Na een rustige nacht waarin we heerlijk hebben liggen wiebelen, ontbijten we met een broodje uit eigen bakkerij, heerlijk die lucht van vers gebakken brood in de camper. De tijd gaat weer een uur terug dus hebben we één uur extra vandaag. We lopen nog eens even over het schip, kopen een CD met Griekse muziek in één van de shop's en hebben alle tijd het verslag bij te werken.
Na de lunch, met nog een keer vers gebakken broodjes, zien we Ancona dichterbij komen. Om tien over twee meert de Olympia Palace aan en om tien over half drie rijden we van boord. Als we het haventerrein verlaten nemen we de nationale weg (S16) richting Pésario.
In Senigàllia, ongeveer 30 kilometer ten noorden van Ancona is een gratis overnachtingsplek, hier kun je ook (drink)water innemen, grijswater lozen en het chemisch toilet legen.De zon schijnt nog steeds en we nemen even een dagje de tijd om om te schakelen van de Griekse relaxedheid naar de tuut-tuut-tuut mentaliteit van de Italianen.
Aan het begin van de avond nog even een verkenningsrondje op de fiets. We komen langs een kilometers lang, bijzonder goed verzorgd strand, met diverse restaurantjes, overal staan badhokjes en we zien heel veel beachvolleybal veldjes.
Langs de boulevard staat het ene gerenommeerde sjieke hotel na het andere, Palace, Excelsior, Rits, noem ze maar op, ze zijn er allemaal. Ze hebben hier zelfs een Pier zoals wij die in Scheveningen hebben, alleen wel iets kleiner.
De boulevard wordt tijdelijk afgesloten voor het gemotoriseerde verkeer, vanavond is er live muziek.En wat doen we als we weer in Italië zijn, jawel, we lopen even binnen bij een Gelateria en genieten van een overheerlijk ijsje.
Later op de avond nog een keer naar de gezellige boulevard, muziek luisteren, mensen kijken die lopen te flaneren, sommige dames lopen op zulke hoge hakken dat we er bijna hoogtevrees van krijgen, er is genoeg te zien.
Zondag 30 september
We worden al weer vroeg wakker van de zon die in de camper schijnt. Onze biologische klok is nog ingesteld op Griekse tijd (één uur later). We proberen vers brood te kopen maar dat lukt niet, het is zondag en alles is gesloten.
We rijden naar het noorden over de Via Adriatica (S16) en gaan in Rimini even een kijkje nemen aan de Adriatische Zee. We treffen een breed strand aan vol met restaurantjes, Scheveningen is er niets bij. Langs de boulevard aan de ene kant voldoende parkeergelegenheid en aan de andere kant het ene na het andere hotel. Terug rijden we achter de hotels langs en zien het ene na het andere restaurantje, (open)winkeltjes met kleding, schoenen, accessoires en natuurlijk de onontbeerlijke souveniers.
We mijden nog een poosje de Autostrada en nemen de Via Emilia (S9) tot Cesena, hier gaan we naar de Autostrada. We willen in de buurt van Parma een plekje zoeken, de Autostrada schiet tenminste een beetje op. Mooie geplaveide wegen en niet zoals op de provinciale wegen een slecht wegdek net als in Griekenland. 
We komen terecht in Fontanellato, een schitterend oud stadje met als middelpunt een enorm kasteel in het water. Ergens op een hoek van een straat staan tien oudere heren die een Italiaanse lekkernij staan te maken, een soort bladerdeeg, gebakken in olie met wat zout erop, geen idee hoe het heet, ze smaken wel erg lekker. Als ik de heren op de foto zet krijg ik er spontaan één aangeboden.
Maandag 1 oktober
We vertrekken en gaan toch maar weer naar de Autostrada. Het is maandag en dat is te merken, in tegenstelling tot gisteren zien we vandaag de ene vrachtwagen na de andere en is het erg druk op de weg.
We rijden naar het westen richting Fréjus. Net na Turijn, in het plaatsje Avigliana, waar boven de stad de ruïne ligt van een burcht van de graven van Savoye, vinden we een goede overnachtingsplek, met verzorging. Aan het eind van de middag het gebruikelijke verkenningsrondje gemaakt. Even naar het oude gedeelte geweest waar je nog veel middeleeuwse huizen tegenkomt.
Voor de statistieken: het was vandaag overwegend zonnig met een temperatuur van rond de 23 graden, volgens de Wereldomroep is het vandaag in Nederland 12 graden. Voor ons is het nog steeds genieten.
Dinsdag 2 oktober
We vervolgen onze terugreis via de SS25 richting Susa, doen onderweg nog een paar boodschappen bij een plaatselijke supermarkt. Ook na Susa blijven we de SS25 volgen en gaan via Col du Mont Cenis richting Frankrijk. Een mooie slingerweg brengt ons bij het Lac du Mont Cenis, een stuwmeer met een inhoud van 15 miljoen m³ en is daarmee de grootste van Europa. De damwand die al dat water tegenhoudt is 1400 meter lang, 120 meter hoog en aan de basis 460 meter dik. 
Het is schitterend weer en we zien boven de bergen een strak blauwe lucht, dus tijd om te stoppen en te genieten.
Het blijft de hele dag mooi en we besluiten ook de nacht hier te blijven. Er staan inmiddels zes campers die er allemaal hetzelfde over denken.
Als de zon achter de bergen is verdwenen koelt het snel af en gaan we naar binnen.
Woensdag 3 oktober
Als we wakker worden is het erg koud in de camper en dat kan natuurlijk ook niet anders als je op een hoogte van rond de 2000 meter staat. Als de zon over de bergen komt loopt de temperatuur al snel op.
Na het ontbijt vervolgen we de route over de Col du Mont Cenis en gaan daarna richting Modane, een Route Barree leidt ons ongevraagd naar een schitterende route, wel wat smal, maar die we niet hadden willen missen.
We rijden via Aiquebelle en Albertville naar Annecy waar we een plekje zoeken voor de camper. 
Op de eerste plek, Parking de Colmyr, sta je hutje mutje en kun je amper de camper uitkomen. Verder dus. De volgende plek in Annecy-le-Vieux (2,5 km vanaf het stadscentrum van Annecy) ziet er beter uit en daar blijven we staan. Eerst nog even in het zonnetje en daarna op de fiets naar het centrum van Annecy, een stad met allure. Tussen meer en stad bevinden zich een prachtig park en uitgestrekte zonneweiden, maar ook de stad zelf is een bezoekje waard. Als snel betrekt de lucht, er is bijna geen meer meer te zien en begint het onophoudelijk te regenen.
Donderdag 4 oktober
Voor het eerst sinds weken hangt er een dik wolkendek als we wakker worden. Bijna de hele nacht heeft het geregend maar inmiddels is het gelukkig weer droog.
Eerst een Franse baquette scoren, ontbijten en dan weer ‘En Route”.
We rijden via de Route National naar Zwitserland. Rijden dwars door Genéve en rijden een stukje "Route du Lac", veel zie je niet van het meer, er staan Hotels en huizen tussen het meer en de weg. In Nyon vinden we een plekje waar we uitzicht hebben op het meer. Op de parkeerplaats is een openbaar toilet, waar we water kunnen tappen en het toilet kunnen legen.
We gaan weer naar Frankrijk en nemen de schitterende route van Nyon naar La Cure en verder naar Clairevaux-les-Lacs, genieten van de omgeving en de vele kleuren. Aan de omgeving zie je dat de herfst is begonnen. 
We rijden naar Charcier en gaan naar Janny en Dirk, een ex-collega en haar man, die in maart jl. naar de Jura zijn verhuisd. Bijna tien jaar geleden hebben ze hier een oud boerderijtje gekocht, met veel mankracht hebben ze het helemaal gerenoveerd en is het een bijzonder plekje geworden. Zij hebben hun droom verwezenlijkt en zijn een Chambre d’Hote begonnen: 'Juracomfort'.
We worden warm onthaald en genieten van hun gastvrijheid. Er is een heleboel te kletsen en dat doen we dan ook tot diep in de nacht. Op hun terrein is een plekje waar de camper voor een nacht kunnen ‘parkeren’.
Vrijdag 5 oktober
’s Morgens worden we uitgenodigd voor het ontbijt, waarna we een wandeling maken naar de Côtes. Hier kijken we bovenop hun huis en hebben een schitterend uitzicht over de streek. Daarna krijgen we een toertje door de omgeving aangeboden, onderweg horen we meer over het ontstaan en een stukje geschiedenis van de Jura. 
Na de lunch, wat worden we verwend, gaan we weer verder en rijden, op advies van Dirk, een schitterende route via Crotenay en Arbois naar Besançon. Hier gaan we richting Epinal. Ten westen van Vesoul, in Vaivre-et-Montoille, is het genoeg geweest voor vandaag en vinden we een mooi plekje bij het meer.
Zaterdag 6 oktober
Heerlijk geslapen vannacht. Het ritueel van de ochtend kan beginnen, boulangerie zoeken, broodje (croisantje / baquette) kopen, stukje verder rijden en dan ergens onderweg ontbijten.
We komen steeds dichter bij huis. Gisteravond het thuisfront gebeld en gezegd dat we zondag thuis komen, waren ze overigens erg blij mee, zij en de kleinkinderen beginnen ons (vreselijk) te missen en wij hen ook.
Vandaag verder naar het Noorden. Via Epinal, Nancy en Metz naar Luxemburg, waar we natuurlijk de tank vol gooien, we blijven tenslotte Nederlanders.
Op de A6 richting België is een ongeluk gebeurd en we staan in een 6 kilometer lange, bijna stilstaande, file. Dat schiet niet op.
Uiteindelijk lost de file zich wel weer op en kunnen we weer verder. 
In Dinant , ten zuiden van Namen, zetten we de camper op een overnachtingsplek aan de oever van de Maas. In de stad met een citadel die op 100 meter hoog ligt, is bereikbaar met een trap van 408 treden of met een kabelbaan. In de burgt met gevangenissen en martelkamers is een wapenmuseum.
Zondag 7 oktober
Vandaag de laatste etappe. Om half twaalf rijden we Nederland binnen en om kwart voor één zijn we in De Glind. Kinderen en kleinkinderen wachten ons op en eindelijk, na 51 dagen en 5559 kilometer, kunnen we ze weer in onze armen sluiten en even lekker knuffelen. Heerlijk!
Meer foto's op "Online Fotoalbum"
