DUITSLAND: WESER, HARZ EN LÜNENBURGER HEIDE (deel 1)


DINSDAG 12 MEI

800px-Weser-bei-PolleWe gaan er ‘even’ tussenuit, het kriebelt weer! Nadat we terug kwamen van onze ‘Achtste wintertrip naar zonniger oorden’ deze weken al in de agenda geblokt anders loopt het vol voor je er erg in hebt en zijn er geen mogelijkheden om te ontsnappen!
De weersverwachtingen voor de komende weken zijn niet echt geweldig, waar je ook kijkt, Normandië, noord Frankrijk of de bovenste helft van Duitsland, het is overal hetzelfde. We willen deze keer niet zo ver en houden vast aan ons eerste plan.

Om kwart voor tien zetten we koers richting Duitsland, willen fietsen langs de ‘Weser’, toeren door de ‘Harz’ en misschien gaan we ook nog wel naar de Lünenburger Heide waar Simon een gedeelte van zijn diensttijd heeft doorgebracht.
We rijden van West naar Oost over de A1 en voor we bij de grensovergang ‘De Lutte’ zijn, passeren we o.a. Apeldoorn, Deventer en Hengelo. In Duitsland rijden we via Reine naar de camperplaats Riesenbeck in Hörstel aan het ‘Dortmund-Ems-Kanal’.

Op de autoban in Duitsland zijn we getuige van een achtervolging. Een donker gekleurde Nederlander wordt door de politie gesommeerd te stoppen maar lapt dat aan zijn laars en gaat er als een haas vandoor links en rechts auto’s inhalend, hij zal wel een slecht geweten hebben! Natuurlijk ben ik te laat om er een foto van te maken! Jammer genoeg zien we niet meer hoe en of ze hem te pakken krijgen.

Er staan al  bijna twintig campers als we de plek in Hörstel oprijden maar gelukkig zijn er nog een paar plekjes vrij en kunnen we nog uitzoeken. Inmiddels breekt de zon steeds vaker door het wolkendek en nadat we de camper geïnstalleerd hebben gaan de stoelen naar buiten en met uitzicht op het kanaal, waar regelmatig boten voorbij varen, is het genieten. In de loop van de middag verdwijnt de zon weer en lopen we naar het winkelcentrum met o.a. een Aldi en een Edeka. Even onder de brug door, eerste straatje links en je bent er bijna!


WOENSDAG 13 MEI 

Het is niets lekkerder dan wakker te worden van de zon die de camper inschijnt. Het is strak blauw en in geen velden of wegen een wolkje te bekennen, zo zien we het graag!
We willen vandaag de omgeving op de fiets gaan verkennen. Van de buren hoorden we dat je op het gemeentehuis fietsroutes kunt krijgen, dus eerst maar even op de fiets het gemeentehuis op gezocht. Na de koffie, we hebben dan inmiddels onze route bepaald, stappen we op de fiets en hebben besloten zo dicht mogelijk bij het kanaal te blijven.

We gaan eerst in noordelijke richting en komen na ruim zes kilometer bij de ‘Grosse Schleuse Bevergern’ gebouwd in 1974. De sluis is 194 meter lang, 11,50 meter breed en heeft een hoogte verschil van 3,60 meter en dat is best heel veel, elke keer wordt er 8.700 m3 water verplaatst. Altijd leuk om even te kijken hoe de schepen ‘geschud’ worden. Op de terugweg fietsen we nog een eind langs het kanaal in zuidelijke richting en aan het begin van de middag zijn we terug bij de camper. De rest van de dag  zitten we buiten, afwisselend in de zon en in de schaduw!


DONDERDAG 14 MEI

De smit en zijn knecht in Riesenbeck zijn r maar druk meeHet is een beetje grauw buiten en behoorlijk fris, 14 graden, geen weer om buiten te zitten, wel is het goed wandel en fiets weer. Gisteren hebben we de omgeving op de fiets verkend, vandaag lopen we een rondje door het dorp, het is erg rustig, alles is gesloten omdat het Hemelvaartsdag is en er is bijna niemand op straat, er is weinig sfeer. We staan even te kijken bij de smit die samen met zijn knecht ‘druk’ aan het werk is.
Gelukkig klaart het na de middag op en kunnen we nog een paar uur buiten zitten.


VRIJDAG 15 MEI

Het ziet er weer geweldig uit buiten, mooi weer om een stukje verder Duitsland in te trekken. We gaan eerst even verzorgen bij het tankstation in het dorp, gooien de tank gelijk even vol en dan gaan we richting Tecklenburg. Toen we nog heel jong waren en verkering hadden gingen we vanuit Enschede een dagje naar Tecklenburg en zagen daar voor het eerst vakwerkhuizen, we zullen ze dit uitstapje nog vaak tegenkomen!



Het is volop voorjaar, de zon schijnt, de bomen en struiken zijn fris groen, diverse graansoorten staan al drie kontjes hoog, het maïs steekt net met de kop boen het maaiveld uit, de koolzaadvelden hebben alweer het prachtige gele tapijt. Kortom: het is genieten! Onze bestemming van vandaag is Vlotho aan de Weser, een kleine honderd kilometer verderop. We rijden langs Osnabrück, Melle en Bad Oeynhausen en om kwart voor twaalf rijden we de mooie camperplaats op in Vlotho op en verbazen ons er over dat er maar drie campers staan.

De stoelen gaan naar buiten en we genieten eerst een paar uur van de zon. Als de zon achter de bomen verdwijnt pak ik de fiets en ga het dorp in op zoek naar een Toeristen Informatie, we willen een kaart van de ‘Weser-Radweg’. In het verleden hebben zich vnl. vissers en boeren in Vloto gevestigd. De historische binnenstad bestaat grotendeels uit mooi gerestaureerde vakwerkhuizen, er staan veel panden leeg maar dat valt niet zo heel erg op, op de winkelruiten zijn grote posters geplakt alsof het pand nog vol staat met koopwaar. Ook het hotel staat leeg!


ZATERDAG 16 MEI

Het lijkt erop dat we weer een mooie dag tegemoet gaan, het is licht bewolkt als we opstaan en de zon prikt er al bijna doorheen, mooi weer om te gaan fietsen! Na de koffie denken we daar heel anders over, inmiddels is de bewolking dichter geworden en komen de eerste spetters naar beneden en het is nog koud ook! We besluiten de Weser verder af te zakken met de camper en zien wel waar we terecht komen. We volgende de mooie route aan de noordzijde van de Weser, links en rechts heuvels en op de hellingen weer grote geel gekleurde koolzaadvelden, altijd mooi!

In Rinteln waar we op de camperplaats de camper verzorgen constateren we dat dat geen plek voor ons is, veel te massaal, het lijkt wel een camping! Geef ons maar een rustig plekje zoals in Vlotho waar maar vijf campers konden staan.
We gaan even kijken in Grosswieden bij het veer! Dat vinden wij wel een mooie plek, hier kunnen vier campers staan allemaal met uitzicht op het veer en de rivier. Het is de bedoeling om hier te gaan lunchen maar besluiten ter plekke hier in ieder geval tot morgen te blijven. 

Tussen de miezer-buien door lopen we het slaperige dorpje in, het is er uitgestorven tot om vier uur de kerk uitgaat, dan komen er mensen te voorschijn! We hadden om drie uur de klokken al een poosje horen luiden maar er niet bij nagedacht wat daar de reden van zou kunnen zijn, er blijkt een trouwerij te zijn en de dienst is net afgelopen als we er langs lopen! Natuurlijk zetten we bruid en bruidegom op de foto!



Het veer over de Weser is een bijzondere, in zoverre dat we nog nooit hebben gezien dat een veer aan een hoogte kabel vast zit. De stroming is dermate dat het veer een flink stuk af zou drijven als het niet ergens aan vast zou zitten. Zo’n kabelconstructie hebben we nog nooit eerder gezien.
Ergens onderweg nog een paar takjes seringen ontvreemd en eenmaal terug in de camper verspreiden ze een heerlijk geurtje!




ZONDAG 17 MEI

Het ziet er buiten beter uit dan gisteren, het is half bewolkt en regelmatig komt de zon te voorschijn. We gaan een stukje verder naar het zuiden en zoeken in Hameln een plek om de camper neer te zetten. De oude binnenstad moet erg mooi zijn en de sage van de ‘Rattenvanger van Hamelen’ is alom bekend. Door de hele stad gaat een spoor van honderden ratten (ingelegd in de straatstenen), je kunt niet missen hoe de rattenvanger die akelige beestjes de stad uit heeft geleid!


We lopen een rondje door de stad, gaan op zoek naar het ‘Rattenfängerhaus’ en onderweg komen we het bronzen beeld van de rattenvanger tegen. Stonden in Vlotho veel winkelpanden leeg, hier zie je geen leegstand. De meeste winkeltjes zijn gevestigd in panden in de Weserrenaissance stijl die zich tussen 1550 en 1650 in Noord-Duitskand ontwikkelde. De hoge daken en frontons waren geïnspireerd op de Hollandse architectuur, maar er waren ook originele kenmerken zoals erkers van één of meer verdiepingen en uitspringende gevel-delen.

Op het terras van het Hochzeitshaus, naast de grote kerk in het centrum van de oude binnenstad, wordt van half mei tot half september elke zondag om twaalf uur de aangrijpende geschiedenis van de Rattenvanger opgevoerd en drie keer per dag loopt de rattenvanger fluitend door de stad met achter zich aan de ratten!




We rijden verder naar het zuiden, passeren Polle, Hollzminden en Hoxter voor we in Beverungen aankomen, onze bestemming van vandaag. Op zoek naar een plekje om te lunchen stuitten we op een Flohmarkt in Bodenwerder aan de Weserufer, we zetten de camper aan de kant en gaan even kijken, veel kleding en lederwaren zoals riemen en portemonnees en natuurlijk de nodige oude huisraad. Mijn huidige portemonnee is aan vervanging toe en ik heb ze hier voor het uitzoeken, dat doe ik dan ook! 


Er wacht ons nog een verrassing. In Godelheim is een ‘Musikfest’. Midden in het dorp staan mensen langs de kant van de weg te wachten op wat komen gaat. We zetten snel de camper ergens neer en lopen een stukje terug, nieuwsgierig al we zijn.
Voor de grote kerk staan zeker 15 muziekkorpsen opgesteld die, naar later blijkt, allemaal al hun beste kunnen hebben laten horen. We horen nog net het laatste korps spelen. Na afloop van de optreden lopen alle korpsen al musicerend door de straten van het stadje. Ook weer leuk!

De camperplaats in Beverungen staat vol! We parkeren de camper voorlopig op de autoparkeerplaats en wachten af of er misschien nog een camper weggaat vanavond, tenslotte is het zondag en niet iedereen is vrij op maandag! Voorlopig lijkt er niemand te vertrekken, er komen er alleen maar meer bij en iedereen die na ons komt gaat ook op de autoparkeerplaats staan. Om negen uur komt er toch nog een officieel plekje vrij en wij schuiven er in.


We hadden vanochtend niet kunnen bedenken wat we vandaag allemaal tegen zouden komen. Altijd leuk onverwachte dingen.
Op het grasveld rondom de campers hipt een paartje onalledaagse vogels, maar niemand weet welke vogels dat zijn en vragen mij, omdat ik een foto sta te maken, of ik weet welke vogel dat zijn. Volgens mijn bescheiden kennis van vogels is het een kramsvogel maar hoe die in het Duits heet, geen idee! In de app ‘Vogels in Nederland’ zie ik dat het inderdaad een kramsvogel is, we hebben er ’s winters wel eens eentje in de tuin gehad!


MAANDAG 18 MEI

Vandaag komt het er eindelijk van een stukje langs de Weser te fietsen. Na de koffie gaan we op pad, het is wel fris buiten maar de zon komt toch af en toe achter de wolken te voorschijn. In Vlotho hadden we al een overzichtje van de ‘Weser-Radweg’ gehaald en daar hebben we nu plezier van. Het is een mooi slingerend fietspad bijna overal direct langs de rivier. We zien van alles onderweg, zwanen, ganzen, eenden, ooievaars, reigers en tientallen schapen met zeker het dubbele aantal lammetjes en horen ver boven ons de koekoek.

We fietsen naar het 15 kilometer noordelijke gelegen Hoxter dat volgens onze reisgids een mooie oude stad moet zijn met uiteraard weer veel vakwerkhuizen in Weserrenaissance stijl, deze stijl kenmerkt zich niet alleen door erkers van één of meer verdiepingen hoog maar ook door overdadige decoraties. We vinden het een wat rommelige stad en minder sfeervol dan Hameln.



Hoxter heeft naast veel vakwerkhuizen nog fragmenten van de stadsmuren, een schitterend pittoresk 17de-eeuws Rathaus waarin tegenwoordig het ‘Tourist-Information’ is gehuisvest.
In het hart van de oude stad staat de Killanikirche waarvan de geschiedenis teruggaat tot het eind van de 8ste eeuw. In zijn huidige vorm is het een romaanse kerk uit de 11de-12de eeuw, een Evangelische kerk met helaas weinig sfeer. 



Het mooist is de magnifieke Abtei Corvey, een klooster dat werd gesticht in 822. Het werd oorspronkelijk gebouwd als kerk voor de HH. Stephanus en Vitus, maar daarvan is alleen de trotse voorgevel, die werd voltooid in 885, nog over.
Het schip van de kerk werd gebouwd in de 17e eeuw. We moeten er een stukje verder voor fietsen, het ligt ongeveer 2 kilometer buiten Hoxter, maar het is zeker de moeite waard, het staat niet voor niets op de werelderfgoedlijst van Unesco!


Na het bezoek aan de Abdij gaan we terug naar de camper. Een mooie dag waarin we weer een stukje cultuur rijker zijn geworden. Het was een mooie dag, we hebben zelfs in ons shirt kunnen fietsen. Op de terugweg nog een poosje genoten van het uitzicht over de Weser en de schapen met hun lammetjes die, als ze willen drinken, een fikse aanloop nemen, hun kopje twee keer tegen de uiers van het moederschaap rammen en dan gaan lebberen. Mooi om te zien! ’s Avonds vliegt een jonge kramsvogel tegen de voorruit van de camper en landt op de ruitenwisser!


DINSDAG 19 MEI

Het is weer prettig wakker worden, de zon is er al weer vroeg bij, hopen dat het zo blijft vandaag. We gaan weer verder op onze verkenningstocht, gaan nu richting de Harz en rijden steeds verder naar het oosten. Onze bestemming van vandaag is Bad Lauterberg dat aan de zuidwest kant van de Harz ligt. We slingeren door het heuvel landschap van Natuurpark ‘Soling-Vogler’, het ene moment rijdt je door een dicht bos en even later heb je een wijds uitzicht over landerijen waar vooral het gele tapijt in het oog springt, wat een prachtige route!

Na het natuurpark rijden we door een groot landbouwgebied met heel veel Koolzaad, maïs en diverse graansoorten en daartussen weilanden, in één van die pas gemaaide weilanden sluipt een vos rond!
Via Uslar, Gierswalde, Gieboldehausen en Herzberg rijden we naar Bad Lauterberg.
Eenmaal in de Harz aangekomen worden we volop gewaarschuwd voor overstekend wild, varkens, herten en vossen steken hier frequent de weg over.

De plek in Bad Lauterberg is niet echt onze plek, een kleine parkeerplaats voor 5 campers waarvan 4 plekken bezet zijn door auto’s! Om te over-nachten is het een prima plek maar om er één of twee dagen te blijven staan vinden we het minder geschikt. We gaan op zoek naar een andere plek en rijden binnendoor naar Duderstadt, kijken of het daar beter is.
We rijden langs een oude grenspost tussen Oost- en West Duitsland en gaan kijken, dat maakt diepe indruk! 


De plek in Duderstadt is prachtig, mooie ruime plekken op grit en rondom niet al te hoge bomen, voor ons is deze plek zeker een 10 waard, zeker na de plek in Bad Lauterberg! Er staan 4 campers en er is nog plek genoeg, je hebt niet het idee dat hier wel 40 campers kunnen staan!
Onderweg viel het ons op dat de vakwerkhuizen er hier iets gekleurder uitzien dan langs de Weser, daar is de vakomlijsting bijna altijd donker bruin of zwart, hier zien we diverse kleuren, o.a. rood, grijs, groen en zelf licht blauw!


We gaan eerst een paar uurtjes van de zon genieten en dan lopen we via het stadspark naar de gezellige binnenstad en ook hier zien we die mooie gekleurde vakwerkhuizen. We lopen even rond en trakteren ons zelf op een terrasje, Simon geniet van een halve liter wit bier en ik ga me te buiten aan een enorme sorbet! We gaan terug naar de camper, het is prima weer voor een BBQ’tje!
We zijn van plan morgen ook nog in Duderstadt te blijven en gaan dan de stad en de omgeving uitgebreider bekijken.



WOENSDAG 20 MEI

Het gaat vandaag iets anders dan we gisteren dachten. Het is bewolkt en het lijkt erop dat we het niet droog houden. We fietsen naar de stad en gaan kijken bij de ‘Westerturm’ uit 1424. Deze torenspits is in de loop der tijd om zijn eigen as gedraaid. Al is hiervoor een constructiefout verantwoordelijk, in de volksmond wordt de vreemde verdraaiing liever aan de duivel toegeschreven. Deze zou zich, op de vlucht voor de Duderstadtse vrouwen, die woedend waren omdat hij hun mannen tot drinken verleidde, aan de Westerturm hebben vastgeklampt!!

Duderstadt wordt wel de ‘Parel van het Eichsfeld’ genoemd, de stadswal en de middeleeuwse stadsmuur, die onder toezicht van de beruchte bouwmeester Andreas werd gebouwd, omsluiten tezamen zo’n 550 fraaie vakwerkhuizen, en fraai zijn ze! Het Rathaus zelf dat uit ca. 1300 stamt, is één van de oudste en mooiste Renaissance Raadhuizen van Duitsland, daar dichtbij staat de 10 meter hoge Mariazuil, die in 1711 werd opgericht om de mensen tegen de pest te beschermen, je moet er maar in geloven!


De moeite van het bekijken waard zijn zeker ook de St. Cyriakus-Kirche, de St. Servatius-Kirche en het Jacobskruis uit 1700 dat vroeger trefpunt was voor de bedevaartgangers dienaar Santiago de Compostella gingen. Gelukkig hebben we gisteren van het Rathaus en de St. Cyriakus-Kirche al mooie foto’s kunnen maken. Vandaag ziet het er druileriger uit, inmiddels spettert het en we gaan terug naar de camper, onderweg besluiten we om verder de Harz in te rijden en niet langer in Duderstadt te blijven.


We zoeken in de wegenatlas een landschappelijk mooie route uit en gaan weer op pad, steeds verder oostwaarts. Gelukkig is het na de middag weer droog en wordt het steeds lichter buiten, er zijn weer wolkenpartijen zichtbaar en zelfs de zon is af en toe te zien.
In Osterrhagen zien we een prachtig houtsnijwerk in de restanten van een oude boom. Voor het goed tot ons doordringt zijn we er al voorbij, we rijden een stukje voor terug om er een foto van te kunnen maken.


We komen o.a. langs Barbis, Osterhagen, Bad Sachsa, Ellrich, Neustadt, Rottleberode, Stolberg en Hasselfelde en komen uiteindelijk terecht op de camperplaats in Blankenburg.
Elke stad die we passeerden heeft zo zijn eigen bijzonderheden. We maken een tussenstop in Neustadt, een aardig plaatsje met een paar mooie vakwerkhuizen (hoe kan het ook anders in deze streek), een middeleeuwse stadspoort en een sfeervol kerkplein. Voor de ‘Ratskeller’ staat nog steeds Roland, zinnebeeld van markt-, munt- en tolrecht. 

Op de parkeerplaats in Stolberg ontdekken we een loosput voor het toilet, ook bussen kunnen hier hun toilet legen en bussen komen er veel in Stolberg. Van de vroegere mijnbouw en industrie is geen spoor meer te bekennen in de ‘Parel van de Zuid-Harz’ zoals Stolberg tegenwoordig wordt genoemd, men richt zich hier nu volledig op het toerisme. De talrijke vakwerkhuizen staan daarom goed in de verf en zijn een lust voor het oog. Je rijdt door de smalle hoofdstraat honderden meters tussen de vakwerkhuizen door en daarboven torent het Renaissanceslot!

Het is inmiddels vier uur geweest, we vinden het genoeg voor vandaag en willen stoppen op de parkeerplaats bij het westerndorp Pullmancity in Hasselvelde dat we vonden op de NKC app. We vinden het drie keer niks, het is een knollenveld, overal hartstikke scheef en de camper is niet horizontaal te krijgen. Je hebt er verder niks en moet nog 5 euro betalen ook! We rijden door naar de camperplaats in Blankenberg, ook hier is de officiële plek een beetje scheef en we zijn zo brutaal te parkeren op de busparkeerplaats, zien wel of er commentaar op komt.


Van De Glind naar Blankenberg 624 kilometer

Schermafbeelding 2015-05-20 om 19.26.02 
Lees verder deel 2

DUITSLAND: WESER, HARZ EN LÜNENBURGER HEIDE (deel 2)


DONDERDAG 21 MEI

We gaan weer verder slingeren door de Harz, rijden via Wernigerode, waar we een stukje achter het toeristentreintje aanrijden, naar het noorden.
Gisteren was het ons ook al opgevallen en vandaag weer, overal staan kijkhutten, soms dicht langs de bosrand en een andere keer midden in het open veld. Er zal wel heel veel te zien zijn! Ook heel opvallend zijn de muren van diverse huizen die belegd zijn met dakpannen! Soms zijn het mooie kleine grijze leisteentjes, maar vaak zijn ze hetzelfde als pannen die op het dak liggen.

We rijden langs Ilsenburg, Bad Harzberg en Oker en vanaf daar wordt de natuur wat ruiger en al snel komen we een parkeerplaatsje tegen, we stoppen, het is koffietijd en natuurlijk gaan we ook even buiten kijken, honderd meter verderop is een stuwmeer en dat levert met deze weersomstandigheden (het is wisselend bewolkt) altijd mooie plaatjes op! We vervolgen onze route via Altenau, Dammhaus en Claustahl-Zellerveld en daar waar we een mooi uitzicht hebben stoppen we natuurlijk even, dat komt niet zo vaak voor, we rijden meestal tussen de bomen!

We rijden verder naar Lautertahl, van vrienden gehoord dat daar een mooi zilvermijnmuseum is en dat willen wij ook wel zien. Met knikkende knieën sta ik bij de kassa voor een kaartje, heb buiten al het tunneltje (1.50m hoog) en de wagonnetjes gezien waarmee ze de mijn ingaan en ondanks dat ik me had voorgenomen deze keer niet toe te geven aan mijn claustrofobie, lukt me dat niet. Simon zou het wel graag willen zien maar wil niet alleen, als ik niet ga gaat hij ook niet! Hoe graag ik ook wil, het lukt me niet en ga het in de toekomst ook niet nog een keer proberen.

We gaan verder en via Langelsheim, Kunigunde en Hohenrode (we zijn dan inmiddels de Harz uit) rijden we naar Salzgitter, de bossen hebben weer plaatsgemaakt voor de landerijen en we zien weer veel meer, ook wel weer lekker. De camperplaats aan de Salzgittersee staat hartstikke vol en zo te zien staan die campers daar niet één of twee dagen, het ziet er naar uit dat sommigen er wel weken staan! Een vriendelijke Duitser verted dat het ook is toegestaan op alle parkeerplaatsen in de omgeving te staan, zo gezegd zo gedaan!


VRIJDAG 22 MEI

Het ziet er naar uit dat het een mooie dag gaat worden, geen wolkje te bekennen, super! We gaan weer een stukje noordelijker en rijden via Celle naar Eschede dat aan de zuidkant van de Lünenburger Heide ligt en zoals altijd kiezen we er ook nu weer voor om over de binnenwegen naar de volgend plek te rijden. Eerst de camper verzorgen en dan weer On Tour. We rijden door uitgestrekte landerijen en slaperige dorpen waar zo te zien weinig te beleven valt. 


Celle, de grootste stad die we op onze route van vandaag tegenkomen, is de enigste stad die vermeld staat in onze reisgids en het waard is om te bekijken. Celle is in het trotse bezit van 500 vakwerkhuizen zo lezen we, de interessantste staan in de schilderachtige Kalandgasse en Zöllnerstrasse. Ook het Rathaus  met z’n geschilderde decoraties moet mooi zijn.
Wij rijden om de Altstadt heen, hebben voorlopig even genoeg mooie vakwerkhuizen gezien!


De plek in Eschede is prachtig maar op het terrein er direct aangrenzend staat en grote kermis! Er staat geen camper, wij gaan ook verder, hebben geen zin om de hele dag in de herrie te zitten. We rijden naar Bergen, daar is ook een camperplek zien we in de NKC-app. De navigatie stuurt ons het binnenland in en over allerlei smalle weggetjes bereiken we dan gelukkig toch nog Bergen. Op de mooie rustige plek is plaats voor 6 campers en er staan er nog maar twee, we kunnen nog uitzoeken! De stoelen gaan naar buiten en we gaan genieten van het mooie weer.

In de loop van de middag gaan we nog even in het dorp kijken, de winkelstraat is een drukke doorgaande weg, je hebt zelfs moeite om over te steken. De camperplaats kost € 3,50 per dag inclusief Sani, de sleutel kun je halen bij het Rathaus tegen een borg van
€ 20,00 en het stageld wordt verrekend als je de sleutel weer inlevert. Als het Rathaus gesloten is word je verwezen naar Café Sahne, jammer genoeg staat er geen adres bij!! Gelukkig komen we iemand tegen die wel weet waar dat café is, 200 meter verderop aan de overkant van de doorgaande weg.


ZATERDAG 23 MEI

We pakken de fiets en gaan op weg naar het herinneringskamp Bergen-Belsen, een concentratiekamp van de nazi’s. Een monument en een klein museum herdenken de plaats waar 50.000 mensen, onder wie Anne Frank en haar zus, werden vermoord.
In het begin was het een kamp voor Franse, Belgische en Russische krijgsgevangenen. In de winter van 1941/1942 stierven hier 14.000 krijgsgevangenen. In 1943 werden de krijgsgevangenen over gebracht naar Fallingbostel en richtte de SS het ‘Verblijfskamp Bergen-Belsen op’.

Een deel van het plaatsje Bergen-Belsen werd een concentratie-kamp. Het werd bevolkt door een groot aantal Joden, die niet meer tot werken in staat waren, alsmede dwangarbeidsters en later ook geëvacueerde gevangenen uit concentratiekampen uit het oosten. De overbevolkte situatie veroorzaakte nog meer doden door ziekten, ondervoeding en uitputting. Alleen al tussen januari en april 1945 stierven ongeveer 35.000 personen. Anne Frank en haar zuster Margot bevonden zich onder de slachtoffers.


Bij de bevrijding door de Britten op 15 april 1945 troffen zij massagraven en duizenden onbegraven lichamen aan en ongeveer 60.000 overlevenden, waarvan er nog ruim 14.000 bezweken in de loop van de daaropvolgende dagen en weken  aan de gevolgen van ondervoeding en uitdroging. De overlevenden werden op de dag van de bevrijding overgebracht naar de twee kilometer verderop gelegen kazerne. Het kamp werd na de bevrijding met de grond gelijkgemaakt en afgebrand, vanwege het zeer hoge risico van besmetting met tyfus en luizen.

Tegenwoordig is op het terrein een bezoekers- en een studiecentrum. Het terrein is parkachtig ingericht met taluds en symbolische graven. De taluds staan voor de massagraven en de individuele graven zijn monumenten voor de daarop genoemde vermoorde personen. Op één van deze symbolische graven staat een steen voor Anne en Margot Frank. Op het terrein zijn een tiental monumenten waaronder een gedenkmuur met opschriften met in het midden een hoge zuil en een speciaal gedenkteken voor de omgekomen Joden.

Even buiten Bergen ligt het ‘Laadperron’. Hier kwamen de overvolle wagons aan en begon de mars van uitgeputte mensen (krijgsgevangenen en concentratiekampgevangenen) die onder strenge bewaking zes kilometer te voet naar het kamp werden gedreven. ‘De weg van Herinnering’, de weg van het Laadperron naar de hoofdingang van het kamp, is gemarkeerd door een witte streep met teksten! Op dit historiuache plekje staat op het oudste stukje spoor een in de oorlog gebruikte veewagon.


Op de weg naar Bergen-Belsen komen we langs de grote militaire kazerne Bergen–Hohne en daar moet het geweest zijn waar Simon een deel van zijn leger periode heeft doorgebracht, ze gingen hier op bivak! De kazerne roept geen herinneringen op, het is inmiddels ook al ruim 50 jaar geleden, wat ze er zoal beleefd hebben zit in het geheugen gegrift! Ergens achter de kazerne, op de Lünenburger Heide, werd hun kamp opgeslagen. Vandaag richten we onze aandacht op het concentratiekamp. morgen gaan we kijken of we de hei op kunnen.


ZONDAG 24 MEI

De zon is er gelukkig weer bij. We willen op de Lünenburger Heide gaan fietsen. Midden in het gebied ligt ‘Sieben Steinhäuser’, een bezienswaardigheid (hunebed) staat op onze kaart. Vanuit Bergen kunnen we er niet komen omdat het een militaire zone is, het gebied is alleen vanuit Osterholz toegankelijk en alleen in het weekend.
We gaan op pad en rijden met de camper via Bergen-Belsen en Hörsten naar Ostenholz en gaan kijken of we in het dorp de camper ergens kunnen parkeren.

De weg gaat dwars door militaire gebied, links en rechts hekken, tankbanen, wachthuisjes en borden met tanks en dat je er niet in mag rijden, maar dat wisten we natuurlijk al lang. In Osterholz volgen we de borden Sieben Steinhäuser. We komen voor een slagboom en horen van de wacht dat we het gebied niet in mogen, niet met de camper en ook niet op de fiets! Het Sieben Steinhauer is ingestort, het is er levensgevaarlijk! Het gebouw wordt gerestaureerd en is vanaf September weer te bezichtigen, nou, daar kunnen we niet op wachten!

Teleurgesteld rijden we terug naar Osterholz en gaan daar de mooie Evangelischer Kirche bekijken. Op een bord staat dat er zondags om half tien een dienst is, het is nu tien voor half elf en er is niemand te bekennen, of de diensten zijn hier erg kort of er is geen dienst geweest, we weten het niet.





We gaan verder naar Hodenhagen, rijden weer door een gebied waar veel overstekend wild voorkomt, we zien langs de kant van de weg bordjes waarop staat wanneer er een wildongeval heeft plaatsgevonden, zien er een paar van april en ook een paar van mei, het komt hier dus regelmatig voor! Langs de kant van deze weg staat de brem volop in bloei en ook de wilde lupinen laten zien overvloedig zien.



Hodenhagen heeft een mooie camperplaats, het riviertje de ‘Meisse’ stroomt achter het dijkje, een klein recreatie meertje met een strandje waar je vanaf 1 juni mag zwemmen ligt op 100 meter, daar is ook een kiosk en een midget-golfbaan. Naast de camperplaats staan fitniss toestellen en er zijn drie Jeu-des-Boules banen. Het is een mooi gebied om te wandelen en te fietsen, kortom, genoeg te doen hier. Het is een heerlijke dag geweest, volop zon en een aangename temperatuur, we zitten zelfs voor het eerst een deel van de avond buiten!


MAANDAG 25 MEI

In tegenstelling tot gisteren is het vandaag prutweer, we worden wakker van de regen die op het dak tikt. Hopen dat het in de loop van de dag beter wordt, willen de omgeving nog op de fiets wat uitgebreider bekijken. Jammer, het wordt maar niet beter en tegen de middag besluiten we om verder te rijden en gaan naar Nienburg aan de Weser, daar is een camperplaats op loopafstand van de Altstadt, met dit weer kunnen we hopenlijk tussen de buiten door het stadje bekijken en als het toch nog gaat regenen wippen we wel ergens binnen!

Onderweg nog een flinke regenbui, hopelijk de laatste van vandaag! Als we in Nienburg aankomen breekt de lucht open en zien we even de zon, ons humeur wordt er zelfs beter van!
Na de lunch lopen we over de voetgangersbrug, met ook hier aan het hekwerk de uit Frankrijk overgewaaide liefdesslotjes! We gaan we eerst op zoek naar de Toeristinformation voor de broodnodige folders en stadsplattegrond. 


Het viel ons al op dat het erg rustig is in de stad en realiseren ons nu pas dat het 2de Pinksterdag is en dat net als in Nederland alles in Duitsland ook gesloten is. We moeten het dus doen met wat we zien en lezen op plaquettes. We vinden het een wat rommelige en een beetje onverzorgde stad, veel leeg staande panden, gras tussen de stoeptegels etc., we hebben mooiere steden gezien! Het is niet alleen kommer en kwel, we zien ook nog wel mooie dingen zoals bijvoorbeeld deze mooie gevel versiering.


Deze sculpturen in brons voor de ingang van de
‘Sankt-Martin-Kirche’ verbeelden ‘Widukind’, een Westfaalse man van adel die in 777 de mensen opriep in opstand te komen tegen de Frankische overheersing en Karel de Grote, bij iedereen wel bekend.
De sculpturen werden in 1993 geplaatst, de kunstenaar wilde hiermee aangeven dat niet alleen de tweede wereldoorlog de geschiedenis van Duitsand maakt, maar dat er meer is.



DINSDAG 26 MEI

We blijven nog even bij de Weser en rijden vandaag richting Minden, één van de grotere steden langs deze rivier. Buiten is het half bewolkt met witte maar ook dreigende wolken, gelukkig is het (nog) wel droog, althans voorlopig. Onderweg krijgen we het eerste buitje van vandaag, later op de dag zullen er nog twee volgen. Het landschap waar we doorheen rijden inspireert niet echt, het is vrij vlak, uitgestrekt en een beetje saai en dan druk ik me nog zachtjes uit!


Toch ontdekken we ook nu weer iets leuks als we een plekje zoeken voor een koffiestop. Varkens die lekker vrij buiten rondlopen en niet zoals in Nederland opgesloten zitten in een hok van één bij twee meter.
De zeugen die of nog drachtig zijn of net hun biggen hebben geworpen, lopen allemaal vrij in een wei en voor elk varken is er een hok waar ze zich in terug kunnen trekken en hun biggen kunnen werpen. Er lopen meer dan honderd biggetjes rond te dartelen en te rennen, een genot om naar te kijken!

Bij Petershagen zien we aan de overkant van de Weser twee campers op de oever staan. Het lijkt een mooie plek en we gaan kijken of het zo mooi is als het lijkt. Het is een prachtige, kleinschalig plek en met een mooi uitzicht op de Weser waar af en toe een boot voorbij komt varen. Voorlopig blijven we hier even, bekijken nog wel of we hier blijven of door rijden naar Minden. We gaan eerst lunchen en daarna op de fiets richting Petershagen en al snel moeten we kiezen of we links of rechts langs de Weser verder willen fietsen.

We besluiten een rondje te maken en gaan eerst over de Weser op een wel heel bijzondere manier. We zeulen de fietsen omhoog door een speciaal gemaakte fietsgoot langs behoorlijk steile trappen (puf, puf) en gaan over de ‘Die Staustufen der Mittelweser’ een Stuwdam midden in de Weser die van een wilde stroom een rustige waterstroom maakt lezen we op een informatiebord. Weer terug aan de westkant van de Weser fietsen we door Petershagen en zien een kar met ……… jawel, gegrilde kippen en wie Simon kent weet wat we vanavond eten!

Terug bij de camper besluiten toch nog door te rijden naar Minden. Daar rijden we de enorme parkeerplaats/camperplaats op waar minstens 200 campers kunnen staan. Op het eerste stuk staan ze allemaal netjes in het gelid maar achter aan is het een stuk rustiger en sta je vrijer en ruimer en dat heeft toch wel onze voorkeur. We zijn de camper nog aan het horizontaal stellen als de eigenaren van de camper die voor ons staat naar buiten komen, het zijn Sjef en Anita die we voor het eerst acht jaar geleden in Spanje hebben ontmoet, hoe klein is de camperwereld!

We duiken de camper in (buiten is het koud) en hebben elkaar heel wat te vertellen, een uur is zo voorbij! Sjef en Anita gaan geo-coachen en wij gaan over de loopbrug sfeer opsnuiven in de stad. Een gezellige, drukke stad met veel moderne invloeden. In 798 stichtte Karel de Grote hier een Bisdom en dankzij de strategische ligging aan de Weser groeide de stad snel. Het belangrijkste monument is de ‘DamPfarrkirche St. Petrus und St. Gorgonius’. Het priesterkoor, het transept en de voorzijde zijn gebouwd in de 11de en 12de eeuw. Een monumentaal monument!


WOENSDAG 27 MEI

Na de koffie pakken we de fiets en gaan naar de beroemdste attractie van Minden ‘Het Wasserstrassenkreuz’ waar een 375 meter lange brug het Mittellandkanaal over de Weser leidt. Vanaf de Weser kun je met een boot de Schachtsluis invaren en je vervolgens naar het niveau van het Mittellandkanaal laten sluizen, dat duurt 90 minuten! Het is even zoeken hoe we er kunnen komen, de toegangswegen aan de zuidkant zijn afgesloten omdat ze een nieuwe sluisschacht graven. Een aardige postbode wijst ons de snelste weg om bij de sluis te komen.

Na de lunch rijden we naar Hörstel, de plek waar we ruim twee weken geleden onze tour door Duitsland begonnen. In Ibbenbüren parkeren we nog een half uurtje bij de Mac en maken weer dankbaar gebruik van hun vrije Wifi, checken onze mailbox en zijn heel nieuwsgierig of de belastingdienst al heeft gereageerd, super, ons tegoed is binnen! Het geld wordt goed besteed, we hebben een nieuwe schotel en zonnepanelen nodig voor onze camper! Met een goed gevoel rijden we door naar Hörstel waar nog één plekje vrij is aan de waterkant, die is voor ons!


DONDERDAG 28 MEI

We komen steeds dichter bij huis, vandaag rijden we naar Schüttorf, weer 35 kilometer dichter bij Nederland, gaan weer over binnenwegen en rijden dwars door Rheine. We hadden stilletjes gehoopt op een mooie dag maar helaas de eerste spetters vallen alweer snel. Het is dat we morgen nog een familie-dag hebben anders waren we doorgereden naar huis!
De camperplek in Schuttorf is prima, een grote parkeerplaats waar plek genoeg is en achter het dijkje het riviertje de ‘Vechte’. De verzorging is voor het eerst deze trip gratis! Super! 

Rond de middag klaart het toch weer wat op en na de lunch halen we de fietsen van de camper en willen naar Bad Bentheim, niet dat we daar nog nooit eerder geweest zijn, maar het is een leuk tochtje en Bad Bentheim is een mooie plaats met in het hartje van de stad ‘Schloss Bentheim’. Inmiddels is het wel weer wat donkerder maar we wagen het er op! Twee minuten onderweg en ja hoor, het begint weer! Links is een grote parkeerplaats met rondom winkels en we duiken een Action in en komen met een gevulde tas weer naar buiten. 

Gelukkig regent het dan niet meer en we gaan op pad. Tot Bad Bentheim houden we het droog maar al snel komt het met bakken tegelijk uit de lucht, we schuilen in het park onder een grote boom en als we constateren dat het bijna over is fietsen we verder, dat hadden we beter niet kunnen doen, het begint weer te gieten en we zijn inmiddels behoorlijk nat. Een half uurtje later is de lucht weer blauw en schijnt de zon, we gaan snel terug naar de camper en net voor de volgende bui losbarst zijn we binnen!



VRIJDAG 29 MEI

In de loop van de ochtend rijden we naar Glanerbrug en beginnen we aan ons familiedagje, eerst koffie drinken bij de ene (schoon)zus en zwager, dan naar de andere (schoon)zus en zwager en aan het eind van de middag komen ook broer/zwager en schoonzus erbij en gaan we met z’n allen naar De Lutte voor een etentje. Het is altijd leuk om met elkaar iets te ondernemen, we spreken elkaar tenslotte ook niet elke dag, wonen te verspreid over het land. De nacht brengen we door in Glanerbrug in een van de rustige zijstraatjes in de buurt van (schoon)zus en zwager.


ZATERDAG 30 MEI

We beginnen de dag met een ontbijtje samen met (schoon)zus en zwager en dan gaan we naar huis, rijden een toeristische route door Twente en Salland en bij vliegveld Teuge maken we een tussenstop, gaan een broodje eten en een poosje kijken, zien hoe zweefvliegtuigen aan een lier omhoog worden getrokken en tientallen parachutisten, gelukkig allemaal weer veilig landen. Weer op route gaan we na Apeldoorn de autobaan op en na iets meer dan dertienhonderd kilometer zijn we daar terug waar we negentien dagen geleden vertrokken, THUIS!

Weer een mooie tour gemaakt in een streek waar we nog niet eerder waren, het weer had wel iets beter gekund, maar hebben ondanks dat toch genoten!

WESER, HARZ EN LÜNENBURGER HEIDE WE KOMEN ZEKER EEN KEER TERUG!


Van De Glind naar De Glind 1307 kilometer

Schermafbeelding 2015-05-26 om 22.05.26

Geinteresserd in onze overnachtingsplekken KLIK HIER en voor meer foto’s KLIK HIER