2012 SPANJE: HET EERSTE LUSTRUM (week 1)

Voor de vijfde keer op rij ruilen we een paar koude en gure Nederlandse maanden in voor de meestal zonnige kusten van het Iberische Schiereiland. De ervaringen van de afgelopen jaren zijn zo positief dat we het niet kunnen laten weer op zoek te gaan naar de Spaanse en/of Portugese zon.


VRIJDAG 27 JANUARI

Vanochtend eerst nog voor een controle naar de orthopedisch chirurg en voor de laatste keer naar de fysiotherapie en zo kunnen we een periode van bijna drie maanden afsluiten. Begin november een nieuwe knie gekregen en het is inmiddels zover hersteld dat het verantwoord is om weer een poosje “On Tour” te gaan mits er voldoende gefietst en gewandeld wordt en natuurlijk niet te vergeten de broodnodige oefeningen om de knie weer soepeler en sterker te maken.

Om half twee rijden we, uitgezwaaid door de buren, de dam af en zijn benieuwd hoe ver we vandaag komen. Via Utrecht, Breda, Antwerpen en Brussel, waar het behoorlijk vol staat met blik, rijden we richting Frankrijk. Ongeveer 4 km nadat de rondwegen ten zuiden van Brussel bij elkaar komen slaan we rechtsaf en rijden naar de camperplaats in Ronquirères, genoeg voor de eerste etappe, de eerste kilometers (246) staan weer genoteerd.

We staan er aan de voet van het “Hellend vlak van Ronquières” en natuurlijk gaan we even kijken. Om het scheepvaartverkeer sneller te kunnen afwikkelen op het kanaal Charleroi-Brussel, werden 55 sluizen vervangen door 10 sluizen en het “Hellend vlak van Ronquières”, een botenlift. Het geheel is in 1968 in gebruik genomen, het is 1432 lang en overbrugt een verval van 68 meter (een helling van bijna 5%). We hebben geluk er komt net een boot aan die in één van de scheepsbakken vaart die als treinen over rails naar boven worden getrokken. Heel bijzonder!


ZATERDAG 28 JANUARI

Na een rustige nacht trekken we verder naar het zuiden. Het is een saaie, koude, bewolkte, druilerige en soms wat mistige dag, in de camper in het lekker warm. Via Charleroi, Rocroi, Reims, Troyes en Auxerre rijden we naar Clamecy, bij de sluis in het Canal du Niverneis mag je overnachten, we zijn hier al eerder geweest op één van onze wintertrips en vinden het een prima plek, de tweede etappe zit er dan weer op. Na de koffie nog even een rondje door het dorp gelopen en gelijk even gekeken waar de bakker ook al weer was.

Leuk om te weten
Clamecy ligt in een bosrijke omgeving en is bekend geworden door de Flotteurs. Sinds 1547, toen Parijs groter en groter werd en er niet genoeg brandhout in de omgeving was om alle huizen te verwarmen, werd er besloten om vanuit Clamecy, 300 kilometer verwijderd van Parijs, vlotten vol met hout naar Parijs te laten varen. Via het Canal du Nivernais, de Yonne (een zijrivier van de Seine) en de Seine ging men naar Parijs!


ZONDAG 29 JANUARI

Koud buiten! de temperatuur blijft steken op 1 graad boven nul, dikke jas aan en op naar de bakker voor een heerlijke knapperige baquette. De eerste smaakt altijd het lekkerst. Om negen uur gaan we weer op pad, eerst even de camper verzorgen op de andere camperplaats in het dorp en dan weer kilometers maken. We hoorden van onze kennissen Nico en Nel dat het gisteren t.z.v. Clermont-Ferrand op de cols stevig sneeuwde, hopen dat het daar vandaag iets beter weer is. Sneeuw betoverd het landschap, maar op straat zien we het toch liever niet.

Zondagochtend, bijna alle Fransen liggen nog op één oor, er is weinig verkeer en kunnen dus lekker opschieten, niet alleen ’s ochtend is het rustig op straat, de hele dag is er weinig verkeer. In de omgeving van Clermont-Ferrand zien we in de verte de eerste sneeuwplekken op de bergen.
Op de eerste parkeerplaats op de A75 ontmoeten we onze kennissen Jaap en Anneke, toevallig dat we op dezelfde tijd in dezelfde omgeving zijn. We lunchen samen en gaan daarna op weg naar Millau waar we gaan overnachten.

Niet lang na vertrek begint het licht te sneeuwen en boven de 400 meter blijft de sneeuw al liggen, hier zien we nog wel veel groen maar hoe hoger we komen, hoe witter het wordt. Het is werkelijk sprookjesachtig mooi buiten, op alle takken ligt een paar centimeter sneeuw en sommige verkeersborden zijn nauwelijks zichtbaar. Boven de 900 meter is er maar één rijbaan beschikbaar, de linker is schoon, op de rechter ligt sneeuw. Helemaal boven ligt op beide rijbanen sneeuw en moeten we de snelheid aanpassen aan de sneeuwschuiver (30 km per uur).

Op de eerste parkeerplaats na de beroemde 2,5 kilometer lange brug bij Millau kun je overnachten. Het is inmiddels kwart voor vijf als we daar aankomen, een mooie tijd om te stoppen!


MAANDAG 30 JANUARI

Koud, koud, koud, wat is het koud buiten, een harde snerpende wind maakt dat het gevoelsmatig een behoorlijk eind onder nul is, in werkelijkheid is het –2,9. Toch nog even een kwartiertje gelopen en kom met rode oortjes terug in de camper.
Eenmaal weer op pad wordt het steeds lichter buiten en niet omdat het dag wordt maar omdat de wolken langzaamaan verdwijnen en voor de eerste keer deze reis, zien we de ZON!

Net na Bezier horen we een luide pffffffff net of er iets leegloopt, een lekke band is onze eerste gedachte, camper aan de kant, gelukkig net daar waar het iets breder is naast de zeer drukke weg. Een lekke band is het gelukkig niet, de slang van de turbo is losgeschoten, gelukkig is Simon erg handig en na een kwartiertje is het probleem opgelost en kunnen we onze weg vervolgen.

In de omgeving van Perpignan, gaan we zoals we al een paar jaar gedaan hebben, de LPG fles vullen en de camper wassen, de achterkant van de camper is weer behoorlijk zwart van de pekel. Bij de Carrefour halen we een broodje en voor we verder gaan eten we die eerst op. Na de lunch rijden we onder een strak blauwe lucht, wat ons betreft mag het voorlopig wel zo blijven, om kwart over twee Spanje binnen.

Ons doel van vandaag is Pineda de Mar, vorig jaar hebben we daar bij de begraafplaats een prima overnachtingsplek gevonden, het is nog maar 150 km. dus prima te doen. Gisteren sms-contact gehad met Nico en Nel en vanmiddag een berichtje dat zij ook in Pineda de Mar zijn, erg leuk elkaar na bijna twee jaar weer eens te zien. Het is even zoeken waar de plek is want het adres stond in onze vorige navigatie die het helaas begeven heeft, een aardig geheugen maakt dat we al snel de bestemming snel vinden.

DINSDAG 31 JANUARI

Vandaag gaat ieder weer z’n eigen weg in de wetenschap dat we elkaar ergens onderweg vast nog wel een keer tegenkomen.
We rijden eerst weer de N-11 langs de kust, kopen weer dat lekkere bruine brood in Mataró en nemen bij Barcelona zoals altijd de weg langs de haven en het vliegveld. Na Barcelona kiezen we ook nu weer voor de schitterende slingerroute langs de kust de “Carretra de Barcelona a Valls “(C-31) en zoals altijd genieten we ook nu weer. Deze weg verveelt nooit!!

Na Sitges blijven we op de C-31, die nu niet meer direct langs de kast gaat maar door een aantal dorpen, we komen door o.a. Villanova I La Gertru, Cubells, Cunit en Callafel en daar verlaten we de C-31 en gaan verder op de N-340 richting Tarragona. In één van de vele dorpen langs de kust eten we een broodje, het is er erg stil, alle appartementencomplexen zijn verlaten en afgesloten zodat niemand er onuitgenodigd in kan komen.

Het is een overwegend bewolkte dag met een maximum temperatuur van 14 graden, heerlijk in vergelijking met de kou van de afgelopen dagen. We zien ook al de eerste voorjaarstekens, er zit hier en daar al bloesem in de amandelbomen! Lentekriebels krijg je als je dat ziet! We volgen afwisselend de N-340 en de A-7 tot Benicassim, daar zoeken we de camperplaats op en stoppen er mee voor vandaag, eerst nog wel even de eerste zak van die heerlijke sappige sinaasappels gekocht, mogelijkheden genoeg langs de kant van de weg.

Vanochtend zeiden we nog dat we zeker wisten dat we elkaar deze reis nog eens tegen zouden komen, dat het zo snel al zou zijn hadden we niet verwacht. Jaap en Anneke staan op de camperplaats van Benicasim op ons te wachten. Het is er al behoorlijk druk, maar ze hebben een plekje voor ons vrij gehouden. Snel de camper op z’n plekje gezet en dan de stoelen naar buiten, het is heerlijk hier!

Gelezen in ANWB Goud
Het van ouds bekende Benicasim ligt aan de rand van de grote “Horta de la Plana”, een van de voornaamste streken van de Levantijnse citrusteelt en is al sinds het begin van de twintigste eeuw een prominente verblijfplaats van de gegoede burgerij van Madrid getuige de fraai villa’s in de strandwijk. In het hedendaagse, mondaine Benicasim worden jaarlijks diverse muziekfestivals gehouden.
Aan de rand van de stad staat de likeurstokerij die zijn oorsprong vindt in de 8 km landinwaarts gelegen 17e-eeuwse abdij waar ongeschoeide karmelieten zich vroeger bezig hielden met de productie van een uitstekende likeur.


WOENSDAG 1 FEBRUARI

Een stralende, zonovergoten dag! HEERLIJK! We gaan naar Santa Pola onze kennissen Siem en Frank opzoeken die daar al een paar dagen staan.
Het eerste stukje rijden we nog de N-340 en na Castelló de la Plana komen we op de ‘Autovía del Mediterráneo’, een tolvrije autosnelweg en dat schiet lekker op. We passeren Valencia en Alcoy en bij Alicante verlaten we de snelweg en rijden naar de kust.

Als we in Santa Pola aankomen blijken de vogels te zijn gevlogen, hadden we vanochtend ook maar een sms-je moeten sturen dat we er aan kwamen, eigen schuld, dikke bult. We rijden door naar La Marina, daar staan Ede en Ineke en ook met hen hebben we afgesproken elkaar tijdens deze reis te ontmoeten. Vanochtend nog een sms-je gehad dat ze nog steeds in La Marina staan. Kijken of we hun wel kunnen verrassen. Hier lukt het wel, de camper wordt geïnstalleerd en al snel heeft Ineke de koffie klaar en wordt er weer volop gekletst.


DONDERDAG 2 FEBRUARI

Ede en Ineke staan vandaag 3 weken in La Marina en hebben alleen nog maar heel mooi weer gehad met veel zon, wij zijn er en we worden wakker van de regen die op het dak klettert, hopelijk is het van korte duur want hier komen we niet voor!! We stonden gisteren eerst aan de overkant kant van de parkeerplaats en zijn later, toen er een plek vrij kwam, naar de andere kant verhuisd en dat is maar goed ook, inmiddels is aan de rechterkant een zwembad ontstaan en daar kom je niet met droge voeten in en uit de camper.

Lees verder week 2

Klik hier voor een uitgebreid fotoverslag van deze reis