2011: NAJAARSTRIP DOOR TIEN LANDEN (week 3)

ZONDAG 25 SEPTEMBER

Op naar Pisa, het is maar een klein stukje, 6 kilometer, rijden eerst naar de camperplaats aan de Via Di Pratale bij het Aquaduct Mediseo, dat vinden we een minder geschikte plek en gaan op zoek naar wat anders. We komen langs een grote parkeerplaats aan de Via Alberto Paparelli en daar staan meerdere campers, je mag hier zelfs gratis overnachten en er is ook nog water! Deze plek voelt een stuk beter aan dan de vorige. Het is vandaag, net als gisteren, een benauwde dag met hoge temperaturen en de zon die nauwelijks door de sluierbewolking heen prikt.

We gaan op de fiets naar het Campo dei Miracoli. Op deze open vlakte staan Pisa’s voornaamste monumenten bij elkaar: de Romaanse Dom, het Baptisterium (doopkapel) en uiteraard de scheve Campanille (toren). In het straatje naar het plein en ook rond het grote plein staat het vol met souvenirkraampjes, allemaal goed bedoelde prullaria en meestal voorzien van een aardig prijskaartje. Het valt ons wel op dat de verkopers een stuk minder opdringerig zijn dan we meemaakten in Marokko.

Wat een verrassing als we onder de poort doorlopen en alle bezienswaardigheden in één oogopslag kunnen zien. Ruim drie eeuwen, vanaf 1064, hebben ze er over gedaan deze bouwwerken te voltooien. De gebouwen zijn, zoals ze dat noemen, van Pisaanse-Romaanse architectuur. Omdat er op het moment dat we bij de Dom komen een kerkdienst gaande is kunnen we binnen gratis een kijkje nemen. De bijzonderste bezienswaardigheid is de preekstoel die wordt gedragen door granieten zuilen, een hoogstandje van gotische beeldhouwkunst in Italië.

Uit ANWB Goud: De toren van Pisa is aan de noordzijde 55,22 m en aan de zuidzijde 54,52 m hoog (het gevolg van corrigerende werkzaamheden tijdens de bouw) en heeft buiten een diameter van 17 meter en binnen van 7,70 meter. Het bouwwerk is aan de zuidzijde ruim 2 meter de grond in gezakt en staat bijna 4 meter uit het lood. In januari 1990 werd de toren met onmiddellijke ingang gesloten voor het publiek (in 1989 beklommen ruim 800.000 mensen de toren), men wilde onderzoeken of het doorhellen kon worden gestopt. Na verankering met twee polsdikke staalkabels aan een betonnen fundament en het verstevigen van de ondergrond, is sinds december 2001 de toren weer toegankelijk voor publiek.

De ronde, met wit Carraramarmer beklede elegante Doopkapel, staat zoals gebruikelijk in Italië, los van de kathedraal en is de grootste doopkapel ter wereld met een omtrek van 107 meter, een diameter van 35 meter en is 55 meter hoog. De bouw werd in 1152 gestart en aan het eind van de 14de eeuw voltooid, een werkelijk schitterend bouwwerk. Aan de buitenzijde zijn de originele beelden allemaal vervangen door kopieën omdat ze te veel te lijden hadden van de luchtvervuiling.

Na ons bezoek aan het Campo dei Miracoli rijden we verder naar het zuiden, de SS439 door het mooie heuvelachtige Toscaanse landschap. Waren we vanochtend in historische sferen nu zitten we in de prehistorie. We staan bij het Parco Preistorico in Peccioli waar dino’s van 12,5 meter hoog te bekijken zijn. Op de parkeerplaats mag je twee dagen gratis staan, gebruik maken van de toiletten en van de overdekte picknick mogelijkheden op het terrein en er is zelfs stroom! Aan het eind van de middag horen we onweer naderen en al snel vallen de eerste regendruppels.


MAANDAG 26 SEPTEMBER

Het onweer en de regen hielden niet erg lang aan gisteravond, gelukkig is de drukkende warmte inmiddels verdwenen. Het is weer heerlijk buiten.
We passen onze reisplannen aan, waren we eerst van plan verder naar het zuiden te gaan, we gaan nu eerst in oostelijke richting. Vandaag sms-contact gehad met onze camperkennissen Siem en Franka die toevallig ook in Italië rondzwerven, we gaan ze morgen ontmoeten in Borghetto aan het Lago Trasimeno, kunnen we samen Simons verjaardag vieren.

Op onze weg naar Volterra komen we uit op een schitterende binnendoor weg die al slingerend heuvel op en heuvel af gaat door het Toscaanse land, regelmatig hebben we een prachtig uitzicht en overal zien we de kaarsrechte rijen cipressen die met kop en schouders overal boven uitsteken. Wat ons betreft mag deze schitterende route voorzien worden van een groen gearceerde lijn en bestempeld worden als landschappelijk bijzonder. Hier proeven we voor het eerst de echte Toscaanse sfeer zoals we dat van te voren hadden bedacht.

We rijden tussen prachtige omgeploegde akkers door en niet zoals we ze noordelijker zagen vol met onkruid. Hier en daar tussen de landerijen, meestal op een heuvel, staan eenzame boerderijen, wat een sfeertje, dit is echt Toscane!!
Voordat we weer op een meer doorgaande weg uitkomen, is het wegdek over enkele kilometers niet mooi geplaveid, zeg maar rustig erg slecht, je mag er dan ook maar 30 kilometer per uur rijden, we maken ons er niet zo druk om, wat we om ons heen zien is 100 keer mooier.

In Volterra parkeren we de camper op P3. De stad ligt op een heuvelrug waarvan de hellingen kaal zijn door erosie, op sommige plaatsen zijn door verzakkingen diepe ravijnen ontstaan.
Als je in de stad wilt komen zul je eerst 252 treden opmoeten, een hele klim, maar dan heb je ook wat. Binnen de muren is de middeleeuwse sfeer bewaard gebleven, als je tenminste de modern geklede mens en de auto’s die er rondrijden even vergeet.

Slenterend door de smalle straatjes met leuke kleine winkeltjes waar van alles te koop is, naast de onvermijdelijke souvenirs zoals poppetjes uitgerust als Etruskische soldaten en uit marmer vervaardigde voorwerken, is er ook kleding, schoenen, brood, vlees en groente te koop. Uiteindelijk komt je uit op het Piazza dei Priori, het plein waaraan alle openbare gebouwen liggen en wordt beschouwd als één van de gaafste middeleeuwse pleinen in Toscane. Het Rocca Nuova is niet toegankelijk voor publiek, deze burcht wordt al eeuwen gebruikt als gevangenis.

De weg naar San Gimignano, is wel een groen gearceerde route, het is een meer doorgaande weg dan de weg naar Volterra en ook een stukje breder. Ook hier weer mooie vergezichten over het glooiende landschap, met veel wijn- en olijfgaarden. San Gimignano moet een mooi middeleeuws aanvoelende stadje met twee aan elkaar grenzende pleinen, het Piazza della Cisterna en de Piazza del Duomo en wat niet onbelangrijk is, het centrum van San Gimignano is auto vrij! Deze keer slaan we het over, we moeten nog wat te wensen overhouden.

Nadat we onze voorraad weer aangevuld hebben bij een Lidl die we toevallig tegenkwamen, komen we aan op de camperplaats in Monteriggioni, weliswaar weer een gewone parkeerplaats maar met een speciaal stukje voor campers. Van veraf was het stadje met z’n ommuring en 14 torens al te zien en natuurlijk lopen we er even rond. Ook weer zo’n sfeervol stadje met een centraal plein, een kerkje, diverse winkeltjes en leuke terrasjes.


DINSDAG 27 SEPTEMBER

Het is feest vandaag, SIMON IS JARIG! Vanochtend al vroeg voor hem gezongen en een heerlijk ontbijtje gemaakt.
Na het ontbijt weer On Tour, we gaan op weg naar Borghetto aan het Lago Trasimeno, rijden eerst nog een mooie alternatieve route (R2), rijden boven Siena langs, misschien dat we deze stad op de terugweg nog aandoen, en dan een stukje S438, richting Asciano, natuurlijk kiezen we voor de groene route waar het kan.

Wat een prachtige route, de weg loopt door een bizar kaal landschap. Het wordt gekenmerkt door lage leemheuvels waarvan de hellingen zijn kaalgevreten door erosie. Nu is het een groot landbouwgebied. De oprijlanen naar de verspreid liggende boerderijen zijn gemarkeerd door metershoge cipressen, een werkelijk schitterend gezicht.
Het laatste stuk naar Borghetto gaan we over de S73 omdat hier jammer genoeg geen goed alternatief voorhanden is.

Siem en Franke zijn twee minuten eerder aangekomen dan wij en het is leuk elkaar weer eens te zien. De stoelen gaan naar buiten, lekker in de schaduw onder de bomen en koffie met een likeurtje, het is tenslotte feest vandaag, komen op tafel, we hebben weer heel wat bij te kletsen. In de loop van de middag gaan we op ontdekkingstocht door het dorpje en gaan gelijk even kijken waar we vanavond een hapje kunnen eten. Aan het begin van de avond eten we in het restaurantje aan het meer een echt lekkere pizza, onze eerste deze vakantie.

Bij ons bestond al lang de wens om een keer naar Rome te gaan en vanochtend onderweg nog eens gekeken hoe ver we van Rome verwijderd zijn, eigenlijk is het bijna om de hoek, nog zo’n 175 km. en dat is op de hoeveelheid kilometers die we rijden maar een peulenschilletje. Al pratend komen we tot de ontdekking dat Siem en Franka Rome ook op hun lijstje hebben staan. De beslissing is snel gemaakt, we gaan met z’n vieren naar Rome!! Dat is nou het voordeel van het reizen met een camper, op elk gewenst moment kun je het stuur de andere kant op gooien.


WOENSDAG 28 SEPTEMBER

Om half tien zijn we klaar voor de ruim 175 kilometer naar Rome, uiteraard nemen we weer de groene route en de zon is er ook weer bij, we boffen! We volgen de SS71 via Chiusi, Orveta tot Viterbo. Tijdens de koffie stop in Sante Maria zien we tot onze verbazing dat we een vrije Wifi binnen krijgen, de eerste in Italië, kunnen we eindelijk de site weer bijwerken, het werd ook de hoogste tijd! We rijden op de grens van Toscane en Umbrio en ook langs deze route weer veel druiven- en olijfgaarden, de omgeving wordt ook steeds groener.

We maken even een uitstapje naar het Lago di Bolsano, zetten de campers aan de rand van het meer, de stoelen gaan weer naar buiten en de broodjes komen op tafel, even relaxen. Na Viterbo nemen we de SS675 en later de S3 richting Rome. Hier zien we een merkwaardig verschijnsel, de spoorrails zijn hier wit gespoten en de meestal erg oude treinen zitten vol met graffiti. Na een lange rijdag komen we om kwart voor vijf aan op camping Tiber ten noorden van Rome, de hoogste tijd voor een dorstlesser!!


DONDERDAG 29 SEPTEMBER

Om half negen vertrekken we met een shuttlebus (service van de camping) naar het dichtstbijzijnde station, een treinkaartje naar het centrum van Rome kost 1 euro en elke 10 minuten vertrekt er een metrotrein. Na een half uurtje zijn we in de stad en gaan op zoek naar één van de open toeristenbussen die door de stad rijden. We rijden een rondje mee, gaan eerst eens even bekijken hoe Rome er vanuit de hoogte uitziet. Het is een heerlijke zonnige dag en we genieten van alles wat we passeren.

Rond half twaalf zijn we op het Sint Pietersplein, daar stappen we uit en gaan kijken welke mogelijkheden er zijn om het Vaticaan van binnen te bekijken. Direct worden we aangesproken door proppers die ons een rondleiding door het Vaticaan aanbieden, duur 2 uur, kosten 45 euro p.p. Siem slaat aan het onderhandelen en we komen uit op 4 voor de prijs van 3, niet gek dus. Als je met zo’n rondleiding meegaat hoef je niet in de lange rij wachten aan te sluiten die een losse ticket willen.

Uit: Capitool reisgidsen Italië
Vaticaanstad is de hoofdstad van het Katholicisme en is de kleinste staat ter wereld. De 43 ha worden omringd door hoge muren en bewaakt door de Vaticaanse garde. Op deze plek werd de apostel Petrus gemarteld, gekruisigd en begraven in 64 na Chr. Sindsdien hebben al zijn opvolgers hier gewoond. De pauselijke paleizen naast de grote Basiliek van Sint Pieter, omvatten o.a. de Sixtijnse kapel, een aantal musea en de privé vertrekken van de paus.
Het Vaticaan is sinds 1929 een onafhankelijke staat, die wordt bestuurd door de enige absolute vorst van Europa, de paus. De ongeveer 500 inwoners hebben hun eigen postkantoor, banken, euromunt, rechtssysteem, radio omroep, winkels en dagblad.

De rondleiding begint in het museum, lange gangen vol met kunstwerken, schilderijen, beelden, tapijten etc. Het is file lopen in de lange gangen en dat vinden we minder prettig, maar ja iedereen wil wel een kijkje nemen en de bijzondere sfeer proeven.
Na de lange gangen komen we uit in Sixtijnse kapel en daar worden we wel stil van, moet ook, het is een stilte centrum, toch zijn er altijd mensen die hun mond niet kunnen houden en er op moeten worden geattendeerd dat ze stil moeten zijn.

Het plafond en de wanden zitten vol fresco's en muurschilderingen van Bijbelse taferelen, maar vooral “Het laatste oordeel”, geschilderd door Michelangelo, trekt de aandacht, geweldig!
In de Sixtijnse kapel vergaderen ook de kardinalen als er een nieuwe paus gekozen moet worden. Als ze het eens zijn komt er witte rook uit de schoorsteen als ze nog geen overeenstemming hebben kunnen bereiken komt er zwarte rook uit de schoorsteen en volgt er een nieuwe stemmingsronde.

Als laatste kijken we rond in de Sint Pieter Basiliek, het heilige der heiligen van het Katholicisme, de overdadig weelderige met marmer beklede basilica van Petrus trekt pelgrims en toeristen uit de hele wereld. We hadden het niet willen missen! Op het grote plein voor de kerk, het Piazza San Pietro, worden op zondagen, religieuze feestdagen en bij speciale gelegenheden als een heiligverklaring diensten gehouden en zegent de paus de menigte vanaf het balkon, bij ons heel goed bekent door de uitspraak “Dank fur die blumen”.

Een enerverende en vermoeiende dag vol met indrukken sluiten we af in het restaurant op de camping.


VRIJDAG 30 SEPTEMBER

We beginnen de dag rustig, even lekker klungelen in en rondom de camper, wassen, verslag schrijven, lezen en rustig bekijken wat we vandaag in de stad nog willen gaan zien.
Om twee uur stappen we weer in de Shuttlebus en even later in de trein voor onze tweede dag Rome. Ook voor vandaag hebben we nog een ticket voor de toeristenbus en die brengt ons naar elke door ons gewenste bezienswaardigheid.

Als eerste stappen we uit in de omgeving van de Trevifontein, de grootste en beroemdste fontein van Rome die in 1762 werd gebouwd. De centrale figuren zijn Neptunes en twee Tritons. De plek vormde vroeger het eindpunt van het Aqua Virgo-aquaduct dat de nieuwe badhuizen van water moest voorzien. De waterbron lag 22 kilometer buiten de stad. Het is er behoorlijk druk, toch weten we aan de rand van de fontein te komen en werpen er een munt in, nu maar hopen dat de wens die we in gedachten hebben uitkomt.

We wandelen verder, horen in de verte muziek en gaan er op af. Bij het Scuderie del Quirinale, dat ligt op de hoogste van de zeven heuvels van Rome, is men bezig met de wisseling van de wacht die elke middag om 15.15 uur plaats vindt. Een in witte uniformen gestoken harmonieorkest samen met een peloton in donkere uniformen geklede gardisten begeleiden het geheel. Vroeger was het Quirinale het paleis van Koningen en Pausen, tegenwoordig is het de officiële residentie van de president van de Italiaanse Republiek, Berlusconi.

We lopen naar de opgravingen van het oude Rome, het Foro Romana. In de vroege republiek was het forum een rommelige plek, waar etensstalletjes en bordelen zij aan zij stonden met diverse tempels, het was de vergaderplaats van de Senaat. In latere jaren handhaafden de keizers het forum als het ceremonieel hart van de stad. Tegenwoordig is het een verwarrende verzameling van vervallen tempels, triomfbogen en basilica’s. Wel interessant om aan de hand van een plattegrond te ontleden hoe het er vroeger uit heeft gezien.

We lopen verder naar het Colosseum dat gebouwd is op de ruïnes van het paleis van keizer Nero, een zeer gehate tiran. Met de bouw van Rome’s grootste amfitheater werd begonnen in 72 na chr. In het theater was plaats voor 55.000 toeschouwers, uiteraard ingedeeld naar rang en stand. De gladiatoren waren aanvankelijk soldaten in opleiding, later dwong men slaven, krijgsgevangenen, christen en criminelen om elkaar op leven en dood te bevechten. Tijdens de openingsspelen vielen er veel slachtoffers, meer dan 9000 wilde dieren lieten het leven.

Als afsluiting van ons bezoek aan Rome maken we nog een bustoer door de verlichte stad. Mooi om te zien hoe de bijzondere gebouwen zijn verlicht. Het is nog steeds een heksenketel, overal toeterende auto’s, motoren en scooters. In alle delen van het centrum is politie aanwezig, de meesten uitgerust met een uzi, dat geeft de toerist wel een veilig gevoel, alhoewel we ons geen moment onveilig hebben gevoeld. Even na tienen zijn we terug op de camping na weer een hele mooie dag. Rome je was geweldig!!


ZATERDAG 1 OKTOBER

We verlaten Rome, rijden eerst een stuk over de ring en dan nemen we de SS1 richting de kust, voor we ons op het strand kunnen vleien gaan we eerst nog kijken bij de Necropolis in Cerveteri.

In de 6de eeuw voor Chr. was Cerveteri één van de dichtstbevolkte en op cultureel gebied belangrijkste steden rond de Middellandse Zee. De twee kilometer buiten de stad gelegen Necropolis is een doolhof van straatjes met Etruskische grafheuvels uit de 7de tot de 1ste eeuw v. Chr. Sommige Tomba’s zijn zo groot als complete huizen, met kamers, deuren en gangen. Een aparte belevenis hier rond te lopen en te zien hoe bijna drie duizend jaar geleden de doden hier werden begraven.

Na ons bezoekje aan Ceverteri rijden we naar de kust en gaan op zoek naar een mooi plekje waar we de campers neer kunnen zetten. We kijken eerst in Santa Severa bij Bar Banzai Beach aan zee, maar dat vinden we niet zo’n succes en rijden door naar de parkeerplaats van het Castillo di Sante Severa, dat vinden we allemaal een stuk beter, een ruime parkeerplaats op 200 meter van een mooi zandstrand, een prima plek! Aan het eind van de middag zitten we nog een poos op het strand en zien de zon, die ook vandaag weer van de partij was, in zee zakken.

Lees verder week 4