Helaas het regent weer vandaag. Onderweg komen we de Preikestolen tegen, een overhangend plateau boven het Lysefjord, 6 kilometer klimmen waar je twee uur over doet een dan in anderhalf uur terug, is geen optie voor ons. Jammer, we hadden het heel graag zelf gezien en niet alleen op een foto in een boekje.
We vervolgen weg 13 en gaan in Oanes met de boot over het Lysefjord over naar Lauvik (153 NOK) en rijden verder richting Stavanger. In de kapitool reisgids e.e.a. gezien dat we graag willen bekijken.Het regent dat het giet als we Stavanger binnenrijden. We rijden even rond op zoek naar een geschikte parkeerplaats dicht bij de oude binnenstad. Als we een plekje gevonden hebben is het inmiddels bijna droog en zien we blauwe plekken en af en toe komt de zon zelfs even te voorschijn.
We lopen rond in Gamle (oud) Stavanger, een woon werkgebied met karakteristieke houten huizen en smalle keienstraatjes, de 156 monumenten boden vroeger onderdak aan zeelieden en arbeiders. 
Verder bekijken we de historische Domkirken die voor het eerst voltooid is rond 1100. Na een grote brand in 1272 is de kathedraal herbouwd. Het schitterende gotisch koor is nog steeds intact.We lopen nog even door de smalle straatjes waar het gezellig winkelen is en kopen op het grote plein voor de kathedraal aardbeien en kersen, die hier werkelijk overal worden aangeboden.
Rond drie uur rijden we Stavanger weer uit en komt de regen weer met bakken vol uit de lucht. We hebben weer eens geluk gehad!
Het blijft de rest van de dag regenen. We zetten de camper op een picknickplaats langs de E39 ter hoogte van Kydland.
Zondag 15 juli
De regen die valt als we opstaan is snel verdwenen, het wordt een heerlijke dag. De temperatuur is nog niet zo hoog, 16 à 17 graden, maar als de zon schijnt is het heerlijk buiten. Vandaag rijden we nog een klein stukje verder naar het zuiden en gaan bij Helleland richting Hornnes (weg 42).
Een schitterende route door een lieflijke omgeving, heel anders dan waar we de afgelopen weken gereden hebben. We rijden door tunnels, langs hoge en overhangende rotsen, rivieren (met bijzondere bruggetjes), watervallen, stroomversnellingen en stille meertjes etc. De goede tweebaans weg, met hier en daar een kleine helling, een beetje bochtig en met heel weinig verkeer, geeft de bestuurder ook eens de kans om relaxed te rijden en van de omgeving te genieten.
Bij Svenes nemen we weg 41, ook dit is landschappelijk weer een mooie route. Net voor Dølemo zien we op een oud stuk weg een prachtige plek voor de camper. We zitten lekker een paar uur in de zon en genieten daar met volle teugen van. We besluiten hier te blijven en gaan morgen wel weer verder. Maandag 16 juli
Een prachtige dag staat ons te wachten. Het is helemaal blauw buiten en de zon schijnt al volop als we opstaan. We nemen ons voor vandaag niet zo ver te rijden maar nog wat vitamines op te doen. Na anderhalf uur rijden, we zitten dan net boven Lunde op weg 355, zien we een plek met een schitterend uitzicht over één van de vele meren die we al weer zijn tegengekomen vandaag. De rest van de dag doen we het lekker rustig aan, lezen wat en genieten van de zon. Dinsdag 17 juli
Na een hele mooie dag volgt er………... jawel weer eens een dag met heel veel regen. We rijden verder naar het noorden richting Dalen en in Fyresdal, waar een Nederlandse bakker een Konditorei heeft, halen we krentenbollen en een suikerbrood en bij de Ica, waar ze o.a. Euroshopper artikelen verkopen, doen we boodschappen.
Op weg 38 dalen we af (12%) naar Dalen. Helaas kunnen we nog niets zien want Dalen ligt onder een dik wolkendek. Dalen ligt aan het eind van het Telemark-kanaal. Het hotel Dalen is net een sprookjeskasteel. Maar ook het bloemenwinkeltje ziet er romantisch uit.Bij de verzorging bij camping Dalen (25 NOK) hebben we een Internet contact en als we later door het dorp lopen zien we bij de VVV een officieel vrij Internet logo. Dat wordt dus weer even skypen.
Het weer knapt wel een beetje op maar het is niet om over naar huis te schrijven. We gaan verder naar het noorden en nemen bij Åmot weg 37. Net voor Rauland aan het Totakvatnetmeer, vinden we, net als alle voorgaande dagen, ook nu weer een mooie plek om te overnachten.Woendag 18 juli
We rijden verder aan de zuidkant over de Hadangervidda en komen daar door en groot wintersportgebied bij Vierli, in de verte zien we besneeuwde bergtoppen. Doet me toch weer een klein beetje verlangen naar Midden Noorwegen waar we bijna dagelijks sneeuw tegen kwamen.
Verderop komen we bij de Rjukanfossen, een 105 meter hoge waterval en werkelijk schitterend om te zien hoe het water hier naar beneden klettert en zich een weg baant door een smalle kloof. In de diepte zien we de in 1911 gebouwde grootste krachtcentrale ter wereld, aangedreven door deze waterval. In de nacht van 27 op 28 februari 1943, toen de tweede wereldoorlog in volle gang was, werd de waterstoffabriek door een sabotageteam van Noorse verzetstrijders opgeblazen, omdat zwaar water, een bijproduct van de waterstoffabriek, een belangrijke hulpbron was voor de productie van atoombommen. Een half jaar later was de centrale weer in bedrijf en in november 1943 werd de centrale door de Amerikanen gebombadeerd, er vielen 22 doden te betreuren.
In de oude centrale, stilgelegd in 1971, is nu een museum gevestigd, die zeker een bezoekje waard is. Je kunt er met een bus naar toe, maar lopend is het ook goed te doen.
Als we verder rijden komen we bij het Tinnsjåmeer en daar zien we hoe de spoorlijn, die begint bij de krachtcentrale, een bijzonder vervolg krijgt. Hier gingen de treintransporten met zwaar water op de boot en bij Tinnoset, het zuidelijkste puntje van het meer, ging de trein weer van boord en vervolgde zijn weg over land. Helaas is e.e.a. niet meer in gebruik en staat alles een beetje weg te roesten. Jammer!We overnachten in Granshared op de splitsing van de wegen 37 en 361 en staan op een mooi plekje aan een snel stromende rivier.
Donderdag 19 juli
We volgen de 361 naar Ørvella, daarna de, in onze (verwende) ogen, saaie E134 naar Vådral. In Seljord zien we een mooie kleine kerk uit de 12de eeuw, die zeker de moeite van het bekijken waard is. De kerk is dagelijks van 11.00 tot 17.00 uur te bezichtigen en je krijgt uitleg van een aardige Noorse.We vervolgen onze route en nemen weg 41 richting Tveisund. Onderweg proberen we nog wat zonnestraaltjes mee te pikken, eerst tijdens de lunch, in dit geval met een ouder Noors echtpaar waarmee geen communicatie mogelijk is ook al doen we zo ons best, en later aan een klein strandje.
Op zoek naar een plekje voor de rest van de dag en de nacht denk je soms niets tegen te komen wat je leuk vindt, het tegendeel is waar, altijd kom je wel weer een mooie plek tegen, dit keer net voor Voje aan het mooie Nedre Tokke meer.Vrijdag 20 juli
De dag begint goed, blauwe plekken en witte wolkjes, we kunnen weer eens buiten ontbijten. Het ziet er vriendelijker uit dan we de laatste tijd gewend zijn.
Vandaag gaan we naar het Telemarkkanaal, een kanaal van 105 km Lang. In 1861 begon men met het aanleggen van het kanaal van Skien naar Dalen. Er werden 8 sluizen gebouwd om het hoogte verschil van 72 meter te overbruggen.
We kijken eerst bij Skien, de eerste sluis, daarna zien we bij Ulefoss de derde sluis (twee kamers). Bij Vrangfoss is de meest interessante sluis te zien. Deze sluis bestaat uit zes kamers en overbrugt een hoogte verschil van 23 meter. Het duurt ruim drie kwartier voor de boten weer verder kunnen varen. De sluisdeuren worden nog op dezelfde manier bediend als 100 jaar geleden.
Na een hele lange lunch pauze, aan het kanaal en lekker in de zon, gaan we weer verder.
We rijden via Bø naar Notodden en rijden langs een zijtak van het Telemarkkanaal. In deze streek zie je heel veel akkers met diverse graansoorten.Bij Notodden maken we even een uitstapje naar de Stavkirke van Heddal, de grootste van de nog bestaande middeleeuwse kerken in Noorwegen en gebouwd in 1242.
We gaan weer op zoek naar een plek om te overnachten en vinden deze bij een café, aan de E142 van Notodden naar Konsberg. Het is weer gelukt!
