RONDJE NOORWEGEN IN VIJF WEKEN (eerste week)

Zaterdag 23 juni
Na een intensieve voorbereiding (boeken, wegenkaarten, reisverhalen Internet, etc.) is het zover dat we kunnen vertrekken. Als je nooit eerder in Scandinavië geweest bent is het toch wel handig enige historische en topografische kennis te vergaren.

Zondag 17 juni is onze oudste kleindochter Renée 6 jaar geworden en dinsdag 19 juni is Emma, ons vierde kleinkind geboren en daar wilden we uiteraard eerst nog even van genieten.
We hebben een webcam gekocht zodat we onderweg, via Internet, de ontwikkelingen aan het thuisfront kunnen volgen en zo af en toe een “beeldpraatje” kunnen maken.




Om 18.00 uur zijn we startklaar en rijden pas in noordelijke richting nadat we eerst nog even in Ede hebben geknuffeld. Om 19.30 uur worden we door de achterblijvers uitgezwaaid. We rijden via Otterlo naar Apeldoorn, waarna we de A1 volgen richting Oldenzaal. Bij Denekamp gaan we de grens over en rijden naar Nordhorn waar we de camperplek op zoeken voor de eerste stop. Het is er erg vol, maar vinden toch nog een klein plekje. Het is half tien en de eerste 140 km zit er op.



Zondag 24 juni
Na het ontbijt, met knapperige verse Duitse broodjes, gaan we weer op pad. Via Lingen, Cloppenburg, Bremen en Hamburg naar Puttgarden waar we de oversteek maken naar Rødbyhavn.

Tot zover hebben we de reis voorbereid, daarna zijn er veel wegen naar en in Noorwegen en al rijdend bepalen we welke kant we opgaan, het ideale van reizen met een Camper.


Om kwart voor vier vertrekken we vanuit Puttgarden en rond kwart voor vijf rijden we Denemarken in. Na een uurtje zetten we de camper aan de kant bij Farø (tip van een mede camperaar en ook gelezen in reisverslagen op Internet). Het is genoeg geweest voor vandaag.
We zitten nog tot half tien buiten met uitzicht op de brug.





Maandag 25 juni
Als we opstaan is het aardig bewolkt in tegenstelling tot gisteren toen we regelmatig de zon hebben gezien. Het lijkt erop dat we het vandaag niet droog houden. We zullen het wel zien.
Vandaag rijden we eerst een rondje over het eiland Møn, een licht glooiend lieflijk en rustig eiland met hier en daar zeer smalle wegen, maar gelukkig komen we niemand tegen. We willen gaan kijken bij Møns Klint maar dat lukt helaas niet want de laatst 2,5 km moet lopend door het bos worden afgelegd. Wie weet volgend jaar!

We hebben voorlopig nog geen zin de saaie autobaan te volgen dus nemen we de alternatieve route door Denemarken via Næstved en Roskilde (weg nr. 22, 14 en 6) naar Helsingør waar we de boot nemen naar Helsingborg.

De hele middag heeft het gemiezerd maar op de boot schijnt de zon en dan ziet alles er toch iets vriendelijker uit. Rond kwart voor vier rijden we Zweden binnen en nemen toch eerst maar een stuk autobaan want dat schiet lekker op, of niet natuurlijk. Zo’n 50 km voor Göteborg komen we in een file terecht, politie en afsleepwagens schieten voorbij.
We horen via “het bakkie” dat verderop een vrachtwagen de middenberm is in geschoten en dat de brandweer de hele weg heeft afgesloten. Uiteindelijk duurt het drie kwartier voor er enige beweging komt en we weer verder kunnen.


Als we na het eten weer op weg gaan en nog op de invoegstrook rijden slaat de schrik ons om het hart als we van het ene op het andere moment onder de motorkap een hels kabaal horen, einde vakantie??, gelukkig niet, het was de losgeschoten turbo slang.
Na Göteborg gaan we op zoek naar een plekje. We gaan van de snelweg af richting Marstrand aan het Kattegat en vinden bij Nordön een schitterende plek onder, alweer, een brug.
In Zweden hebben we alleen nog maar regen gezien, maar als we ons rond half negen installeren schijnt de zon en wordt het nog een mooie avond.


Dinsdag 26 juni

Regen, regen, regen, met bakken vol komt het naar benenden en voorlopig ziet het er niet naar uit dat het beter wordt en toch gaan we weer op zoek naar andere mooie plekjes. We rijden eerst nog even naar Marstrand, een schitterend plekje omgeven door veel water en veel eilandjes.

Om kwart over één rijden we probleemloos Noorwegen binnen. Per ongeluk rijden we de nieuwe weg op (tol 20 NOK) en komen bij de nieuwe grensovergang. We worden tot onze verbazing niet gecontroleerd en kunnen zo doorrijden, ze moesten eens weten!


Na de grensovergang, het inmiddels droog geworden, verlaten we de doorgaande route en rijden via weg 22 richting Lillestrøm. Onderweg zien we bij een bezinestation in Degernes een gratis verzorgingsplek en daar maken we uiteraard dankbaar gebruik van.
Langzaam maar zeker rijden we noordwaarts. Na Lillestrøm pakken we een stukje Noordkaap route. Bij de Stengård Kirke, een bijzondere bezienswaardigheid aan weg nr. 120, vinden we een mooie plek om te overnachten met uitzicht op het Hurdalssjøen.







Woensdag 27 juni
Na het ontbijt, buiten en in het zonnetje, rijden we richting Lillehammer. We rijden langs Hamar waar we het Olympisch schaatsstadion, in de vorm van een omgekeerd schip, zien liggen.
In Lillehammer gaan we even van de doorgaande weg af, nemen brandstof in en doen voor het eerst in Noorwegen inkopen, wel iets duurder dan in Nederland, maar het valt ons niet tegen. We rijden naar de plek waar een aantal onderdelen van de Olympische van 1994 zijn gehouden. We komen eerst bij twee grote hallen. In één ervan is het Olympische museum, in de andere ????. Van hieruit rijden we door naar de springschansen.


Terwijl we daar rondlopen, zien we een aantal springers die naar boven gaan. We hadden al gelezen dat er in de zomer getraind wordt op deze schans, nu kunnen we met eigen ogen zien hoe hard de springers naar beneden suizen en dat gaat echt heel hard.
We gaan weer verder en als we bij de Peer Gynt Veien route aankomen, zien we dat we met de creditkaart de tol (60 NOK) kunnen betalen waarna de slagboom open gaat, het tolbedrag in een enveloppe in een daarvoor bestemde bus doen is verleden tijd. De vooruitgang heeft ook hier zijn intrede gedaan.



Het is een schitterende route met een harde onverharde weg. Onderweg zien we midden op de weg een paar schapen liggen en je moet niet denken dat ze aan de kant gaan als er een auto aankomt.
Op verschillende plekken staan campers die er zo te zien blijven overnachten. Dat is ook ons plan. Op het hoogste punt, met in de verte besneeuwde bergtoppen, zetten we de camper op blokken en houden we het vandaag voor gezien.



Donderdag 28 juni
Gisteravond om 11.00 uur zagen we een rode zon nog net even te voorschijn komen tussen een laaghangende wolken band en de bergtoppen, schitterend! en vannacht om drie uur scheen hij alweer volop, misschien wel eerder maar dat hebben we niet gezien.
Als we opstaan is de zon verdwenen, is het bewolkt en 10 graden, maar gelukkig wel droog.




Vandaag rijden we eerst naar Lom en vandaaruit gaan we richting Sogndal. Onderweg, ergens tussen Vinstra en Otta aan de E6 krijgen we toevallig een internet contact als we een broodje halen. We staan op een parkeerplaats en zien een bordje internetsone, het blijkt dat je hier onbeperkt en vrij kan internetten. We maken hier dankbaar gebruik van en hebben via Skype contact met de kids in Nederland en het is fijn te horen dat daar alles goed gaat. Nu kunnen we ook het eerste deel van het reisverslag op onze site zetten en het contact met internet is zo goed dat we zelfs met gemak foto’s kunnen inlezen in het verslag.

Na de lunch lopen we in Lom even rond bij de 1000 jaar oude Stavkirke. Vanaf Lom nemen weg nr. 55, een adembenemende mooie route door het nationalepark de Jotunheimen.






Boven (1440m) ligt er nog zoveel sneeuw dat er mensen aan het langlaufen zijn. Je wordt er stil van als je al dit moois ziet, je raakt niet uitgekeken. In één woord geweldig! Gelukkig hebben we de foto’s nog!

In eerste instantie zetten we de camper op een visstek tussen Skjolden en Gaupne aan het Lustrafjord, een uitloper van het Sognefjord. We vinden dit toch te dicht bij de doorgaande weg en rijden om negen uur alsnog verder richting Gaupne. Net voorbij Døsi zien we een beter plekje bij een picknickplaats en daar bijven we staan om te overnachten.

Vrijdag 29 juni
We doen het vandaag lekker rustig aan. We komen langzaam op gang, we lezen wat, Simon probeert in het fjord een visje te verschalken maar heeft niet het goede tuigje op hengel en ik doe intussen een wasje. Bij de toiletten ontdekken we een boiler en die heeft zowaar gloeiend heet water, wat wil je nog meer!

Om een uur of vier besluiten we weer verder te rijden. Bij Gaupne rijden we de 604 op richting
Jostedalsbreen, de grootste gletsjer van het Europese vasteland: 100 km lang en 25 km breed.
Als we bijna boven zijn, daar waar de verharde weg bijna ophoudt, zien we net voor een brug waar veel waterstromen samen komen een mooie plek voor de camper en je raad het al, we blijven hier overnachten. We zitten nog een aantal uren lekker in het zonnetje, maar rond negen uur is het muggentijd en vluchten we naar binnen.

Lees verder (week 2)

Meer foto's op "Online fotoalbum"

RONDJE NOORWEGEN (tweede week)

Zaterdag 30 juni
We zijn nu een week onderweg en het lijkt er op dat we vandaag de eerste echte mooie dag hebben. De zon schijnt volop en we zien hééééél veel blauw. We gaan weer terug naar weg nr. 55 en volgen deze in westelijke richting naar Sogndal.
Onderweg stoppen we een paar keer om van de schitterende omgeving te genieten. Op de eerste stop komen we in gesprek met een Nederlands echtpaar die een reis geboekt heeft bij de ANWB.
Nu wordt ons duidelijk waarom we in deze omgeving zoveel Nederlandse auto’s tegenkomen.
Een uurtje later rijdt de volgende Nederlandse auto de parkeerplaats op en jawel, ze zijn met de zelfde ANWB reis in Noorwegen.

Simon komt nog even in actie als een wat oudere Noorse man zijn auto niet meer aan de praat krijgt. Simon kennende heeft hij wel iets om dat op te lossen. De starthulp wordt erbij gehaald en jawel, de auto doet het weer. De man vertrekt, maar na 500 meter stopt de auto er helemaal mee. De communicatie is moeizaam want deze man spreekt alleen Noors, maar gelukkig komt er iemand die Noors spreekt en de hulpdienst belt voor de gestrande automobilist.
Wij rijden weer verder en gaan in Hella met de boot naar Dragsvik (67 NOK) en nemen daar weg 13 naar Moskog.

Op de eerste bergkam vinden we een schitterende plek met een zeer wijds uitzicht. Hier willen we graag blijven staan, maar helaas er zijn zoveel muggen dat we besluiten verder te rijden en op zoek te gaan naar een andere overnachtingsplek en die vinden we in Rørvik. Al met al was het weer een prachtige dag met de heel veel oh’s en ah’s.





Zondag 1 juli
Het ziet er voor vandaag weer goed uit. De zon schijnt en het is om negen uur ‘s ochtends alweer heerlijk buiten.
We zitten nog steeds op weg 13 richting Moskog en nemen daarna de E39 naar Skei, hier zien we een prima plek voor een uitgebreide (wat tijd betreft) lunch, met een schitterend uitzicht op het Jølstravatnet.
Na de stop volgen we verder de E39 en nemen bij Anda de boot naar Lote (74 NOK). Bij Nordfjorddeid gaan we richting de kust, weg nr. 15. We rijden langs het Nordfjord, de zoveelste mooie route die we rijden. We komen uiteindelijk terecht in Måloy, een plaats die je via een 1,5 km lange brug binnen rijdt en daar hebben ze feest, kermis, braderie en optredens van lokale artiesten en natuurlijk gaan we even kijken.

Vandaag weer de nodige keren geprobeerd een goed Internet connect te krijgen, af en toe hadden we wel een very low connect maar dat is helaas niet genoeg om te Skypen of om de site bij te werken.
‘s Avonds genieten we nog een hele poos van het schitterende uitzicht op het Nordfjord en hopen dat er nog en paar dolfijnen komen buurten. Jammer, we hebben ze niet gezien.

Om een uur of tien, de zon is nog steeds niet onder, zoeken we een plekje voor de nacht. We rijden een stukje richting Ålesund en vinden al snel een goede plek en maken nog even een sfeer plaatje, het is dan ongeveer half elf en naar mate het later wordt kleurd de lucht zich steeds donkerder.







Maandag 2 juli
We gaan vandaag via de 61 naar Ålesund. We moeten twee keer met de boot overvaren, één keer van Koparnes naar Årvik (74 NOK) en één keer van Hareid naar Sulesund (105 NOK)
Was het vanochtend nog bewolkt toen we opstonden, in de loop van de ochtend trok het open en werd het weer een mooie dag





Bij de Parkeerplaats net voorbij Årvik maken we een koffie stop en hebben een verschrikkelijk mooi uitzicht, op diverse eilandjes en de Noorse zee. Je wordt er stil van en kunt er bijna niet wegkomen.
Ook dit is weer een hele mooie route. We raken langzaam maar zeker gewend aan de mooie Noorse natuur, maar genieten er nog steeds volop van.
Gisteren reden we langs het Nordfjord, een mooie route, maar de route die we vandaag gereden hebben vinden nog mooier, afwisselender en zeker aan te bevelen.


In Ålesund was het even zoeken naar de officiële camperplek, die we niet direct konden vinden. Uiteindelijk komen we terecht op een parkeerplaats ergens aan het eind van één van de eilandjes bij het Akvarium. We horen hier dat de camperplaats in de stad 160 NOK per nacht kost en daar waar we nu staan is het gratis.
We gaan even kijken in het Akvarium en het is best leuk te zien welke vissen hier voor de kust rond zwemmen.
Even later zien we cruiseschip voorbij varen die vanuit het fjord richting Alesund vaart.

We zien in de omgeving een fietspad en pakken, voor het eerst deze vakantie, de fietsen van de camper en maken een rondje in de directe omgeving eens even kijken of we het fietsen niet verleerd zijn.








Dinsdag 3 juli
We rijden eerst naar de Lidl, als Nederlanders willen we zo goedkoop mogelijk boodschappen doen. Als klant van de Lidl mag je drie uur gratis op het parkeerterrein blijven staan.


We pakken de fiets en rijden naar centrum van de stad. In 1904 werd het centrum door een grote brand verwoest en met Europese steun werd het in drie jaar tijd herbouwd in de heersende art-nouveaustijl, de moeite waard om er eens rond te kijken.


In het centrum zien we borden van de officiële camperplek en daar kun je voor 1,60 NOK een uur parkeren. Je staat hier direct aan het water en Simon wil graag even vissen, we verplaatsen de camper en gaan een paar uur aan het water staan. Met het vissen wil het niet zo vlotten, de vissen zijn slimmer en gaan er met het kunstvisje vandoor.




Rond drie uur vervolgen we onze route en rijden over de E39 in oostelijke richting. Bij Svorta gaan we de 661 op, een aardige route langs het Romsdalsfjord. We komen uit bij Vestnes en daar zien we een goede overnachtingsplek, aan het water, hoe kan het anders en dicht bij het dorp.

Woensdag 4 juli
Afgelopen nacht was het een ‘beetje’ onrustig. Een aantal overjarige pubers vonden het een aardige bezigheid toeristen uit hun slaap te houden. Tot drie uur ’s nachts af en toe brullende motoren en keiharde muziek. We hebben ons niet weg laten pesten, maar komen hier zeker niet meer terug.
Het aangename van dit stadje was wel dat we gisteravond weer een Internet connect hadden, dus Skypen met kids en kleinkids en de site weer updaten, was een leuke bezigheid.

We rijden verder langs het Romsdalsfjord tot Åndelsnes en daar gaan we weer naar het Noorden. Bij Åfernes gaan we de 660 op en net voorbij Mittet, aan het Langfjord, zien we een leuke plek met alweer een schitterend uitzicht zoals we dat vaker tegen gekomen zijn deze reis. Je raakt er nooit op uitgekeken.






Donderdag 5 juli
We hebben besloten niet nog verder naar het noorden te trekken. We willen graag nog meer van het midden zien; Borgund, Aurland, Bergen etc. en ook willen we nog graag iets van Zuid Noorwegen zien; Stavanger, het Setesdal, het Telemarkkanaal enz.
We nemen vandaag weg 63 de zgn. “Goudenroute". Het eerste stuk naar het zuiden van Åndelsnes naar Valldalen heet de “Trollstigveien” of in het Nederlands het “Trollenpad” en telt maar liefst 11 haarspeldbochten.
Je ziet onderweg twee schitterende watervallen, de Stigfossen en de Tverrdalsfossen.





Eenmaal boven zien we, als we op het uitzichtpunt staan, dat ergens halverwege de haarspeldbochten een bus staat die pech heeft. De hele weg wordt geblokkeerd er kan zelfs geen motor meer langs. Diverse automobilisten die in de gaten hebben wat er aan de hand is draaien de auto of camper en gaan weer terug.

Na de lunch rijden we verder en zien tientallen watervalletjes en bergstromen, maar één bergstroom springt er uit, die bij Gudbrandsjuvet, deze stort tientallen meters naar beneden en perst zich door een smalle kloof, spectaculair om te zien.

Bijna bij Valldalen komen we door een streek waar enorm veel aardbeien gekweekt worden. Je ziet langs de weg diverse stalletjes waar heerlijke zoete aardbeien, vers van het land, worden verkocht. We kunnen het niet langer aanzien en kopen een bakje voor 30 NOK bij één van de kinderen die langs de weg zit.

In Valldalen ontdekken we dat je ook met een mini-cruise naar Geiranger kunt, het is een tocht van ongeveer twee uur en een kwartier en je vaart over het Tafjord, het Nordalsfjord, het Sunnylvsfjord en uiteindelijk kom je uit in het Geirangerfjord. We zien dat wel zitten. Nu de bergen eens vanaf het water bekijken.
Het Geirangerfjord is een modelfjord met helder groen water en overal tegen de hellingen zie je boerderijen en woeste watervallen. Het fjord staat op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO en het is bijzonder imposant om langs de enorme bergmassieven te varen.

Vanaf Geiranger gaan we verder op de “Goudenroute” en passeren de Flydalsjuvet, een overhangende klif met een grandioos uitzicht over het Geirangerfjord en de omringende bergen en natuurlijk gaan we even kijken.

De weg met diverse haarspeldbochten brengt ons steeds hoger de bergen in. Aan het eind van de weg zien we een parkeerplaats waar we de camper neerzetten om te overnachten. Er staan er al 4 en we sluiten ons aan.

EEN ONVERGETELIJKE DAG!

Vrijdag 6 juli
We beginnen de dag met een beschuitje aardbeien, echt heerlijk! De zon schijnt alweer volop, we zijn nu 11 dagen in Noorwegen en hebben gelukkig alleen nog maar mooi weer gehad, half bewolkt, en tussen de 20 en 23 graden schatten we.
Vandaag volgen we weg 15 naar Lom, kijken onderweg bij de Pollvoss waterval en bij de even verderop gelegen stuw. We gaan weer verder en nemen na Lom weg 51 richting Fagernes.








Bij de eerste mooie plek die we tegenkomen, bij een heel klein stuwmeertje, stoppen we, lunchen en genieten de rest van de dag van het mooie weer. Gisteren zoveel gereden en zoveel gezien, we doen het vandaag even lekker rustig aan.

Lees verder (week 3)

Meer foto's op "Online Fotoalbum"

RONDJE NOORWEGEN (derde week)

Zaterdag 7 juli
We beginnen aan onze derde week. Als we de komende weken net zulke mooie dingen zien en het weer blijft zoals het is, dan doen we het er voor.
Weg 51, die we verder volgens, gaat over de Valdresflye (1389m). We rijden door het Skigebied Beitestølen, waar je tientallen huisjes ziet met gras op het dak, zal wel goed isoleren denk ik, maar wel lastig om te maaien.






Bij Skammestein nemen we weg 51 naar Ryfoss, een binnendoor weggetje, hier en daar smal en met een houten brug, maar wel mooi om te rijden.
Aan het eind gaan we rechtsaf de E16 op richting Lærdalsøyri. Het water in het meer is zo rimpelloos dat je de waterlijn bijna niet kunt zien.







Net voor Borgund nemen we de Historische route, komen langs de bekende Stavkirke uit 1150, die sinds de Middeleeuwen, als enige in Noorwegen, niet meer is veranderd.
De Historische route: Een overweldigend stukje natuur.







We moeten nu kiezen hoe we verder gaan, de één wil graag over de bergen, de Snøveien (sneeuwweg) en de ander wil graag door de langste tunnel (24,5km) van Europa.

Vandaag wordt het de tunnel en morgen de Snøveien, maar voor we de tunnel induiken, brengen we eerst nog even een bezoekje aan Lærdalsøyri waar je 161 houten huizen uit de 18de en 19de eeuw kunt bekijken, ook kijken we nog even op het uitzichtpunt van het Norsk Villakssenter naar de zalmentrek, helaas de zalmen hebben vandaag geen trek!





Na de tunnel, een belevenis op zich, willen we overnachten op de kade in Auerlandsvangen, maar dat lijkt ons niet zo slim, er is feest in de stad en een aantal jogneren zit nu al dronken op de kade, het laat zich raden wat er ’s nachts na zo’n feest gebeurd.
We gaan een stukje terug en nemen, voor het eerst deze vakantie, een camping overnachting. Voor vandaag hebben we weer genoeg gezien.




Zondag 8 juli
We beginnen de dag ongebruikelijk, een wolkendek en enkele regenspetters, de rest van de dag blijft het droog en heel af en toe zien we een mager zonnetje, de temperatuur ligt rond de 22 graden.
Vandaag gaan de Snøveien over. We rijden over een erg smalle weg naar boven, hier en daar niet breder dan ruim 3 meter, met heel veel haarspeldbochten, spannend dus.


Bijna boven is een uitzichtbrug gebouwd boven het dal. Je kunt hier bijna het hele fjord zien en de veerboten die er varen zijn net vingerhoedjes, indrukwekkend.
Helemaal boven zitten we eerst in de wolken, er heerst een bijzondere sfeer, het is net Nederland in een strenge winter, een beetje mistig en de zon die er door probeert te breken.





Tijdens de koffiepauze zien we de wolken wegtrekken en krijgen we een schitterend landschap te zien. Veel sneeuw, half bevroren meertjes, waterstroompjes die onder de sneeuw uitkomen, sneeuwwallen van een meter of drie, etc. We komen superlatieven te kort, zo mooi is het hier.






Beneden bij Lærdalsøyri staan we een poosje aan het strandje en evalueren de rit onder het genot van een kopje thee.
Tegen de avond rijden we de E16 weer op en vinden, aan het begin van de Historische route, een mooie overnachtingsplek. We kunnen helaas maar kort buiten zitten want tegen half zeven begint het, voor het eerst sinds we in Noorwegen zijn, te regenen!

Maandag 9 juli
Gisteravond zijn er nog drie campers bij gekomen, één Italiaan en twee Fransen, we verkeren in internationaal gezelschap.
Het heeft de hele nacht flink geregend en als we opstaan, regent het nog steeds. De wolken hangen laag in het dal.
We gaan vandaag door het Hemsedal (weg 52). Weer een mooie route, alleen zien we niet zo heel veel van de hoge bergen, het regent nog steeds en de bergtoppen zitten in de wolken.
We wandelen even door het toeristische (wintersport) plaatsje Hemsedal, kopen een paar jonkies van de grote eland die buiten staat en doen een boodschap bij de Spar.


We rijden verder richting Gol. Na de middag wordt het weer wat beter, nog steeds zwaar bewolkt, maar ook perioden dat het droog is.
We hebben gehoord dat het de afgelopen periode in het Hemsedal veel geregend heeft en dat is te zien, in het lagere gedeelte staan veel akkers en weilanden onder water.
Enkele kilometers voor Gol is het weer genoeg geweest en zetten we de camper op de parkeerplaats bij de Eikrebekkdammen. Er is de laatste tijd veel water gevallen, we zien dat alle beschikbare schuiven (2) open staan, het overtollige water moet wel weg kunnen.



Dinsdag 10 juli
Het is vanochtend miezerig en koud buiten, het is maar 10 graden, binnen brand de kachel en is het 20 graden, blij dat we die hebben.
Na het ontbijt, het is dan iets droger, rijden we via Gol richting Geilo (weg 7). Bij Haugastøl, de zoveelste wintersportplaats, komen we weer op sneeuwhoogte, minder spectaculair dan twee dagen geleden toen we de Snøveien reden, maar toch ook zeker de moeite waard om overheen te rijden.
Als we over het hoogste punt heen zijn en aan de afdaling beginnen duurt het niet lang of we zitten helemaal in de wolken en hebben een zicht van minder dan 100 meter.
We komen langs de Vringsfossen, een grote waterval die zich met een vrije val van 145 meter in een indrukwekkende kloof stort. We kunnen er helaas niets van zien want er hangt een dikke wolkenmassa boven en in de kloof, misschien een volgende keer?



In Eidfjord aan het Eidfjord, een uitloper van het Hardangerfjord, lopen we een rondje door het toch wel luxe dorp, je kunt zien aan het soort winkeltjes dat hier regelmatig cruiseschepen aanleggen.
We kopen en schrijven een paar ansichtkaarten voor de thuisblijvers en zien een stukje verderop een plateau, direct aan het fjord, waar we de camper neer kunnen zetten en waar Simon nog een keer kan proberen een visje te slim af te zijn. Het is alweer een poosje droog en kunnen nog tot het avondeten buiten zitten. Daarna gaat het helaas weer regenen. ’s Avonds kijken we uit op het verlichte stadje.

Woensdag 11 juli
Als we opstaan, kunnen we Eidfjord niet zien vanwege de mist, binnen een uur is de meeste mist opgelost, hier en daar hangen nog wat wolkenflarden in het dal.
Vandaag rijden we weer verder naar het westen, gaan in Brimnes de boot op naar Bruravik (201 NOK) en zien twee dolfijnen langs de boot zwemmen. Een Nederlandse die al 32 jaar in Noorwegen woont, vertelt ons dat het geen dolfijnen zijn, maar een kleine wasvis soort, helaas hebben we ze niet op de foto.



Bij Gravin nemen we de mooie toeristische route langs het Hardangerfjord (weg 7). Op deze weg zit je af en toe met het zweet tussen je billen, regelmatig rijd je hier op een richel, aan de ene kant heel diep het fjord en aan de andere kant meters hoge rotswanden en af en toe is het nog erg smal ook (3,6m). Als je een auto, bus of vrachtwagen tegenkomt is het manouvreren in de kleine vluchthaventjes om elkaar te kunnen passeren. Wij noemen zoiets een anticipeerweg.



Het is een beetje raar weer vandaag, wolkenvelden, hier en daar laaghangende wolkenflarden, de zon schijnt en regelmatig vallen er spetters. Om twee uur is het gedaan met het mooie weer en krijgt de regen de overhand en het houdt voorlopig ook niet op. We twijfelden nog of we een bezoek aan Bergen zouden brengen, op zich zijn wij niet van die stedenbezoekers, maar met dit weer zien we het helmaal niet zitten.

In de buurt van Tysse nemen we de 48 naar het zuiden, hier en daar ook erg smal, maar ook hele mooie uitzichten en in Eikelandsosen aan het Eikelandsfjord zien we een mooie plek met uitzicht op het fjord en met verzorging.
We hebben hier een goed Internet connect en kunnen ’s avonds weer even skypen met het thuisfront.




Donderdag 12 juli
Na een natte nacht vervolgen we onze reis, varen het Hardangerfjord over van Gjermundshamn naar Løfallsstranda (105 NOK) en tijdens deze overtocht, die 40 minuten duurt, zien we weer een paar kleine walvissen voorbij zwemmen.


Vijftig kilometer verderop moeten we weer met de boot, over het Skånevikfjord van Utkår naar Skånevik (94 NOK). Als we bij Utkår aankomen is de boot net vertrokken en moeten we anderhalf uur wachten. Tijdens de wachttijd vullen we onze magen.


Na een grijze en natte ochtend, Noorwegen is heel mooi maar daar zien we vanochtend weinig van, wordt het in de loop van de dag gelukkig beter buiten, wordt het droog en minder grijs.


Bij Håland gaan we de E134 op. Na een lange tunnel komen we bij de Langvoss waterval (612m hoog) en zoals bij de meeste grote watervallen, toch weer leuk om even te kijken.
Aan het eind van de middag rijden we weg 13 op, een toeristische route naar het zuiden. Niet lang daarna vinden we, in Brattslandsdalen, een goede overnachtingsplek op een parkeerplaats, met uitzicht op één van de vele watervallen die we tegenkomen. Buiten is het 14 graden.



Vrijdag 13 juli
Het is vandaag weer een mooie dag, niet zo erg warm, maar de zon schijnt af en toe en dat is heerlijk. We vervolgen weg nr. 13, de “Ryfylkevegen”.


In het eerste gedeelte krijg je het idee door een hele lange tunnel te rijden met af en toe een open stuk zodat je van de omgeving kunt genieten. We tellen 34 tunnels variërend in lengte van 50 meter tot enkele kilometers.
Door de hier en daar zeer smalle wegen en de vele bochten moet de bestuurder goed op z’n qui vive zijn, voor de bijrijder is het puur genieten.





In de buurt van Vindsvik zien we een leuke picknickplek, zetten de camper aan de kant, eten een boterham en Simon gaat nog even vissen. Voor het eerst wordt er wat gevangen, drie grote vissen, uiteraard staat er vanavond vis op het menu!
Om vier uur zijn de vissen schoongemaakt en rijden we weer verder. Bij Nesvik varen we over naar Hjelmelandsvågen (74 NOK).




Ongeveer 30 km na de overtocht zien we een picknickplaats en besluiten daar onze camper neer te zetten en er te overnachten. Vanaf de boot reed er al een Franse camper achter ons en zoals we al verwachten, hij draait hetzelfde plekje op. We begrijpen dat zij hier ook willen overnachten als wij ook blijven. Een paar dagen geleden hadden we al gehoord dat Fransen een beetje bang zijn aangelegd en nergens alleen gaan overnachten. Deze camperaars (uit de buurt van Clemont Ferrand) bieden ons een glaasje rosé aan.


Wij bakken de vanmiddag gevangen vis, mmmmmmmm, erg lekker! en bieden hen, op onze beurt, een stukje vis aan. De communicatie verloopt wel een beetje moeizaam, zij spreken geen woord Engels en wij weinig Frans, maar toch ontstaat er ene leuk contact, met handen en voeten kok je een heel eind.

Lees verder (week 4)

Meer foto's op "Online fotoalbum"