VRIJDAG 3 FEBRUARI
Het koufront dat Nederland in z’n greep heeft en waar men het zelfs al over een Elfstedentocht heeft, strekt z’n tentakels uit tot in het zuiden van Spanje, het heeft hier zelfs licht gevroren vannacht
(-1) en op het zwembad wat zich gisteren vormde tijdens de regen, ligt een dun laagje ijs. Er is gelukkig geen wolkje aan de lucht en al snel loopt de temperatuur weer op tot aangenamere waarden.
Rond elf uur komen er twee Nederlandse campers bij, Johan en Aria, kennissen van Ede en Ineke die wij ook al eerder in Portugal hebben ontmoet en Jan en Marja weer vrienden van Johan en Aria. Om twee uur komen Jaap en Anneke ook aanwaaien, het is een kleine, gezellige, Nederlandse kolonie aan het worden. Uit de wind en in de zon is het heerlijk, de broekspijpen kunnen omhoog en onder het genot van een kop koffie genieten we volop!
ZATERDAG 4 FEBRUARI
Met pijn in het hart zie ik een aantal op de fiets vertrekken richting Santa Pola, vandaag is daar een grote warenmarkt. Jammer genoeg ben ik nog niet zover zo’n eind te kunnen fietsen, eigenlijk is het verste wat ik gefietst heb ongeveer 2 kilometer en Sante Pola ligt 12 kilometer verderop, een beetje te ver dus! Eigenlijk zouden wij met de camper naar Santa Pola gaan, maar Simon’s bloedneus gooit roet in het eten. Maandag is er weer een markt en een nieuwe dag biedt nieuwe kansen.
’s Middags gaan we met z’n tienen naar de Chinees in Guardamar, ook hier kun je, net als in Santa Pola, voor niet al te veel euro’s eten. Als eerste krijg je een welkomstdrankje geserveerd, voor het driegangen menu kun je uit een flink aantal gerechten een keuze maken en als afsluiting van de maaltijd krijg je nog een likeurtje aangeboden. Als de rekening komt val je bijna van je stoel, met 10 mensen eet je daar voor € 72,00 en je krijgt per stel ook nog een fles wijn mee naar huis!!!!! Onbegrijpelijk dat ze daar ook nog wat op verdienen.
ZONDAG 5 FEBRUARI
We staan nog steeds aan het strand in La Marina en voor de derde ochtend op rij ligt er een dun laagje ijs op het water aan de overkant. In Nederland is het extreem koud, daar zijn in Lelystad waardes gemeten van -22 graden, hier is het aan de frisse kant met ’s nachts temperaturen net onder nul. We worden wakker van de zon de die camper in schijnt en het binnen lekker verwarmt. Gisteren een sms’je gekregen van Nico en Nel die nu in Santa Pola staan, ze komen vandaag ook deze kant op, gezellig! De kolonie wordt steeds groter!
De hele ochtend kunnen we buiten zitten maar rond het middaguur komt er bewolking opzetten en wordt het weer te koud en gaan we naar binnen. Na de lunch maak ik weer met één van m’n wandelmaatjes, er is altijd wel iemand die even mee wil, een wandeling. Inmiddels loop ik zo’n 40 à 45 minuten zonder problemen, maar dan is het ook weer goed het been even rust te gunnen. Langs het duinpad staat het vol met agave’s, wel jammer dat de meeste grote aan het afsterven zijn, er blijkt een ziekte in te zitten die van binnenuit de plant aanvreet.
MAANDAG 6 FEBRUARI
Vanochtend de camper volgeladen, Nico en Nel en Ineke gaan ook mee, en naar Sante Pola naar de markt geweest. Heerlijk weer eens even op de markt snuffelen, hebben we maanden geleden voor het laatst gedaan. In vergelijking met zaterdag is het maar een kleine markt, maar waar we voor gingen hebben we gelukkig wel kunnen kopen; voor onze kleindochter Renée en paar nieuwe Spaanse schoentjes, de oude waren versleten, en voor Emma een omslagdoekje met allemaal muntjes er aan, we denken dat ze dat wel leuk zal vinden.
Een stralende dag met een maximum temperatuur van 17 graden, het is heerlijk en we zitten een groot deel van de dag lekker in de zon met de broekspijpen omhoog.
DINSDAG 7 FEBRUARI
’s Ochtends lopen we met zes mensen naar het dorp op zoek naar een Internet mogelijkheid, de bibliotheek is gesloten en we worden doorverwezen naar een cafeetje verderop. Het is even zoeken maar we vinden het gelukkig wel. We kunnen e-mail binnen halen en de site weer bijwerken zelfs met foto’s en dat leest toch een stuk leuker dan alleen maar tekst. Als we terugkomen gaan de stoelen naar buiten, we zitten nu niet achter de camper maar verplaatsen ons achter een paar hoge struiken en daar is het echt lekker, de truien kunnen zelfs uit!
Het plan van Aria om nog een keeer in Guardamar bij de Chinees te gaan eten neemt steeds vastere vormen aan, om half vier vertrekken de eersten op de fiets en om vier uur vertrekt camper Roxanne II, met zes personen, vanaf het parkeerterrein. Simon is onze chauffeur en onder begeleiding van reisleider Nico worden we op de hoogte gehouden van alles wat we onderweg tegenkomen. De eigenaresse van het restaurant is erg blij met onze komst, Ede krijgt zelfs een "smok" van haar, en snel wordt een plek voor twaalf personen gerealiseerd.
WOENSDAG 8 FEBRUARI
De Nederlandse kolonie valt vandaag uit elkaar, we hebben een paar hele leuke dagen gehad, er is heel wat afgelachen en we zullen even moet afkicken! Bijzonder dat zoiets spontaan ontstaat, dit kun je van te voren niet regelen of bedenken. We hopen in ieder geval wel elkaar weer eens ergens tegen te komen. Johan en Aria en Jan en Marja verlaten als eersten “De Kuil” van La Marina en wij volgen een kwartiertje later. De rest blijft nog tot morgen, dan gaan zij ook weer verder.
We volgen de N-332 en via Guardamar, Torrevieja, waar we bij de Aldi weer een brood scoren, en San Pedro del Pinatar rijden we naar Cartagena (AP-7) waar we onze gastank proberen te vullen. Ondanks dat we de coördinaten hebben kunnen we het gasstation niet vinden. Bij de Shell geïnformeerd waar wel gas te krijgen is en daar verwijst men ons naar het Petrol Station “Buenos Aires” aan de N-332 tussen Molinos Marfagones en Cuesta Blanca en dat is met behulp van onze navigatie snel gevonden.
Na het tanken rijden we via de E-22 en de E-16 richting Mazarrón, een mooie slingerroute door de bergen waar de amandelbomen volop in bloei staan. Op het hoogste punt stoppen we voor de lunch en kijken uit over o.a. Isla Plana en de Middellandse Zee.
Bij Mazarrón pakken we de N-332 weer op en gaan even kijken of je nog in Bolnuevo langs het strand kunt staan maar dat is verleden tijd, ze zijn daar een wandelpromenade aan het aanleggen.
We rijden door naar Playa Perchelles, bij camperaars betere bekend als het “Geitenweitje”. We hadden al het vermoeden dat het er behoorlijk vol zou staan en we krijgen helemaal gelijk. Zo te zien zijn het bijna allemaal (Duitse) campers die hier langer staan dan een week, of misschien wel een maand of misschien nog wel langer, er is dan ook niet veel keus aan plekjes, maar gelukkig vinden we er toch nog één. Onze Belgische buurman verteld dat er af en toe nog wel een camper weer vertrekt dus er is nog altijd hoop voor de volgende passant.
DONDERDAG 9 FEBRUARI
Vanochtend voor het eerst de fietsen van de camper gehaald, ben benieuwd hoe het fietsen nu gaat, bij ons vertrek uit Nederland ging het nog erg moeizaam. Met het zadel een centimeter hoger dan gebruikelijk stap ik op en fiets weg, het gaat veel beter dan ik dacht, zelfs op een stukje waar je heel licht omhoog moet heb ik kracht genoeg in de benen om omhoog te komen, wat voelt dat lekker, weet nu dat alle oefeningen niet voor niets zijn. Hopelijk kan ik aan het eind van deze trip weer fietsen zoals ik deed voor de operatie.
Zeiden we gisteren nog dat we elkaar wel weer eens ergens tegen zouden komen? Rond één uur komen Ede en Ineke en Jaap en Anneke het pad op rijden. Het is nog steeds erg vol op het “Geitenweitje” maar ze hebben al snel een mooi plekje dicht bij de zee gevonden, eigenlijk mag je daar niet staan omdat het voor de grenspaal licht en nu maar hopen dat de politie ze niet weggestuurd. Om drie uur komen ook Johan en Aria en Jan en Marja het pad oprijden, de enclave is bijna weer kompleet, alleen Nico en Nel ontbreken nog!
