2008 EERSTE WINTERTRIP NAAR DE ZON (week 9)

Woensdag 19 maart
Olala, we worden gewekt door regen en het ziet er niet naar uit dat het voorlopig droog zal worden. Voor het eerst sinds 23 februari, bijna 4 weken geleden, regent het weer eens. In Nederland doet het bijna niet anders in deze periode, er worden zelfs winterse buien voorspeld voor de komende dagen en overdag een temperatuur van rond de 5 graden. Hier wordt het nog altijd 19 graden.




Gelukkig is de regen toch van korte duur, om een uur of elf schijnt de zon weer. We zijn een stukje verder gereden, kijken op de parkeerplaats bij Praia Lagoa, waar je ook kunt overnachten en waar ook een kraan is, en rijden verder naar Vila Real de Santo António en staan een poos op de weg naar het strand, lekker in de zon, we kijken uit over de Rio Guadiana (grensrivier) en aan de overkant zien we Ayamon in Spanje.




’s Middags nemen we een kijkje in het stadje en proberen een visvergunning te bemachtigen en dat valt niet mee, je kunt er alleen één krijgen via een pinautomaat en dan alleen met een Portugese bankpas. Een vriendelijke Portugees is bereid te helpen maar heeft helaas niet voldoende saldo op z’n rekening staan.
We geven het op en rijden naar Praia de Retur, door iedereen Adam en Eva genoemd. Ooit heeft er bij dit strandje een restaurantje gestaan dat zo heette.
Aan het begin van de avond wordt het te snel donker, een uren durend regenfront, met onweer, trekt over.


Donderdag 20 maart
Het beloofd een regenachtige dag te worden en we besluiten er een rijdag van te maken. Uiterlijk volgende week zondag willen we thuis zijn, we gaan langzaam naar boven en als we onderweg nog een stralende dag hebben kunnen we er altijd nog van genieten.

We rijden eerst naar het badhuis van Castro Marim voor de broodnodige verzorging van de camper. toilet legen, schoonwatertank vullen en vuilwatertank legen.
Van hieruit rijden we naar het noorden, een prachtige weg die slingert door het paars, rood en geel gekleurd heuvellandschap. Verderop rijden we over een vlakkere weg, zien heel veel ooievaars en hun nesten en verwonderen ons over de tientallen varkens die rondscharrelen in weilanden en boomgaarden, dit zagen we vroeger in Nederland ook, maar nu helaas niet meer.


We komen terecht in Elvas, een oude vestingstad op de grens van Portugal en Spanje. We parkeren de camper in de buurt van het indrukwekkende Aquaduct van vier verdiepingen, met een lengte van 7 kilometer en 800 bogen. Het waterleidingcomplex functioneert nog altijd.
Aan het eind van de middag lopen we door de historische binnenstad die ‘Moors’ aandoet, smalle straatjes en witte huizen met kunstig smeedwerk en heel veel kleine winkeltjes.



Vrijdag 21 maart
Na een dag met heel veel regen en straatjes die op rivieren leken, schijnt vandaag gelukkig weer de zon. We zijn onderweg naar huis en gaan dus weer verder. We rijden langs Badajoz en Cáceres verder naar het noorden. Het is Goede Vrijdag en zowel de Portugezen als de Spanjaarden zijn vandaag vrij, het is dan ook erg rustig op straat, alle winkels en musea zijn gesloten vandaag.






Rond twaalf uur zetten we de camper aan de kant in de buurt van de rivier ‘De Taag’ en genieten een paar uurtjes van de uitbundige zon. We zoeken een overnachtingsplek en vinden die op een parkeerplaats in Plasencia, een stad met 38.000 inwoners. Het is er een komen en gaan van auto’s en campers en als er een plekje vrij komt staat er heel snel weer een ander. Zeventien campers weten een plekje tussen de auto’s te bemachtigen, jammer voor de rest, die moeten op zoek naar een andere plek.



Zaterdag 22 maart
De parkeerplaats in Plasencia staat nog steeds vol en we komen er maar net uit. We wijken af van de doorgaande route en nemen de N110 richting El Barco en rijden 50 kilometer door de Vallee del Jerte, een schitterend dal die werkelijk helemaal vol staat met kersenbomen en het mooiste is dat alle bomen vol in bloei staan, een geweldig gezicht, de Betuwe is er niets bij. In alle dorpen waar we door komen is het druk en zien we stalletjes en winkeltjes met plaatselijke producten. Het is iedereen aan te raden eens af te wijken van de doorgaande route en een alternatieve route te kiezen. Het kost iets meer tijd, maar daar heb je dan ook wat voor. Wij vielen van de ene in de andere verbazing, kwamen superlatieven te kort en hadden dit niet graag willen missen.

De weersomstandigheden zijn niet bijster goed, veel wolken, af en toe de zon, dan weer regent het flink, en als het regent en de zon schijnt, krijg je een bijzonder natuur verschijnsel te zien. De regenboog was zo dicht bij dat t’ie niet helemaal op de foto kon. Nog even gezocht naar de pot met goud, maar helaas ……….. niets gevonden!
We lunchen in Salamanca met uitzicht op de kathedraal en gaan verder naar het noorden over de (saaie) autobaan, af en toe moet je een beetje opschieten, anders zijn we veel te lang onderweg.


Op Internet gelezen dat er in Palencia een officiële overnachtingsplek, met verzorging, moet zijn en dat klopt. Er zijn 10 gemarkeerde plekken, maar als we aankomen, staan er al 19 campers. In de loop van de avond komen er nog een paar campers bij en als we naar bed gaan staan er 25.






Zondag 23 maart (Eerste Paasdag)
We kunnen merken dat we steeds noordelijker in Spanje komen, de afgelopen nacht was het kouder dan we de afgelopen twee maanden gewend waren, het kwik daalde naar 0,05 graden. Na een uitgebreid Paasontbijt, uiteraard met een zacht gekookt eitje, vertrekken we weer. Het is droog buiten en de zon schijnt. Afwachten of dat zo zal blijven want de weersvoorspellingen zijn minder gunstig, er zou zelfs sneeuw kunnen vallen in het noorden.




Ja hoor, in de buurt van Burgos begint het, er lig een heel dun laagje sneeuw en op de weg naar Miranda de Ebro wordt de sneeuw laag dikker en dikker en komen we terecht in een fikse sneeuwbui en ook dat heeft toch wel z’n charme, de omgeving is echt schitterend.






Bij Vitoria-Gasteiz nemen we de N240 richting Bilbao, we zoeken, als het even kan, altijd naar een landschappelijk mooie route of schilderachtig traject zoals de Michelin wegenatlas het noemt. We rijden door tot de Atlantische kust en vinden een prima plek in Lekeitio, op de boulevard, met uitzicht op een onstuimige zee en een ondergelopen strand, het is vloed.





Maandag 24 maart (Tweede Paasdag)
Na een stormachtige nacht waarin het wel herfst leek, harde wind, hagel en regen, vervolgen we onze reis naar Nederland.
We nemen de (BI 3438), een mooie slinger weg langs de Golf van Biskaje. Net voor de grens met Frankrijk kijken we nog even rond in de diverse winkeltjes waar ze zowel drank als souveniers verkopen. We zien veel Fransen die dozen vol drank in hun auto laden.




Wij kopen voor onze kleindochter nog een paar Spaanse schoentjes, rood met zwarte stippen, die goed bij het flamengo jurkje passen dat we in Torremolinos voor haar kochten. Bij thuiskomst blijkt, tot groot verdriet van Renée, dat de schoentjes helaas te klein zijn.






Na de lunch rijden we Frankrijk binnen en gaan richting Bordeaux, was Spanje nog spectaculair om te rijden, dit deel van Frankrijk is vlak. Het is triest buiten, regelmatig regent het en het landschap is ook niet om over naar huis te schrijven. Rond drie uur zoeken we een plek om te overnachten en vinden die in Dax, een prima plek voor zeven campers met verzorgingspunt.





Dinsdag 25 maart
Voor de verandering regent het weer eens, iets waar je eigenlijk nooit aan went. We gaan weer verder en rijden via de N124, D933 en N21 richting Limoges. Zagen we een paar dagen geleden in Spanje de kersenbomen volop in bloei staan, in deze regio komen de knoppen net open. Het voorjaar reist met ons mee.
Na de middag trekt de bewolking grotendeels weg en wordt het lekker buiten, de zon schijnt regelmatig en de temperatuur loopt op naar 15 graden. Als we net voor Limoges, in Pageas, stoppen kunnen we nog een poosje in de zon zitten.


Lees verder (de laatste dagen)

Meer foto's op "Online Fotoalbum"

2008 EERSTE WINTERTRIP NAAR DE ZON (de laatste dagen)

Woensdag 26 maart
En weer worden we wakker van de regen, eigenlijk verlangen we weer naar de zon en de warmte van de Algarve, maar het verlangen naar de kinderen en kleinkinderen is toch groter.
We vervolgen onze thuisreis en gaan richting Orléans. Op zoek naar de overnachtingsplek raken we verstrikt in het éénrichtingsverkeer en de navigatie op de laptop laat het afweten omdat de voeding van de computer stuk is. Het wordt dus zweten, op zo’n moment merk je pas hoe afhankelijk je al van zo’n ding bent. We geven de zoektocht op en proberen de stad uit te komen. Helaas gaan we weer richting Vierzon en dat is waar we net vandaan komen. Gelukkig hebben we nog een navigatie op de telefoon en die wordt snel geïnstalleerd.




Nu lukt het ons wel op de goede weg te komen. Uiteindelijk komen we in Angerville terecht en vinden een prima plek op een grote parkeerplaats aan de rand van de stad.







Donderdag 27 maart
Eerst naar de boulangerie voor een overheerlijke knapperige baquette. Het is droog en in de verte zien we blauwe pekken aan de lucht, we hopen dat dat een goed voorteken is voor de dag. Helaas het wordt weer een trieste dag. Donkere wolken, veel buien en maar zo af en toe een paar schuchtere zonnestraaltjes.
We rijden verder naar het noorden en nemen de buitenste ring rond Parijs, waar het overigens erg druk is.




Boven Parijs pakken we de Route National weer op en gaan via de N17 en de D1032 richting St. Quentin en maken de laatste stop van deze reis in Catillon sur Sambre. Nog even contact gehad met het thuisfront, de kachel is weer opgestart, als we morgen thuiskomen is het lekker warm.





Vrijdag 28 maart
Vandaag niet wakker geworden van de regen, maar van het verkeer dat over de ophaalbrug rijdt. Het is weer droog en dat blijft het gelukkig de hele reis.
Na het ontbijt, het is dan bijna half tien, vertrekken we voor de laatste etappe van ongeveer 350 km. Via Valanciennes, Mons, Brussel en Antwerpen gaan we naar Nederland.
Na 66 dagen en 6901 km zijn we om 14.30 weer THUIS en het is geweldig om iedereen weer te zien en te kunnen knuffelen.

Overwinteren! Wat ons betreft volgend jaar weer!