Onze route (Voor uitgebreid fotoverslag van deze reis klik hier of ga naar Online Fotoalbum)
Zaterdag 15 augustus
Het is zover, we gaan weer op pad voor een grote trip. De afgelopen maand diverse kleine uitstapjes gemaakt o.a. met onze kleinkinderen.
De camper is klaar voor vertrek en wij ook. Als we om 11.30 uur vertrekken worden we uitgezwaaid door de buren, die zoals altijd, als we van huis zijn, samen met hun hond, onze bezittingen zullen bewaken en ……………… verdedigen.
We gaan op weg naar Griekenland waar we deze keer EVIA en ARGOLIS willen ontdekken. Het wordt onze vierde reis naar dit mooie camperland. Als je eenmaal met het virus bent besmet is het moeilijk er weer vanaf te komen.
De eerste keer (2006) hebben we Athene en de Peloponnesos verkend, de tweede keer (2007) de westkust van het vaste land en Lefkada en langs de noordzijde van het meer van Korinthe weer naar de Peloponnesos waar we o.a. in de Mani zijn geweest. De derde keer (2008) hebben we het noorden van het vaste land en Chalkadiki onveilig gemaakt. Nu staat er dus een ander stukje Griekenland op ons verlanglijstje en we zijn benieuwd wat we daar aan zullen treffen.
Het is een zonovergoten dag met bijna Griekse temperaturen, het wordt 29 graden, kunnen we vast een beetje wennen. We rijden over de A30, de A12 en de A67 naar Duitsland en daar nemen we de A61 naar het zuiden. Het is 15.30 uur als we aankomen op de compleet vernieuwde camperplaats in Andernach aan de Rijn, was er vorig jaar plek voor 15 campers, nu kunnen er wel 60 staan, er zijn zelfs 2 sanistations. De eerste 270 km. staan op de teller; GRIEKENLAND WE KOMEN ER AAN!!
Zondag 16 augustus
We gaan weer verder, donderdag willen we in de omgeving van Ancona zijn, vrijdag vertrekken we vanuit die haven naar Igoumenitsa. Ons voornemen om vanuit Venetië (de mooiste afvaart) te vertrekken is, door de verkoop van de Pasiphea Palace, één van de schepen met camping aan boord van Minoan Lines, in het water gevallen. Het schip dat (tijdelijk) de overtocht overneemt heeft helaas geen mogelijkheden voor camping aan boord, dus wordt het uitwijken naar Ancona.
Het voordeel hiervan is dat de overtocht 8 uur minder in beslag neemt, het nadeel dat je in Italië 250 km verder moet rijden, ter compensatie voor het ongemak biedt Minoan wel een kilometer vergoeding aan, da’s toch super, en wij hebben de tijd!
We rijden het eerste stuk over de B9 langs de Rijn en zien onderweg een paar mooie camperplaatsen met uitzicht op de Rijn, natuurlijk noteren wie die voor als we weer in de buurt zijn. Bij Bingen gaan we de A61 op en bij Ludwigshaven de A6 die we voorlopig blijven volgen. De navigatie geeft aan dat er diverse files, o.a. door wegwerkzaamheden, staan tussen Karlsruhe en Ulm en geeft een mooie alternatieve route (A6, B19 en A7) aan. Handig zo’n navigatie!
Aan de B19 vinden we in Heidenheim (cryptische omschrijving; In deze stad gaat niemand naar de kerk) een prima overnachtingsplek. We settelen ons en genieten van het mooie weer, een zonovergoten dag met alleen heel hoog wat sluierbewolking en een temperatuur van 29 graden, net als gisteren.
Maandag 17 augustus
Om half negen gaan we weer ‘On Route’ zoals dat zo mooi heet. We passeren Ulm, Memmingen, Kempten en Nesselwang en achter Pfronten gaan we de grens met Oostenrijk over. Voor € 16,80 hebben we twee 10 dagen vignetten gekocht, hoeven we tenminste niet bang te zijn op een tolweg terecht te komen, met het risico een bekeuring van € 125,00 aan onze broek te krijgen. Geeft toch wel een gerust gevoel.
We nemen de route over de Fernpass, hoogste punt 1209 meter, en rijden vervolgens via Nassareith en Imst naar Oetz. Deze keer kiezen we voor de landschappelijk fraaie route (B186) door het Ötzdal met als hoogste punt de Timmelsjoch (2474 meter), een voor ons nieuwe route. De Reschenpass en de Brenner Bundesstrasse hebben we al eens gereden (zie verslag 2008).
Het is weer heerlijk om door de bergen te laveren, de zon schijnt en de temperatuur loopt weer op naar 29 graden in het dal en 25 graden boven de 2000 meter.
De uitzichten zijn dan ook weer schitterend, na elke bocht is het weer anders, echt genieten dus!
Wat is het prachtig op de Timmelsjoch, je kijkt je ogen uit. In één woord GEWELDIG! Je betaald € 13,00 tol en dat is het dubbel en dwars waard. Je wordt er stil van. We werden er al voor gewaarschuwd in het boekje dat we bij de ticket kregen: “Achtung! Diese Aussicht macht sprachlos!”. Ze hebben helemaal gelijk.
Aan de Italiaanse kant dalen we langzaam af naar Merano en in Gargazzone aan de SS38, gevonden in Facile-en-Route, vinden we een prima plek om de camper aan de kant te zetten. Tot onze verrassing hebben we hier een internet connect, kunnen we voor de eerste keer onze site updaten.
Dinsdag 18 augustus
Na een warme nacht waarbij de binnentemperatuur niet onder de 24 graden kwam, gaan we eerst op jacht naar lekkere verse broodjes. De bakker is snel gevonden, 500 meter lopen en voila, je ruikt het vers gebakken brood.
Na het ontbijt starten we de motor weer en rijden eerst richting Bolzano over de SS48 en komen dwars door de stad, dat heb je als je geen autobanen rijdt, toch heeft het wel z’n charme.
Via de SS12 rijden we naar Ora en vanaf daar gaan we een stuk naar het oosten (SS48 en SS50) langs Calvalese en Predazzo en over de Passo di Rolle(1984 meter). Net als vorig jaar kiezen we weer voor deze mooie route dwars door de Dolomieten en ook nu zijn de ah’s en de oh’s niet van de lucht. Het blijft een schitterende omgeving.
Helaas is het overal heel erg druk, alle parkeerplaatsen staan vol en zelfs langs de weg staan lange rijen auto’s en overal zien we wandelaars.
Het is erg druk, het lijkt wel zondag of een nationale feestdag, terwijl dat toch echt niet het geval is, wat de drukte wel veroorzaakt blijft voor ons een raadsel.
Ons plan boven op de pas te lunchen is al helemaal uitgesloten, de auto’s staan hier zelfs driedubbel geparkeerd, er is geen doorkomen aan. We gaan wel op zoek naar een rustiger plekje dat we zeker weten vinden.
Na de lunch de laatste etappe voor vandaag naar het ons bekende plekje in Treviso, kunnen we vanavond weer genieten van het lekkerste ijs van Italië en dat hebben we hard nodig om een beetje af te koelen. De temperatuur liep vandaag op naar 36 graden en dat is echt niet lekker meer te noemen.
Woensdag 19 augustus
Gisteravond laat naar bed gegaan, om middernacht was het 30 graden buiten en 31 graden in de camper. Eerst een koude douche genomen om wat op te frissen en dan toch maar gaan liggen. Uiteindelijk val je vanzelf wel in slaap. Vanwege de warmte zijn we al weer vroeg wakker, buiten is het om 8.00 uur al 26 graden, dat beloofd wat voor vandaag.
Rond 10.00 uur beginnen we weer aan een etappe. We rijden naar het zuiden over de SS309 en zien in de verte Venetië liggen. Op de camperplek in Lido degli Estensie staat het stampvol. Ook op de andere parkeerplaatsen aan de Adriatische kust is het niet anders. Het is een zeer warme dag (35 graden) en de Italianen trekken massaal naar zee.
Ergens onderweg, langs een kanaal, waar aan de netten te zien volop op schelpdieren wordt gevist, vinden we een mooi plekje voor de lunch. Na Ravenna nemen we de SS16, overigens net zo’n slechte weg als grote stukken van de 309, en rijden verder naar Cesenático in de hoop daar, als het mogelijk is, een schaduw plekje te vinden. We hebben geluk, na een half uurtje vertrekt een camper die lekker onder de bomen stond en wij nemen het plekje over.
Donderdag 20 augustus
De zon schijnt al volop als we wakker worden en weer wordt het een hele warme, zeg maar rustig hete dag. Vandaag gaan we weer een stukje verder naar het zuiden, zo’n 100 kilometer lager ligt Senigállia, een camperplek met verzorging en op ongeveer 30 kilometer voor Ancona, zijn we in ieder geval dicht in de buurt als we morgen met de Ferry van Minoan Lines overvaren naar Griekenland.
Voorlopig blijven we nog even in Cesenático, maken een wandelingetje naar het strand, waar het vol ligt met mensen die bijna allemaal liggen te verbranden in de gloeiend hete zon. Wij gaan snel weer terug en zitten tot het eind van de middag lekker onder de boom die voor onze camper staat, wat een ideaal plekje!
Vrijdag 21 augustus
We worden langzaam wakker in weer een hete camper, op het nieuws gezien dat de temperatuur in Noord Italië weer op zal lopen naar gemiddeld 36 graden.
We rijden naar Ancona en om twaalf uur checken we in bij de haven Terminal aan het begin van de haven. Dan op zoek naar Gate 13 vanwaar Minoan Lines vertrekt. We zijn een uur te vroeg en kunnen het terrein nog niet op, kunnen over een uurtje terug komen. Gelukkig vinden we ergens in de haven een plekje redelijk in de schaduw, het ruikt er wel naar vis, maar dat is altijd beter dan in de volle zon staan.
Bij de afvaartplaats van Minoan is het goed georganiseerd. Je wordt direct in de goede rij opgesteld. Ingoumenitsa en Patras gangers elk in een andere rij. In Venetie staat iedereen door elkaar heen en daar is het dan ook vaak een chaos als de campers de boot op moeten rijden, want eerst moeten de campers met eindbestemming Patras aan boord.
Om 16.34 uur rijden we de boot op (kilometerstand 1506) en om 17.30 uur, een half uur later dan gepland, is de Europa Palace los van de kade en begint de reis naar Griekenland.
Op de boot maken we kennis met Dolf de Vries, acteur en schrijver van de boeken serie ”In de Rugzak” en zijn echtgenote. Zij reizen in een Westfalia busje en zijn onderweg naar Georgië in de hoop daar weer genoeg stof te vinden voor een nieuw boek.
Lees verder week 2