2009 "OP ZOEK NAAR DE ZON" (week 7)

Zaterdag 7 maart
De afgelopen week zat het weer even in een dipje, veel wolken maar gelukkig weinig regenen een temperatuur die rond de 5 graden bleef steken. Deze week begint goed, de zon is volop aanwezig en de temperatuur loopt op naar 23 graden, het lijkt wel zomer!  
’s Morgens fietsen we met Ria en Kees naar Vila Real, we gaan door het bos en hier staat het vol met witte brem, een heerlijke zoete geur dringt door in je neus en langs het pad staan hele kleine, ongeveer 1 cm. grootte, orchideeën (zie foto). We komen uit bij de dam die voorkomt dat de rivier de Guadiana het binnenland van Portugal overspoeld en aan de overkant van de rivier zien we Ayamonte in Spanje. Aan het eind van de dam gaan we even op schelpenjacht en natuurlijk vinden we weer wat moois.
We nemen ook nog een kijkje in het stadje, op het plein in het centrum is een kleine markt waar eigen gemaakte artikelen zoals honing, houtsnijwerk, haakwerk, armbanden, halssieraden etc. worden verkocht. Een Zuid Amerikaanse band maakt er een sfeervol gebeuren van. 
Terug bij de camper gaan de stoelen naar buiten, de korte broek en het badpak gaan aan en met een goed boek in een luie stoel is de dag sneller voorbij dan gewenst.
We zijn net weer terug of er staat ons een leuke verrassing te wachten, Rob en Adrie komen onverwachts het terrein op, gisteren nog in ons gastenboek gelezen dat ze langs de westkust omhoog gaan, maar het in het westen is het weer zo slecht dat ze besloten hebben door het binnenland terug te gaan.

Op onze site hebben ze gelezen dat we zeker tot na het weekend in Monte Gordo blijven staan, ze komen gezellig even buurten. 
Aan het eind van de middag zijn we bij hen uitgenodigd voor een borrel en maken kennis met hun reisgenoten Peter en Mieke, het wordt een gezellige borrel, hebben weer het nodige bij te kletsen en voor we het in de gaten hebben is het al weer tijd om over het avond eten na te denken.



Zondag 8 t/m donderdag 12 maart
Elke dag is het schitterend weer, de zon is volop aanwezig en de temperatuur loopt nog een graad verder omhoog, we genieten met volle teugen van het zomergevoel.
We staan nog steeds in Monte Gordo en hebben het prima naar onze zin. Af en toe even naar het dorp een broodje halen of op de fiets naar Villa Real naar de Lidl voor de andere boodschappen. We fietsen in de omgeving of wandelen langs het strand, maar genieten ook van een goed boek en op z’n tijd koffie of een drankje met kennissen. Bijzonder aangenaam om op deze manier de winter door te komen. 


Dinsdagavond een onverwachts uitje met Rob en Adrie. Zij hadden met hun reisgenoten een paar dagen geleden al een tafeltje gereserveerd bij CJ’S eetcafé. Mieke moest helaas afhaken omdat ze ziek werd en wij hebben hun plek ingenomen en daar hebben we geen spijt van gehad. Op dinsdag- en donderdagavond is er in dit eetcafé (met Nederlandse eigenaar) een Fadoavond, vanaf acht uur treedt er een zangeres op die met een geweldige stem en met veel passie het publiek weet te boeien en mee te slepen.

Zij wordt begeleid door een gitarist/accordeonist en ook hij weet zijn stem aardig te gebruiken. Een echte aanrader!

Vrijdag 13 maart
Na 10 dagen Monte Gordo, en dat is voor ons wel heel lang op dezelfde plek, is het de hoogste tijd verder te trekken.
We rijden een stukje terug en gaan via Castro Marim naar het noordelijker gelegen Alcoutim. In de gouden gids van de ANWB gelezen dat de route via Alcoutim naar Faro bijzonder moet zijn en dat willen we met eigen ogen zien. 
Het eerste stuk dat we rijden is heuvelachtig en staat vol met witte rotsrozen. Vanaf Alcaria wordt de weg kronkeliger en gaat door een landschap met veel aanplant van kleine dennenbomen. Even later rijden we langs de grensrivier de Guadiana en al heel snel zien we een schitterende plek voor een koffiestop met uitzicht op de rivier. We besluiten een paar uurtjes te blijven staan en van het mooie weer te genieten, want ook vandaag is het weer zomer!  


Rond drie uur rijden we verder richting het gezellige Alcoutim, een stadje met een ruïne van een Moors-middeleeuwse burcht en als je vanaf hier door het binnenland naar Faro rijdt is het eerst nog een vrij vlak glooiend landschap maar na Martim Longo wordt het anders, de hellingen worden steiler en de route wordt bochtiger en afwisselender en je waant je in een uitgestorven streek, je komt bijna geen auto tegen.


Er komen steeds meer bomen en we zien dat de kurkbomen nog niet zolang geleden van hun bast zijn ontdaan.

Een mooi stukje Portugees binnenland.. 





We rijden weer naar de kust en wij maar denken dat ze alleen in Griekenland slechte wegen hebben, nou hier kennen ze ook. We kijken eerst bij Torre de Aires naar een plekje maar daar staat het vol. We rijden door naar Pedras d'el Rei en hopen dat we daar meer geluk hebben. Nog één klein plekje is vrij en een Engelse camperraar biedt aan zijn camper een stukje naar voren te zetten zodat wij ook genoeg ruimte hebben. Dat is nog eens collegialiteit.

Lees verder week 8