Zaterdag 19 september
Wat het weer betreft begint deze week minder fraai, het is een dag van dan weer zon en dan weer een buitje, ’s middags klaart het gelukkig weer helemaal op. Gisteren dachten we nog vandaag een strandje op te zoeken, maar de weersomstandigheden doen ons anders besluiten.
We blijven nog een dagje in de haven van Panaghia. We hebben hier alles bij de hand, een supermarkt, de bakker, diverse restaurantjes, etc. Het is een opvallend schoon dorp, nergens vind je straatvuil en de vissers die hun netten schoonmaken op de kade, vegen alles netjes bij elkaar en ruimen het op. Zo kan het dus ook in Griekenland!
Gisteren sms-contact gehad met Rob en Adrie en die rijden vandaag ook naar het zuiden, misschien komen ze wel hier langs.
Gisteren ook contact gehad met Ria en Kees, zij zijn nog op Lefkade en beginnen vandaag aan de oversteek naar Evia. Vandaag een sms-je dat ze gehoord hebben dat Evia tegenvalt en ze hebben besloten er niet heen te gaan. Zo zie je maar weer hoe meningen kunnen verschillen, de één vindt het mooi, de ander niet. Je kunt er eigenlijk pas over oordelen als je er zelf geweest bent. Wij vinden Evia wel erg mooi en hebben er geen seconde spijt van gehad dat we hier naar toe zijn gegaan. Zeg nou zelf!
Om twee uur zien we Rob en Adrie de berg afkomen, gezellig hebben we weer wat te kletsen, kunnen we weer ervaringen uitwisselen en kunnen we de dagelijkse borrel weer in ere herstellen, we besluiten de komende dagen, zolang we nog op Evia zijn, met elkaar op te trekken. Rob en Simon gaan proberen een visje te verschalken, dat lukt wel aardig maar de visjes die gevangen worden zijn wel erg klein, de poes die al onder de bank zit te wachten op een lekker hapje, kan z’n buikje vol eten, elke vis die wordt gevangen gaat zonder problemen naar binnen.
Zondag 20 september
We beginnen de dag met een echt Grieks ontbijt, een Bugatcza (een soort puddingbroodje maar dan veel en veel lekkerder) en trekken daarna weer verder naar het zuiden. We komen nu over het smalste gedeelte van Evia, aan beide kanten zien we dan ook de zee.
We volgen de landschappelijk mooie route en net voor Stira volgen we aanwijzingen van onze Miep op en slaan rechtsaf, een mooie nieuw geasfalteerde weg lijdt ons het binnenland in. Na een aantal kilometers verandert de weg in een stenenpad en nog weer later in een karrenspoor met overal grote diepe gleuven waarschijnlijk mede veroorzaakt door het vele water van vorig weekend. Eigenlijk willen we niet meer voor of achteruit. Keren is moeilijk dus maar stapvoets doorgereden, je moet toch wat, zoveel mogelijk de gleuven ontwijkend.
We komen uiteindelijk wel weer op de doorgaande weg en rijden door naar Nero Stira waar we met Rob en Adrie hebben afgesproken voor de koffie. Gelijktijdig gaan we bij de Ferrymaatschappij informeren wat het kost om met de boot over te steken naar het vaste land.
Na de koffie vervolgen we onze route naar het zuiden, vanaf hier wordt het weer een erg fraaie route, met heel veel mooie vergezichten over de zee met zijn vele eilandjes, jammer dat de weg zo slecht is, af en toe krijg je een nieuw stuk weg of stukken waar ze nog volop met de weg bezig zijn om te vernieuwen, maar over het algemeen is het miserabel slecht.
Ook in het diepe zuiden van Evia zien we kilometers lang de restanten van de branden van 2007, maar gelukkig is ook hier de natuur zich aan het herstellen.
In Marmari informeren we ook naar de kosten voor de oversteek. We zitten hier een stuk verder van het vaste land verwijderd en de kosten zijn dan ook hoger. Voor € 63,00 kunnen we naar de overkant. Het is inmiddels middag en we hebben zin in een broodje en gaan op zoek naar een mooi plekje aan het strand en dat vinden we in Figas, enkele kilometers boven Marmari. De rest van de dag blijven we hier, er staat wel heel veel wind maar die zit gelukkig op de achterkant van de camper zodat we toch nog lekker buiten kunnen zitten.
Maandag 21 september
Vandaag verlaten we Evia, een eiland dat in drie regio’s is te verdelen. Het noorden is prachtig, heuvelachtig, vol met bomen (pijnbomen, platanen, walnoten, olijfbomen etc.), lange stranden aan de oostkust en mooie en bijzondere plaatsjes. Het midden, de streek rondom Chalkida, is erg druk en heeft veel industrie en dat is niet echt iets voor ons. Het zuiden is weer schitterend, bergen, mooie uitzichten over zee maar karig begroeid en wat er aan boompjes stond is voor een groot deel verdwenen bij de branden in 2007. Wij vinden Evia zeker een bezoekje waard.
Om half elf rijden naar Marmari, lopen even door dit mooie dorpje en gaan op zoek naar een Internet café want we willen heel graag de site updaten. Het Internet café vinden we wel, maar helaas maakt onze computer geen contact met de server en das goed balen. Rob en Adrie hebben meer succes, hun computer doet het wel. Om kwart voor één moeten we terug zijn bij de boot om in te schepen en om kwart over één gaan de trossen los en verlaten we Evia.
Een uurtje later leggen we aan in de haven van Rafina, rijden nog even naar het strand waar we lunchen en dan nemen we weer afscheid van elkaar, voor hoe lang? Wie het weet mag het zeggen.
Wij gaan richting Athene, nemen daar de noordelijke rondweg, betalen € 2,70 tol en voor je het weet zit je al weer aan de andere kant van de stad.
We rijden door naar Isthmia en kijken eerst nog even bij het kanaal van Korinthe, waar we nog net een cruiseschip doorheen zien varen. Voor we de camper op de kade zetten rijden we eerst een rondje door Isthmia op zoek naar een onbeveiligd netwerk en jawel we vinden er één, geweldig, kunnen we eindelijk na elf dagen de site weer eens bijwerken. Vanmiddag sms-contact gehad met Jan en Elly, zij staan in Diakofto en zijn erg benieuwd naar onze ervaringen op Evia. Morgen komen zij naar Isthmia en kunnen we ervaringen uitwisselen.
Dinsdag 22 september
Om half negen zien we de eerste boot al door het kanaal varen. We staan dicht bij de brug en gaan een kijkje nemen. De brug gaat hier niet als bij ons omhoog, maar zakt in het water en dat is toch wel bijzonder. Het kanaal van Korinthe, 6,3 kilometer lang, 23 meter breed en 8 meter diep, is voor het eerst in 1893 in gebruik genomen. Concrete pogingen om een kanaal te graven werden voor het eerst ondernemen door Keizer Nero, maar veel verder dan pogingen kwam het toen niet.
We zetten de camper aan het strand, zitten lekker in de zon, nemen een duik in zee en aan het begin van de middag komen Jan en Elly aanrijden. We hebben heel wat te vertellen en zij worden ook enthousiast voor Evia. Aan het eind van de middag rijden we terug naar de kade en zien daar weer een cruiseschip, getrokken door een sleepboot, uit het kanaal komen.
Woensdag 23 en donderdag 24 september
Als vanouds schijnt de zon weer volop als we wakker worden, er is zelfs geen wolkje te zien. Zijn gisteren nog een dagje aan het strand van Isthmia gebleven met Jan en Elly. Vandaag beginnen we aan onze tour door Argolis (de duim van de Peloponnesos), rijden de landschappelijk schitterende route langs Loutra Elenis naar het zuiden en gaan eerst naar het ons bekende plekje in Palea Epidavros, hier zijn we al twee keer eerder geweest en we vinden dat altijd een mooie plek voor een paar dagen.
We kijken daar uit of over de schitterende baai naar het tegen de heuvels gebouwde dorp of richting zee met in de verte diverse eilanden.
Rond elf uur komen we aan, zetten de stoelen op het strand, gaan even op de fiets naar het dorp voor een broodje en om half één horen we getoeter achter ons, een bekende?? Maandag zei Adrie nog je bent nog niet van ons af, maar dat we elkaar zo snel weer tegen zouden komen, zonder dat we van elkaar wisten waar we waren, hadden we geen van allen bedacht.
Vrijdag 25 september
Gisteravond nog even met z’n allen naar het dorpje gelopen voor een ijsje. Het was er behoorlijk druk, diverse terrassen waren redelijk bezet, veel mensen liepen op straat en er heerste een gezellig sfeertje, later bleek dat iets te maken te hebben met de landelijke verkiezingen in Griekenland.
We blijven nog even in Palea Epidavros, we hebben een prachtig plekje en het is vandaag weer echt strand weer. Heerlijk!
In de loop van de ochtend nemen we kijken bij de opgravingen van het kleine theater, een broertje van het grote theater in Epdavros uit de 4de eeuw voor Christus. De plannen om nog een dag te blijven worden gewijzigd als de politie komt zeggen dat we hier niet mogen kamperen, alleen parkeren en later een man van de gemeente komt vertellen dat we hier alleen overdag aan het strand mogen staan, maar ’s nachts beslist niet, om te kamperen moet je naar de verderop gelegen camping.
Dat wordt dus een ander plekje zoeken. Rob en Adrie gaan richting Ermioni en een paar uur later vertrekken wij richting Methana. We nemen de kustweg, waarvan ik niet begrijp dat het niet als groene route wordt aangegeven, de route is in één woord schitterend, naar Methana, de grootste plaats op het gelijknamige schiereiland. We rijden langs de haven en aan de andere kant van Methana bij een klein kapelletje kun je prima staan, dat hebben andere camperaars ook al bedacht, er staan er al vier.
Voor onze deur is aan de kant van de weg is een klein waterreservoir tussen de stenen waar we elke keer weer andere mensen in zien gaan, zelf mensen op hoge leeftijd, en men komt er zo te zien speciaal voor. We zijn niet nieuwsgierig maar willen wel heel graag weten wat daar aan de hand is. Het is een reservoir van warm vulkanisch water, 24 uur per dag stroomt er uit de berg warm water het reservoir in. Natuurlijk nemen wij ook een bad, het water is lekker warm, je huid wordt er lekker zacht van en je voelt je heerlijk als je er uit komt, wonderbaarlijk!
Lees verder week 7
