ZATERDAG 6 EN ZONDAG 7 FEBRUARI
Het weekend zijn we in Santa Pola gebleven. Op zaterdag en op maandag is er een grote markt en natuurijk gaan we daar een kijkje nemen. Je vindt er allerlei zaken zoals groente, fruit, en bloemen maar ook heel veel kleding, schoenen, horloges, etc. en natuurlijk ook de bekende Spaanse flamingo jurkjes in allerlei kleuren en maten.
Voor een van onze kleindochters moeten we een paar Spaanse schoentjes meenemen, rood met zwarte stippen. Een jurk in die kleuren heeft ze al en nu zijn de schoentjes die ze heeft te klein en versleten en wat doe je dan als opa en oma, natuurlijk koop je een paar nieuwe. We kunnen het niet laten om ook voor onze jongste kleindochter van 2½ een paar te kopen.
We rijden zaterdag ook nog even naar het gasstation in Alicante om onze LPG fles weer bij te vullen.
De rest van het weekend brengen we door in de zon, elke dag zien we een blauwe lucht en temperaturen van ruim 25 graden uit de wind, heerlijk toch! Overdag rijden we naar de kust en aan het eind van de middag rijden we weer terug naar de overnachtingsplek bij de haven van Santa Pola.
Zondagavond zoeken we het Chinese restaurant weer op waar we in 2009 ook zijn geweest. Daar krijg je voor € 5,50 een compleet dagmenu bestaande uit soep, een vlees- of kipgerecht met bami of nasi, een bolletje ijs of een kop koffie en als je betaald hebt komen er nog een paar flessen likeur op tafel waar je van mag proeven, ongelooflijk! Je snapt niet dat de mensen hier ook nog iets aan verdienen.
MAANDAG 8 FEBRUARI
We blijven nog een dagje in Santa Pola. Het is een bewolkte dag met een temperatuur van 17 graden, een perfecte dag om op de fiets de omgeving te verkennen.
De binnenstad van Santa Pola bestaat grotendeels uit smalle rechte straatjes met éénrichtingsverkeer waar het 16de eeuwse kasteel, een herinnering aan het verleden als koopvaardijhaven, een prominente plaats inneemt.
Het nieuwere gedeelte bestaat eigenlijk alleen uit saaie appartementen complexen, kaarsrechte straten met links en rechts het ene na het andere appartement, vreselijk! We snappen niet dat er mensen zijn die hier hun vakantie willen doorbrengen. Aan het einde van de boulevard staan wat leukere optrekjes, als het dan toch zou moeten ...........!
Aan de zuidkant richting Torrevieja ligt het "Parque Natural de las Salinas". Voor de opkomst van het toerisme haalden de inwoners van deze streek hun inkomsten voor een groot deel uit de zoutwinning. De zoutmeren aan de rand van Santa Pola zijn inmiddels een beschermd natuurgebied geworden.
Nog steeds wordt er zout gewonnen en er is zo te zien zout genoeg. Misschien kan er iets van naar Nederland waar ze door de extreem lange en koude winter een zout tekort hebben!
Aan het eind van de middag nog weer even naar het Casa de la Cultura om voor we verder trekken de site weer te updaten, kijken of er nog nieuwe e-mail binnengekomen is en als het kan nog even te chatten met één van de boys, jammer genoeg is dat niet gelukt.
DINSDAG 9 FEBRUARI
Na zes dagen in Santa Pola is het genoeg geweest, we gaan weer verder.
Even ten zuiden van Santa Pola rijden we dwars door het natuurgebied waar we gisteren doorheen zijn gefietst. Dat zou in Nederland ondenkbaar zijn!
Zoals gebruikelijk rijden we weer langs de kust en mijden de autosnelwegen. We volgen de N-332, waar ze druk bezig zijn de weg te verbreden naar vier banen, en rijden via Torrevieja en San Javier naar Cartagena.
Bijna aan het einde van Cartagena aan de N-332 (Carratera a Tentegorra) is direct voor het tweede Shell station een overnachtingsplaats met verzorgingspunt. Hier kun je voor één euro alles legen en vullen.
Na Cartagena nemen we de E-22 naar de kust richting Isla Plana, even later heet dat de E-16 en die gaat dwars door de bergen, een werkelijk schitterende route.
Halverwege de berg is een kleine parkeerplaats met uitzicht over het dal naar de zee en in de verte ligt Puerto De Mazarrón, een uitgelezen plek voor de lunch.
Langs deze route zien we de bomen al aardig in bloei staan, tot nu toe hadden we dat nog maar heel sporadisch gezien.
HET VOORJAAR IS HIER AL BEGONNEN, HEERLIJK!
Beneden aangekomen slaan we links af en gaan even kijken op de plek in La Azohía, vorig jaar zijn we daar weggestuurd, we gaan even kijken of het nu wel mag. Het bordje verboden te kamperen is verdwenen en we horen dat het tot nu toe geen probleem is geweest hier te staan. Weer een mooie plek om een vrij te staan, op de achtergrond horen we het ruisen van de zee.
WOENSDAG 10 FEBRUARI
Bij het ontbijt horen we op de Wereldomroep dat vandaag het NK Marathon schaatsen op natuurijs wordt gehouden. ’s Nachts vriest het streng en overdag komt de thermometer ook niet boven het vriespunt uit, het sneeuwt en er staat een harde wind, echt Hollands, brrrrrrrr!
Hier in Spanje aan de Costa Cálida (Warme Kust), is het een stuk aangenamer. Zowel gisteren als vandaag was het weliswaar wisselend bewolkt, maar werd het toch 16 graden.
Een aangenaam verschil!
We zijn nog een dag in La Azohía gebleven en hebben wat in de omgeving gewandeld. Als je linksaf gaat en langs het water loopt kom je bij een kleine haven. Onderweg daar naar toe zien we op nog twee plekken campers staan. Kennelijk doen ze hier niet zo moeilijk.
In de haven zijn een aantal mensen druk bezig boeien naar de zee te brengen en ergens op een bankje onder een palmboom zit een Fransman uit een simpel stuk hout een mooie Egyptische kop te snijden.
DONDERDAG 11 FEBRUARI
We hoppen weer een stukje verder. Vooralsnog is het helemaal bewolkt, er staat een harde wind, buiten is het 10 graden en binnen brand de kachel, wat een verschil met de afgelopen dagen.
Via Isla Plana rijden we naar Puerto De Mazarrón en zomaar ergens langs de kade staat een openbaar toilet waar we onze wc kunnen legen en onze watervoorraad weer aan kunnen vullen.
Vandaag is ons doel de camperplek bij Playa de Perchelles, bij camperaars beter bekend als de "Geitenwei", een mooi plekje aan de kust net voorbij Cañada de Gallego. In 2009 zijn we hier ook geweest, toen stond het helemaal vol, nu staan er maar acht campers inclusief de camperflat van de Nederlander Bert.
In de wandelgangen hadden we al gehoord dat je dit jaar op deze plek moet betalen en inderdaad komt aan het begin van de middag de eigenaar van het terrein en we moeten vier euro betalen om te mogen blijven staan. Zou dat de reden zijn waarom er zo weinig campers staan? Wij denken het wel.
In de loop van de middag is de bewolking bijna helemaal verdwenen en zitten we nog even buiten, de temperatuur is wel iets lager dan de afgelopen dagen (14 graden), maar uit de wind en in de zon is het toch wel aangenaam.
VRIJDAG 12 FEBRUARI
Vandaag met een Nederlander gesproken die al een tijdje op deze plek staat en hij vertelde ons dat een aantal weken geleden op deze plek ruim 70 campers stonden en toen het op betalen aankwam vertrokken er zeker 50. Wat we al dachten blijkt dus waar, van ons mag het zo rustig blijven als het nu is, daar hebben we wel een paar euro voor over. We blijven nog een dag op deze mooie plek.
De weermannen voorspellen voor vandaag slecht weer. Voorlopig ziet het er nog goed uit, we zien een strak blauwe lucht en het is heerlijk buiten. In de loop van de middag komt de bewolking toch deze kant op en dat is het goede moment voor een wandeling in de omgeving. We komen uit bij een mooie dagrecreatie plek. Jammer genoeg kun je daar niet met de camper komen, ze hebben er een slagboom geplaatst en mocht je toch de euvele moed hebben die omhoog te doen en er toch op te rijden dan kan je dat een boete van 1500 euro opleveren.
