Onze laatste week, wat gaat de tijd toch vreselijk snel als je het naar je zin hebt. Benieuwt welke mooie dingen we nu weer tegenkomen.
We gaan vandaag eerst kijken bij de Zilvermijn in Kongsberg. Me niet gerealiseerd dat, als je daar wat van wilt zien, je onder de grond moet met z’n karretje waar ook de mijnwerkers mee naar beneden gingen. Met mijn claustrofobische aanleg vind ik dat niet erg aantrekkelijk om niet te spreken van doodeng en Simon wil niet alleen naar beneden, onder het motto of we gaan samen of we gaan niet. Na veel plussen en minnen, zullen we wel zullen we niet, hakt Simon de knoop door en start de camper, we doen het niet!
We gaan verder over weg 40 richting Larvik want we willen nog wel iets van het Oslofjord zien. Vanaf Hvittingfoss rijden we naar het oosten en komen uit in Holmestrand, overigens een erg aardig plaatsje om even rond te kijken. 
Op de weg langs het fjord zien we alleen maar kleine parkeerplekken direct aan de weg en hele kleine strandjes, maar net voor Selvik aan de 319 zien we een plek waar wel ruimte is voor 20 campers. Je kunt er ook nog in het fjord vissen, maar ze ook nog vangen, valt nog lang niet mee.Zondag 22 juli
Eigenlijk hadden we nog gehoopt op een mooie dag om nog even lekker van te genieten voor we terug gaan naar huis. Helaas, het is niet zo, dus vertrekken we weer.
We rijden verder langs de kustweg en komen uit in Drammen. Hier nemen we weg 23 en rijden door de tunnel onder het Oslofjord. Bij het Bomstasjon (Tolstation) betalen we 55 NOK en kunnen we weer verder.
Direct na de tunnel slaan we rechtsaf naar Drøbak. Bij dit dorp, met z’n mooie pleintjes, smalle straatjes en houten huizen, is het Oslofjord op z’n smalst.
We lopen er even rond en komen er een merkwaardig verkeersbord tegen. In de verte zien we een forse bui aankomen. We zijn net terug in de camper als de bui los barst.We hebben nog geen zin om over de autobaan te karren, dus gaan we verder binnendoor langs het fjord en komen uit in het fraaie havenplaatsje Son waar we prima plek vinden om tot morgen te blijven. Ondertussen blijft het gieten, de plek waar we staan verandert in een waterbassin. Gelukkig zitten we binnen en houden we de voeten droog.
Maandag 23 juli
We gaan verder binnendoor maar bij Moss pakken we een stukje E6. Net voor de Zweedse grens, in Halden, gaan we even de stad in en geven onze laatste NOK uit. Een verkoopster vertelt dat het in jaren niet zo slecht is geweest rond deze tijd van het jaar, normaal is het tussen de 25 en 30 graden en vandaag is het maar 15 graden. Jassen aan dus.
Ongeveer 15 km naar het oosten liggen de “Brekkesluizen” (26,6m hoog). Dit sluizencomplex heeft 4 sluiskamers en is de grootste in Europa. Helaas varen er op dit moment geen schepen op het kanaal en geven ze de sluisdeuren een onderhoudsbeurt waardoor één van de sluiskamers helemaal leeg is, je weet niet wat je ziet, zo diep!We volgen weg 22 naar het zuiden Tot onze verbazing is er bij Vassbotten, de grensovergang naar Zweden, geen enkele controle. Ook de Noorse douane hebben we hier niet gezien. Iedereen kan hier vrij Noorwegen binnenrijden.
Bij Dingle komen we weer op de autobaan en duiken direct een file in, dat was nou net niet de bedoeling, want we wilden even lekker opschieten. Het duurt een poosje voor we bij de afslag zijn die we willen. Bij Uddavilla gaan we van de E7 af en nemen we weg 161 en daarna weg 160 naar het eiland Orust, waar we de camper op een mooi plekje aan de kant zetten, het is weer mooi geweest voor vandaag.Dinsdag 24 juli
We beginnen vandaag echt aan de terugreis met z’n slaap verwekkende autobanen als je de mooie routes in Noorwegen gewend bent, helaas het is niet anders.
De eerste 40km zijn nog schitterend, want we volgen nog een poosje de 160 en gaan pas bij Stenungsund de autobaan op.‘s Ochtends is het weer nog aardig, maar rond de middag begint het voor de verandering weer eens te regenen.
Zijn we op de heenweg vanuit Denemarken bij Helsingborg Zweden binnen gekomen, vandaag rijden we door naar Malmö en gaan over de “Öresundsbron” naar Denemarken.Als we Denemarken in rijden is het weer nog slechter dan in Zweden, maar aan de zuidelijke horizon zien we het lichter worden. Net na København komen we weer eens in een file, wegwerkzaamheden en de spits die op gang komt, zijn hier de oorzaak van.
We rijden door tot Farø, de plek waar we op de heen reis ook hebben gestaan. We hebben bijna 500 km gereden en vinden het wel genoeg, morgen gaan we wel weer verder. 's Avonds kunnen we nog genieten van een mooi uitzicht.Woensdag 25 juli
Na een onstuimige nacht waarin de camper op z’n wielen stond te schudden vanwege de harde wind, zijn we vroeg wakker.
Er staat ons weer zo’n heerlijke autobaan dag te wachten, alleen het eerste stuk door Denemarken is tweebaans en hier zien we prachtige bermen.
Na 60km komen we bij de boot van Rødbyhavn naar Puttgarden. We hebben het geluk dat we zo de boot op kunnen rijden. Eenmaal midden op het water lukt het bijna niet om op je benen te blijven staan, we zien schuimkoppen op het water en er staat een behoorlijke straffe wind.
We rijden via Hamburg, Bremen en Cloppenburg naar de camperplaats in Gronau, een voor ons zeer bekende plek, een beetje een thuishaven als we familie in het Oosten van het land willen opzoeken. Het is lekker weer geworden en we kunnen nog een aantal uurtjes buiten zitten.
Donderdag 26 juli
De laatste etappe! van Gronau naar De Glind, nog een laatste tankstop en voor we naar huis gaan eerst de achterblijvers begroeten en de kleinkinderen weer eens heerlijk knuffelen, we hebben ze gemist!
Na een onstuimige nacht waarin de camper op z’n wielen stond te schudden vanwege de harde wind, zijn we vroeg wakker.
Er staat ons weer zo’n heerlijke autobaan dag te wachten, alleen het eerste stuk door Denemarken is tweebaans en hier zien we prachtige bermen.Na 60km komen we bij de boot van Rødbyhavn naar Puttgarden. We hebben het geluk dat we zo de boot op kunnen rijden. Eenmaal midden op het water lukt het bijna niet om op je benen te blijven staan, we zien schuimkoppen op het water en er staat een behoorlijke straffe wind.
We rijden via Hamburg, Bremen en Cloppenburg naar de camperplaats in Gronau, een voor ons zeer bekende plek, een beetje een thuishaven als we familie in het Oosten van het land willen opzoeken. Het is lekker weer geworden en we kunnen nog een aantal uurtjes buiten zitten. Donderdag 26 juli
De laatste etappe! van Gronau naar De Glind, nog een laatste tankstop en voor we naar huis gaan eerst de achterblijvers begroeten en de kleinkinderen weer eens heerlijk knuffelen, we hebben ze gemist! Een geweldige belevenis om met de camper door Noorwegen te trekken.
Meer foto's op "Online Fotoalbum'
