ZATERDAG 12 SEPTEMBER
Het begin van weer een nieuwe week. Qua tijd zijn we alweer bijna op de helft van deze reis, we zijn benieuwd wat we allemaal nog meer mee zullen maken. Gelukkig is de regen van de afgelopen nacht voorbij, het is nog wel overwegend bewolkt maar af en toe gloren er stukjes blauw aan het firmament.
We gaan op weg naar het havenstadje Muros en op het uitzichtpunt net voorbij Fisterra kijken we nog even achterom naar het westelijkste puntje van Spanje met z’n bijzondere betekenis voor de pelgrims.
Via Cee en O Pindo (AC-550) rijden we de mooie route dicht langs de kust. Op zee zien we de lichtbakens liggen die we gisteravond al hadden zien branden. Een behoorlijk groot stuk op deze route heeft zo te zien een paar jaar geleden in brand gestaan, de bodembedekking heeft zich inmiddels weer hersteld maar met de bomen is dat anders gesteld, heel veel zien er nog steeds zwartgeblakerd uit, we weten dat dat ook nooit meer zal veranderen.
Tegen koffietijd zijn we in Lira en daar willen we ook de camper weer verzorgen, we willen wel maar we kunnen niet, de service-plaats is gesloten en er wordt verwezen naar een plaats zeven kilometer verderop.
We rijden verder en na een paar kilometer zien we het bordje Praia du Sucinos en slaan rechtsaf. Aan het eind van de (doodlopende) weg is een keerpunt en daar stoppen we voor de koffie. Er loopt een wandelpad langs, de ‘Camiño Solidario’, weer eens wat anders dan ‘Camiño de Santiago’!
We stoppen in de haven van Muros dat op de noordelijke oever van de ‘Ria de Muros e Noia’ ligt en zetten de camper aan de kant van de jachthaven. Na de lunch lopen we het stadje in en gaan eerst op zoek naar de Toerist Information, eigenlijk zoeken we een Lavenderia, een waserette, daar zijn we zo langzamer-hand wel aan toe! Een wasserette kennen ze hier niet, ze hebben we een algemene wasplaats zo wordt me verteld en we gaan op zoek, je wilt er je vuilste ondergoed nog niet in wassen, het ziet er niet uit, is overal groen uitgeslagen van de algen, bah!
In het stadje is het rustig maar de terrassen zitten vol en dat kan ook niet anders want er staan bij de haven zeven grote bussen die hun passagiers/toeristen uitlaten. We spreken een paar Nederlanders, zij zijn bezig met een rondreis van negen dagen en hebben anderhalf uur de tijd om het stadje te bekijken en eventueel iets te eten en dan gaan ze weer verder. Ze gaan op weg naar Cobo Fisterra en Santiago de Compostella!
Wij nemen uitgebreid de tijd om het oude vissersplaatsje te verkennen, en oud is het, dat is overal te zien, veel vervallen gebouwen en huizen die leeg staan, hele smalle enge straatjes en heel veel trappen die meestal ook bedekt zijn met algen net als de wasplaats.
Het is niet alleen kommer en kwel en zijn ook nog wel mooie gebouwen al zijn dat er niet veel!
ZONDAG 13 SEPTEMBER
Dat was me het nachtje wel! We zijn diverse keren wakker geweest vanwege de stortregen die op het dak kletterde en de harde wind die de camper deed schudden alsof het een bootje was, we hebben zelfs even overwogen een andere, meer beschutte, plek te zoeken.
Gelukkig is het voorbij als we rond half negen weer wakker worden, is het buiten weer rustig en is de zon er zelfs weer bij.
De op paddenstoelen staande betonnen gebouwtjes die we in deze omgeving veelvuldig zien, werden in het verleden gebruikt als ‘koelkast’, de wind kon er doorheen, zo bleef alles lekker koel en de ratten en de muizen konden er niet bij. De ‘koelkast’ op de foto werd gebouwd in 1855 zien we in de ingemetselde steen staan en is nog in originele staat, heel veel van deze gebouwtjes hebben in de loop der jaren een ander kleurtje gekregen. Tegenwoordig worden ze ook voor andere doeleinde gebruikt, zo zagen we er eentje die als vogelvolière in gebruik is!
We volgen de AC-550 verder langs de kust en gaan op weg naar Boiro, passeren heel veel kleine plaatsjes waar het op zondag-ochtend bijna overal nog erg rustig is, alleen in Boiro is er enige activiteit en zijn zelfs de supermarkten open. We komen door Freixo, Noia, Porto de Son, Xuno en Ribeira voor we in Boiro aankomen. Onderweg weer prachtige vergezichten maar het is niet alleen maar mooi wat de klok slaat, er zijn veel vervuilde panden en veel huizen en winkelpanden staan leeg, om over het achterstallig onderhoud maar te zwijgen.
Hadden we vanochtend toch wel redelijk mooi weer, na de middag is het weer mis, het is fris, 18˚, er staat en harde snijdende wind en de regen komt ons af en toe ook weer opvrolijken!!!!
We hebben wel weer een prima plekje gevonden in Boiro op Praia de Mañóns, direct aan het strand en met uitzicht op zee en blijven hier tot morgen, het is overal slecht weer en dat blijft de komende dagen ook zo, morgen zou het iets beter zijn maar de twee dagen daarna komt er weer veel regen.
MAANDAG 14 SEPTEMBER
Vandaag gaan we op pad naar de camperplaats in Sanxenxo, op de NKC App gezien dat ze daar een wasmachine hebben en daar zijn we inmiddels heel hard aan toe.
Eerst maar weer eens de voorraad aanvullen bij de Lidl en met de navigatie op autobanen mijden komen we al slingerend en heuveltje op en heuveltje af weer door de kleinste uitgestorven plaatsjes waar de boerenkarren de snelheid aardig in toom houden.
Het is koffietijd en in Carril aan de ‘Ria de Arusa’ stoppen we bij de haven, het is eb en de bootjes die niet op tijd de rivier op zijn gegaan liggen op het droge. In de rivier is het behoorlijk druk, daar waar nog water staat liggen bootjes en staan mensen tot de knieën in het water op zoek naar de tapijtschelp, het zgn. palourdes vissen. Aan een lange stok zit een korf die ze door de bodem slepen en zo halen ze de schelpen naar boven. Weer heel bijzonder om dat te zien.
Het is redelijk fris buiten, het is 16˚ en af en toe vochtig! Net voor Sanxenxo zien we het bord ‘Castro e Necrópole de A Lanzada’, natuurlijk gaan we kijken wat daar te zien is. Een opgraving uit lang vervlogen tijden, het bewijs dat hier ooit Romeinen hebben gewoond. In de achtste eeuw voor Chr. was het een commercieel centrum met o.a. een fort, een kapel en een kasteel. Nu zijn er alleen nog restanten van de muren te zien. Tegenwoordig staat er naast de ruines een niet onaardig kapelletje en worden er souvenirs verkocht.
We rijden door de camperplaats in Sanxenxo, een plek dicht bij het strand en naast Camping Playa Pragueira, het is niet naast maar op de camping! Er staan twee wasmachines waar een behoorlijke hoeveelheid was in kan en daar maken we dankbaar gebruik van, gelukkig regent het na de middag niet meer en komt zelfs de zon om de hoek kijken. Een paar grote waslijnen nodigen uit de was buiten te drogen, wat een geweldige service! Na een paar uur wapperen is alles droog en ligt het weer fris en fruitig in de kast!
DINSDAG 15 SEPTEMBER
Het is nu echt herfst, de wind giert om de camper en het regent dat het giet om maar eens een oud gezegde te gebruiken. Vanochtend al vroeg op Weer Online gezien dat het ook niet anders wordt vandaag en daarbij nog kans op zware buien. We liggen lekker lang in bed en komen langzaam op gang, dat komt goed uit want haast hebben we niet! We hebben geen brood meer en wachten op de bakker die rond half tien op de camping komt Om tien uur is de bakker er nog steeds niet en we gaan aan de crackers. Als we om half elf vertrekken is de bakker er nog niet!
Na het late en magere ontbijt gaan we toch weer een stukje verder naar het zuiden, eerst even afrekenen bij de campingbaas, we betalen € 12,00 voor één overnachting zonder stroom en 2 x gebruik van de wasmachine, dat is toch bijna voor niks!
We volgen zoals altijd de kustlijn o.a. de PO-551 en de PO-315, helaas zijn de uitzichten abominabel slecht vanwege de regen, zelfs de viskwekerijen in de baaien dicht voor de kust zijn slecht te zien, het is niet anders we zullen het er mee moeten doen.
We komen door Marin en Bueu voor we in Cangas aankomen waar we bij de haven stoppen voor de lunch. Weliswaar een mooie route al hebben we er door het slechte weer weinig van meegekregen, en het wordt alleen maar slechter, windstoten en slagregens teisteren het land.
Tijdens de lunch willen we even naar Prinsjesdag kijken maar het waait zo hard dat we geen ontvangst hebben, wellicht dat we er vanavond nog iets van mee krijgen.
We besluiten ter plekke niet verder de groen gearceerde route langs de kust te volgen, slaan Baiona en A Guarda dus over en pakken de tolweg/snelweg richting Tui.
Op de burg over de Ria de Vigo, en daar niet alleen, is het goed het stuur vasthouden, je waait zo van de ene op de andere rijbaan als je even niet oplet. Volgens de borden is dit een Peaje maar we hebben geen tolpoort gezien. De eerste afslag na Vigo gaan we de AP-9 weer af en nemen dan de A-55.
We zijn vandaag een aardig stukje gezakt en zijn veel sneller in Portugal dan we hadden gedacht. Rond kwart voor drie Spaanse tijd, kwart voor twee Portugese tijd, steken we de grensrivier de ‘Rio Minho’ over en rijden we Portugal binnen en even over drie/twee uur zijn we op de camperplaats in Vila Nova de Cerveira en we zijn niet de enigen, er staan er al minstens 20 en we zullen niet de laatste zijn die binnenkomt! Het is genoeg voor vandaag, de hoogste tijd om te relaxen.
Eigenlijk moesten we deze slechte dag maar heel snel vergeten!
WOENSDAG 16 SEPTEMBER
Als we opstaan is het weer net zo heftig buiten als gisteren, vannacht tijdens een sanitaire stop was het helder en konden we zelfs sterren tellen. De verwachtingen voor vandaag zijn iets minder heftig dan gisteren, buien en minder wind, maar voorlopig ziet het er buiten nog net zo uit als gisteren.
Vandaag rijden we naar Barcelos, daar is morgen de ‘Haantjesmarkt’ en ik heb me laten vertellen dat dat de grootste en bijzonderste weekmarkt van heel Portugal moet zijn en dat willen we natuurlijk niet missen!
Over de N-13 rijden we naar Viana do Castelo en als het weer een beetje mee zit willen we die stad gaan bekijken. In heel Portugal is Viana beroemd om zijn uitbundige volksfeesten, waaraan de in klederdracht gestoken bevolking een bijzonder cachet geeft. Eeuwenoud zijn de rijk geborduurde kostuums in rood, zwart, blauw en wit en met goud en zilver bestikt en worden tot de mooiste van Portugal gerekend. Ook bijzonder zijn de karakteristieke granieten huizen met smeedijzeren balkonnetjes. Helaas, we zullen het met een foto uit een boekje moeten doen!
De camperplaats in Viana ziet er niet aantrekkelijk uit vandaag, het is één modderboel, gaten en kuilen zijn gevuld met water en de rest bestaat uit modder. We rijden verder over de N-13 en gaan kijken op de camperplaats bij de vuurtoren van Esposende, het is een kale parkeerplaats, weliswaar dicht bij het strand maar met een constant loeiende misthoorn, geen plek voor ons! Het is apart om te ervaren hoe in een half uurtje tijd het weer helemaal om kan slaan van harde wind en regen in droog en zonnig, we kunnen weer naar buiten zonder nat te worden, heerlijk!
Na de lunch rijden we door naar Barcelos, er staan al zes campers en gelukkig is er nog plek genoeg op het asfalt. Het kost even moeite om de wagen waterpas te krijgen maar na een paar pogingen lukt het. In de loop van de middag wordt de parkeerplaats steeds voller met campers en dan komen daar morgen nog de auto’s van de Portugezen bij. We ontmoeten Hans en Ida die ons ’kennen’ van onze site en ook de wintermaanden in Spanje doorbrengen. Afgelopen nacht stonden we op dezelfde parkeerplaats alleen hebben we elkaar toen niet gesproken.
Ida en ik gaan samen het stadje bekijken en gaan eerst op zoek naar het ‘Campo da República’, het grote plein waar morgen de weekmarkt gehouden wordt, we zijn verbaasd dat er midden in de stad zo’n immense ruimte is, vandaag staat het nog vol met auto’s maar morgen zal het vol staan met kramen. Het is gezellig in het oude centrum, halen bij de Tourist Info een plattegrond van het stadje, lopen wat straatjes door, snuffelen in een paar winkeltjes en bekijken de achthoekige ‘Igreja de N.S. do Terço’ met granieten koepel en kristallen kroonluchter.
DONDERDAG 17 SEPTEMBER
Marktdag! Wat een gigantisch markt, nog nooit zo’n grote markt gezien, honderden kramen er komt bijna geen eind aan. Je vindt er behalve de ‘Haan van Barcelos’ in allerlei soorten en maten, vers waren, levende kippen en eenden, aardewerk, manden, meubels, houten speelgoed en zo kan ik nog wel even doorgaan. Wat we misten zijn de op houtskool gegrilde kippen, de in de Algarve alom bekende ‘Kip Piri Piri” en ook die overheerlijke ‘Churos’ringen waar ik me op verheugd had zijn hier niet te vinden.
Na ons rondje over de markt lopen we naar de ‘Torre de Menagem’, een deel van de 15e-eeuwse omwalling, en gaan met de lift naar boven, eenmaal boven heb je een schitterend uitzicht op het plein met de achthoekige kapel, de markt en je kijkt uit over een groot deel van de stad, in de verte zien we de campers.
Barcelos (Galo de Barcelos) is niet alleen bekend om zijn grootste weekmarkt maar daar ligt ook de oorsprong van het nationale symbool van Portugal, ‘DE HAAN’. Overal in Portugal kom je die HAAN tegen.
De legende van de Portugese Haan die symbool staat voor ‘Onvoorstelbaar geluk”:
Een eenzame pelgrim op doorreis naar Santiago de Compostela komt aan in het stadje Barcelos om daar te overnachten. Tijdens het lokale feestbanket werd er tafelzilver gestolen en de pelgrim werd als eenzame vreemdeling valselijk beschuldigd van diefstal. Tegenover de rechter houdt de pelgrim vol dat hij onschuldig is. De rechter, die een gebraden haan aan het verorberen is, veroordeelt hem toch. Hierop voorspelt de pelgrim dat de haan op het bord van de rechter drie keer zal kraaien als bewijs van zijn onschuld. Op het moment dat men de pelgrim wil ophangen, kraait de haan inderdaad en wordt de man vrijgelaten!
Rond het middaguur zijn we terug bij de camper en gaan op weg naar Vila do Conde, we willen de komende dagen even pas op de plaats maken en doen dat het liefst op een mooi plekje aan de kust. De weergoden werken de komende dagen ook mee en dat maakt het nog een stuk aantrekkelijker om even te genieten,
Er is een officiële camperplaats in Vila de Conde maar we rijden door naar de pier bij het Moorse kerkje, het is er rustig en we zetten de camper bijna op de punt, prachtig, hier houden we het het weekend wel vol!
In de loop van de middag komen vier in het zwart geklede wat oudere vrouwen het strand oplopen, ze dragen grote tassen, parasols en kleden. Mooi om te zien hoe ze zich uitgebreid installeren en een middagdutje gaan doen, er is er zelfs één die een groot kussen voor onder het hoofd heeft meegenomen en een extra kleed om onder te gaan liggen. Na het middagdutje dat ongeveer zo’n anderhalf uur duurt gaan ze iets eten en na het tussendoortje gaan ze weer een poosje plat, al met al is het vermakelijk om naar te kijken!
Als de vloed opkomt krijgen we een prachtig schouwspel te zien, de golven spatten meters hoog op en slaan over de betonnen dam die in zee ligt, het lichtbaken aan het eind van de dam is soms niet meer te zien!
Een zonovergoten dag eindigt met een mooie zonsondergang.
Na zonsondergang rijden we een klein stukje terug om de nacht door te brengen, gelezen dat het ‘s nachts op de pier nogal onrustig kan zijn met komende en gaande vissers.
VRIJDAG 18 SEPTEMBER
Volop zon als we wakker worden en geen wolkje te zien, we blijven ons het plekje staan, zetten de camper even iets anders en hebben ook nu weer een mooi uitzicht, voor ons de haven en even verderop het Moorse kerkje.
We maken er vandaag een relax dag van, eerst even een paar boodschappen doen bij de Lidl, een afstand van ongeveer 700 meter, en dan lekker naar buiten met een goed boek en van het mooie weer genieten, zo komen we de dag wel door. En ook vandaag net als gisteren een prachtige zonsondergang!
Van Cabo Fisterra naar Vila do Conde, 454 kilometer
Lees verder week 6
