2010: SCANDINAVIË IN VOGELVLUCHT (week 2)

ZONDAG 30 MEI

Vandaag beginnen we aan onze tweede week. De afgelopen week 844 kilometer gereden, heel veel gezien en ook de weergoden waren ons gunstig gezind. Een halve dag regen en voor de rest was het overwegend zonnig. Van ons mag het zo blijven, de temperaturen mogen nog iets hoger maar voor de rest hebben we geen wensen.

De dag begint fris, er staat en koude wind en de zon is in geen velden of wegen te bekennen. We verlaten Tosteberga Hamn. Op deze plek, waar alleen maar Zweden staan was men verbaasd dat een buitenlandse toerist dit mooie plekje had gevonden.
We trekken verder, nemen de mooie en rustige routes en mijden zoveel mogelijk de autoweg, we passeren Sölvesborg, Gammalstorp, Karlshamn, Åryd en Ronneby, waar we tot onze verrassing bij een tankstation een vrije Wifi hebben.

We gaan lunchen in Karlkrona de hoofdstad van de provincie Blekinge. De stad bestaat uit meer dan 30 eilandjes die door minstens even zoveel bruggen met elkaar zijn verbonden. Bijzonder is hier de ‘Duitse Kerk’, één van de mooiste bouwwerken in barokstijl in Zweden.
Ook op zondag zijn de supermarkten open en daar maken we dankbaar gebruik van en net als in andere Europese landen hebben ze ook in Zweden Lidl’s.

Na wat omzwervingen via Torhamn, waar we een mooie plek zagen bij de haven maar waar we niet mochten overnachten en Kristianopel, komen we uiteindelijk terecht op parkeerplaats Bröms aan de E22. Driehonderd meter verderop staat, precies op de voormalige grens tussen Denemarken en Zweden, een Vredessteen die herinnert aan de vrede tussen beide landen gesloten in 1645. Lang duurde die vrede echter niet, in 1658 moesten de Denen het veld ruimen en werden de provincies Skåne en Blekinge voorgoed Zweeds grondgebied.

De dag startte fris, maar na een paar regendruppels werd het toch weer mooi en aan het begin van de middag kwam de zon zelfs weer tevoorschijn en werd het 17 graden.

MAANDAG 31 MEI

Zachtjes tikt de regen op ons Heki dakluik en dat is, als je nog in bed ligt, een heerlijk geluid. Eenmaal uit bed vinden we het minder leuk, maar we zullen het er mee moeten doen, ons weerstation geeft voor de hele dag regen. Morgen wordt het weer beter. Ons volgende doel is het eiland Öland, een eiland voor de kust van de provincie Småland met een lengte van 140 km en een maximale breedte van 16 km. Öland is een groot, langgerekt blok kalksteen, dat in het oosten langzaam glooiend naar zee afloopt en in het westen vrij steil afbreekt.

We volgen de E22 en voor we de zes kilometer lange imposante brug die het vaste land met het eiland verbindt opgaan, gaan we eerst Kalmar bekijken, één van de oudste steden van Zweden. Een parkeerplaats vinden is geen probleem, die zijn er genoeg, met zelfs een speciale plekken voor Husbilar och Husvagnar ofwel campers en caravans.

Het oudste gedeelte van de stad ligt op een eiland en heeft in het midden een enorm plein met o.a. een schitterende uit kalksteen opgetrokken barokke Domkerk die een bezoekje zeker waard is. Ook het aan de zee gelegen Kalmar Slot, een groot gebouw in renaissancestijl met vijf torens, wallen en grachten, is erg mooi. In het boekje ANWB Goud staan nog meer interessante bezienswaardigheden.

Op Öland gaan we eerst langs de westkust naar het zuiden. In de dorpen die we aan de kust tegenkomen kijken we of er een leuke plek is om even te blijven, maar overal staan bordjes dat je er alleen overdag mag staan en niet ’s nachts.
Wat we tot nu toe zien aan landschap is te vergelijken met wat we op het vaste land hebben gezien, veel akkers met o.a. maïs en koolzaad, af en toe een golfterreinen en hier en daar een paar boerderijen en een klein kerkje.

Wat hier wel opvallend is zijn de karakteristieke, primitieve houten windmolens, van de oorspronkelijk 2000 zijn er ongeveer 400 bewaard gebleven.
In Grönhögen zien we een mooi plekje op de parkeerplaats van de Pinkstergemeente met uitzicht op de haven. Voor onze neus zitten diverse koppeltjes kokmeeuwen te broeden en een waterhoentje heeft hele kleine kuikentjes.


DINSDAG 1 JUNI

Het was gisteren een koude en natte dag en het werd maar 11 graden. Voor vandaag ziet het er iets gunstiger uit. Het is vrijwel de hele dag droog maar er staat nog wel een harde westenwind.
We gaan verder met ons rondje Öland, nog een klein stukje naar het zuiden en dan langs de oostkust weer naar het noorden. Het weide landschap ziet er anders uit dan in Nederland, daar staat een hek om elk perceel, hier is een afscheiding gemaakt van op elkaar gestapelde keien.

Het Oosten en het noorden van het eiland zien er lieflijker uit, het is er rijker begroeid en er zijn meer kleine dorpjes, sommigen zelfs met een fraaie dorpskerk. Ook zijn er een aantal historische bezienswaardigheden zoals bijvoorbeeld de ruïnes in Eketorp. Jammer genoeg is het nu nog te vroeg in het seizoen om Öland in bloei te zien staan.

Overal komen we weer van die karakteristieke houten molens tegen, de één nog in slechtere staat dan de ander. In Lerkaka staan vijf molens op een rij en die kun je ook van binnen bekijken en als we de bordjes mogen geloven zijn dit de best bewaard gebleven molens op het hele eiland.

In Borgholm gaan we op zoek naar de camperplek, helaas is die ingelijfd bij de camping en kun je er niet meer vrij staan.
Op de valreep toch nog iets bijzonders gezien, het Borgholm Slot, een bijzonder imposante ruïne. De oudste resten dateren uit 1280, tweemaal werd het kasteel verbouwd en aan het eind van de 17e eeuw gedeeltelijk gerestaureerd en uiteindelijk in 1806 door een brand grotendeels verwoest. Een echte aanrader!

Even voorbij de ruïne van Borgholm ligt Solliden, een in begin 1900 in Italiaanse stijl gebouwd paleis als zomerresidentie voor Koningin Victoria. Nu is het in het bezit van de Koning van Zweden en bij diens afwezigheid is het te bezichtigen.
Zoals zo vaak slaan we nu ook zomaar weer een weg in die naar de kust gaat (Stora Rör) en we hebben geluk, we vinden weer een mooi plekje om te blijven, zien voor ons de schuimkopjes op het Kalmarsund en in de verte de brug naar het vaste land.


WOENSDAG 2 JUNI

De dag begint goed, het ziet er heerlijk uit buiten en de verwachtingen voor de komende dagen zijn ook om over naar huis te schrijven, overwegend zonnig!
Gisteren sms contact gehad met onze campervrienden Rob en Adrie die inmiddels ook in Zweden zijn aangekomen. Zij zijn nu in Vaxjö en gaan vandaag richting Granna, we gaan proberen vandaag of morgen elkaar ergens te ontmoeten.

Vandaag verlaten we Öland, een eiland waar we eigenlijk iets meer van hadden verwacht gezien de aanbevelingen die we van diverse kanten hadden gekregen. Het is best wel een mooi eiland maar echt spectaculair vinden we het niet.
We gaan nu een stukje midden Zweden verkennen en gaan richting het meer Vättarn, volgen weg 25 naar Nybro en dan de 31 naar Jöngköping en komen door een bosrijk gebied met af en toe een meer(tje).

Het gebied ten Westen van Kalmar is bekend om de vele glasfabrieken. In de meeste fabrieken mag je kijken hoe het glas wordt geblazen. Wij komen langs één van de beroemdste: Orrefors en natuurlijk gaan we een kijkje nemen.
Het is bijzonder warm in de fabriek en dat is niet zo gek want het glas wordt gloeiend heet verwerkt, een aantal ovens staan er dan ook rood gloeiend bij. Mooi om te zien hoe een vaas of een glazen pot ontstaat.

De fabriek heeft ook een eigen winkel waar je het kristal tegen redelijke prijzen (tax free) kunt kopen en als je daar rond loopt begin je bijna te kwijlen, in één woord schitterend! We kunnen het niet laten een kleinigheidje mee te nemen voor ons zelf en onze schoondochters.

Op diverse plekken op onze route zijn asfalteringswerkzaamheden aan de gang. Er rijdt steeds een werkauto heen en weer die de auto’s langs de werkzaamheden loods en daar waar men aan het werk is wordt er stapvoets gereden, kan niet anders zeggen dan dat men dat in Zweden perfect geregeld heeft.

Bij Jöngköping gaan we naar het noorden (E4), langs het Vättarnmeer richting Gränna. Net boven Jöngköping ligt Huskvarna en daar staat de Husquarna fabriek waar ze o.a. wapens, naai- en maaimachines, fietsen en motoren maken. Als je in de ontwikkeling van deze machines geïnteresseerd bent is een bezoek aan het fabrieksmuseum aan te bevelen, wij vonden het in ieder geval de moeite waard.

We nemen ook nog een kijkje in het oude stadsdeel Smedbyn. In de straatjes is o.a. een oude smederij die als brandweerkazerne is ingericht en in de meeste huisjes zijn winkeltjes van kunstenaars en handwerklieden. We hebben pech, alle winkeltjes sluiten om 16.00 uur, we zijn een kwartier te laat.

Via de sms weten we dat Rob en Adrie inmiddels in de haven van Gränna staan en we gaan ze verrassen, ze weten niet dat we al zo dicht in de buurt zijn. Het weerzien is hartverwarmend, het is leuk elkaar weer te treffen en voorlopig zullen we samen verder reizen.
Aan het eind van de middag nog even naar het dorp. Wie Zweden kent, kent Gränna, het stadje dat beroemd is om z’n Polkagrissen, in het Nederlands heten ze gewoon zuurstokken en natuurlijk nemen we er een handje vol van mee.


DONDERDAG 3 JUNI

Het is heerlijk wakker te worden van de zon, maar of dat al zo vroeg moet …………., we draaien ons nog maar een keer om en slapen rustig verder.
Langzaam maar zeker gaan we verder naar het noorden, vandaag doen we Vadstena aan, een zeer oude stad rijk aan historische herinnering, heel opvallend is het geheel gerestaureerde, in renaissancestijl opgetrokken ‘Vadstena Slot’. Al ver voor je de stad binnenrijdt is het te zien.

Even verderop bij Motala gaan we op zoek naar de sluizen in het Gottakanaal. Het kanaal is de verbinding over water tussen de Botnische golf bij Stockholm en de Oostzee bij Göteborg en bij Motala zijn vijf sluizen gebouwd om het hoogte verschil tussen het meer Vattarn en het oostelijk gelegen meer Boren te overbruggen. De Zweedse jeugd, aangestoken door het mooie weer (23 graden), geniet van het volgens ons ijskoude water.

We rijden, via Örebro door naar de Rastplats in Lindenberg, daar vinden we het weer genoeg geweest voor vandaag en zoals elke dag was het ook vandaag weer volop genieten van het heerlijke weer, de mooie omgeving en de rust die uitgaat van het Zweedse land. We zitten nog uren buiten en pas om 10.00 uur als het wat frisser wordt gaan de stoelen naar binnen en wij ook.


VRIJDAG 4 JUNI

Per dag bekijken we met z’n vieren welke route we gaan volgen. Vandaag volgen we weg 50 en weg 70 richting Mora en zullen wel zien wat we allemaal tegenkomen onderweg. Om half tien zijn we er allemaal klaar voor en gaan we weer op pad. Het begin van de dag is in ieder geval al goed, de zon schijnt alweer volop, het ziet er weer geweldig uit. De kramsvogel op de foto komt heel dicht bij de camper op zijn zoektocht naar wormen.

Na Leksand gaan we naar Tällberg, een typisch Dalarnadorp met de donkerrode houten huizen die karakteristiek zijn voor deze streek, wat een sfeertje!
In Rattvik maken we een stop bij een 14e eeuwse kerk waarvan het interieur versierd is met allegorische schilderingen in de Dalarna-boerenstijl. Naast de kerk staan de zeer fotogenieke 17e eeuwse kerkstallen waarin de paarden werden gestald, die ’s winters de sleden met kerkgangers naar de kerk trokken.

Voordat we in Mora een plekje zoeken om te overnachten maken we nog en uitstapje naar Nusnäs even ten zuiden van Mora. Hier kun je bij de werkplaatsen van de familie Olsen zien hoe een geliefd souvenir uit deze streek, de Dalarnapaardjes, worden gemaakt. Duizenden uit hout gesneden exemplaren van mini-mini tot maxi liggen klaar om te worden beschilderd, de meesten in de kleuren oranjerood met wit en natuurlijk zijn er de onvermijdelijke winkeltjes waar de paardjes te koop zijn.


ZATERDAG 5 JUNI

Hoewel je het weet, toch verbaas je je er elke dag weer over dat het steeds langer licht is ’s avonds. Gisteravond begon het om half twaalf, toen we naar bed gingen, net te schemeren en als je om half vier wakker wordt schijnt de zon alweer. Hoe hoger je komt hoe langer het licht is, het blijft bijzonder!

Elke dag genieten we weer van het reizen met de camper, we zijn zo vrij als een vogeltje, kunnen gaan en staan waar we willen en in Scandinavië mag je op bijna plekjes die je mooi vindt, of het nu in een stadje is of ergens midden in de natuur, rustig blijven staan om te overnachten, dat is pas echt vrijheid!

We gaan eerst naar het Turistbyran van Mora voor informatie over de streek. Op de parkeerplaats waar we staan vinden we zo maar weer een vrije Wifi en daar maken we natuurlijk dankbaar gebruik van, voorlopig is de site weer up to date. In Mora hebben ze niet de informatie die we zoeken, dan maar kijken in Älfdalen en daar hebben we wel beet. We rijden verder in noordwestelijke richting over weg 70 naar Särna, een prachtige route langs de Österdalälvan.

Een eindje na Älfdalen vinden we, een paar kilometer van de doorgaande weg, een prachtige plek aan het water, er zijns zelfs vuurplaatsen en sprokkelhout is er in overvloed.
De rest van de dag brengen we hier door, er wordt een wasje gedaan en er wordt volop genoten van de omgeving en natuurlijk ook van het mooie weer, het kan niet beter. Na het dagelijkse borreluurtje gaan de BBQ en het kampvuur aan, wat een leven!

We zijn pas twee weken onderweg, hebben inmiddels al zoveel gezien dat het gevoelsmatig wel een maand lijkt. We hebben deze week 1248 kilometer gereden en tot nu toe staat er 2092 kilometer op de teller. Deze week hadden we de weergoden aan onze kant, anderhalve dag regen en voor de rest alleen maar zon met zelfs temperaturen boven de 20 graden en dat begin juni in Scandinavië!

Lees verder week 3


2010: SCANDINAVIË IN VOGELVLUCHT (week 3)

ZONDAG 6 JUNI

Nationale vrije dag in Zweden, alle winkels zijn gesloten en we zijn benieuwd of we er verder nog iets van zullen merken. We rijden verder naar Särna over weg 70 en net voor Idre nemen we de 311 en de 84 naar Hedeviken.

We komen door een mooie en zeer rustige streek, waar je, als je geluk of misschien wel pech hebt, het is maar hoe je het bekijkt, nog beren tegen kunt komen. De natuur is prachtig t’is alleen een beetje veel van hetzelfde. Af en toe komen we wel een paar auto’s tegen maar de rendieren laten zich ook hier niet zien en daar zitten we nu zo langzamerhand wel op te wachten, we speuren links en rechts, maar helaas, ze laten zich nog niet spotten.

In Särna maken we een tussenstop en gaan we kijken bij de oudste houten kerk van Zweden de Gammelkyrkan die in 1684 werd gebouwd. Er is net een dienst aan de gang en als die afgelopen is kunnen we deze mooie kerk van binnen bekijken. Ook krijgen we nog gelegenheid twee dames in klederdracht te fotograferen en dat levert altijd weer een leuk plaatje op.

Na Hedeviken gaan we weer naar het westen over de 315 en komen door een behoorlijk wintersportgebied en de Stugby van Vemdalsskalet, op de parkeerplaats van de stoeltjeslift vinden we weer een mooi plekje om voorlopig te blijven staan. We hebben een mooi uitzicht op het skigebied en vlak voor de camper is een klein vijvertje, waar ’s winters op geschaatst kan worden. Het was geen onaardige dag, af en toe kwam de zon te voorschijn, helaas werd het niet zo lekker als de afgelopen dagen, de thermometer bleef steken op 16 graden.


MAANDAG 7 JUNI

Na een koude nacht waarin het maar zes graden werd en dat is niet zo verwonderlijk als je op 699 meter hoogte zit, schijnt de zon alweer heel vroeg de camper in en fungeert als verwarming. We zitten nu al op de geografische hoogte dat het ’s nachts niet meer donker wordt. Gisteravond ging ons GPS gestuurde zonnepaneel om tien minuten voor twaalf naar beneden en dat doet tie op het moment dat de zon onder gaat.

Vandaag rijden we verder naar het westen over de 315, een werkelijk schitterende en afwisselende route, met heel veel leuke plekjes. We passeren Ratan en Ange voor we over de E14 bij Sundsvall komen, onze eindbestemming van vandaag. Benieuwd wat we vandaag weer tegen zullen komen.

We zijn amper 10 kilometer onderweg en eindelijk zien we de eerste rendieren. We keken er al dagen naar uit en eindelijk zien we ze dan toch, hopelijk zullen er nog heel veel volgen, het is toch wel heel bijzonder deze dieren in de vrije natuur tegen te komen. We zijn één keer eerder in Scandinavië geweest, in midden en zuid Noorwegen maar hoe we ook gespeurd hebben, we zijn ze daar niet tegengekomen, behalve dan op de waarschuwingsborden.

Bij Torpshammar maken we een leuk uitstapje naar het Sveriges Geografiska Mittpunkt. Het eerste stuk weg is prima te doen maar hoe dichter we bij het hoogste punt komen, hoe smaller en slechter de weg wordt, daar komt nog bij dat het behoorlijk omhoog gaat, gelukkig is het nog geen hoogseizoen en zijn we op dit moment de enige belangstellenden. Eenmaal boven heb je een schitterend uitzicht over de streek, je kunt zelfs nog hoger op een meters hoge uitkijktoren. Voor wie het aandurft is het zeker de moeite waard.

In de omgeving van Sundvall gaan we eerst op zoek naar het LPG gasvulstation in Svartik, het is de één na laatste die we nog in Zweden tegenkomen en stel je voor dat ze bij het laatste station geen LPG hebben, dan hebben we een groot probleem. Het is even zoeken maar het staat al aangegeven op de E4, volg de bordjes en je komt er vanzelf.

We gaan nog een stukje noordelijker en boven Härnösand vinden we een prima plekje bij de Jeu des Boulesbaan. In het gebouw er naast zit een Pizzeria en een bakker, vandaag eten we pizza en morgen vroeg kunnen we vanaf zes uur vers gebakken brood halen in de bakkerij aan de achterzijde van het pand, wil je het nog mooier hebben!


DINSDAG 8 JUNI

Gisteravond heeft het nog even geregend, maar vanochtend ziet het er weer vrolijker uit, het is lichtbewolkt en de zon komt regelmatig te voorschijn als we opstaan en het is al 12 graden buiten, heel wat aangenamer dan gisterochtend.

Vandaag maken we een tocht langs de Botnische Golf. Komen over de Höga Kusten-bro en bij Ullånger slaan we rechtaf. Een schitterende route over een grotendeels harde onverharde weg brengt ons naar Mjällom en Norrfälslsviken. Mjällom is het centrum van de ‘Strömmingsvisserij’ (Botnische Haring) en Norrfälslsviken is een idyllisch vissersdorpje en erg leuk om even in rond te lopen. Van de visvangst hebben we weinig gemerkt, de droogrekken waren helemaal leeg.

Eenmaal weer terug op de E4 gaan we verder naar het noorden, passeren Docksta en Grundsunda en regelmatig hebben we een fraai uitzicht over de Botnische Golf.
In Ornsköldsvik vullen we bij de Lidl onze voorraad weer aan en bij Nordmaling nemen we de 353 richting Bjurholm. Net voor Angnäs volgen we de bordjes wandelroute/sleeplift en eenmaal boven hebben we weer een mooie plek.
Het weer is nog steeds goed, de stoelen kunnen naar buiten en we kunnen nog even genieten.

Ook vandaag onderweg weer veel grote vrachtwagens vol hout tegengekomen, wat ons betreft mogen ze wel doorrijden naar De Glind, hebben we voor de komende jaren genoeg voor onze kachel.


WOENSDAG 9 JUNI

We zijn weer begonnen aan een uitstapje naar het Zweedse binnenland en gaan op weg naar de op internet geroemde Wildernisroute, waar we nog een dag rijden van verwijderd zijn. Eerst gaan we naar Bjurnholm en gaan daar op zoek naar het Älgens Hus (Elanden huis) waar een interessante tentoonstelling over de eland te zien is. In een bosperceel leeft een groep relatief tamme elanden en hier kun je van dichtbij met dit grote dier kennismaken.

Als we het gevonden hebben, het ligt negen kilometer westelijk van Bjurnholm, zien we dat het weliswaar vanaf vandaag tot 16 augustus geopend is, maar pas vanaf 12.00 uur. Het is 10.00 uur als we er zijn en hebben geen zin twee uur te wachten. Wel jammer, het zou leuk geweest zijn. We hopen ze in ieder geval in de vrije natuur een keer tegen te komen.
Als we wegrijden zien we in de verte een paar Elanden achter een hek lopen maar dat is het toch niet echt.

We gaan verder over weg 92 via Åsele naar Dorotea. Het moderne dorp Åsele doet niet vermoeden dat het een eeuwenoud ontmoetings- en marktcentrum van de Samen is. Nog altijd is ‘Åsele Marknedd’ (derde weekend van juli) het grootste volksfeest van Noord-Zweden waar elk jaar meer dan 150.000 bezoekers op af komen.

We gaan even kijken in de sobere maar mooie kerk van Dorotea die op een hoogte ten westen van het meer staat. In een kapelletje op het kerkhof is een levensgrote beeldengroep van het ‘Nattvarden’ (Laatste Avondmaal) te zien. Voor wie het interesseert, de beeldengroep is gemaakt door de Noor Björn Martinius.

Na Dorotea gaan we een klein stukje zuidelijker over de E45 richting Strömsund en bij Lövberga verlaten we weer de E45 en nemen de weg langs het meer naar het westen. In het begin is het nog een verharde weg maar al snel verandert dat in een echte Zweedse binnenweg, een harde onverharde weg. In de omgeving van Strömsund komen in de vrije natuur de meeste beren voor van heel Zweden, we zouden er wel graag één op afstand willen zien, maar denken niet dat dat zal lukken.

Na een matige start van de dag waarin het regende werd aan het begin van de middag toch weer mooi. De zon kreeg weer de overhand en als we stoppen op een natuurcamping in de buurt van Gubbhögen, aan het begin van de Wildernisroute, kunnen we nog heerlijk buiten zitten.
De plek aan de rand van een meer is uitgerust met droogtoiletten, bronwater uit de kraan en een eenvoudige keuken met houtkachel, het hout ligt er zelfs al bij.


DONDERDAG 10 JUNI

Gisteravond nog gezellig tot rond tienen bij het kampvuur gezeten, de zon is nog lang niet onder en schijnt nog volop, alle wolken zijn inmiddels verdwenen. Op diverse plekken op deze mooie natuurcamping zijn vuurplaatsen en het hout dat er is mag je hiervoor gebruiken. Bij het informatiebord is een geldkistje waarin je bij vertrek een vrijwillige bijdrage kunt deponeren.

Als we ’s morgens wakker worden is er, op een heel klein beetje sluiterbewolking na, nog steeds geen wolkje te zien en ons zonnepaneel staat nog steeds rechtop, DE EERSTE NACHT DAT DE ZON NIET ONDER IS GEGAAN!
Vanaf nu leven we voorlopig alleen nog met daglicht en dat blijft nog een poosje zo want we gaan zo ver naar het noorden tot we niet meer verder kunnen en zijn reuze benieuwd wanneer het weer donker gaat worden.

Tot nu toe zijn we elke dag een stuk verder gereden, vandaag nemen we rustdag en blijven we nog een dag op dit bijzondere plekje in Gubbhögen, genieten volop van de omgeving, doen wat huishoudelijke karweitjes en zitten lekker relaxed met een boek in de zon met uitzicht op het meer, de temperatuur loopt uit de wind op naar 25 graden, Heerlijk!
Aan het eind van de middag gaat het kampvuur weer aan en ook de BBQ wordt opgestookt, het is er een prachtige avond voor.


VRIJDAG 11 JUNI

De zon schijnt al weer volop als we opstaan, het lijkt een beetje eentonig elke dag die zon, maar het tegendeel is waar, we willen niets liever dan dat, het is in één woord heerlijk!
In Midden en Zuid Zweden valt er veel regen en in het noorden, waar wij inmiddels zijn, wordt het overwegend zonnig volgens de weermannen. Treffen wij het even!

We verlaten het bijzondere plekje in Gubbhögen en vervolgen onze tour over de Wildernisroute (weg 342), in het Zweeds noemen ze dat de Vildmarksvägen. We komen door Tors-fjärden en Håkafot en uiteindelijk in Gäddede waar we maar 4 kilometer van de Noorse grens verwijderd zijn.
We laten Noorwegen links liggen en blijven nog een poosje in Zweden. We rijden naar het noorden en gaan via Vallarna naar Stekenjokk en daar ligt het hoogste punt van de route.

De Wildernisroute, die pas vanaf 6 juni open is voor verkeer, mits de weersomstandigheden een vroegere opening toelaat, wordt vanaf Gäddade pas echt mooi. We rijden door een schitterend landschap waarin dit keer bossen, meren en bergen er om strijden het mooist gevonden te worden. Prachtige uitzichten, met sneeuw op de bergen, wisselen af met bossen waarin de blaadjes Lentegroen zijn. De natuur komt hier, vanwege de toch over het algemeen wel lagere temperaturen dan in Nederland, later op gang. We zien zelfs nog narcissen in bloei staan.

Boven de 600 meter grens zijn er helemaal nog geen blaadjes te zien aan de kleine kromme berkjes die er staan, nog hoger staan helemaal geen bomen meer; kaal, kaler, kaalst.
Op het hoogste punt (876 meter) zien we zelf nog delen van meren bevroren en ligt er nog sneeuw op het ijs en ook overal om ons heen liggen nog de restanten van een dik pak sneeuw.

Zo’n 15 kilometer over de top zien we aan de rechterkant van de weg een plek waar rendieren bij elkaar worden gedreven en worden geslacht, vandaag is er geen enkele activiteit en ook de rendieren laten zich niet zien.
We gaan weer verder en komen langs Klimpfjäll, inmiddels is het gaan regenen, even verderop nemen we de afslag Fatmomakke waar we de campers neerzetten aan de ene kant van de rivier en over een loopbrug naar de andere kant van het water gaan om een bekend Samisch kerkdorp te bekijken.

Al honderden jaren lang komen hier op hoogtijdagen en tijdens de midzomer duizenden Samen (wij Nederlanders noemen dat Lappen) bij elkaar om samen de kerkdiensten bij te wonen en feest te vieren.
Gelukkig is het later weer droog en kunnen we zowel de kerk als de onderkomens (Kåtor) waar de mensen in overnachten bekijken.
We besluiten niet verder te rijden en in Fatmomakke de nacht door te brengen, 't is weer genoeg voor vandaag.


ZATERDAG 12 JUNI

Gisteravond heeft het nog even geregend maar als we opstaan schijnt de zon weer vrolijk, of dat zo blijft betwijfelen we want de barometer op ons weerstation is behoorlijk gezakt en staat nog maar op 932 mb en er zou regen komen. We wachten het wel af, kunnen er toch niets aan veranderen.

We gaan weer verder op de adembenemende mooie Wildernisroute en de eindbestemming van vandaag staat al vast, meestal laten we het afhangen van wat we tegenkomen onderweg maar vandaag gaan we naar camping Kolgården in Lövliden, 3 kilometer boven Vilhelmina. Op Internet gezien dat dat één van de mooiste kleine campings in Zweden moet zijn, van alle gemakken voorzien met o.a. een wasmachine en een droger en dat is nou net wat we zo langzamerhand nodig hebben.

Onderweg stoppen we nog even bij een bijzondere waterval de 'Trappstegforsen', waarbij het water via een aantal trappen naar beneden komt en even verderop zien we een zeemeerman op een rots midden in de rivier. Er is een mooie parkeerplaatsbij met een picknickbank met daarop twee houten poppen van in klederdracht gestoken Samen.

We gaan eerst nog even inkopen doen bij de Ica in Vilhelmina en dan rijden we naar camping Kolgården. Het is inderdaad een schitterende camping, prachtig gelegen aan het meer en alles wat je nodig zou kunnen hebben is aanwezig.
Er is een prachtige keuken met fornuis, oven, magnetron, pannen, potten, kopjes, glazen, etc. je kunt het zo gek niet bedenken of het is er wel en overal mag je gratis gebruik van maken.

Ook staan er een aantal tafels en stoelen waar je je zelf gefabriceerde maaltijd kunt opeten en het ziet er nog echt gezellig uit ook. Er zijn schitterende toiletten en douches, er is een aparte ruimte met wasmachine en droger (40 Kronen) en buiten staat een droogmolen, er is een sauna en vlak achter ons staat een houten Tipi met in het midden een vuurplaats en aan de randen banken met daarop rendiervellen, kun je lekker zacht zitten.

Al weer is er een week voorbij en nog even terugkijkend zien we dat we deze week 1362 kilometer hebben gereden en vanaf ons vertrek 3454 kilometer. Deze week voor het eerst rendieren gezien, het waren er maar zeven, we hopen natuurlijk op meer.
Ook het weer zat ons weer mee, we hebben heel veel de zon gezien en opgeteld ongeveer een dag regen gehad. Wat een geluksvogels zijn we toch!

Lees verder week 4