan we op zoek naar een overnachtingsplek, tien minuten later hebben we in
Zumaia een plek gevonden!
MAANDAG 24 AUGUSTUS 
We gaan weer vrolijk op stap, de zon schijnt en gelukkig is het nog niet zo erg warm buiten, vannacht bleef de temperatuur in de camper 25 graden en dat is niet echt lekker, iets openzetten was geen optie omdat het licht regende. We volgen nog steeds de N634 een werkelijk schitterende route op heel veel plekken rijden we heel dicht langs de kust met de zee diep beneden ons. Na elke bocht heb je weer een ander prachtig uitzicht. Af en toe stoppen we even om van het uitzicht te genieten. Bij Deba slaan we rechtsaf en nemen de GI 638 richting Lekeitio
Het stuk tot aan Lekeitio hebben we in 2008 al een keer gereden maar dan vanaf de andere kant, veel kunnen we ons er niet van herinneren alleen dat het eerste stuk vanaf Lekeitio toen erg donker en nat was, je rijdt daar al slingerend tussen de bomen op een smalle weg waar bijna geen stukje weg recht is, af en toe zie je in de diepte de zee. Gelukkig is het vandaag droog en zonnig en dat voelt veel beter! De wegen krijgen steeds andere nummers het is niet meer bij te houden, voor de duidelijkheid we rijden nog steeds zo dicht mogelijk langs de kust.
In Lekeitio hebben we nog even gekeken op de plek waar we 2008 stonden, daar is het zo veranderd dat je nergens meer met de camper kunt staan, nog even kijken naar de nieuwe plek aan de andere kant, dat is een gewone parkeerplaats en daar heb je niet zo’n mooi uitzicht als op de oude plek.
Van Lekeitio rijden we naar Kortezubi en daar gaan we op zoek naar het ‘Bosque de Oma’ of zoals op de bewegwijzeringborden staat Bosque de Pintada, een bos waar honderden bomen door de kunstenaar Agustín Ibarrola, beschilderd zijn in felle kleuren.
We komen op de parkeerplaats bij de ‘Cuevas de Santimamiñe’ de belangrijkste grotten met prehistorische wandschilderingen in Spaans Baskenland. We zien dat het zowel naar de grotten als naar de beschilderde bomen, een behoorlijk eind lopen is en dat is even niet te doen, jammer! We rijden terug naar het dorp en gaan op de parkeerplaats lunchen, tot onze verbazing komt er een vrije Wifi binnen, we proberen de site bij te werken maar dat lukt niet en we hebben ook nog steeds geen Orange winkel gezien om ons Spaanse internetkaartje op te waarderen.
Na de lunch pakken we de draad weer op en rijden via Gernika naar Bermeo, ook na Bermeo is het nog steeds mooi en slingeren we weer door een mooi landschap, heel diep ligt de zee, voor de kust een boorplatform en even verderop het op een schiereilandje gelegen Gazlelugatxe, een kerkje dat door veel mensen wordt bezocht. Op de parkeerplaats is het overvol, smal en steil en er is geen plaats meer voor de camper, het is behoorlijk manoeuvreren om er weer weg te komen, we rijden met spinnende voorwielen de droge parkeerplaats af, komen maar net tegen de bult op!
Na Bakio rijden we via Arminza naar Gorliz een prima te rijden weg mooie brede weg. We hebben op internet gelezen dat je op de parkeerplaats bij het strand zou mogen overnachten, een bord geeft echter aan dat niet meer mag en we gaan geen goden verzoeken ook al horen we dat er gisteren wel campers hebben overnacht. Na een rondje boulevard rijden we verder naar
Ugeraga, daar is een officiële camperplek. Een overwegend zonnige dag met een temperstuur rond de 25 graden, niets mis mee, van ons mag het zo blijven de komende weken.
DINSDAG 25 AUGUSTUS 
We genieten al vroeg van weer een zonnige dag en gaan weer op pad op zoek naar een plekje waar we een groot gedeelte van de dag kunnen doorbrengen, buiten zitten op een parkeerplaats is niet zo ons ding. Op de navigatie acht kilometer noordelijker een Orange winkel gevonden, hopelijk kunnen we ons kaartje daar opwaarderen. Het is gelukt, in de hal van de Eroski is een Orange shop, vanavond kunnen we de site weer bijwerken en kunnen onze volgers weer genieten. En als we weer wegrijden zien we dat de diesel hier € 0,97.8 kost en daar hebben we bewijs van!
Het is inmiddels al elf uur, het duurde even voor we alles voor elkaar hadden en we kunnen weer On Tour. We hebben besloten Bilbao over te slaan, wie weet komt er later nog eens een gelegenheid daar wel te gaan kijken. Voor we weer terug bij de kust zijn pakken we de autosnelweg (A-8) om langs Bilbao te rijden en net voor Onton zitten we weer op de toeristische route, die hier weer de N-634 heet. Onderweg zien we weer pelgrims, soms lopend en soms ook fietsend en dat is best pittig als je 10% omhoog moet, indrukwekkend de mensen zo te zien zwoegen.
Net voorbij Castro Urdiales zien we een zandpad richting de zee, we zijn er eigenlijk al voorbij tot het goed tot ons doordringt, de eerste de beste gelegenheid keren we de camper en gaan kijken of het iets voor ons is. Een prachtig plekje met een fraai uitzicht en tussen de mooie pluimen door loopt een wandelpad naar de zee. We gaan een paar uur van het prachtige weer genieten, het is strak blauw en er is geen wolkje te zien, in de schaduw is het 24˚ en in de zon 29˚, heerlijk!
Aan het eind van de middag gaan we op zoek naar een overnachtingsplek, in het dorp Castro Urdiales zien we bij de begraafplaats een parkeerplaats maar besluiten toch nog verder te kijken. Ik heb nog wel van de gelegenheid gebruik gemaakt om foto’s te maken op de begraafplaats van de in mijn ogen toch wel protserige graftombes. We rijden door tot de camperplaats in Santoña, de weg er naar toe loopt door een mooi natuurgebied, de camperplaats ligt in een industriegebied en verdiend niet de schoonheidsprijs maar voor een overnachting is het te doen.
WOENSDAG 26 AUGUATUS 
De camperplaats op de ongeplaveide parkeerplaats in het industriegebied heeft één voordeel, een supermarkt op 200 meter en een Panaderia op 50 meter waar ze vanaf zeven uur ‘s ochtends lekker vers brood hebben.
Wat een luxe, weer schijnt de zon in al z’n glorie, geweldig! We gaan weer verder, eerst even kijken op die plek langs het strand waarvan de coördinaten op de NKC App staan vermeld in de reacties (hadden we over het hoofd gezien), het is een prima plek aan de duinen, dat hadden we eerder moeten weten!
We willen toch nog een stukje verder, komen echter niet ver, nog geen tien minuten later zien we in
Helgueras, net voor Noja, een prachtige plek aan het strand, er staat een bord met ‘Prohibida La Acampada’, onze Spaanse buurman maakt ons duidelijk dat je hier 48 uur mag staan mits je geen campingactiviteiten ontwikkeld, blokken, luifel etc. We parkeren de camper en zetten de stoelen onder een boom met uitzicht op strand en zee, het is nog voor tienen en het is al heerlijk! We komen de dag heel ontspannend door; lezen, luieren en mensen kijken, ook wel eens leuk!
DONDERDAG 27 AUGUSTUS
Gisteren op Weer Online gezien dat het vandaag een iets minder zonnige dag gaat worden, een prima moment om weer een stukje verder de kust te verkennen. Vrijdag en zaterdag worden twee mooie dagen en die gaan we besteden aan een bezoek aan het natuurgebied ‘Picos de Europa’, we hopen dat de weermannen gelijk krijgen! Na Somo, waar we op de camperplaats de camper weer verzorgen, rijden met een grote boog om Santader heen en daar voorbij gaan we terug naar de kust en kijken of we daar weer een mooi plekje kunnen vinden.
Ook vandaag weer genoten van een mooie routes met prachtige vergezichten, het ene moment was het vrij vlak maar snel daarna verschenen er weer bergen. Onderweg in Torrelavega gaan we even ‘winkelen’, de ‘Lidl’ voor ons dagelijks brood, de ‘China shop’ voor een gasaansteker en de ‘Farmacia’ om voordelig medicijnen in te slaan, dulcolax, diclofinac, pantropasol,etc.
We komen langs het middeleeuwse stadje Santillano de Mar waar het erg druk is, de parkeerplaats staat overvol, er is geen plek meer voor een camper en we moeten helaas verder.
Net na Comillas, waar het ook heel erg druk is en het strand bijna vol ligt, zien we een weiland waar auto’s en campers staan, we zetten de camper er ook even neer in ieder geval om te lunchen. Overdag moet je 3 euro betalen om te mogen te parkeren, de eigenaresse van het land komt niet als het een beetje bewolkt is horen we, we zien haar dan ook niet! Heel diep beneden ons is een vrij rustig strandje. Na drieën rijden we weer verder op zoek naar een overnachtingsplek, dat wordt nog een puzzel, het is overal hartstikke druk en elke parkeerplek staat overvol!
Uiteindelijk vinden we in Colombres bij Hotel Casa Junco een prima gereguleerde overnachtingsplek met verzorging! Een grote parkeerplaats achter het Hotel waar ook vrachtwagenchauffeurs een dutje doen.
Het was vandaag inderdaad iets minder zonnig dan gisteren maar niet minder mooi, een dag met af en toe wat schaduw, soms is dat ook best lekker, en een temperatuur die opliep naar 31 graden. Aan het eind van de dag zijn bijna alle wolken verdwenen, hopelijk een voorbode voor de komende dagen.
VRIJDAG 28 AUGUSTUS
De weermannen van Weer Online zijn niet te vertrouwen, gaven ze ook gisteren nog mooi zonnig weer op voor vandaag, als we opstaan is het grijs boven ons, even later miezert het zelfs!!!
Met dit weer ‘Picos de Europa’ in rijden hebben we geen zin in, zien we niks en blijven voorlopig maar even in Colombres staan in de hoop dat het straks nog op gaat klaren! Er staan nog meer wachtenden!
Rond elf uur is het wat lichter buiten en we besluiten om toch maar te gaan rijden., we zien wel wat het wordt.
‘Picos de Europa’ ligt in het ‘Parque Nacional de los Picos de Europa’, een hele mond vol maar het klinkt wel mooi. De hoogste piek is de Torre Cerreda die met 2648 meter boven alle andere kalkrotsen uitsteekt, geen enkele piek is overigens lager dan 2350 meter. Machtige kloven, die worden gevuld met woeste zalmrivieren, doorsnijden het gebergte waar de lynx, de wilde kat en zelfs de bruine beer vaste bewoners, dat wil je toch niet missen?
We volgen de ‘Rio Devo’ en na elke bocht ontvouwt zich een ander mooi panorama, de oh’s en ah’s vliegen door de camper en met een gangetje van zo’n 40 kilometer per uur is het genieten.
Rond half twaalf zijn de wolken bijna allemaal verdwenen en kleurt de lucht boven ons zich prachtig blauw. Soms is de weg een beetje smal en de rotsen gaan daar bijna kaarsrecht omhoog en hoe je dan je nek ook uitrekt nergens zie je de mooie blauwe lucht.
In Potos begint de CA-185, die doodloopt in bet bergdorp Fuente Dé op 1078 meter hoogte bij de bron van de ‘Rio Deva’. In Fuente Dé staat een Parador en er is een intensief benutte kabelbaan naar de op ruim 1800 meter hoogte gelegen ‘Belvédère Mirador del Cable’. Door beginnen wandelpaden en alpinisten vertrekken er voor tochten naar de hoogste toppen van de Picos. Natuurlijk slaan we de CA-185 niet over en willen het zelf zien.
De weg naar ‘Fuente Dé’ is een mooie, glad geplaveide brede weg, met ook hier weer prachtige vergezichten. De parkeerplaats staat al behoorlijk vol als we aankomen. We gaan eerst een broodje eten en dan willen we met de kabelbaar naar boven. Het lijkt wel een Efteling attractie, we moeten drie kwartier wachten voor we met de gondel, die bijna recht omhoog gaat, de bijna 800 meter kunnen overbruggen. Eenmaal boven kijk je je ogen uit, wat een machtige omgeving, ruig, ruiger, ruigst, dat wil je toch niet missen, wij in ieder geval niet.
We waren van plan om op de parkeerplaats van Fuente Dé te overnachten, hebben op internet gelezen dat dat zou mogen, maar helaas het mag niet meer! Terug van de kabelbaan is het buiten 29˚ en binnen in de camper 37˚. We starten snel de motor, de airco gaat op vol vermogen en we gaan weer op pad.
We slingeren via Potos richting Riaño, de ene na de andere haarspeldbocht kondigt zich aan en langzaam stijgen we richting de 1000 meter, het hoogste punt ligt bij Pto. de San Glorio zelfs op 1609 meter!
Wat een geweldige route, wel eentje waar je goed je aandacht bij moet houden als chauffeur maar dat is Simon wel toevertrouwd. Gelukkig is het rustig op straat, hele stukken komen we niemand tegen en rijdt er niemand achter ons, we kunnen volop genieten. In Riaño, net voorbij het voetbalveld vinden we een plekje met uitzicht op het stuwmeer. Het op 1048 meter hoogte gelegen
Riaño is één van de vele Spaanse dorpen die plaats moesten maken voor een stuwmeer. Ondanks hevig verzet van de 800 inwoners werd het dorp enige kilometers verplaatst.
Van Arcachon naar Riaño 768 km
Lees verder week 3
Simon en Minke Sas hebben prachtige reizen gemaakt met hun camper, totdat begin december 2015 de gezondheidstoestand van Minke hier helaas een einde maakte. Inmiddels zijn zowel Simon als Minke helaas beiden overleden.
