Vandaag is het een half bewolkte dag, maar wel met een aangename temperatuur van rond de 25 graden. We verlaten Plaka en rijden de schitterende, zeer afwisselende kustweg van Leonidio naar Agios Andreas. Van daaruit gaan we naar Paralia Agios Andreas, een rustig, nog niet door de toeristen ontdekt vissersplaatsje, waar we bij het haventje lunchen. 
We rijden verder en gaan naar het ons bekende haventje van het gezellige plaatsje Paralia Astros. Vorig jaar kwamen we hier toevallig terecht en heeft toen grote indruk op ons gemaakt en daarom willen we het deze reis niet overslaan. Het is zaterdag en gezellig druk in het centrum. ’s Avonds lopen alle terrassen, en dat zijn er heel wat, aardig vol.Zondag 23 september
We blijven nog een dag in Paralia Astros, één van onze favoriete plekjes op de Peloponnesos. ‘s Ochtends rijden we naar het iets ten zuiden van het plaatsje liggende schitterende zand/kiezel strand, waar je met je blote voeten zo de zee in kunt lopen. We halen bij de warme bakker een knapperig vers, nog warm, broodje en dat op zondag, wat een luxe!! Het is de zoveelste zon overgoten dag, waar we uiteraard volop van genieten. Aan het eind van de middag zoeken we weer de Griekse gezelligheid op en rijden terug naar de haven met z’n vele terrasjes.Maandag 24 september
Vandaag maken we de oversteek van Nafplio naar de Golf van Korinthe. Eind deze week zit de reis door Griekenland er weer op en langzaam maar zeker gaan we richting Patras.
Eerst nog even naar de warme bakker met zijn heerlijke vers gebakken brood. Daarna rijden we de rode route via Argos en Hiliomodo. Onderweg zien we diverse fruitstalletjes die hun waren aanprijzen en ook hier zien we helaas weer verbrande berghellingen. Jammer, maar het is niet anders.Net voor Lecheo zien we de Golf van Korinthe en vanaf hier volgen de Old National Raod richting Patras. We passeren diverse leuke havenplaatsjes en als je zo langs de kust rijdt krijg je het gevoel over één grote boulevard te rijden, het is één lang strand van Korinthe tot Patras.
Rond vier uur zijn we in het leuke plaatsje Diakofto, stonden we vorig jaar bij de haven aan het nieuwe plateau, nu rijden we door en gaan op het strand staan.
’s Avonds nog even op de fiets naar het dorp en zien daar dat er in het afgelopen jaar toch een paar dingen gemoderniseerd zijn.
Bij het station van de tandradbaan naar Kalavryta zien we aangeplakt dat het treintje vanaf 18 april al niet meer rijdt i.v.m. onderhoudswerkzaamheden. Ook wordt iedereen ten sterkste afgeraden een wandeling te maken in de Vouraikoskloof i.v.m. de recente bosbranden en de rotsblokken die naar beneden zijn gekomen. Hopelijk is alles volgend jaar gerepareerd/opgeruimd, zodat het treintje gewoon weer door de prachtige kloof kan tuffen.Dinsdag 25 september
Na een heldere en frisse nacht, het werd slechts 13 graden, is de zon er al weer vroeg bij en is het in korte tijd ruim boven de 20 graden. Eerst even op de fiets naar de bakker en dan buiten ontbijten, wat wil een mens nog meer eind september.
We blijven een dag luieren in Diakofto. Aan het eind van de middag worden we nog even actief en maken een mooie fietstocht door de omgeving. Diverse keren komen we bij de spoorlijn Athene- Patras, soms kun je er over en aan de andere kant verder, soms loopt de weg dood op de spoorlijn en moet je weer terug.‘s Avonds eten we bij een Grieks specialiteiten restaurant overheerlijke gegrilde lamskoteletjes met een Griekse salade.
Woensdag 26 september
We verkassen nog één keer voor we in Patras weer op de boot gaan. Na het ontbijt met een heerlijk vers gebakken broodje vertrekken we. We gaan via de als landschappelijk mooi aangegeven route richting Kalavryta. Van dat landschappelijk mooi is de eerste 15 kilometer niet veel meer van over, ook hier heeft één van de vele bosbranden gewoed. De zoveelste die we tegen komen deze vakantie.
Bij het klooster Méga Spiléo dat ligt vastgehecht tegen een holte van een loodrechte rotswand, zijn we de verkoolde hellingen gelukkig voorbij en wordt het toch nog een mooie route.
In Kalavryta lopen we de gezellige dorpsstraat in. Vorig jaar toen we hier waren lag de hele straat open, nu is alles gerenoveerd en ziet het er erg gezellig uit. We kopen bij één van de vele winkeltjes waar ze zelf gemaakte producten, zoals jam, ingemaakt fruit, honing enz. verkopen, een potje walnoten in honing. Lijkt ons erg lekker. Noten hebben ze hier voldoende, we zien in deze omgeving geen olijfbomen maar wel heel veel notenbomen.
We brengen een bezoek aan het, net buiten het dorp gelegen, oorlogsmonument ter nagedachtenis aan de mannelijke bevolking van 15 jaar en ouder (totaal 1436) die op deze plek op 13 december 1943 door de Duitsers, als represaille, zijn geëxecuteerd. Een dramatisch dieptepunt voor de bevolking van Kalavryta.
We rijden verder en nemen de weer landschappelijk mooie route van Goumenissa richting Egio en u raadt het al, ook hier is een groot gedeelte niet meer landschappelijk aantrekkelijk.
We krijgen het gevoel dat het hele stuk tussen Diakofto en Egio over een breedte van zeker 10 kilometer is verbrand. Vanaf de Old National Raod zie je er niets van, maar als je over de eerste hobbel heen bent is de ellende niet te overzien. Het zal zeker jaren duren voor het weer een landschappelijk mooie route is.
We komen in Egio weer bij de Korintische Golf en gaan hier richting Patras. In Psathopyrgos vinden we een leuke overnachtingsplek aan het water, met in de directe omgeving een douche en een kraan. Het weer liet vandaag een beetje te wensen over, veel wolken, weinig zon, een regenbui, maar wel een temperatuur van rond de 24 graden.Donderdag 27 september
Feest vandaag, Simon is jarig! Uitgebreid ontbijt, sapje, eitje, en lekkere baklawas bij de koffie.
We rijden naar de haven van Patras en kijken naar de bedrijvigheid en de drukte die het in- en uitschepen van de Ferry’s me zich mee brengt. We rijden naar het ten noorden van Patras gelegen strand waar je op het strand kon overnachten, helaas dat kan niet meer. De weg er naar toe en het strand hebben een grondige opknapbeurt gehad en je kunt niet meer met de camper op het strand komen, wel kun je achter een (bloembakken) afscheiding langs het strand staan.
We gaan terug naar Patras en zoeken een parkeerplaats direct aan het strand. Hier hebben we een Internet connect en kunnen we kinderen en kleinkinderen weer zien en spreken en natuurlijk wordt er gezongen voor opa’s verjaardag.
Het strandje blijkt een verzamelplek van jonge Albanezen te zijn, waren er aan het eind van de ochtend nog een paar, in de loop van de middag komen er steeds meer en als het donker begint te worden, vertrekken ze allemaal weer naar de haven in de hoop als verstekeling op één van de Ferry’s mee te kunnen naar Italië. Veel kans van slagen hebben ze niet, de politie en de douane doen er alles aan om ze van het haventerrein te weren.‘s Avonds rijden we nog even langs de haven en zwaaien Afke en Nico uit die we tegenkwamen in Porto Kagio en die vandaag aan de terugreis beginnen.
We gaan weer terug naar het ongeveer 15 km verder gelegen plaatsje Psathopyrgos waar we afgelopen nacht ook hebben gestaan. Op één van de vele terrasjes zitten we nog even lekker te eten, glaasje wijn erbij, 23 graden, een onbewolkte hemel met heel veel sterren en een volle maan, wat wil je nog meer om een verjaardag (eind september) op een bijzondere manier af te sluiten.
Vrijdag 28 september
De zon komt al weer vroeg over de bergen, de wolken zullen snel verdwijnen en het wordt weer een schitterende dag.Voor ons begint vandaag de terugreis. We rijden naar de haven van Patras, maken de laatste tankstop, checken in en zoeken een mooie plek om alle activiteiten in de haven te kunnen bekijken. Het is een gezellige drukte, Ferry’s, maar ook vrachtschepen varen af en aan, lossen hun vracht; vrachtwagens, containers, campers, caravans enz. en vertrekken weer vol richting zee.
Wij vertrekken aan het eind van de middag en maken de oversteek naar Ancona op de Olympia Palace van Minoan Lines.
Zagen we gisteren tegen de avond de Albanezen vertrekken naar de haven, nu zien we ze ook overdag in grote aantallen achter de hekken staan. Doorlopend proberen er een aantal over het hek te komen en zich te verstoppen in of onder de vrachtwagens. Twee politieagenten op motoren proberen ze telkens terug te drijven achter de hekken, de agenten zijn nog niet weg of de Albanezen lopen alweer op het terrein. Triest als je bedenkt dat deze jongeren, vaak nog kinderen, er alles voor over hebben hun land te verlaten.Om vier uur begint het inschepen (kilometerstand 3701), we worden zelfs in de camper gecontroleerd op verstekelingen, ze kijken in de badkamer en onder het vaste bed, uiteraard vinden ze niets.
Om zes uur gaan de trossen los en verlaten we een zonnig Griekenland (27 graden) en terwijl we de haven van Patras uitvaren zijn we alweer plannen aan het maken voor onze volgende reis naar Griekenland. We verkennen deOlympia Palace en drinken daarna een aperatiefje in de camper.
’s Avonds eten we onze favoriete maaltijd aan boord, gegrilde karbonaatjes uit eigen oven, salade en aardappelpuree en als toetje een Griekse Yoghurt met honing en noten. Heerlijk!
Om elf uur legt de boot aan in Igoumenitsa en ook hier zie je dat de politie er druk mee is de Albanezen van het terrein af te houden. Na het inschepen van de vrachtwagens, de personenauto’s en de campers gaan de trossen om half twaalf los en kan de grote reis beginnen. Morgen rond twee uur zullen we in Ancona zijn.
Lees verder (laatste week)
Meer foto's op "Online Fotoalbum"
