GRIEKENLAND 2007, BESTEMMING PELOPONNESOS (week 1)


Zaterdag 18 augustus
We zijn inmiddels drie weken thuis van ons rondje Noorwegen, hebben een feestje gevierd en gaan alweer op pad. Wat een leven!
We vertrekken vandaag voor onze tweede reis naar Griekenland. Mei/Juni 2006 zijn we er voor de eerste keer geweest en dat is zo goed bevallen, dat we in februari besloten nog een keer te gaan. De boot is gereserveerd, de overtocht betaald en de tickets liggen in het dashbordkastje, we kunnen vertrekken! We gaan via Duitsland, Oostenrijk en Italië. Op 28 augustus vertrekken we met de Minoan vanuit Venetië naar Igoumenitsa en op 28 september varen we terug van Patras naar Ancona. De terugweg gaan we via Italië, Frankrijk, Luxemburg en België. We maken een mooi rondje en zullen naar verwachting 8 weken onderweg zijn.
Om 11.00 uur zijn we er helemaal klaar voor. Na de eerste tankstop in Barneveld rijden we de A30 op richting Ede en gaan verder via Arnhen, Duisburg, Köln en Frankfurt naar Aschaffenburg waar we de camperplaats zoeken. Vanaf de burg over de Main zien we de camperplek liggen en denken in eerste instantie dat het een zigeunerkamp is of een sloperij, maar achteraan zien we campers staan. Op de smalle toegangsweg komen we een Duitser tegen die vertelt dat het helemaal vol staat en dat het er zeer modderig is.
We keren direct en rijden door naar Miltenberg aan de Main, waar we tussen de camping en de jachthaven een goede overnachtingsplek vinden. De eerste 453 km. zit erop.
De weergoden zijn ons vandaag goed gezind, het is grotendeels zonnig en de temperatuur is aangenaam, we kunnen nog lekker een aantal uurtjes buiten zitten. Als het te koud wordt buiten pakken we de fiets en maken een verkenningstochtje door het mooi verlichte Miltenburg en natuurlijk kijken we gelijk even waar we morgen verse broodjes kunnen kopen.


Zondag 19 augustus
Na een heerlijke nachtrust gaan we eerst broodjes halen, niet bij de bakker want die is op zondag gesloten, maar bij het tankstation aan de overkant van het water. Het zonnetje schijnt al volop en het beloofd weer een mooie dag te worden.
Rond tien uur rijden we richting Romantische Strasse, die van Wertheim naar het zuiden gaat richting Garmisch-Partenkirchen. Tot nu toe een route door het mooie Beierse landschap en we komen door diverse mooie oude stadjes o.a. Bad Mergentheim, Dinkelsbuhl en Nordlingen, je zou er romantisch van worden.




In Donauwörth zoeken we de camperplaats aan de Donau. Aan het eind van de middag gaan we weer een rondje op de fiets en het is zeker de moeite waard in dit stadje rond te kijken.
Rond zeven uur wordt de lucht aarde donker, er komt een giga bui aan. Gelukkig zitten we net aan de rand van de bui, veel krijgen we er niet van mee, in de verte horen we het wel behoorlijk onweren. Later op de avond krijgen we alsnog een fikse bui.


Maandag 20 augustus
Vandaag gaan we verder op de Romantische Strasse, er is echter niet veel romantisch aan, tot Schongau hebben we alleen maar vlakke, en bijna overal vierbaanswegen. Niet echt interessant. Van Schongau tot Garmisch-Partenkirchen wordt het beter, het vlakke landschap wordt weer bergachtig, helaas zien we daar niet zo heel veel van, het regent de hele dag. Na Garmisch gaan we richting Krün, we willen de Deutsche Alpenstrasse rijden. De toegangsweg is erg smal en omdat we nergens uitwijkhaventjes zien, besluiten we terug te gaan en via Mittenwald en Innsbruck naar Schwaz te rijden waar we willen overnachten.
We zijn van plan morgen in Tirol een nostalgisch rondje te maken. Het is 40 jaar geleden dat we in deze omgeving een vakantie hebben doorgebracht, kijken of we er nog iets van terug kunnen vinden.

Dinsdag 21 augustus
Het ziet er vanochtend gelukkig een stuk beter uit buiten, de zon schijnt. We rijden naar Wörgl en proberen daar de camper ergens te parkeren. Dat valt nog niet mee, bijna overal mag je maar één uur staan. Na wat omzwervingen zien we een plek waar je de hele dag voor € 1,00 mag parkeren. We halen de fietsen van de camper en gaan eerst een rondje door het dorp, eens kijken of we het hotel terug kunnen vinden waar we 40 jaar geleden hebben gelogeerd. De straat hebben we gevonden en het hotel is inmiddels omgebouwd tot appartementen complex.

We fietsen verder en gaan naar Kufstein, daar zijn we in 1967 ook geweest en hebben toen naar het beroemde Heldenorgel geluisterd. Het bijzondere hieraan is dat het orgel boven in de burcht staat en de speeltafel beneden aan de voet van de burcht, het duurt enkele seconden voor het geluid beneden te horen is, de organist speelt met een koptelefoon op om zich goed te kunnen concentreren.

Als we Kufstein binnen fietsen horen we dat er op het orgel wordt gespeeld. Helaas zijn we te laat voor het concert dat om 12.00 uur is begonnen en zo’n 20 à 25 minuten duurt. Wij fietsen rond kwart over twaalf het stadje binnen en kunnen nog van de laatste klanken genieten. De burcht herken je al vanaf een afstand, dat kan niet missen, bij de binnenstad hadden we geen herkenning, maar het straatje op de foto is in al die jaren niet veranderd.
In de loop van de middag zijn we terug bij de camper en staat er ruim 33 km op de teller. We rijden weer verder en midden in Wörgl nemen we de afslag Wildschönau en rijden die helemaal uit.

Op zoek naar het restaurantje in Oberau waar je, volgens onze oudste zoon, de lekkerste schnitzels van Oostenrijk kunt eten, ontdekken we dat het dinsdag ‘ruhetag’ is. Das nou echt jammer! dan maar een ander restaurant, maar overal in de omgeving zijn de restaurantjes gesloten, behalve de Mac. en daar hebben wij geen zin in. We rijden terug naar Schwaz en eten iets in de camper.




Woensdag 22 augustus
Als we opstaan, zien we een strak blauwe lucht en dat blijft het grootste gedeelte van de dag zo. Pas laat in de middag zien we enkele wolken verschijnen.
Vandaag gaan we door het Zillertal en over de Gerlospas, op het hoogste punt 1578 meter en met een mooi uitzichtpunt waar je in de verte de Krimmler Wasserfalle kunt zien, een in onze ogen matige waterval. Op onze reis door Noorwegen hebben we veel grotere gezien.




We rijden vandaag niet zo heel ver, amper 100 km, het is mooi weer en daar willen we even van genieten. In deze streek zijn geen camperplaatsen dus zoeken we een plekje op een camping. In Mittersill is een kleine campervriendelijke minicamping die nog net één vrije plek heeft. We zetten onze camper op de lege plek en genieten de rest van de dag van het mooie weer en het schitterende uitzicht en zoals altijd doen we ‘s avonds een rondje dorp.



Donderdag 23 augustus
’s Ochtends vroeg is het al mooi weer en de verwachtingen voor vandaag zijn prima, dat komt goed uit, we gaan de Grossglockner Hochalpenstrasse rijden, de meest beroemde Alpenstrasse in het hart van de Hohe Tauern. De Grossglockner is de hoogste berg van Oostenrijk en is 3798 meter hoog. De pas is op het hoogste punt 2504 meter.
Als we vertrekken is het al zo warm dat we de airco aan doen, maar als we boven komen is het winderig, guur en erg koud en hebben we de kachel aan. Aan de zuidkant van de top regent het en zitten we in de wolken.



We rijden naar de Kaiser-Franz-Josefs-Höhe en willen de Pasterzengletscher bekijken. Ook hier is het koud, waait het hard, regent het en zitten we regelmatig in de wolken die je in flarden voorbij ziet trekken. Het ene moment is het helder, het andere moment zie je niets van de omgeving.
Na de lunch, het is dan even droog, trekken we de stoute schoenen aan en gaan kijken bij de gletscher. Ook al is het erg koud, gevoelsmatig een graad of 5, toch is het indrukwekkend naar de langste gletscher van Europa te kijken. De top van de Grossglockner zien we niet, die zit helemaal in de wolken.


Wel zien we een stuk of tien murmeltiere (marmotten) die hier vrij rondlopen en zich niets aantrekken van de toeristen.
Tijdens de afdaling begint het weer te regenen en de rest van de middag blijft het bijna onafgebroken erg nat.
We rijden door naar Sattendorf aan de Ossiacher See, een plek waar we 30 jaar geleden voor het laatst op een camping (staan nu huizen) hebben gestaan. We lopen even door het dorp, eten er een schnitzel met pommes frites en salat, zoals we dat dertig jaar geleden ook deden en rijden verder langs de Wörter See en Klagenfurt naar de camperplaats in Ferlach.

Vrijdag 24 augustus
Gisteravond zijn we in het donker aangekomen, dus gaan we vanochtend eerst even door het stadje, je moet toch weten waar je geweest bent. We rijden langs de Faaker See, naar Italië.
Ook in Italië blijven we op de secundaire wegen en rijden o.a. door Tarvisio en Udine. Op dit traject kijk je met bewondering naar de aangelegde autastrada, dan weer op dal-niveau en even later weer hoog door de bergen. Gigantische pilaren ondersteunen deze wegen.

Na Udine rijden we naar Passariano. Bij aankomst blijkt dit een bezienswaardig dorp te zijn in Romeinse stijl, met ‘Villa Manin’ als middelpunt. Prachtige oude gebouwen rond een grote binnenplaats, waar heel toevallig Paolo Conte vanavond een openlucht concert geeft en wij kunnen ervan meegenieten.




In de loop van de avond is het een drukte van jewelste op de parkeerplaats, honderden auto’s zoeken een plekje en tegen kwart over negen, het concert begint om half tien, worden de mensen die nog geen plekje hebben toch een beetje nerveus en schieten ze in elk denkbaar plekje, om toch nog op tijd te kunnen zijn.
Om half één is de rust teruggekeerd en is de parkeerplaats bijna leeg. Er staat nog één camper.


Lees verder (week 2)

Meer foto's op "Online Fotoalbum"