We zijn bijna op de helft van onze reis en even voor de statistieken; we zien overdag de zon en ‘s avonds de maan en een prachtige sterrenhemel, gemakshalve vergeten even de kleine buitjes, één onderweg in Duitsland en drie hier in Griekenland, in totaal een half uurtje regen in vier weken!
We gaan weer On Tour en rijden eerst naar Neo Skioni en steken daar het eiland over naar Haniotis. Het moet een landschappelijk mooie route zijn maar wat we zien is minder fraai, vrijwel het hele eiland breed en zover we kunnen kijken is te zien dat hier enkele jaren geleden een forse brand heeft gewoed. De grond is op veel plekken wel weer een beetje begroeid en ziet groen of geel, maar de bomen zijn zwart. Regelmatig zie je dennen, waar alleen nog zwarte appels aan hangen. Er is maar één woord voor: TRIEST.
De oostkant van Kassandra is erg toeristisch, in alle dorpen waar je door heen komt is dat te zien en zomaar ergens in één van die dorpen hebben we een internet connect en direct zien we dat één van onze zonen online is, hij ziet het ook en reageert onmiddellijk: “Zijn jullie het, hoe is het daar?” Op zo’n moment kriebelt het wel ergens in je lijf. We hebben een low connect maar kunnen gelukkig wel even met elkaar chatten, en passant vermeldt hij even dat onze kleinzoon ons al aardig begint te missen en hij ook natuurlijk. Het gemis is wederzijds, maar reizen is ook erg leuk om te doen. Natuurlijk halen we ook nog even onze e-mail binnen en up-daten ons reisverslag.
We rijden verder naar de haven van Neo Potidea. Daar is een kraan en voldoende water. De was is vanmorgen al in de week gezet en hier hebben we voldoende water om te spoelen, daar maken we dan ook dankbaar gebruik van. Aan het strand is het tijd voor de lunch. We lopen even door de straatjes van het dorp en zien alleen eet- en goktenten. Niet echt iets voor ons. We gaan verder en verlaten het eiland Kassandra. Ergens halverwege tussen de eerste en de tweede vinger van Chalkidiki vinden we, met dank aan Frans Mulder (www.griekenlandmetdecamper.nl), een mooie plek aan de rand van Psakoudia. Voorlopig blijven we hier even staan.Zaterdag 13 september
Schreef ik gisteren nog dat we in hier een poosje blijven staan, vanochtend denken we daar anders over. We staan aan een zandpad, het is kurk droog en de Grieken rijden met een sneltrein vaart over het weggetje, af en toe is er iemand die er rekening mee houdt, maar over het algemeen is het stof, stof en nog eens stof. Nou zijn we wel stof gewend in dit land, maar dit slaat werkelijk alles, de adem wordt je bijna ontnomen en werkelijk alles krijgt een grauw laagje.
’s Morgens eerst even naar de bakker en onderweg zie ik, in het dorp en aan het strand, een prachtige plek waar je probleemloos kunt staan zonder onder het stof te verdwijnen.Na het ontbijt pakken we de spullen in en verplaatsen de camper. Hier is het wel een paar dagen uit te houden.
Ook vandaag blijven we nog in Psakoudia. In de Griekenland reisgids van de ANWB gelezen dat er op 15 september in Nikiti een folkloristisch feest is en we willen weleens zien wat dat inhoud.
Het blijft nog steeds mooi weer en we vermaken ons uitstekend aan het strand, maar als je gaat zwemmen en je botst tegen een paar grote kwallen op (het zijn net grote spiegeleieren), weet je niet hoe snel je het water uit moet komen. De schrik is erger dan de kwal!
Op het strand staat een volleybalnet gespannen en iedere dag aan het eind van de middag, wordt er een partijtje gespeeld. Simon, als rasechte volleyballer, kan het niet meer aanzien en gaat meespelen.In de loop van de dag ook nog even bellen met kinderen en kleinkinderen. Onze kleindochter van zeven is een beetje jaloers: ”Wat hebben jullie een geluk zeg, jullie kunnen altijd op vakantie”. Wat heerlijk om elkaar even te kunnen spreken.
Maandag 15 september
Voor de eerst sinds we in Griekenland zijn is het bewolkt als we opstaan. Toch komt gelukkig ook regelmatig de zon te voorschijn. Pas aan het eind van de middag vallen er een paar plaagspettertjes. Prima dag om verder de kustlijn van Chalkidiki te verkennen.
We rijden eerst naar Nikiti, waar vandaag een folkloristisch feest moet zijn. Van de eigenaresse van het supermarktje waar we iedere dag een vers broodje halen, gehoord dat er al drie dagen feest is en dat er vandaag een bazar is. De bazar stelt weinig voor, een stuk of tien kramen en daar heb je het mee gehad. We gaan snel verder en rijden de westkant van Sithonía (de middelste vinger) op. Een minder toeristisch, maar qua natuureen mooier schiereiland dan Kassandra, maar ook hier zijn bijna alle mooie strandjes alleen beschikbaar voor Hotel- en campinggasten en huurders van appartementen en studio’s.
Aan de noordkant van Toróni is, aan het strand, een vrije camperplek en voor het eerst sinds lange tijd staan we met meerdere campers bij elkaar.
’s Middags op de fiets de omgeving verkennen. Toróni is een langgerekt dorp, met twee supermarkten en diverse Tavernes en ligt aan rustige baai, waar het massa toerisme nog niet is neergestreken. Aan de zuidkant van het dorp liggen de ruïnes van het antieke en Byzantijnse Torone dat tot de 18e eeuw in gebruik is geweest.
Dinsdag 16 september
Als we wakker worden is het buiten weer Grieks blauw en zijn de wolken van gisteren gelukkig allemaal verdwenen, dat beloofd weer veel goeds voor vandaag.
We zijn inmiddels een maand onderweg (kilometerstand 2386), hebben al heel veel moois gezien en genieten elke dag van het ‘zonnige’ Griekse leven.
De zuidpunt van Chalkidiki is in één woord schitterend, de route voert je over bergen en door dalen en heeft magnifieke uitzichten op de lager gelegen prachtige baaien met hagelwitte stranden. Even voorbij de zuidelijkste punt zien we de, op het volgende schiereiland gelegen, Majestueuze (heilige)berg Athos, die met een hoogte van 2033 meter niet over het hoofd te zien is.
Ook de oostkust van Chalkidiki is indrukwekkend en het berijden meer dan waard. Door de grillige rotskust zien we hier minder baaien en stranden. Maar als ze er zijn, is het één groot kampeerterrein waar je met de camper nergens vrij kunt staan, erg jammer, de baaitjes zijn geweldig!
Aan het eind van de oostkust rijden we nog even het stadje Orm. Panagias binnen en kijken rond in het haventje, het is tijd voor een bakkie.
We verlaten de tweede vinger en rijden langs de kust richting het derde schiereiland Athos, ondertussen speurend naar een mooi plekje waar we ons weer kunnen installeren. 
Net voor Pirgadikia, aan een mooie kleine baai, zien we naast een Taverne een oude olijfboomgaard en dat lijkt ons wel wat. We weten niet of het particulier terrein is dus vragen we even netjes aan de Taverne eigenaar of we daar mogen staan. Geen probleem! We lopen er eerst even rond en zoeken het mooiste plekje uit. Wat zijn we toch bofkonten dat we op zulke mooie plekjes onze camper neer mogen zetten.
Woensdag 17 september
Gisteravond laat zijn er nog weer een paar regenspetters gevallen en in de verte zagen en hoorden we onweer. Vanochtend is het weer stralend, we blijven nog een dagje genieten van ons paradijselijke plekje (appels, pruimen, abrikozen, vijgen etc.) dichtbij Pirgadikia.
Helaas werd het in de loop van de dag overwegend bewolkt. Over de temperatuur hebben we niets te klagen, 25 graden is erg lekker.
Donderdag 18 september
We nemen afscheid van ons plekje en gaan weer op pad. We rijden naar het oosten richting het derde schiereiland Athos waar je tot Ouranoupoli het eiland op kunt. De rest van Athos, door Grieks-orthodoxe christenen ‘Ayion Oros’ genoemd, is slechts, in incidentele gevallen toegankelijk (maximaal 14 personen per dag) en dan alleen voor mannen boven de 18 jaar. Het is sinds de 11de eeuw een monnikenrepubliek en vooral de laatste jaren neemt het aantal monniken weer toe en leven er op dit moment ruim zeventienhonderd monniken in 20 bewoonbare kloosters. Toeristen kunnen alles vanaf een afstand bekijken. Vanaf diverse plekken worden er, rondvaarten aangeboden. 
We stoppen in Ierissós, een plaats met traditionele werfjes voor kaïki (vissers- of vrachtboten), en vinden een mooie vrije plek aan het strand om de rest van de dag door te brengen.
In het centrum van Ierissós hebben we weer een internet connect en kunnen we de mensen die ons via internet volgen, weer van nieuws voorzien.
We pakken de fiets en gaan eens even bij de werfjes en bij de haven kijken, verder komen we ook niet want, pssssst, een lekke band. Camper opgehaald en de fiets er achterop en terug naar het strand waar de band wordt geplakt.
Verstopte de zon zich de afgelopen twee dagen nogal eens achter de wolken, vandaag was ze weer volop van de partij.
Aan het eind van de middag met de camper terug naar het dorp en skypen met kinderen en kleinkinderen. Heerlijk om iedereen even te kunnen zien.
MEER FOTO'S ZIEN? Klik hier!
Lees verder (week 6)
