We beginnen aan onze derde week. Als we de komende weken net zulke mooie dingen zien en het weer blijft zoals het is, dan doen we het er voor.Weg 51, die we verder volgens, gaat over de Valdresflye (1389m). We rijden door het Skigebied Beitestølen, waar je tientallen huisjes ziet met gras op het dak, zal wel goed isoleren denk ik, maar wel lastig om te maaien.
Bij Skammestein nemen we weg 51 naar Ryfoss, een binnendoor weggetje, hier en daar smal en met een houten brug, maar wel mooi om te rijden.Aan het eind gaan we rechtsaf de E16 op richting Lærdalsøyri. Het water in het meer is zo rimpelloos dat je de waterlijn bijna niet kunt zien.
Net voor Borgund nemen we de Historische route, komen langs de bekende Stavkirke uit 1150, die sinds de Middeleeuwen, als enige in Noorwegen, niet meer is veranderd.De Historische route: Een overweldigend stukje natuur.
We moeten nu kiezen hoe we verder gaan, de één wil graag over de bergen, de Snøveien (sneeuwweg) en de ander wil graag door de langste tunnel (24,5km) van Europa.
Vandaag wordt het de tunnel en morgen de Snøveien, maar voor we de tunnel induiken, brengen we eerst nog even een bezoekje aan Lærdalsøyri waar je 161 houten huizen uit de 18de en 19de eeuw kunt bekijken, ook kijken we nog even op het uitzichtpunt van het Norsk Villakssenter naar de zalmentrek, helaas de zalmen hebben vandaag geen trek!
Na de tunnel, een belevenis op zich, willen we overnachten op de kade in Auerlandsvangen, maar dat lijkt ons niet zo slim, er is feest in de stad en een aantal jogneren zit nu al dronken op de kade, het laat zich raden wat er ’s nachts na zo’n feest gebeurd.We gaan een stukje terug en nemen, voor het eerst deze vakantie, een camping overnachting. Voor vandaag hebben we weer genoeg gezien.
Zondag 8 juli
We beginnen de dag ongebruikelijk, een wolkendek en enkele regenspetters, de rest van de dag blijft het droog en heel af en toe zien we een mager zonnetje, de temperatuur ligt rond de 22 graden.
Vandaag gaan de Snøveien over. We rijden over een erg smalle weg naar boven, hier en daar niet breder dan ruim 3 meter, met heel veel haarspeldbochten, spannend dus.
Bijna boven is een uitzichtbrug gebouwd boven het dal. Je kunt hier bijna het hele fjord zien en de veerboten die er varen zijn net vingerhoedjes, indrukwekkend.Helemaal boven zitten we eerst in de wolken, er heerst een bijzondere sfeer, het is net Nederland in een strenge winter, een beetje mistig en de zon die er door probeert te breken.
Tijdens de koffiepauze zien we de wolken wegtrekken en krijgen we een schitterend landschap te zien. Veel sneeuw, half bevroren meertjes, waterstroompjes die onder de sneeuw uitkomen, sneeuwwallen van een meter of drie, etc. We komen superlatieven te kort, zo mooi is het hier.Beneden bij Lærdalsøyri staan we een poosje aan het strandje en evalueren de rit onder het genot van een kopje thee.
Tegen de avond rijden we de E16 weer op en vinden, aan het begin van de Historische route, een mooie overnachtingsplek. We kunnen helaas maar kort buiten zitten want tegen half zeven begint het, voor het eerst sinds we in Noorwegen zijn, te regenen!
Maandag 9 juli
Gisteravond zijn er nog drie campers bij gekomen, één Italiaan en twee Fransen, we verkeren in internationaal gezelschap.
Het heeft de hele nacht flink geregend en als we opstaan, regent het nog steeds. De wolken hangen laag in het dal.
We gaan vandaag door het Hemsedal (weg 52). Weer een mooie route, alleen zien we niet zo heel veel van de hoge bergen, het regent nog steeds en de bergtoppen zitten in de wolken.
We wandelen even door het toeristische (wintersport) plaatsje Hemsedal, kopen een paar jonkies van de grote eland die buiten staat en doen een boodschap bij de Spar.
We rijden verder richting Gol. Na de middag wordt het weer wat beter, nog steeds zwaar bewolkt, maar ook perioden dat het droog is.
We hebben gehoord dat het de afgelopen periode in het Hemsedal veel geregend heeft en dat is te zien, in het lagere gedeelte staan veel akkers en weilanden onder water.
Enkele kilometers voor Gol is het weer genoeg geweest en zetten we de camper op de parkeerplaats bij de Eikrebekkdammen. Er is de laatste tijd veel water gevallen, we zien dat alle beschikbare schuiven (2) open staan, het overtollige water moet wel weg kunnen.
Dinsdag 10 juli
Het is vanochtend miezerig en koud buiten, het is maar 10 graden, binnen brand de kachel en is het 20 graden, blij dat we die hebben.
Na het ontbijt, het is dan iets droger, rijden we via Gol richting Geilo (weg 7). Bij Haugastøl, de zoveelste wintersportplaats, komen we weer op sneeuwhoogte, minder spectaculair dan twee dagen geleden toen we de Snøveien reden, maar toch ook zeker de moeite waard om overheen te rijden.
Als we over het hoogste punt heen zijn en aan de afdaling beginnen duurt het niet lang of we zitten helemaal in de wolken en hebben een zicht van minder dan 100 meter.
We komen langs de Vringsfossen, een grote waterval die zich met een vrije val van 145 meter in een indrukwekkende kloof stort. We kunnen er helaas niets van zien want er hangt een dikke wolkenmassa boven en in de kloof, misschien een volgende keer?
In Eidfjord aan het Eidfjord, een uitloper van het Hardangerfjord, lopen we een rondje door het toch wel luxe dorp, je kunt zien aan het soort winkeltjes dat hier regelmatig cruiseschepen aanleggen.
We kopen en schrijven een paar ansichtkaarten voor de thuisblijvers en zien een stukje verderop een plateau, direct aan het fjord, waar we de camper neer kunnen zetten en waar Simon nog een keer kan proberen een visje te slim af te zijn. Het is alweer een poosje droog en kunnen nog tot het avondeten buiten zitten. Daarna gaat het helaas weer regenen. ’s Avonds kijken we uit op het verlichte stadje.
Woensdag 11 juli
Als we opstaan, kunnen we Eidfjord niet zien vanwege de mist, binnen een uur is de meeste mist opgelost, hier en daar hangen nog wat wolkenflarden in het dal.
Vandaag rijden we weer verder naar het westen, gaan in Brimnes de boot op naar Bruravik (201 NOK) en zien twee dolfijnen langs de boot zwemmen. Een Nederlandse die al 32 jaar in Noorwegen woont, vertelt ons dat het geen dolfijnen zijn, maar een kleine wasvis soort, helaas hebben we ze niet op de foto.
Bij Gravin nemen we de mooie toeristische route langs het Hardangerfjord (weg 7). Op deze weg zit je af en toe met het zweet tussen je billen, regelmatig rijd je hier op een richel, aan de ene kant heel diep het fjord en aan de andere kant meters hoge rotswanden en af en toe is het nog erg smal ook (3,6m). Als je een auto, bus of vrachtwagen tegenkomt is het manouvreren in de kleine vluchthaventjes om elkaar te kunnen passeren. Wij noemen zoiets een anticipeerweg.
Tegen de avond rijden we de E16 weer op en vinden, aan het begin van de Historische route, een mooie overnachtingsplek. We kunnen helaas maar kort buiten zitten want tegen half zeven begint het, voor het eerst sinds we in Noorwegen zijn, te regenen!
Maandag 9 juli
Gisteravond zijn er nog drie campers bij gekomen, één Italiaan en twee Fransen, we verkeren in internationaal gezelschap.
Het heeft de hele nacht flink geregend en als we opstaan, regent het nog steeds. De wolken hangen laag in het dal.We gaan vandaag door het Hemsedal (weg 52). Weer een mooie route, alleen zien we niet zo heel veel van de hoge bergen, het regent nog steeds en de bergtoppen zitten in de wolken.
We wandelen even door het toeristische (wintersport) plaatsje Hemsedal, kopen een paar jonkies van de grote eland die buiten staat en doen een boodschap bij de Spar.
We rijden verder richting Gol. Na de middag wordt het weer wat beter, nog steeds zwaar bewolkt, maar ook perioden dat het droog is.
We hebben gehoord dat het de afgelopen periode in het Hemsedal veel geregend heeft en dat is te zien, in het lagere gedeelte staan veel akkers en weilanden onder water.Enkele kilometers voor Gol is het weer genoeg geweest en zetten we de camper op de parkeerplaats bij de Eikrebekkdammen. Er is de laatste tijd veel water gevallen, we zien dat alle beschikbare schuiven (2) open staan, het overtollige water moet wel weg kunnen.
Dinsdag 10 juli
Het is vanochtend miezerig en koud buiten, het is maar 10 graden, binnen brand de kachel en is het 20 graden, blij dat we die hebben.
Na het ontbijt, het is dan iets droger, rijden we via Gol richting Geilo (weg 7). Bij Haugastøl, de zoveelste wintersportplaats, komen we weer op sneeuwhoogte, minder spectaculair dan twee dagen geleden toen we de Snøveien reden, maar toch ook zeker de moeite waard om overheen te rijden.
Als we over het hoogste punt heen zijn en aan de afdaling beginnen duurt het niet lang of we zitten helemaal in de wolken en hebben een zicht van minder dan 100 meter.We komen langs de Vringsfossen, een grote waterval die zich met een vrije val van 145 meter in een indrukwekkende kloof stort. We kunnen er helaas niets van zien want er hangt een dikke wolkenmassa boven en in de kloof, misschien een volgende keer?
In Eidfjord aan het Eidfjord, een uitloper van het Hardangerfjord, lopen we een rondje door het toch wel luxe dorp, je kunt zien aan het soort winkeltjes dat hier regelmatig cruiseschepen aanleggen.We kopen en schrijven een paar ansichtkaarten voor de thuisblijvers en zien een stukje verderop een plateau, direct aan het fjord, waar we de camper neer kunnen zetten en waar Simon nog een keer kan proberen een visje te slim af te zijn. Het is alweer een poosje droog en kunnen nog tot het avondeten buiten zitten. Daarna gaat het helaas weer regenen. ’s Avonds kijken we uit op het verlichte stadje.
Woensdag 11 juli
Als we opstaan, kunnen we Eidfjord niet zien vanwege de mist, binnen een uur is de meeste mist opgelost, hier en daar hangen nog wat wolkenflarden in het dal.Vandaag rijden we weer verder naar het westen, gaan in Brimnes de boot op naar Bruravik (201 NOK) en zien twee dolfijnen langs de boot zwemmen. Een Nederlandse die al 32 jaar in Noorwegen woont, vertelt ons dat het geen dolfijnen zijn, maar een kleine wasvis soort, helaas hebben we ze niet op de foto.
Bij Gravin nemen we de mooie toeristische route langs het Hardangerfjord (weg 7). Op deze weg zit je af en toe met het zweet tussen je billen, regelmatig rijd je hier op een richel, aan de ene kant heel diep het fjord en aan de andere kant meters hoge rotswanden en af en toe is het nog erg smal ook (3,6m). Als je een auto, bus of vrachtwagen tegenkomt is het manouvreren in de kleine vluchthaventjes om elkaar te kunnen passeren. Wij noemen zoiets een anticipeerweg.Het is een beetje raar weer vandaag, wolkenvelden, hier en daar laaghangende wolkenflarden, de zon schijnt en regelmatig vallen er spetters. Om twee uur is het gedaan met het mooie weer en krijgt de regen de overhand en het houdt voorlopig ook niet op. We twijfelden nog of we een bezoek aan Bergen zouden brengen, op zich zijn wij niet van die stedenbezoekers, maar met dit weer zien we het helmaal niet zitten.
In de buurt van Tysse nemen we de 48 naar het zuiden, hier en daar ook erg smal, maar ook hele mooie uitzichten en in Eikelandsosen aan het Eikelandsfjord zien we een mooie plek met uitzicht op het fjord en met verzorging.
We hebben hier een goed Internet connect en kunnen ’s avonds weer even skypen met het thuisfront.
Donderdag 12 juli
Na een natte nacht vervolgen we onze reis, varen het Hardangerfjord over van Gjermundshamn naar Løfallsstranda (105 NOK) en tijdens deze overtocht, die 40 minuten duurt, zien we weer een paar kleine walvissen voorbij zwemmen.
Vijftig kilometer verderop moeten we weer met de boot, over het Skånevikfjord van Utkår naar Skånevik (94 NOK). Als we bij Utkår aankomen is de boot net vertrokken en moeten we anderhalf uur wachten. Tijdens de wachttijd vullen we onze magen.
Na een grijze en natte ochtend, Noorwegen is heel mooi maar daar zien we vanochtend weinig van, wordt het in de loop van de dag gelukkig beter buiten, wordt het droog en minder grijs.
In de buurt van Tysse nemen we de 48 naar het zuiden, hier en daar ook erg smal, maar ook hele mooie uitzichten en in Eikelandsosen aan het Eikelandsfjord zien we een mooie plek met uitzicht op het fjord en met verzorging.We hebben hier een goed Internet connect en kunnen ’s avonds weer even skypen met het thuisfront.
Donderdag 12 juli
Na een natte nacht vervolgen we onze reis, varen het Hardangerfjord over van Gjermundshamn naar Løfallsstranda (105 NOK) en tijdens deze overtocht, die 40 minuten duurt, zien we weer een paar kleine walvissen voorbij zwemmen.
Vijftig kilometer verderop moeten we weer met de boot, over het Skånevikfjord van Utkår naar Skånevik (94 NOK). Als we bij Utkår aankomen is de boot net vertrokken en moeten we anderhalf uur wachten. Tijdens de wachttijd vullen we onze magen.Na een grijze en natte ochtend, Noorwegen is heel mooi maar daar zien we vanochtend weinig van, wordt het in de loop van de dag gelukkig beter buiten, wordt het droog en minder grijs.
Bij Håland gaan we de E134 op. Na een lange tunnel komen we bij de Langvoss waterval (612m hoog) en zoals bij de meeste grote watervallen, toch weer leuk om even te kijken.Aan het eind van de middag rijden we weg 13 op, een toeristische route naar het zuiden. Niet lang daarna vinden we, in Brattslandsdalen, een goede overnachtingsplek op een parkeerplaats, met uitzicht op één van de vele watervallen die we tegenkomen. Buiten is het 14 graden.
Vrijdag 13 juli
Het is vandaag weer een mooie dag, niet zo erg warm, maar de zon schijnt af en toe en dat is heerlijk. We vervolgen weg nr. 13, de “Ryfylkevegen”.
In het eerste gedeelte krijg je het idee door een hele lange tunnel te rijden met af en toe een open stuk zodat je van de omgeving kunt genieten. We tellen 34 tunnels variërend in lengte van 50 meter tot enkele kilometers.Door de hier en daar zeer smalle wegen en de vele bochten moet de bestuurder goed op z’n qui vive zijn, voor de bijrijder is het puur genieten.
In de buurt van Vindsvik zien we een leuke picknickplek, zetten de camper aan de kant, eten een boterham en Simon gaat nog even vissen. Voor het eerst wordt er wat gevangen, drie grote vissen, uiteraard staat er vanavond vis op het menu!Om vier uur zijn de vissen schoongemaakt en rijden we weer verder. Bij Nesvik varen we over naar Hjelmelandsvågen (74 NOK).
Ongeveer 30 km na de overtocht zien we een picknickplaats en besluiten daar onze camper neer te zetten en er te overnachten. Vanaf de boot reed er al een Franse camper achter ons en zoals we al verwachten, hij draait hetzelfde plekje op. We begrijpen dat zij hier ook willen overnachten als wij ook blijven. Een paar dagen geleden hadden we al gehoord dat Fransen een beetje bang zijn aangelegd en nergens alleen gaan overnachten. Deze camperaars (uit de buurt van Clemont Ferrand) bieden ons een glaasje rosé aan.Wij bakken de vanmiddag gevangen vis, mmmmmmmm, erg lekker! en bieden hen, op onze beurt, een stukje vis aan. De communicatie verloopt wel een beetje moeizaam, zij spreken geen woord Engels en wij weinig Frans, maar toch ontstaat er ene leuk contact, met handen en voeten kok je een heel eind.
Lees verder (week 4)
Meer foto's op "Online fotoalbum"
