2015: NAJAARSTRIP NAAR DE ‘COSTA VERDE’ (week 1)

 
Schermafbeelding 2015-07-28 om 14.58.40 Waren we er heel lang van overtuigd dat de volgende langere reis ons naar Griekenland zou brengen, nu hebben we kompleet andere plannen en gaan de Griekenland plannen een jaartje de kast in! Lang Leve de vrijheid van het Camperleven!
Onze wens een keer het noordwesten van Spanje te verkennen met o.a. het Nationale Park ‘Picos de Europa’ en natuurlijk ook ‘Santiago de Compostella’ gaat het deze keer worden!
Binnenkort zijn we weer te volgen.



ZATERDAG 15 AUGUSTUS

Vandaag eerst de zooi van ons verjaardagsfeest van gisteren opruimen en dan is het de hoogste tijd om weer op pad te gaan, aan het begin van de middag is het zover en rijden we de dam af. We zetten koers richting Zeeland waar onze jongste zoon met zijn gezin op vakantie is en hebben kleinzoon Tim als verstekeling aan boord, hij gaat een paar nachtjes logeren bij neef Thijn en zo te horen heeft hij er zin in. De eerste nacht brengen we door op de camperplaats in Maassluis, een mooie plek aan de Nieuwe Waterweg en krijgen ’s avonds Johan en Aria op de koffie!


ZONDAG 16 AUGUSTUS

Verder richting Zeeland, dinsdag een afspraakje gemaakt met Jos en Irene (camperkennissen die in Ouddorp wonen) toen we ons realiseerden dat we bijna bij hen door de achtertuin reden! We vallen met de neus in het ‘gebak’, Jos is vandaag jarig, de eerste visite is nog niet gearriveerd en we hebben even tijd om bij te kletsen. Als de eerste visite binnen waait gaan wij op weg naar camping ‘De Schotsman’ in Kamperland, zetten de camper eerst even op de dagrecreatie en brengen hem vanavond wel naar de camperplaats even verderop.


MAANDAG 17 AUGUSTUS

Gisteren een heerlijke dag gehad op de camping en voor we verder gaan ontbijten we eerst nog met z’n allen, het was fijn om elkaar nog even te zien voordat we weer voor langere tijd op reis gaan. Om tien uur starten we de camper, worden liefdevol uitgezwaaid en gaan nu echt op weg naar de ‘Costa Verde’, geen idee wanneer we daar aankomen, het loopt zo als het loopt, daar heb je tenslotte een camper voor. Via Middelburg rijden we naar Terneuzen en voor € 7,45 rijden we door de Scheldetunnel richting België.

Hadden we gisteren een mooie zonnige dag, vandaag begint de dag met regen. Als we vertrekken regent het inmiddels niet meer maar is het nog wel zwaar bewolkt, een prima rijdag buiten is het toch triest! Via Gent en Kortrijk rijden we naar het zuiden en om tien voor twaalf rijden we Frankrijk binnen, het schiet lekker op! We rijden dwars door Lille en een poosje later is het lunchtijd. 




Het weer werkt nog niet erg mee, het is weer nat buiten en na de lunch rijden we verder op zoek naar mooier weer en een goede plek voor onze eerste buitenlandse stop deze reis, we hebben er een paar op ons lijstje staan en gaan bekijken welke plek ons bevalt. Via Arras en Amiens komen we om kwart over vier terecht op de camperplaats in Beauvais en we zijn de eerste camper. Een prima overnachtingsplek met op de NKC App een waardering van 7,5 en dat is best hoog als je bedenkt dat er altijd mensen zijn die iets te klagen hebben en een laag cijfer geven.

De route voerde ons door het mooie lichtglooiende Picardie met slaperige kleine dorpjes en daaromheen heel veel landbouw met o.a. knollen, aardappels, maïs en vooral veel graansoorten die inmiddels al in rollen op het veld liggen. We kwamen langs diverse indrukwekkende ere-begraafplaatsen uit de eerste wereldoorlog. Hoe zuidelijker hoe meer de lucht veranderde, de grauwe grijze wolken veranderden van kleurstelling van heel licht tot diverse grijstinten, het werd steeds lichter buiten en zelfs heel af en toe kwam de zon even om het hoekje kijken.

Uit onze reisgids:
Beauvais, dat zwaar werd gebombardeerd in de Tweede Wereldoorlog, is nu een moderne stad met één gigantisch pronkstuk, de Chatédrale St-Piere die hoog boven de stad uitsteekt. Het is de kroon op de grenzeloze ambitie waarmee gotische kathedralen werden gebouwd, het bouwwerk waarmee werd gestart in 1227 moest hoger worden dan al zijn voorgangers! Oorlogen en gebrek aan kapitaal hadden tot gevolg dat de dwarsbeuk pas in 1550 afkwam. Heel opmerkelijk is de astronomische klok met zonnewijzer en mechanische poppen.


DINSDAG 18 AUGUSTUS

Gisteravond was het nog prachtig buiten en scheen de zon volop. We hebben de nacht niet alleen doorgebracht, in de loop van de avond ‘stroomde’ de camperplaats bijna vol, we stonden met elf campers en daartussen twee kleine tentjes, in Frankrijk doen ze niet zo moeilijk, dat moet je in Nederland eens proberen!  Om kwart over negen zijn we weer klaar voor de volgende etappe, hebben de camper waar nodig geleegd en gevuld op de gratis verzorgingsplek en gaan op pad, jammer dat de zon vanochtend achter de wolken verstopt zit.

We willen via Dreux richting Chartres rijden maar de navigatie stuurt ons over zulke smalle en slechte landweggetjes dat we besluiten de route om te gooien en via Méru en westelijk langs Parijs naar Chartres rijden.
Rond half twaalf worden binnen het kwartier de grijze gordijnen boven ons opengetrokken en is het overwegend blauw met witte stapelwolken, de zon schijnt, verrukkelijk!



Even na één uur zijn we op de camperplaats in Bonneval, de eerste plek na Chartres die op ons overzichtje staat, we gaan er in iedere geval lunchen en bekijken ter plekke of we nog verder rijden of er blijven. Het is mooie ruime plek met weer een hoge score op de NKC App en deze keer alleen maar positieve reacties. Een gedeelte van de parkeerplaats is de hele dag afgesloten en we zijn benieuwd wat er gaat gebeuren, we bijven voorlopig nog even hier en weten inmiddels dat kinderen er de hele dag gratis spelletjes kunnen doen.

Achter ons is de oude abdij waarin nu een psychiatrisch ziekenhuis is gevestigd en aan de overkant van de weg is een riviertje, waar je bootjes kunt huren waarmee je een rondje om de binnenstad van Bonneval kunt varen. Het mooie plaatsje, dat ook wel kleine Venetië wordt genoemd, heeft nog oude stadsmuren en een paar mooie oude gebouwen. Elk uur rijdt er een toeristentreintje rond en als we in de loop van de middag een rondje willen varen kan dat niet, alle bootjes zijn voor de rest van de dag gereserveerd! 


Nadat we een rondje door het dorp hebben gelopen en de ‘Église Notre Dame’ van binnen hebben bekeken gaan we terug naar de camper en bedenken ad hoc dat we nog een stukje verder gaan. We rijden door tot Châteaudun en vinden daar onderaan ‘Le Château du bâtard d’Orlaéns’ weer een prima plek en staan dichtbij de Loire. Als je de trappen aan de overkant van de weg naar boven volgt kom je vanzelf een toeristische wandelroute tegen die je alle mooie plekjes van het stadje laat zien.
‘s Avonds staat het Château vol in de schijnwerpers!



WOENSDAG 19 AUGUSTUS

We zijn vroeg wakker, de zon is er al vroeg bij, heerlijk! Châteaudun heeft een prima overnachtingsplaats met goede service mogelijkheden maar is voor ons geen plek om te blijven staan, als we ergens een dag of langer willen blijven staan, staan we het liefst op een plek waar ook de stoelen bij de camper naar buiten kunnen, hier kan dat in ieder geval niet want we staan dicht op elkaar in de parkeervakken. Wel heel prettig dat Châteaudun de mogelijkheid tot overnachten aanbiedt.


We gaan weer op pad en rijden via Tours en Poitiers verder naar het zuiden. De streek is behoorlijk vlak en niet erg spectaculair, het mooie is de blauwe lucht en de grote velden met zonnebloemen, de meesten bloemen zijn al bijna uitgebloeid en laten hun kopjes hangen maar toch zijn er ook nog een flink aantal die nog met hun koppen richting de zon staan.
In Châtellerault doen we boodschappen bij de Lidl, eigenlijk zijn we op zoek naar een Aldi voor in ieder geval vijgenjam en dikke keukenrollen, maar die hebben we nog steeds niet gezien. 

Zo’n 10 kilometer voor Poitiers, in de buurt van ‘Futuroscoop’, zien we de eerste Franse Aldi, dat wordt stoppen en inslaan!! Na Poitiers rijden we naar Londigny en gaan daar kijken op de camperplek. We moeten wel een stukje door het binnenland, over smalle boerenweggetjes, sommige stukken net iets breder dan een camper, het is maar goed dat we niemand tegenkomen. Op zich een mooie plek zelfs met weer een gratis verzorgingsplek, maar overal sta je onder de bomen, een beetje schaduw is wel fijn maar alleen schaduw willen we ook niet.

We rijden verder en gaan kijken in Verteuil-sur-Charante, de volgende plek op de NKC App en deze krijgt wel een hele hoge score, een 8.6 en dat is dik verdient, het is een mooie plek aan de rand van een parkje. Als je het park inloopt en over het bruggetje gaat sta je zo in het centrum van het dorp. Als ik rond kijk komt me alles heel bekend voor en ik ga op zoek in mijn archief of we hier al eerder geweest zijn. Er is niets mis met mijn geheugen, in 2012 hebben we hier twee nachten gestaan!  


We doen hetzelfde als drie jaar geleden, we genieten eerst een paar uur van het mooie weer en lopen dan het parkje door en komen uit in het leuke dorp met z’n smalle straatjes en kleine winkeltjes. Als je eenmaal in het dorpje loopt weet je nog precies waar alles te vinden is, o.a. het uitzichtpunt achter hoog boven de grote kerk en natuurlijk de watermolen. Een slager, een bakker en een kleine supermarkt voorzien in de eerste levensbehoeften en boven alles uit het statige kasteel. 



DONDERDAG 20 AUGUSTUS

Weer een stralende dag, eerst naar de boulangerie voor een knapperige pain, altijd lekker! Na het ontbijt de camper weer verzorgen, ook hier is alles weer gratis, en dan weer On Tour! Zijn benieuwd wat deze dag ons weer brengt! Langs Angoulême en Bordeaux rijden we naar het zuiden. De A10 vanaf Bordeaux naar het zuiden, laten we links liggen, het is nu een Peage en zoals onze volgers weten, die mijden we altijd! Na Bordeaux rijden we richting Arcachon en gaan vanaf daar zo dicht mogelijk langs de kust naar beneden (D218), voor ons een nieuwe route! 

We komen niet toe aan de D218, hebben vanaf Bordeaux alleen maar file en hebben ruim een uur vertraging! In Arcachan gaan we naar de camperplek, een prima plek, weliswaar dicht langs de straat maar met tussen de bomen door uitzicht op het strand en het ‘Bassin d’Arcachon’, we gaan eerst maar eens lunchen, onze maag knort, het is inmiddels twee uur geweest!
Het duurt even voor we een plekje hebben, het is erg druk met dagjes mensen, staan een uurtje dubbel geparkeerd en dan vertrekt er een canmper en hebben wij een reguliere plek. 

De stoelen gaan naar buiten en we zitten achter de camper in de schaduw van de bomen, er staat een windje en het is heerlijk. Uiteraard lopen we ook nog even naar het strand waar het erg druk is en behoorlijk vol ligt met verbande mensen en vol staat met parasols!
De natuurlijke schoonheid van het beschermde ‘Bassin dÁrcachon’ is beroemd, evenals de stranden en de oesters, een ideaal gebied voor de vakantieganger en die zie je hier dan ook overal!



VRIJDAG 21 AUGUSTUS

We blijven nog dag in Arcachon, het prachtig weer en daar gaan we van genieten. We gaan met de fiets op pad, plm. 500 meter naar het zuiden kun je het fietspad op dat langs de kust loopt. We gaan richting het stadje, alle straten richting het strand staan al vol met auto’s, het gevolg, heel veel mensen die in de zon liggen te bakken. Het is een mooie route zo langs de kust, overal varen  bootjes, er is een speciale steiger voor de vissers, er draait een mooie ouderwetse draaimolen, er zijn zandsculpturen en een walvisstaart die permanent boven het water uitsteekt.

En vooral niet vergeten de speciale boottochten die worden aangeboden, de mensen staan in de rij voor een ticket! In het centrum van het stadje is een braderie, bijna alle winkelstraten staan vol en ondanks dat het om elf uur al hartstikke warm is, is het ook daar hartstikke drukl!
De badplaats Arcachon werd in 1845 gesticht. De populariteit nam snel toe en eind 19de, begin 20ste eeuw werden smaakvolle villa’s gebouwd, een beetje in de stijl van Villa Kakelbont van  Pippi Langkous1

Tegen de middag zijn we weer terug bij de camper, gaan eerst een afkoelen in de schaduw en een broodje eten en dan gaan we een poosje naar het strand, zoeken een plekje in de schaduw en gaan af en toe een kwartiertje in de zon liggen en natuurlijk gaan we afkoelen de zee! Ons strandbezoek eindigt merkwaardig! We zitten relaxed onder een dennenboom en opeens valt er een grote dennenappel bovenop Simons hoofd, het bloed  loopt over zijn gezicht. Gelukkig heeft de mevrouw die achter ons zit tissues voor ons en adviseert ons naar de Resque te gaan. 

Zo gezegd zo gedaan, de mevrouw past op onze spullen en wij lopen naar de Resque. Ook dat is een verhaal op zich, niemand spreekt er Engels, er wordt een lifequard gebeld en ook zij heeft moeite om in het Engels vragen te stellen en de communicatie is derhalve abominabel, een slechte zaak in zo’n toeristisch gebied! De wond wordt schoongemaakt en verzorgd en het blijkt een klein winkelhaakje te zijn van ongeveer een centimeter en gelukkig niet zo diep, we gaan terug naar de campe! Op de foto de boosdoener, je zal er maar net onder zitten!!


Van De Glind naar Arcachon 1221 kilometer

Schermafbeelding 2015-08-22 om 08.23.19 

Lees verder week 2

2015: NAJAARSTRIP NAAR DE ‘COSTA VERDE’ (week 2)

 
ZATERDAG 22 AUGUSTUS

dune-of-pyla1 Was het gisteren behoorlijk warm, om vijf uur was het nog 34.6˚ in de schaduw, vandaag ziet het er helemaal anders uit, de temperatuur is prima, 23˚, maar de mooie blauwe lucht is ver-dwenen, het is grijs boven ons en snel vallen de eerste druppels. We gaan verder en al snel zitten we op de D218. We rijden langs het ‘Dune du Pilat’, het grootste zandduin van Europa, bijna 3 km lang, 104 m hoog en 500 m breed, het is er nu een beetje blubberig, op de foto, geplukt internet, ziet het er beter uit.

De D218 gaat over in de D305 en daarna nemen we de D652 richting Parentis-en-Born en Mimizan, een mooie route door dorpen, bossen en langs meren. Het ziet er naar uit dat vrij camperen in deze omgeving is toegestaan, op heel veel plekken zien we campers staan. We kijken op de camperplaats in Gastes, een tip van onze camperkennissen Kees en Ria, inderdaad een mooie plek maar toch gaan we verder, vinden het nog te vroeg om te stoppen! In Mimizan Plage gaan we de camper verzorgen en dan gaan we naar Messanges, kijken of daar een plekje vrij is. 

Gelukkig zijn de grijze wolken weer verdwenen en schijnt de weer af en toe en het wordt steeds warmer, rond de middag is het al weer 29 graden, het is benauwd en zijn benieuwd waar dat op uitdraait. Op de camperlaats is gelukkig nog een pelkje voor ons, onze buurman vertelde dat het gisteren hartstikke vol stond en dat er vanochtend een aantal campers waren vertrokken, je mag hier 48 uur vrij staan dus komen er elke dag wel plekjes vrij.



Uiteraard lopen we ’s middags naar het strand, als je aan komt krijg je even het idee naar het Noordzeestrand in Nederland te lopen, de weg gaat omhoog en bovenop staat een strandtent! Ondanks dat het weer bewolkt is liggen er toch nog mensen op het strand en in het water wachten de surfers tot ze mee kunnen met één van de golven, jammer genoeg zijn er vandaag geen hoge golven, erg ver komen ze dan ook niet.




ZONDAG 23 AUGUSTUS


De dag begint half bewolkt, het is in ieder geval beter dan gisteravond. Weer On Tour rijden we via Capbreton, Biaritz en St. Jean-de-Luz, het stadje waar ooit Lodewijk de XIV trouwde met zijn Maria-Thresa, en rijden om tien voor twaalf Spanje binnen. De bewegwijzeringborden zijn inmiddels alweer tweetalig, op z’n Frans/Spaans en op z’n Basks. Het is maar goed dat we geen haast hebben, het is overal hartstikke druk op straat, is het bij ons op zondag rustig, hier is het precies andersom, alle winkels zijn open en dat trekt natuurlijk veel mensen aan. 

In Biaritz zien we de eerste pelgrims wandelen die op weg zijn naar Santiago de Compostella, ze zijn herkenbaar aan de schelp die aan hun rugtas bungelt
Hadden we een uurtje geleden een klein regenbuitje, nu schijnt de zon weer regelmatig en het is 22,5˚, lekker dus! Net voor de Spaanse grens stoppen we bij de boulangerie, kopen een baguette en iets lekkers voorbij de koffie, tenslotte is het zondag vandaag! Buiten loopt een hagedisje van zo’n 15 a 20 cm lang.


Na de grensovergang blijven we daar waar het kan zo dicht mogelijk langs de kust rijden, de omgeving ziet er weer heel anders uit, het vlakke Les Landes met z’n vele dennenbomen heeft plaatsgemaakt voor heuvels en bergen, er wordt hier en daar weer behoorlijk geslingerd.
Bij de eerste pomp die we tegenkomen kost de diesel € 95,6, je zou bijna je tank leeg laten lopen en opnieuw vullen zeggen we altijd als de diesel ergens erg goedkoop is.


Door San Sebastian is geen optie voor ons dus nemen we de rondweg en pakken daarna de mooie toeristische N634 richting Zarautz. In Getaria willen we naar de haven rijden en kijken of we daar een plekje kunnen vinden, helaas je mag met de camper het stadje niet, jammer het zag er net zo gezellig uit. Heel snel zien we een mooi plekje langs de kust waar en we blijven daar een poosje, het is dan alweer 29˚. Om half vijf gaan we op zoek naar een overnachtingsplek, tien minuten later hebben we in Zumaia een plek gevonden!


MAANDAG 24 AUGUSTUS

We gaan weer vrolijk op stap, de zon schijnt en gelukkig is het nog niet zo erg warm buiten, vannacht bleef de temperatuur in de camper 25 graden en dat is niet echt lekker, iets openzetten was geen optie omdat het licht regende. We volgen nog steeds de N634 een werkelijk schitterende route op heel veel plekken rijden we heel dicht langs de kust met de zee diep beneden ons. Na elke bocht heb je weer een ander prachtig uitzicht. Af en toe stoppen we even om van het uitzicht te genieten. Bij Deba slaan we rechtsaf en nemen de GI 638 richting Lekeitio 

Het stuk tot aan Lekeitio hebben we in 2008 al een keer gereden maar dan vanaf de andere kant, veel kunnen we ons er niet van herinneren alleen dat het eerste stuk vanaf Lekeitio toen erg donker en nat was, je rijdt daar al slingerend tussen de bomen op een smalle weg waar bijna geen stukje weg recht is, af en toe zie je in de diepte de zee. Gelukkig is het vandaag droog en zonnig en dat voelt veel beter! De wegen krijgen steeds andere nummers het is niet meer bij te houden, voor de duidelijkheid we rijden nog steeds zo dicht mogelijk langs de kust.

In Lekeitio hebben we nog even gekeken op de plek waar we 2008 stonden, daar is het zo veranderd dat je nergens meer met de camper kunt staan, nog even kijken naar de nieuwe plek aan de andere kant, dat is een gewone parkeerplaats en daar heb je niet zo’n mooi uitzicht als op de oude plek.
Van Lekeitio rijden we naar Kortezubi en daar gaan we op zoek naar het ‘Bosque de Oma’ of zoals op de bewegwijzeringborden staat Bosque de Pintada, een bos waar honderden bomen door de kunstenaar Agustín Ibarrola, beschilderd zijn in felle kleuren.

We komen op de parkeerplaats bij de ‘Cuevas de Santimamiñe’ de belangrijkste grotten met prehistorische wandschilderingen in Spaans Baskenland. We zien dat het zowel naar de grotten als naar de beschilderde bomen, een behoorlijk eind lopen is en dat is even niet te doen, jammer! We rijden terug naar het dorp en gaan op de parkeerplaats lunchen, tot onze verbazing komt er een vrije Wifi binnen, we proberen de site bij te werken maar dat lukt niet en we hebben ook nog steeds geen Orange winkel gezien om ons Spaanse internetkaartje op te waarderen.

Na de lunch pakken we de draad weer op en rijden via Gernika naar Bermeo, ook na Bermeo is het nog steeds mooi en slingeren we weer door een mooi landschap, heel diep ligt de zee, voor de kust een boorplatform en even verderop het op een schiereilandje gelegen Gazlelugatxe, een kerkje dat door veel mensen wordt bezocht. Op de parkeerplaats is het overvol, smal en steil en er is geen plaats meer voor de camper, het is behoorlijk manoeuvreren om er weer weg te komen, we rijden met spinnende voorwielen de droge parkeerplaats af, komen maar net tegen de bult op! 

Na Bakio rijden we via Arminza naar Gorliz een prima te rijden weg mooie brede weg. We hebben op internet gelezen dat je op de parkeerplaats bij het strand zou mogen overnachten, een bord geeft echter aan dat niet meer mag en we gaan geen goden verzoeken ook al horen we dat er gisteren wel campers hebben overnacht. Na een rondje boulevard rijden we verder naar Ugeraga, daar is een officiële camperplek. Een overwegend zonnige dag met een temperstuur rond de 25 graden, niets mis mee, van ons mag het zo blijven de komende weken.


DINSDAG 25 AUGUSTUS

We genieten al vroeg van weer een zonnige dag en gaan weer op pad op zoek naar een plekje waar we een groot gedeelte van de dag kunnen doorbrengen, buiten zitten op een parkeerplaats is niet zo ons ding. Op de navigatie acht kilometer noordelijker een Orange winkel gevonden, hopelijk kunnen we ons kaartje daar opwaarderen. Het is gelukt, in de hal van de Eroski is een Orange shop, vanavond kunnen we de site weer bijwerken en kunnen onze volgers weer genieten. En als we weer wegrijden zien we dat de diesel hier € 0,97.8 kost en daar hebben we bewijs van!

Het is inmiddels al elf uur, het duurde even voor we alles voor elkaar hadden en we kunnen weer On Tour. We hebben besloten Bilbao over te slaan, wie weet komt er later nog eens een gelegenheid daar wel te gaan kijken. Voor we weer terug bij de kust zijn pakken we de autosnelweg (A-8) om langs Bilbao te rijden en net voor Onton zitten we weer op de toeristische route, die hier weer de N-634 heet. Onderweg zien we weer pelgrims, soms lopend en soms ook fietsend en dat is best pittig als je 10% omhoog moet, indrukwekkend de mensen zo te zien zwoegen.

Net voorbij Castro Urdiales zien we een zandpad richting de zee, we zijn er eigenlijk al voorbij tot het goed tot ons doordringt, de eerste de beste gelegenheid keren we de camper en gaan kijken of het iets voor ons is. Een prachtig plekje met een fraai uitzicht en tussen de mooie pluimen door loopt een wandelpad naar de zee. We gaan een paar uur van het prachtige weer genieten, het is strak blauw en er is geen wolkje te zien, in de schaduw is het 24˚ en in de zon 29˚, heerlijk!


Aan het eind van de middag gaan we op zoek naar een overnachtingsplek, in het dorp Castro Urdiales zien we bij de begraafplaats een parkeerplaats maar besluiten toch nog verder te kijken. Ik heb nog wel van de gelegenheid gebruik gemaakt om foto’s te maken op de begraafplaats van de in mijn ogen toch wel protserige graftombes. We rijden door tot de camperplaats in Santoña, de weg er naar toe loopt door een mooi natuurgebied, de camperplaats ligt in een industriegebied en verdiend niet de schoonheidsprijs maar voor een overnachting is het te doen.


WOENSDAG 26 AUGUATUS

De camperplaats op de ongeplaveide parkeerplaats in het industriegebied heeft één voordeel, een supermarkt op 200 meter en een Panaderia op 50 meter waar ze vanaf zeven uur ‘s ochtends lekker vers brood hebben.
Wat een luxe, weer schijnt de zon in al z’n glorie, geweldig!  We gaan weer verder, eerst even kijken op die plek langs het strand waarvan de coördinaten op de NKC App staan vermeld in de reacties (hadden we over het hoofd gezien), het is een prima plek aan de duinen, dat hadden we eerder moeten weten!

We willen toch nog een stukje verder, komen echter niet ver, nog geen tien minuten later zien we in Helgueras, net voor Noja, een prachtige plek aan het strand, er staat een bord met ‘Prohibida La Acampada’, onze Spaanse buurman maakt ons duidelijk dat je hier 48 uur mag staan mits je geen campingactiviteiten ontwikkeld, blokken, luifel etc. We parkeren de camper en zetten de stoelen onder een boom met uitzicht op strand en zee, het is nog voor tienen en het is al heerlijk! We komen de dag heel ontspannend door; lezen, luieren en mensen kijken, ook wel eens leuk!


DONDERDAG 27 AUGUSTUS

Gisteren op Weer Online gezien dat het vandaag een iets minder zonnige dag gaat worden, een prima moment om weer een stukje verder de kust te verkennen. Vrijdag en zaterdag worden twee mooie dagen en die gaan we besteden aan een bezoek aan het natuurgebied ‘Picos de Europa’, we hopen dat de weermannen gelijk krijgen! Na Somo, waar we op de camperplaats de camper weer verzorgen, rijden met een grote boog om Santader heen en daar voorbij gaan we terug naar de kust en kijken of we daar weer een mooi plekje  kunnen vinden.

Versie 2 Ook vandaag weer genoten van een mooie routes met prachtige vergezichten, het ene moment was het vrij vlak maar snel daarna verschenen er weer bergen. Onderweg in Torrelavega gaan we even ‘winkelen’, de ‘Lidl’ voor ons dagelijks brood, de ‘China shop’ voor een gasaansteker en de ‘Farmacia’ om voordelig medicijnen in te slaan, dulcolax, diclofinac, pantropasol,etc.
We komen langs het middeleeuwse stadje Santillano de Mar waar het erg druk is, de parkeerplaats staat overvol, er is geen plek meer voor een camper en we moeten helaas verder.

Net na Comillas, waar het ook heel erg druk is en het strand bijna vol ligt, zien we een weiland waar auto’s en campers staan, we zetten de camper er ook even neer in ieder geval om te lunchen. Overdag moet je 3 euro betalen om te mogen te parkeren, de eigenaresse van het land komt niet als het een beetje bewolkt is horen we, we zien haar dan ook niet! Heel diep beneden ons is een vrij rustig strandje. Na drieën rijden we weer verder op zoek naar een overnachtingsplek, dat wordt nog een puzzel, het is overal hartstikke druk en elke parkeerplek staat overvol!

Uiteindelijk vinden we in Colombres bij Hotel Casa Junco een prima gereguleerde overnachtingsplek met verzorging! Een grote parkeerplaats achter het Hotel waar ook vrachtwagenchauffeurs een dutje doen.
Het was vandaag inderdaad iets minder zonnig dan gisteren maar niet minder mooi, een dag met af en toe wat schaduw, soms is dat ook best lekker, en een temperatuur die opliep naar 31 graden. Aan het eind van de dag zijn bijna alle wolken verdwenen, hopelijk een voorbode voor de komende dagen.


VRIJDAG 28 AUGUSTUS

De weermannen van Weer Online zijn niet te vertrouwen, gaven ze ook gisteren nog mooi zonnig weer op voor vandaag, als we opstaan is het grijs boven ons, even later miezert het zelfs!!!
Met dit weer ‘Picos de Europa’ in rijden hebben we geen zin in, zien we niks en blijven voorlopig maar even in Colombres staan in de hoop dat het straks nog op gaat klaren! Er staan nog meer wachtenden!
Rond elf uur is het wat lichter buiten en we besluiten om toch maar te gaan rijden., we zien wel wat het wordt.

‘Picos de Europa’ ligt in het ‘Parque Nacional de los Picos de Europa’, een hele mond vol maar het klinkt wel mooi. De hoogste piek is de Torre Cerreda die met 2648 meter boven alle andere kalkrotsen uitsteekt, geen enkele piek is overigens lager dan 2350 meter. Machtige kloven, die worden gevuld met woeste zalmrivieren, doorsnijden het gebergte waar de lynx, de wilde kat en zelfs de bruine beer vaste bewoners, dat wil je toch niet missen?


We volgen de ‘Rio Devo’ en na elke bocht ontvouwt zich een ander mooi panorama, de oh’s en ah’s vliegen door de camper en met een gangetje van zo’n 40 kilometer per uur is het genieten.
Rond half twaalf zijn de wolken bijna allemaal verdwenen en kleurt de lucht boven ons zich prachtig blauw. Soms is de weg een beetje smal en de rotsen gaan daar bijna kaarsrecht omhoog en hoe je dan je nek ook uitrekt nergens zie je de mooie blauwe lucht. 


In Potos begint de CA-185, die doodloopt in bet bergdorp Fuente Dé op 1078 meter hoogte bij de bron van de ‘Rio Deva’. In Fuente Dé staat een Parador en er is een intensief benutte kabelbaan naar de op ruim 1800 meter hoogte gelegen ‘Belvédère Mirador del Cable’. Door beginnen wandelpaden en alpinisten vertrekken er voor tochten naar de hoogste toppen van de Picos. Natuurlijk slaan we de CA-185 niet over en willen het zelf zien.



De weg naar ‘Fuente Dé’ is een mooie, glad geplaveide brede weg, met ook hier weer prachtige vergezichten. De parkeerplaats staat al behoorlijk vol als we aankomen. We gaan eerst een broodje eten en dan willen we met de kabelbaar naar boven. Het lijkt wel een Efteling attractie, we moeten drie kwartier wachten voor we met de gondel, die bijna recht omhoog gaat, de bijna 800 meter kunnen overbruggen. Eenmaal boven kijk je je ogen uit, wat een machtige omgeving, ruig, ruiger, ruigst, dat wil je toch niet missen, wij in ieder geval niet. 

We waren van plan om op de parkeerplaats van Fuente Dé te overnachten, hebben op internet gelezen dat dat zou mogen, maar helaas het mag niet meer! Terug van de kabelbaan is het buiten 29˚ en binnen in de camper 37˚. We starten snel de motor, de airco gaat op vol vermogen en we gaan weer op pad.
We slingeren via Potos richting  Riaño, de ene na de andere haarspeldbocht kondigt zich aan en langzaam  stijgen we richting de 1000 meter, het hoogste punt ligt bij Pto. de San Glorio zelfs op 1609 meter!

Wat een geweldige route, wel eentje waar je goed je aandacht bij moet houden als chauffeur maar dat is Simon wel toevertrouwd. Gelukkig is het rustig op straat, hele stukken komen we niemand tegen en rijdt er niemand achter ons, we kunnen volop genieten. In Riaño, net voorbij het voetbalveld vinden we een plekje met uitzicht op het stuwmeer. Het op 1048 meter hoogte gelegen Riaño is één van de vele Spaanse dorpen die plaats moesten maken voor een stuwmeer. Ondanks hevig verzet van de 800 inwoners werd het dorp enige kilometers verplaatst.

Van Arcachon naar Riaño 768 km

Schermafbeelding 2015-08-28 om 21.12.51 

Lees verder week 3