ZONDAG 18 SEPTEMBER
Om zes uur worden we waker van onweer en de regen die op het dak van de camper klettert, geluiden waar we niet op zitten te wachten en die we eigenlijk ook niet willen horen.
Als we opstaan is het nog steeds bewolkt maar gelukkig wel weer droog, buiten is het al 21 graden. Op loopafstand is een kleine supermarkt en daar is een “Depot de Pain”, erg handig als zoiets in de buurt is, hoeven we nog niet onze meegenomen afbakbroodjes aan te spreken.
Aan het eind van de ochtend gaan we op de fiets naar St. Tropez, nog geen drie kilometer en we zitten middenin de stad op het mooie sfeervolle pleintje waar op dinsdag en zaterdag markt is. We laten daar de fietsen staan en gaan lopend de stad in, al snel horen we muziek, de straten vullen zich met muziekcorpsen uit diverse landen, ze bespelen maar twee instrumenten, de dwarsfluit en de drum, bijzonder!
Natuurlijk gaan we ook in de haven kijken naar de vreselijke decadente jachten die daar afgemeerd liggen, havengeld € 1500 per nacht!!! Ons huis past qua oppervlakte zeker vijf keer in één zo’n jacht en we hebben toch echt niet zo’n heel klein huisje!
Ongeveer 75% van de jachten die aangemeerd liggen voeren de Engelse vlag en komen of uit Engeland of uit Australië. Wat een decadentie, maar wel erg leuk daar even tussen te flaneren!
We kijken onze ogen uit als één van de grotere jachten zich tussen twee andere jachten wringt, één man staat op het achterdek en geeft aanwijzingen aan de stuurman, het gaat net en centimeter voor centimeter komt het jacht dichter bij de kant. Half verscholen achter een pilaar staan de eigenaar en zijn vrouw het aanleggen en de toegestroomde toeschouwers te bekijken. Het is zien en gezien worden! Op de terugweg rijden we net voor een zwarte Smart langs met daarin BB vergezeld van een flink aantal keffende honden.
Om half vier besluiten we om te vertrekken, buiten zitten is er niet bij en we gaan vast een stukje op weg richting Italië. St. Tropez zit vol met auto’s en is het file rijden. Bij het pleintje waar we vanochtend onze fietsen stalden komen we in de straat waar de muziekkorpsen, die we vandaag al eerder hebben gezien, aan het defileren zijn, het is wachten tot het defilé afgelopen is en dan kunnen we pas verder, we mogen niet langs de haven, volgens de politieagent is het daar te smal voor een camper, een half uurtje geduld en we kunnen weer rijden.
Was het gisteren erg warm, nu is het behoorlijk fris, er staat een harde wind over het water en de zee is onstuimig, getuige de schuimkoppen die we op het water zien. Ook na St. Tropez is het erg druk en wordt het tot aan Ste. Maxime file rijden, we hoorden dat het hier ’s zomers altijd file rijden is, in het najaar is het niet anders. Na bijna 2 uur staan we op de camperplaats in Sainte Maxime, 18 kilometer verderop. Het is nu wel echt drie keer scheepsrecht, eerst de LNB stuk, toen een klapband en nu is het de navigatie die de geest geeft!
MAANDAG 19 SEPTEMBER
De wolken zijn verdwenen, de zon is weer terug, alleen de wind is nog niet gaan liggen. Gisteravond op Internet, de Mac is aan de overkant van de straat, gezien dat het slechte weer maar één dag aanhoudt en voor de komende dagen wordt er weer volop zon verwacht langs de Middellandse Zeekust en temperaturen van rond de 25 graden, niets mis mee.
Nog eerst even de camper verzorgen en dan weer op pad, we volgen de kustweg richting de Italiaanse grens.
We rijden door Frejus en over de boulevard in Cannes, wat een drukte, niet allen van mensen maar ook in de haven ligt het afgeladen vol met grote en kleine jachten. We zouden heel graag langs de kust even stoppen, nou mooi niet, op alle parkeerplaatsen die we tegenkomen zijn of hoogte barrières of er staan borden met verboden te parkeren voor campers en caravans, we voelen ons gediscrimineerd! Voor personen auto’s zijn er voldoende mogelijkheden om te parkeren als ze naar het strand willen. Voor campers is er niets!!
Tussen Frejus en Cannes zijn volgens ons vandalen aan het werk geweest, we zien auto’s met ingeslagen ruiten en op diverse plekken liggen de scherven van autoruiten langs de kant van de weg, dat kan geen toeval zijn! Wij zouden onze camper hier beslist niet onbeheerd achter laten.
Na Cannes rijden we naar Cap Antibes in de hoop daar ergens een parkeerplaatsje te vinden om te lunchen, maar ook hier is het niet anders dan wat we tot nu toe zagen. We zetten de camper op een kleine smalle strook langs de weg en gaan lunchen. We willen toch nog even van de zon genieten en gaan naar de camperplaats in St. Laurent du Var, zo'n 5 kilometer voor Nice. De plek staat helemaal vol, ze staan er bijna boven op elkaar en zo te zien staan de meesten hier niet alleen om te overnachten.
We rijden een stukje terug richting Antibes, daar hebben we langs het strand campers gezien, we gaan eens kijken of we daar wel mogen parkeren. Van ’s ochtends acht uur tot middernacht mag je langs het strand staan, overnachten niet!! We genieten een paar uur van de zon en gaan aan het begin van de avond op zoek naar een plek om te kunnen overnachten, vrij staan in deze omgeving is uitgesloten, we gaan op zoek naar een ACSI camping. De eerste is vol, maar bij Camping Le Colombier in Cagnes-sur-Mer hebben ze nog wel een plekje voor ons.
DINSDAG 20 SEPTEMBER
Nu we toch op een camping staan maken we gelijk even gebruik van de faciliteiten, een lekkere warme douche met een harde straal en natuurlijk wordt de was gedaan, zelfs met warm water. Voor we verder gaan nog eerst even wat boodschappen halen bij de Lidl en bij de warme bakker en dan weer verder richting Italië, we zien wel hoe ver we vandaag komen. Het valt niet mee om in Nice te komen, het ene na het andere stoplicht, de wegen zitten vol met blik, en ze zijn ook nog de perken aan het bijwerken en hebben één rijbaan afgesloten, het schiet niet op.
Op de bekende “Promenades des Anglais” in Nice is het nog redelijk rustig, wat joggende en flanerende mensen en hier en daar ligt er iemand op het strand. De stad hebben we al eerder bekeken, we slaan het deze keer over.
We volgen nog steeds de weg langs de kust, de N 98, en via Villefrance sur Mer en Beaulieu-sur-Mer zijn we al snel in Monaco.
Wat een gebeuren is het daar, op bijna elk stukje grond staan grote appartementencomplexen, er is dan ook weinig groen te zien. In de haven is de voorbereiding van de 21ste Monaco Yacht Show, die gehouden wordt van 21 t/m 24 september, in volle gang. Het is een drukte van belang en de haven ligt mud vol met gigantische jachten, we hebben er nog nooit zoveel bij elkaar gezien, daar is St. Tropez een speelvijver bij vergeleken, ook buitengaats ligt een flink aantal hele grote jachten.
Om half twee rijden we Italië binnen, direct merk je het verschil met de luxe Cote d’Azur, we zien meer groen en de steden waar we doorkomen zien er allemaal een stuk soberder uit.
Op de camperplaats van San Remo stoppen we, we krijgen direct te horen dat we hier wel kunnen overnachten maar dat we morgenoctend om 08.00 uur weg moeten zijn, de plek is gereserveerd voor een rally, de dranghekken staan al klaar. We vinden dat geen probleem, zetten de stoelen buiten en gaan lekker in de zon zitten en kijken uit over zee.
WOENSDAG 21 SEPTEMBER
We zijn vroeg uit de veren, om kwart voor acht vertrekken we en komen steeds dichter bij ons reisdoel, een eerste verkenning van Toscane. We volgen de SP1/SS1, langs de Italiaanse Bloemen Riviera een schitterende route langs de Middellandse zee, het heet hier niet voor niets Bloemen Riviera, overal zien we Bouganville en Oleander, het is wel erg jammer dat ze bijna uitgebloeid zijn, wat moet dit een prachtig gezicht zijn als alles volop in bloei staat. Onderweg bij een bakker een broodje gescoord en op een parkeerplaats aan zee ontbeten.
Omdat we de kustweg blijven volgen komen we ook door en veel steden, soms rijden we over de boulevard een andere keer dwars door de stad met z’n smalle straatjes die vol staan met auto’s en scooters, hier en daar is het echt laveren op het randje, gelukkig komen we er door zonder krassen of deuken. Als je haast hebt kun je beter de Autostrada nemen, maar dan mis je wel een hoop, de SP1/SS1 kost veel tijd, maar is wel een stukje mooier.
Aan het begin van de middag parkeren we de camper op een parkeerplaats aan het strand in Albessola Marina, volgens het boekje van de NKC is het een camperplaats en we genieten een paar uurtjes van de zon, aan het eind van de middag wordt ons duidelijk gemaakt dat je er niet mag kamperen, geen stoelen buiten, geen tafel, geen blokken etc. etc., het is uitsluitend een betaalde parkeerplaats, waar je alleen maar in je camper mag zitten voor 14 euro per etmaal, ons niet gezien, we gaan naar Celle Ligure, daar mag wel alles.
DONDERDAG 22 SEPTEMBER
Ondanks dat het weerstation regen geeft is het toch weer blauw buiten en is de zon er weer vroeg bij, er is wel wat sluierbewolking boven zee. Zoals we tot nu toe steeds hebben gedaan blijven we nu ook de kustweg volgen. Na een uurtje rijden we door Genua de stad van waaruit Ferries naar diverse bestemmingen varen, o.a. Corsica, Sicilië, Malta maar ook naar Tunesië. In haven zien we een flink aantal van deze schepen klaar liggen. Genua is een stad van prachtige gebouwen maar ook van vergane glorie en verval.
We kijken op de camperplaats in San Rocco, een gewone parkeerplaats met een mooi uitzicht op de veel lager gelegen baai, toch gaan we weer verder en blijven de SS1 volgen, de weg is hier aardig kronkelig en in heel veel bochten zien we bloemen in de hekken hangen, de Italianen rijden ook als gekken, vooral de scooterrijders zijn echte kamikaze piloten. We stoppen op de camperplaats in Sestri Levante, eerst van de zon genieten en dan het dorp verkennen, in het voetgangersgebied zijn leuke smalle straatjes met kleine winkeltjes en volop restaurantjes.
VRIJDAG 23 SEPTEMBER
We verlaten Sestri Levante nadat we eerst een broodje hebben gehaald bij de plaatselijke bakker. Ook vandaag is de zon er weer vroeg bij en is het weer heerlijk buiten, wat is dat toch geweldig, heel wat beter dan we de laatste weken meemaakten in Nederland.
We gaan op weg Naar Marina di Carrera in het uiterste noordwesten van Toscane.
Nog steeds volgen we de SS1, hier een hoog gelegen route vol met bochten met in de diepte de Middellandse Zee. We gaan over de Passo del Bracco, hoogste punt 615 meter, een heuveltje vergeleken met de Alpenpassen die we de laatste reis hebben beklommen. Het is hier erg rustig, auto’s komen we bijna niet tegen, wel wordt op de borden gewaarschuwd voor sneeuw, onvoorstelbaar dat er in deze streek op een hoogte tussen de 400 en 600 meter sneeuw zou kunnen liggen.
Direct na La Specia stuurt de navigatie ons rechtsaf en komen we op een binnendoor weggetje uit, de weg is niet alleen bochtig en steil maar ook heel erg smal, op sommige plekken kan de camper maar net tussen de hoek van een huis en een stenen muur door. We komen door twee kleine dorpjes en daar is het niet anders, het is er zo smal dat zelfs twee auto’s elkaar niet kunnen passeren laat staan een auto en een camper, gelukkig is de tegenligger zo vriendelijk een stuk achteruit te rijden, waarvoor we hem hartelijk bedanken.
Even verderop verlaten we de SS1 die we al vanaf de Franse grens hebben gevolgd, we slaan af naar Marinella di Sarsana en parkeren de camper op de daarvoor bestemde plek. Een mooie camperplek met alle voorzieningen en een vrij strand aan de overkant van de weg.
Na de lunch gaan we op de fiets naar Marina di Carrera en gaan een kijkje nemen in de haven, daar worden de blokken marmer verscheept die in de marmergroeven van Fantiscritti, zo’n 7 kilometer landinwaarts, worden gewonnen.
In de verte zien we de witte bergwanden veroorzaakt door het slijpsel uit de groeve. Vrachtwagens beladen met enorme blokken marmer, die vaak wel 30 ton wegen, rijden af en aan en in de haven liggen heel wat van deze “blokjes” opgeslagen. Sommige stukken die niet bruikbaar zijn voor de export liggen als zeewering rondom de haven. Uit overlevering is bekend dat al in de 2de eeuw voor Christus in deze streek marmer werd gewonnen en dat in de 16e eeuw Michelangelo hier persoonlijk kwam om blokken van zijn geliefde witte marmer uit te zoeken.
ZATERDAG 24 SEPTEMBER
Vandaag is onze bestemming de ommuurde middeleeuwse stad Luca. Onderweg daar naar toe zien we overal langs de kust campings en direct aan het strand Hotels en heel veel restaurantjes met privé strandjes, er zijn maar weinig vrije stranden.
Eerst rijden we nog een stuk kustweg en dan verlaten we voorlopig de kust en gaan het binnenland in, bij Viareggio gaan we de SS439 op en dan is het nog zo’n 20 km naar Lucca.
Op de parkeerplaats bij het Lunapark aan de rand van de ommuurde stad is plek genoeg en daar zetten we de camper neer en na een kop koffie pakken we de fiets en gaan eerst een rondje over de vestingmuren. De muur is gebouwd tussen 1504 en 1645 en is ruim 4 kilometer lang, 12 meter hoog en op sommige plekken maar liefst 30 meter dik. Je hebt een prachtig uitzicht over de stad met z’n rode daken en talloze klokkentorens, op één van die torens staan zelfs bomen!
Na het rondje over de muur gaan we op de fiets de stad verkennen, een mooie oude stad met smalle straatjes en oude gebouwen, we gaan op zoek naar het Plaza Napoleone, maar hoe we ook fietsen, we komen het helaas niet tegen. Wel nemen we een kijkje in het San Michelle in Foro, de bisschopskerk van Luca, een prachtige romaanse kerk waar de in Lucca geboren organist en componist Puccini ooit het orgel bespeelde en enkele van zijn stukken componeerde.
Na de lunch gaan we weer verder en volgen de SS12 richting Pisa, één keer in je leven moet je toch die scheven toren gezien hebben en geprobeerd hebben hem rechtop te duwen. In de verte zien we Pisa al liggen maar in het dorpje San Giuliano Terme zien we een prachtige parkeerplaats met schaduw en daar zetten we onze camper neer, het is vandaag erg warm, de buiten thermometers die we onderweg zien geven 33 graden aan, pffffffff. We zetten de stoelen onder de bomen en verroeren ons niet meer.
