ZONDAG 30 MEI
Vandaag beginnen we aan onze tweede week. De afgelopen week 844 kilometer gereden, heel veel gezien en ook de weergoden waren ons gunstig gezind. Een halve dag regen en voor de rest was het overwegend zonnig. Van ons mag het zo blijven, de temperaturen mogen nog iets hoger maar voor de rest hebben we geen wensen.
De dag begint fris, er staat en koude wind en de zon is in geen velden of wegen te bekennen. We verlaten Tosteberga Hamn. Op deze plek, waar alleen maar Zweden staan was men verbaasd dat een buitenlandse toerist dit mooie plekje had gevonden.
We trekken verder, nemen de mooie en rustige routes en mijden zoveel mogelijk de autoweg, we passeren Sölvesborg, Gammalstorp, Karlshamn, Åryd en Ronneby, waar we tot onze verrassing bij een tankstation een vrije Wifi hebben.
We gaan lunchen in Karlkrona de hoofdstad van de provincie Blekinge. De stad bestaat uit meer dan 30 eilandjes die door minstens even zoveel bruggen met elkaar zijn verbonden. Bijzonder is hier de ‘Duitse Kerk’, één van de mooiste bouwwerken in barokstijl in Zweden.
Ook op zondag zijn de supermarkten open en daar maken we dankbaar gebruik van en net als in andere Europese landen hebben ze ook in Zweden Lidl’s.
Na wat omzwervingen via Torhamn, waar we een mooie plek zagen bij de haven maar waar we niet mochten overnachten en Kristianopel, komen we uiteindelijk terecht op parkeerplaats Bröms aan de E22. Driehonderd meter verderop staat, precies op de voormalige grens tussen Denemarken en Zweden, een Vredessteen die herinnert aan de vrede tussen beide landen gesloten in 1645. Lang duurde die vrede echter niet, in 1658 moesten de Denen het veld ruimen en werden de provincies Skåne en Blekinge voorgoed Zweeds grondgebied.
De dag startte fris, maar na een paar regendruppels werd het toch weer mooi en aan het begin van de middag kwam de zon zelfs weer tevoorschijn en werd het 17 graden.
MAANDAG 31 MEI
Zachtjes tikt de regen op ons Heki dakluik en dat is, als je nog in bed ligt, een heerlijk geluid. Eenmaal uit bed vinden we het minder leuk, maar we zullen het er mee moeten doen, ons weerstation geeft voor de hele dag regen. Morgen wordt het weer beter. Ons volgende doel is het eiland Öland, een eiland voor de kust van de provincie Småland met een lengte van 140 km en een maximale breedte van 16 km. Öland is een groot, langgerekt blok kalksteen, dat in het oosten langzaam glooiend naar zee afloopt en in het westen vrij steil afbreekt.
We volgen de E22 en voor we de zes kilometer lange imposante brug die het vaste land met het eiland verbindt opgaan, gaan we eerst Kalmar bekijken, één van de oudste steden van Zweden. Een parkeerplaats vinden is geen probleem, die zijn er genoeg, met zelfs een speciale plekken voor Husbilar och Husvagnar ofwel campers en caravans.
Het oudste gedeelte van de stad ligt op een eiland en heeft in het midden een enorm plein met o.a. een schitterende uit kalksteen opgetrokken barokke Domkerk die een bezoekje zeker waard is. Ook het aan de zee gelegen Kalmar Slot, een groot gebouw in renaissancestijl met vijf torens, wallen en grachten, is erg mooi. In het boekje ANWB Goud staan nog meer interessante bezienswaardigheden.
Op Öland gaan we eerst langs de westkust naar het zuiden. In de dorpen die we aan de kust tegenkomen kijken we of er een leuke plek is om even te blijven, maar overal staan bordjes dat je er alleen overdag mag staan en niet ’s nachts.
Wat we tot nu toe zien aan landschap is te vergelijken met wat we op het vaste land hebben gezien, veel akkers met o.a. maïs en koolzaad, af en toe een golfterreinen en hier en daar een paar boerderijen en een klein kerkje.
Wat hier wel opvallend is zijn de karakteristieke, primitieve houten windmolens, van de oorspronkelijk 2000 zijn er ongeveer 400 bewaard gebleven.
In Grönhögen zien we een mooi plekje op de parkeerplaats van de Pinkstergemeente met uitzicht op de haven. Voor onze neus zitten diverse koppeltjes kokmeeuwen te broeden en een waterhoentje heeft hele kleine kuikentjes.
DINSDAG 1 JUNI
Het was gisteren een koude en natte dag en het werd maar 11 graden. Voor vandaag ziet het er iets gunstiger uit. Het is vrijwel de hele dag droog maar er staat nog wel een harde westenwind.
We gaan verder met ons rondje Öland, nog een klein stukje naar het zuiden en dan langs de oostkust weer naar het noorden. Het weide landschap ziet er anders uit dan in Nederland, daar staat een hek om elk perceel, hier is een afscheiding gemaakt van op elkaar gestapelde keien.
Het Oosten en het noorden van het eiland zien er lieflijker uit, het is er rijker begroeid en er zijn meer kleine dorpjes, sommigen zelfs met een fraaie dorpskerk. Ook zijn er een aantal historische bezienswaardigheden zoals bijvoorbeeld de ruïnes in Eketorp. Jammer genoeg is het nu nog te vroeg in het seizoen om Öland in bloei te zien staan.
Overal komen we weer van die karakteristieke houten molens tegen, de één nog in slechtere staat dan de ander. In Lerkaka staan vijf molens op een rij en die kun je ook van binnen bekijken en als we de bordjes mogen geloven zijn dit de best bewaard gebleven molens op het hele eiland.
In Borgholm gaan we op zoek naar de camperplek, helaas is die ingelijfd bij de camping en kun je er niet meer vrij staan.
Op de valreep toch nog iets bijzonders gezien, het Borgholm Slot, een bijzonder imposante ruïne. De oudste resten dateren uit 1280, tweemaal werd het kasteel verbouwd en aan het eind van de 17e eeuw gedeeltelijk gerestaureerd en uiteindelijk in 1806 door een brand grotendeels verwoest. Een echte aanrader!
Even voorbij de ruïne van Borgholm ligt Solliden, een in begin 1900 in Italiaanse stijl gebouwd paleis als zomerresidentie voor Koningin Victoria. Nu is het in het bezit van de Koning van Zweden en bij diens afwezigheid is het te bezichtigen.
Zoals zo vaak slaan we nu ook zomaar weer een weg in die naar de kust gaat (Stora Rör) en we hebben geluk, we vinden weer een mooi plekje om te blijven, zien voor ons de schuimkopjes op het Kalmarsund en in de verte de brug naar het vaste land.
WOENSDAG 2 JUNI
De dag begint goed, het ziet er heerlijk uit buiten en de verwachtingen voor de komende dagen zijn ook om over naar huis te schrijven, overwegend zonnig!
Gisteren sms contact gehad met onze campervrienden Rob en Adrie die inmiddels ook in Zweden zijn aangekomen. Zij zijn nu in Vaxjö en gaan vandaag richting Granna, we gaan proberen vandaag of morgen elkaar ergens te ontmoeten.
Vandaag verlaten we Öland, een eiland waar we eigenlijk iets meer van hadden verwacht gezien de aanbevelingen die we van diverse kanten hadden gekregen. Het is best wel een mooi eiland maar echt spectaculair vinden we het niet.
We gaan nu een stukje midden Zweden verkennen en gaan richting het meer Vättarn, volgen weg 25 naar Nybro en dan de 31 naar Jöngköping en komen door een bosrijk gebied met af en toe een meer(tje).
Het gebied ten Westen van Kalmar is bekend om de vele glasfabrieken. In de meeste fabrieken mag je kijken hoe het glas wordt geblazen. Wij komen langs één van de beroemdste: Orrefors en natuurlijk gaan we een kijkje nemen.
Het is bijzonder warm in de fabriek en dat is niet zo gek want het glas wordt gloeiend heet verwerkt, een aantal ovens staan er dan ook rood gloeiend bij. Mooi om te zien hoe een vaas of een glazen pot ontstaat.
De fabriek heeft ook een eigen winkel waar je het kristal tegen redelijke prijzen (tax free) kunt kopen en als je daar rond loopt begin je bijna te kwijlen, in één woord schitterend! We kunnen het niet laten een kleinigheidje mee te nemen voor ons zelf en onze schoondochters.
Op diverse plekken op onze route zijn asfalteringswerkzaamheden aan de gang. Er rijdt steeds een werkauto heen en weer die de auto’s langs de werkzaamheden loods en daar waar men aan het werk is wordt er stapvoets gereden, kan niet anders zeggen dan dat men dat in Zweden perfect geregeld heeft.
Bij Jöngköping gaan we naar het noorden (E4), langs het Vättarnmeer richting Gränna. Net boven Jöngköping ligt Huskvarna en daar staat de Husquarna fabriek waar ze o.a. wapens, naai- en maaimachines, fietsen en motoren maken. Als je in de ontwikkeling van deze machines geïnteresseerd bent is een bezoek aan het fabrieksmuseum aan te bevelen, wij vonden het in ieder geval de moeite waard.
We nemen ook nog een kijkje in het oude stadsdeel Smedbyn. In de straatjes is o.a. een oude smederij die als brandweerkazerne is ingericht en in de meeste huisjes zijn winkeltjes van kunstenaars en handwerklieden. We hebben pech, alle winkeltjes sluiten om 16.00 uur, we zijn een kwartier te laat.
Via de sms weten we dat Rob en Adrie inmiddels in de haven van Gränna staan en we gaan ze verrassen, ze weten niet dat we al zo dicht in de buurt zijn. Het weerzien is hartverwarmend, het is leuk elkaar weer te treffen en voorlopig zullen we samen verder reizen.
Aan het eind van de middag nog even naar het dorp. Wie Zweden kent, kent Gränna, het stadje dat beroemd is om z’n Polkagrissen, in het Nederlands heten ze gewoon zuurstokken en natuurlijk nemen we er een handje vol van mee.
DONDERDAG 3 JUNI
Het is heerlijk wakker te worden van de zon, maar of dat al zo vroeg moet …………., we draaien ons nog maar een keer om en slapen rustig verder.
Langzaam maar zeker gaan we verder naar het noorden, vandaag doen we Vadstena aan, een zeer oude stad rijk aan historische herinnering, heel opvallend is het geheel gerestaureerde, in renaissancestijl opgetrokken ‘Vadstena Slot’. Al ver voor je de stad binnenrijdt is het te zien.
Even verderop bij Motala gaan we op zoek naar de sluizen in het Gottakanaal. Het kanaal is de verbinding over water tussen de Botnische golf bij Stockholm en de Oostzee bij Göteborg en bij Motala zijn vijf sluizen gebouwd om het hoogte verschil tussen het meer Vattarn en het oostelijk gelegen meer Boren te overbruggen. De Zweedse jeugd, aangestoken door het mooie weer (23 graden), geniet van het volgens ons ijskoude water.
We rijden, via Örebro door naar de Rastplats in Lindenberg, daar vinden we het weer genoeg geweest voor vandaag en zoals elke dag was het ook vandaag weer volop genieten van het heerlijke weer, de mooie omgeving en de rust die uitgaat van het Zweedse land. We zitten nog uren buiten en pas om 10.00 uur als het wat frisser wordt gaan de stoelen naar binnen en wij ook.
VRIJDAG 4 JUNI
Per dag bekijken we met z’n vieren welke route we gaan volgen. Vandaag volgen we weg 50 en weg 70 richting Mora en zullen wel zien wat we allemaal tegenkomen onderweg. Om half tien zijn we er allemaal klaar voor en gaan we weer op pad. Het begin van de dag is in ieder geval al goed, de zon schijnt alweer volop, het ziet er weer geweldig uit. De kramsvogel op de foto komt heel dicht bij de camper op zijn zoektocht naar wormen.
Na Leksand gaan we naar Tällberg, een typisch Dalarnadorp met de donkerrode houten huizen die karakteristiek zijn voor deze streek, wat een sfeertje!
In Rattvik maken we een stop bij een 14e eeuwse kerk waarvan het interieur versierd is met allegorische schilderingen in de Dalarna-boerenstijl. Naast de kerk staan de zeer fotogenieke 17e eeuwse kerkstallen waarin de paarden werden gestald, die ’s winters de sleden met kerkgangers naar de kerk trokken.
Voordat we in Mora een plekje zoeken om te overnachten maken we nog en uitstapje naar Nusnäs even ten zuiden van Mora. Hier kun je bij de werkplaatsen van de familie Olsen zien hoe een geliefd souvenir uit deze streek, de Dalarnapaardjes, worden gemaakt. Duizenden uit hout gesneden exemplaren van mini-mini tot maxi liggen klaar om te worden beschilderd, de meesten in de kleuren oranjerood met wit en natuurlijk zijn er de onvermijdelijke winkeltjes waar de paardjes te koop zijn.
ZATERDAG 5 JUNI
Hoewel je het weet, toch verbaas je je er elke dag weer over dat het steeds langer licht is ’s avonds. Gisteravond begon het om half twaalf, toen we naar bed gingen, net te schemeren en als je om half vier wakker wordt schijnt de zon alweer. Hoe hoger je komt hoe langer het licht is, het blijft bijzonder!
Elke dag genieten we weer van het reizen met de camper, we zijn zo vrij als een vogeltje, kunnen gaan en staan waar we willen en in Scandinavië mag je op bijna plekjes die je mooi vindt, of het nu in een stadje is of ergens midden in de natuur, rustig blijven staan om te overnachten, dat is pas echt vrijheid!
We gaan eerst naar het Turistbyran van Mora voor informatie over de streek. Op de parkeerplaats waar we staan vinden we zo maar weer een vrije Wifi en daar maken we natuurlijk dankbaar gebruik van, voorlopig is de site weer up to date. In Mora hebben ze niet de informatie die we zoeken, dan maar kijken in Älfdalen en daar hebben we wel beet. We rijden verder in noordwestelijke richting over weg 70 naar Särna, een prachtige route langs de Österdalälvan.
Een eindje na Älfdalen vinden we, een paar kilometer van de doorgaande weg, een prachtige plek aan het water, er zijns zelfs vuurplaatsen en sprokkelhout is er in overvloed.
De rest van de dag brengen we hier door, er wordt een wasje gedaan en er wordt volop genoten van de omgeving en natuurlijk ook van het mooie weer, het kan niet beter. Na het dagelijkse borreluurtje gaan de BBQ en het kampvuur aan, wat een leven!
We zijn pas twee weken onderweg, hebben inmiddels al zoveel gezien dat het gevoelsmatig wel een maand lijkt. We hebben deze week 1248 kilometer gereden en tot nu toe staat er 2092 kilometer op de teller. Deze week hadden we de weergoden aan onze kant, anderhalve dag regen en voor de rest alleen maar zon met zelfs temperaturen boven de 20 graden en dat begin juni in Scandinavië!
