DONDERDAG 21 MEI
We gaan weer verder slingeren door de Harz, rijden via Wernigerode, waar we een stukje achter het toeristentreintje aanrijden, naar het noorden.
Gisteren was het ons ook al opgevallen en vandaag weer, overal staan kijkhutten, soms dicht langs de bosrand en een andere keer midden in het open veld. Er zal wel heel veel te zien zijn! Ook heel opvallend zijn de muren van diverse huizen die belegd zijn met dakpannen! Soms zijn het mooie kleine grijze leisteentjes, maar vaak zijn ze hetzelfde als pannen die op het dak liggen.
We rijden langs Ilsenburg, Bad Harzberg en Oker en vanaf daar wordt de natuur wat ruiger en al snel komen we een parkeerplaatsje tegen, we stoppen, het is koffietijd en natuurlijk gaan we ook even buiten kijken, honderd meter verderop is een stuwmeer en dat levert met deze weersomstandigheden (het is wisselend bewolkt) altijd mooie plaatjes op! We vervolgen onze route via Altenau, Dammhaus en Claustahl-Zellerveld en daar waar we een mooi uitzicht hebben stoppen we natuurlijk even, dat komt niet zo vaak voor, we rijden meestal tussen de bomen!
We rijden verder naar Lautertahl, van vrienden gehoord dat daar een mooi zilvermijnmuseum is en dat willen wij ook wel zien. Met knikkende knieën sta ik bij de kassa voor een kaartje, heb buiten al het tunneltje (1.50m hoog) en de wagonnetjes gezien waarmee ze de mijn ingaan en ondanks dat ik me had voorgenomen deze keer niet toe te geven aan mijn claustrofobie, lukt me dat niet. Simon zou het wel graag willen zien maar wil niet alleen, als ik niet ga gaat hij ook niet! Hoe graag ik ook wil, het lukt me niet en ga het in de toekomst ook niet nog een keer proberen.
We gaan verder en via Langelsheim, Kunigunde en Hohenrode (we zijn dan inmiddels de Harz uit) rijden we naar Salzgitter, de bossen hebben weer plaatsgemaakt voor de landerijen en we zien weer veel meer, ook wel weer lekker. De camperplaats aan de Salzgittersee staat hartstikke vol en zo te zien staan die campers daar niet één of twee dagen, het ziet er naar uit dat sommigen er wel weken staan! Een vriendelijke Duitser verted dat het ook is toegestaan op alle parkeerplaatsen in de omgeving te staan, zo gezegd zo gedaan!
VRIJDAG 22 MEI
Het ziet er naar uit dat het een mooie dag gaat worden, geen wolkje te bekennen, super! We gaan weer een stukje noordelijker en rijden via Celle naar Eschede dat aan de zuidkant van de Lünenburger Heide ligt en zoals altijd kiezen we er ook nu weer voor om over de binnenwegen naar de volgend plek te rijden. Eerst de camper verzorgen en dan weer On Tour. We rijden door uitgestrekte landerijen en slaperige dorpen waar zo te zien weinig te beleven valt.
Celle, de grootste stad die we op onze route van vandaag tegenkomen, is de enigste stad die vermeld staat in onze reisgids en het waard is om te bekijken. Celle is in het trotse bezit van 500 vakwerkhuizen zo lezen we, de interessantste staan in de schilderachtige Kalandgasse en Zöllnerstrasse. Ook het Rathaus met z’n geschilderde decoraties moet mooi zijn.
Wij rijden om de Altstadt heen, hebben voorlopig even genoeg mooie vakwerkhuizen gezien!
De plek in Eschede is prachtig maar op het terrein er direct aangrenzend staat en grote kermis! Er staat geen camper, wij gaan ook verder, hebben geen zin om de hele dag in de herrie te zitten. We rijden naar Bergen, daar is ook een camperplek zien we in de NKC-app. De navigatie stuurt ons het binnenland in en over allerlei smalle weggetjes bereiken we dan gelukkig toch nog Bergen. Op de mooie rustige plek is plaats voor 6 campers en er staan er nog maar twee, we kunnen nog uitzoeken! De stoelen gaan naar buiten en we gaan genieten van het mooie weer.
In de loop van de middag gaan we nog even in het dorp kijken, de winkelstraat is een drukke doorgaande weg, je hebt zelfs moeite om over te steken. De camperplaats kost € 3,50 per dag inclusief Sani, de sleutel kun je halen bij het Rathaus tegen een borg van
€ 20,00 en het stageld wordt verrekend als je de sleutel weer inlevert. Als het Rathaus gesloten is word je verwezen naar Café Sahne, jammer genoeg staat er geen adres bij!! Gelukkig komen we iemand tegen die wel weet waar dat café is, 200 meter verderop aan de overkant van de doorgaande weg.
ZATERDAG 23 MEI
We pakken de fiets en gaan op weg naar het herinneringskamp Bergen-Belsen, een concentratiekamp van de nazi’s. Een monument en een klein museum herdenken de plaats waar 50.000 mensen, onder wie Anne Frank en haar zus, werden vermoord.
In het begin was het een kamp voor Franse, Belgische en Russische krijgsgevangenen. In de winter van 1941/1942 stierven hier 14.000 krijgsgevangenen. In 1943 werden de krijgsgevangenen over gebracht naar Fallingbostel en richtte de SS het ‘Verblijfskamp Bergen-Belsen op’.
Een deel van het plaatsje Bergen-Belsen werd een concentratie-kamp. Het werd bevolkt door een groot aantal Joden, die niet meer tot werken in staat waren, alsmede dwangarbeidsters en later ook geëvacueerde gevangenen uit concentratiekampen uit het oosten. De overbevolkte situatie veroorzaakte nog meer doden door ziekten, ondervoeding en uitputting. Alleen al tussen januari en april 1945 stierven ongeveer 35.000 personen. Anne Frank en haar zuster Margot bevonden zich onder de slachtoffers.
Bij de bevrijding door de Britten op 15 april 1945 troffen zij massagraven en duizenden onbegraven lichamen aan en ongeveer 60.000 overlevenden, waarvan er nog ruim 14.000 bezweken in de loop van de daaropvolgende dagen en weken aan de gevolgen van ondervoeding en uitdroging. De overlevenden werden op de dag van de bevrijding overgebracht naar de twee kilometer verderop gelegen kazerne. Het kamp werd na de bevrijding met de grond gelijkgemaakt en afgebrand, vanwege het zeer hoge risico van besmetting met tyfus en luizen.
Tegenwoordig is op het terrein een bezoekers- en een studiecentrum. Het terrein is parkachtig ingericht met taluds en symbolische graven. De taluds staan voor de massagraven en de individuele graven zijn monumenten voor de daarop genoemde vermoorde personen. Op één van deze symbolische graven staat een steen voor Anne en Margot Frank. Op het terrein zijn een tiental monumenten waaronder een gedenkmuur met opschriften met in het midden een hoge zuil en een speciaal gedenkteken voor de omgekomen Joden.
Even buiten Bergen ligt het ‘Laadperron’. Hier kwamen de overvolle wagons aan en begon de mars van uitgeputte mensen (krijgsgevangenen en concentratiekampgevangenen) die onder strenge bewaking zes kilometer te voet naar het kamp werden gedreven. ‘De weg van Herinnering’, de weg van het Laadperron naar de hoofdingang van het kamp, is gemarkeerd door een witte streep met teksten! Op dit historiuache plekje staat op het oudste stukje spoor een in de oorlog gebruikte veewagon.
Op de weg naar Bergen-Belsen komen we langs de grote militaire kazerne Bergen–Hohne en daar moet het geweest zijn waar Simon een deel van zijn leger periode heeft doorgebracht, ze gingen hier op bivak! De kazerne roept geen herinneringen op, het is inmiddels ook al ruim 50 jaar geleden, wat ze er zoal beleefd hebben zit in het geheugen gegrift! Ergens achter de kazerne, op de Lünenburger Heide, werd hun kamp opgeslagen. Vandaag richten we onze aandacht op het concentratiekamp. morgen gaan we kijken of we de hei op kunnen.
ZONDAG 24 MEI
De zon is er gelukkig weer bij. We willen op de Lünenburger Heide gaan fietsen. Midden in het gebied ligt ‘Sieben Steinhäuser’, een bezienswaardigheid (hunebed) staat op onze kaart. Vanuit Bergen kunnen we er niet komen omdat het een militaire zone is, het gebied is alleen vanuit Osterholz toegankelijk en alleen in het weekend.
We gaan op pad en rijden met de camper via Bergen-Belsen en Hörsten naar Ostenholz en gaan kijken of we in het dorp de camper ergens kunnen parkeren.
De weg gaat dwars door militaire gebied, links en rechts hekken, tankbanen, wachthuisjes en borden met tanks en dat je er niet in mag rijden, maar dat wisten we natuurlijk al lang. In Osterholz volgen we de borden Sieben Steinhäuser. We komen voor een slagboom en horen van de wacht dat we het gebied niet in mogen, niet met de camper en ook niet op de fiets! Het Sieben Steinhauer is ingestort, het is er levensgevaarlijk! Het gebouw wordt gerestaureerd en is vanaf September weer te bezichtigen, nou, daar kunnen we niet op wachten!
Teleurgesteld rijden we terug naar Osterholz en gaan daar de mooie Evangelischer Kirche bekijken. Op een bord staat dat er zondags om half tien een dienst is, het is nu tien voor half elf en er is niemand te bekennen, of de diensten zijn hier erg kort of er is geen dienst geweest, we weten het niet.
We gaan verder naar Hodenhagen, rijden weer door een gebied waar veel overstekend wild voorkomt, we zien langs de kant van de weg bordjes waarop staat wanneer er een wildongeval heeft plaatsgevonden, zien er een paar van april en ook een paar van mei, het komt hier dus regelmatig voor! Langs de kant van deze weg staat de brem volop in bloei en ook de wilde lupinen laten zien overvloedig zien.
Hodenhagen heeft een mooie camperplaats, het riviertje de ‘Meisse’ stroomt achter het dijkje, een klein recreatie meertje met een strandje waar je vanaf 1 juni mag zwemmen ligt op 100 meter, daar is ook een kiosk en een midget-golfbaan. Naast de camperplaats staan fitniss toestellen en er zijn drie Jeu-des-Boules banen. Het is een mooi gebied om te wandelen en te fietsen, kortom, genoeg te doen hier. Het is een heerlijke dag geweest, volop zon en een aangename temperatuur, we zitten zelfs voor het eerst een deel van de avond buiten!
MAANDAG 25 MEI
In tegenstelling tot gisteren is het vandaag prutweer, we worden wakker van de regen die op het dak tikt. Hopen dat het in de loop van de dag beter wordt, willen de omgeving nog op de fiets wat uitgebreider bekijken. Jammer, het wordt maar niet beter en tegen de middag besluiten we om verder te rijden en gaan naar Nienburg aan de Weser, daar is een camperplaats op loopafstand van de Altstadt, met dit weer kunnen we hopenlijk tussen de buiten door het stadje bekijken en als het toch nog gaat regenen wippen we wel ergens binnen!
Onderweg nog een flinke regenbui, hopelijk de laatste van vandaag! Als we in Nienburg aankomen breekt de lucht open en zien we even de zon, ons humeur wordt er zelfs beter van!
Na de lunch lopen we over de 
voetgangersbrug, met ook hier aan het hekwerk de uit Frankrijk overgewaaide liefdesslotjes! We gaan we eerst op zoek naar de Toeristinformation voor de broodnodige folders en stadsplattegrond.
Het viel ons al op dat het erg rustig is in de stad en realiseren ons nu pas dat het 2de Pinksterdag is en dat net als in Nederland alles in Duitsland ook gesloten is. We moeten het dus doen met wat we zien en lezen op plaquettes. We vinden het een wat rommelige en een beetje onverzorgde stad, veel leeg staande panden, gras tussen de stoeptegels etc., we hebben mooiere steden gezien! Het is niet alleen kommer en kwel, we zien ook nog wel mooie dingen zoals bijvoorbeeld deze mooie gevel versiering.
Deze sculpturen in brons voor de ingang van de
‘Sankt-Martin-Kirche’ verbeelden ‘Widukind’, een Westfaalse man van adel die in 777 de mensen opriep in opstand te komen tegen de Frankische overheersing en Karel de Grote, bij iedereen wel bekend.
De sculpturen werden in 1993 geplaatst, de kunstenaar wilde hiermee aangeven dat niet alleen de tweede wereldoorlog de geschiedenis van Duitsand maakt, maar dat er meer is.
DINSDAG 26 MEI
We blijven nog even bij de Weser en rijden vandaag richting Minden, één van de grotere steden langs deze rivier. Buiten is het half bewolkt met witte maar ook dreigende wolken, gelukkig is het (nog) wel droog, althans voorlopig. Onderweg krijgen we het eerste buitje van vandaag, later op de dag zullen er nog twee volgen. Het landschap waar we doorheen rijden inspireert niet echt, het is vrij vlak, uitgestrekt en een beetje saai en dan druk ik me nog zachtjes uit!
Toch ontdekken we ook nu weer iets leuks als we een plekje zoeken voor een koffiestop. Varkens die lekker vrij buiten rondlopen en niet zoals in Nederland opgesloten zitten in een hok van één bij twee meter.
De zeugen die of nog drachtig zijn of net hun biggen hebben geworpen, lopen allemaal vrij in een wei en voor elk varken is er een hok waar ze zich in terug kunnen trekken en hun biggen kunnen werpen. Er lopen meer dan honderd biggetjes rond te dartelen en te rennen, een genot om naar te kijken!
Bij Petershagen zien we aan de overkant van de Weser twee campers op de oever staan. Het lijkt een mooie plek en we gaan kijken of het zo mooi is als het lijkt. Het is een prachtige, kleinschalig plek en met een mooi uitzicht op de Weser waar af en toe een boot voorbij komt varen. Voorlopig blijven we hier even, bekijken nog wel of we hier blijven of door rijden naar Minden. We gaan eerst lunchen en daarna op de fiets richting Petershagen en al snel moeten we kiezen of we links of rechts langs de Weser verder willen fietsen.
We besluiten een rondje te maken en gaan eerst over de Weser op een wel heel bijzondere manier. We zeulen de fietsen omhoog door een speciaal gemaakte fietsgoot langs behoorlijk steile trappen (puf, puf) en gaan over de ‘Die Staustufen der Mittelweser’ een Stuwdam midden in de Weser die van een wilde stroom een rustige waterstroom maakt lezen we op een informatiebord. Weer terug aan de westkant van de Weser fietsen we door Petershagen en zien een kar met ……… jawel, gegrilde kippen en wie Simon kent weet wat we vanavond eten!
Terug bij de camper besluiten toch nog door te rijden naar Minden. Daar rijden we de enorme parkeerplaats/camperplaats op waar minstens 200 campers kunnen staan. Op het eerste stuk staan ze allemaal netjes in het gelid maar achter aan is het een stuk rustiger en sta je vrijer en ruimer en dat heeft toch wel onze voorkeur. We zijn de camper nog aan het horizontaal stellen als de eigenaren van de camper die voor ons staat naar buiten komen, het zijn Sjef en Anita die we voor het eerst acht jaar geleden in Spanje hebben ontmoet, hoe klein is de camperwereld!
We duiken de camper in (buiten is het koud) en hebben elkaar heel wat te vertellen, een uur is zo voorbij! Sjef en Anita gaan geo-coachen en wij gaan over de loopbrug sfeer opsnuiven in de stad. Een gezellige, drukke stad met veel moderne invloeden. In 798 stichtte Karel de Grote hier een Bisdom en dankzij de strategische ligging aan de Weser groeide de stad snel. Het belangrijkste monument is de ‘DamPfarrkirche St. Petrus und St. Gorgonius’. Het priesterkoor, het transept en de voorzijde zijn gebouwd in de 11de en 12de eeuw. Een monumentaal monument!
WOENSDAG 27 MEI
Na de koffie pakken we de fiets en gaan naar de beroemdste attractie van Minden ‘Het Wasserstrassenkreuz’ waar een 375 meter lange brug het Mittellandkanaal over de Weser leidt. Vanaf de Weser kun je met een boot de Schachtsluis invaren en je vervolgens naar het niveau van het Mittellandkanaal laten sluizen, dat duurt 90 minuten! Het is even zoeken hoe we er kunnen komen, de toegangswegen aan de zuidkant zijn afgesloten omdat ze een nieuwe sluisschacht graven. Een aardige postbode wijst ons de snelste weg om bij de sluis te komen.
Na de lunch rijden we naar Hörstel, de plek waar we ruim twee weken geleden onze tour door Duitsland begonnen. In Ibbenbüren parkeren we nog een half uurtje bij de Mac en maken weer dankbaar gebruik van hun vrije Wifi, checken onze mailbox en zijn heel nieuwsgierig of de belastingdienst al heeft gereageerd, super, ons tegoed is binnen! Het geld wordt goed besteed, we hebben een nieuwe schotel en zonnepanelen nodig voor onze camper! Met een goed gevoel rijden we door naar Hörstel waar nog één plekje vrij is aan de waterkant, die is voor ons!
DONDERDAG 28 MEI
We komen steeds dichter bij huis, vandaag rijden we naar Schüttorf, weer 35 kilometer dichter bij Nederland, gaan weer over binnenwegen en rijden dwars door Rheine. We hadden stilletjes gehoopt op een mooie dag maar helaas de eerste spetters vallen alweer snel. Het is dat we morgen nog een familie-dag hebben anders waren we doorgereden naar huis!
De camperplek in Schuttorf is prima, een grote parkeerplaats waar plek genoeg is en achter het dijkje het riviertje de ‘Vechte’. De verzorging is voor het eerst deze trip gratis! Super!
Rond de middag klaart het toch weer wat op en na de lunch halen we de fietsen van de camper en willen naar Bad Bentheim, niet dat we daar nog nooit eerder geweest zijn, maar het is een leuk tochtje en Bad Bentheim is een mooie plaats met in het hartje van de stad ‘Schloss Bentheim’. Inmiddels is het wel weer wat donkerder maar we wagen het er op! Twee minuten onderweg en ja hoor, het begint weer! Links is een grote parkeerplaats met rondom winkels en we duiken een Action in en komen met een gevulde tas weer naar buiten.
Gelukkig regent het dan niet meer en we gaan op pad. Tot Bad Bentheim houden we het droog maar al snel komt het met bakken tegelijk uit de lucht, we schuilen in het park onder een grote boom en als we constateren dat het bijna over is fietsen we verder, dat hadden we beter niet kunnen doen, het begint weer te gieten en we zijn inmiddels behoorlijk nat. Een half uurtje later is de lucht weer blauw en schijnt de zon, we gaan snel terug naar de camper en net voor de volgende bui losbarst zijn we binnen!
VRIJDAG 29 MEI
In de loop van de ochtend rijden we naar Glanerbrug en beginnen we aan ons familiedagje, eerst koffie drinken bij de ene (schoon)zus en zwager, dan naar de andere (schoon)zus en zwager en aan het eind van de middag komen ook broer/zwager en schoonzus erbij en gaan we met z’n allen naar De Lutte voor een etentje. Het is altijd leuk om met elkaar iets te ondernemen, we spreken elkaar tenslotte ook niet elke dag, wonen te verspreid over het land. De nacht brengen we door in Glanerbrug in een van de rustige zijstraatjes in de buurt van (schoon)zus en zwager.
ZATERDAG 30 MEI
We beginnen de dag met een ontbijtje samen met (schoon)zus en zwager en dan gaan we naar huis, rijden een toeristische route door Twente en Salland en bij vliegveld Teuge maken we een tussenstop, gaan een broodje eten en een poosje kijken, zien hoe zweefvliegtuigen aan een lier omhoog worden getrokken en tientallen parachutisten, gelukkig allemaal weer veilig landen. Weer op route gaan we na Apeldoorn de autobaan op en na iets meer dan dertienhonderd kilometer zijn we daar terug waar we negentien dagen geleden vertrokken, THUIS!
Weer een mooie tour gemaakt in een streek waar we nog niet eerder waren, het weer had wel iets beter gekund, maar hebben ondanks dat toch genoten!
WESER, HARZ EN LÜNENBURGER HEIDE WE KOMEN ZEKER EEN KEER TERUG!
Van De Glind naar De Glind 1307 kilometer
Geinteresserd in onze overnachtingsplekken KLIK HIER en voor meer foto’s KLIK HIER
