Zaterdag 5 en zondag 6 september
Gisteravond besloten nog tot na het weekend in Amoudia te blijven, het is gezellig en ons besluit wordt met vreugde ontvangen. De zon schijnt nog steeds volop en de temperatuur loopt weer op tot boven de 30 graden. Zondagochtend werden we verrast met een regen en onweersbuitje, veel stelde het gelukkig niet voor.
Maandag 7 september
Nu gaan we toch echt verder en scheiden onze wegen zich. Of we elkaar deze reis nog weer ergens zullen treffen is afwachten. Onze tocht gaat verder naar het zuiden, eerst gaan we in Préveza onze voorraad weer aanvullen bij de Lidl.
In de haven van Vónitsa stoppen we voor een kopje koffie en tot ons grote genoegen krijgen we hier op de laptop een vrije Internet verbinding binnen. We kunnen Windows Live Writer installeren (hiep hiep hoera!) en de site gelukkig weer updaten. De koffiestop gaat over in de lunchpauze en rond drie uur zijn we klaar. Het heeft even wat tijd gekost maar dan heb je het ook weer allemaal op de rij.
Ons plan door te rijden naar Tourlidas, onder Mesologi, laten we voor wat het is en we zetten de camper op het strand tussen Paleros en Pogonia en gaan nog even genieten van de zon die helaas al snel achter de wolken verdwijnt. We horen het in de verte onweren en zien een behoorlijke bui langs trekken. Gelukkig blijft het bij ons droog en kunnen we genieten van een mooi schouwspel.
Dinsdag 8 september
De wolken van gisteravond zijn in de loop van de nacht verdwenen, ’s morgens vroeg is er geen wolkje meer aan de lucht het blijft weer een stralende dag.
Onze tocht vandaag gaat van Paleros, via Mytikas naar Astakós. Deze route hebben we al eens eerder gereden en we vinden het nog altijd één van de mooiste kustroutes, zo niet de mooiste, van het vaste land.
In Mytikas maken we een tussenstop en wandelen even door het mooie dorpje. In Astakós stoppen we voor het gebruikelijke kopje koffie en treffen daar Nederlanders die ook op het Griekenland-met-de-camper-weekend in Lage Vuursche waren.
We gaan op weg naar Tourlidha en willen daar de camper, net als vorig jaar, neer zetten op de parkeerplaats aan het eind van de lange strekdam. Helaas is deze nu afgesloten met een hek en staat het vol met parasols en ligbedden, ook hier heeft de commercie, net als op heel veel andere plekken, zijn intrede gedaan. Jammer, het was een mooi plekje om een paar dagen te blijven. Vanaf de strekdam zie je enkele voorbeelden van de hier bekende alom paalwoningen.
Na de lunch rijden we verder en pakken de afslag Kryoneri. In het dorp aangekomen slaan we rechtsaf en daar, op een lang strand, kun je prima staan. We hebben uitzicht op de Golf van Patras, zien de Ferryboten weer af en aan varen en zien in de verte de brug. Het dorpje zelf lig onderaan een steile bergwand, waaraan we een paar mensen zien die proberen naar boven te klimmen.
Wat een uitdaging!
Woensdag 9 september
Gisteravond de camper verplaatst naar de haven en Simon gaat vandaag proberen een visje te verschalken, het zou zo maar kunnen dat we vanavond vis eten. Helaas, er staat vandaag geen vis op het menu.
Ik ga de omgeving op de fiets verkennen en dat levert altijd weer bijzondere plaatjes op.
Donderdag 10 september
We worden al vroeg wakker, de camper steeds te schudden dat het een lieve lust is. Er is een behoorlijk storm opgestoken en we staan met de lange kant op de wind. We vertrekken en maken een ontbijtstop in Antirio, bij de bakker om de hoek lekker vers broodje gehaald en dat gaat er wel in. We staan naast het gerenoveerd fort, een oud Venetiaans-Turks steunpunt, en nemen er een kijkje. Vorig jaar waren we er net te laat voor want om 15.00 uur gaat de deuren dicht.
We rijden verder via Nafpaktos, met zijn mooie oude Venetiaanse binnenstad en gaan door naar Marathias, hier hebben we twee jaar geleden een overnachting gemaakt en we gaan kijken of we het plekje nog weer kunnen vinden. Het was niet zo moeilijk, stonden we hier de vorige keer helemaal alleen, nu staan er al 3 campers als we aankomen, van een privé strandje is geen sprake meer.
We volgen voor en groot deel de E65, maar daar waar het kan nemen we de gele route langs de kust en komen zo door leuke, bijna uitgestorven, dorpjes met overal kleine haventjes. In Aghios Spiridonas genieten we, onder mooie Eucalyptus bomen, van de lunch en bij Anemocampi Beach gaan we kijken of het iets is om te blijven staan. Op zich is het geen onaardig strandje, maar schuin tegenover is een visverwerkingsbedrijf en de lucht die daar vandaan komt is op z’n zachts gezegd niet erg aangenaam.
We pakken de spullen weer in en rijden door naar Itea, waar we in de omgeving van hotel Panorama een prima plekje vinden, met uitzicht op de haven.
We weten eigenlijk niet wat ons overkomt vandaag, het is onze eerste grotendeels bewolkte dag sinds ons vertrek op 15 augustus, 27 dagen geleden. De temperatuur loopt wel op naar 28 graden, koud is het in ieder geval niet.
Vrijdag 11 september
Als we wakker worden zien we een Cruiseschip in de haven liggen. Van hieruit gaan busladingen vol toeristen naar Delphi en als je daar ook wilt gaan kijken, en hier geen rekening mee houdt, dan is het file lopen bij de opgravingen.
De schilderachtige route van vandaag brengt ons via Delphi en Arachova verder naar het Oosten. Het eerste stuk weg ligt midden door een grote olijfboomgaard, maar al snel heb je een fraai uitzicht over de bomen met in de verte Itea, met als middelpunt het Cruiseschip.
Twee jaar geleden hebben we ook deze route gereden en hebben toen een bezoek gebracht aan het op 550 meter hoog gelegen Delphi, zonder enige twijfel Griekenlands indrukwekkendst gelegen antieke locatie, met o.a. de Apollo tempel, het Orakel, de Tholos en in het museum de Naxische sfinx en de beroemde bronzen wagenmenner.
De weg slingert zich verder naar het grotendeels uit traditionele natuurstenen huizen bestaande Arachova.
Het, volgens de goudengids van de ANWB steeds dieper in het Volendamiseringsproces wegzakkende Arachova, staat vooral bekend om zijn kleden, borduurwerk en wijn.
Na Arachova wordt de omgeving steeds minder spectaculair. De weg slingert zich rustig tussen het berglandschap door en van een hoogte van ruim 900 meter zakken we af naar 130 meter bij Levadia. Hier is het dal inmiddels behoorlijk breed en er is heel veel industrie, het zou aardig zijn als je dit stuk over zou kunnen slaan.
De regen komt inmiddels met bakken vol uit de lucht, wij zijn hier niet zo blij mee, maar nemen aan dat de Grieken dat wel zijn, de kans op bosbranden, die elk jaar weer grote stukken natuur in de as leggen, wordt door de regen aanzienlijk verkleind.
In Thiva, op de A962 bij Jet Oil, kunnen we onze LPG fles vullen. In Griekenland zijn niet zoveel mogelijkheden om gast te tanken en eigenlijk mag dat niet aan toeristen worden verkocht, alleen aan taxi’s en openbaar vervoer, gelukkig doen ze hier niet zo moeilijk over.
We gaan verder richting Evia en nemen de alternatieve, mooie en rustige route via Mouriki en Platanakia (slapende dorpjes), een goed berijdbare slingerweg waar we kilometers lang geen enkele voertuig tegen komen.
In Halkidi, waar het bijna overal éénrichtingsverkeer is, raken we de weg een beetje kwijt en het gevoel bekruipt je, als dit het mooie Evia is, dan hoeft het voor ons niet. Druk, druk, druk, een smeltkroes van mensen, auto’s, winkels, fabrieken, restaurants, enz. enz. en als klap op de vuurpijl, zien we mensen in krotten van hout en plastic wonen, we vinden het te gênant om het te fotograferen, triest!
Gelukkig wordt het toch anders, we rijden naar het noorden en vinden een mooi plekje in het haventje van Paralia Politikon, het is genoeg geweest voor vandaag.
Inmiddels weer sms-contact gehad met Rob en Adrie die ook op Evia zijn. Morgen zullen we elkaar weer ergens treffen.
Lees verder week 5
