Ons plan is deze reis de meeste tijd door te brengen tussen Alicante en Almerimar. De afgelopen jaren geconstateerd dat het in de periode dat wij in het zuiden van het Iberisch schiereiland zijn het daar het mooiste weer is, niet dat daar altijd de zon schijnt, maar het heeft wel de meeste zonuren! Toch weet je het met ons nooit, de plannen kunnen zomaar kompleet veranderen!! We gaan in ieder geval weer op pad en zullen wel zien of de plannen uitkomen!
ZONDAG 19 JANUARI
Degenen die ons volgen weten dat we op onze voorgaande reizen altijd eerst naar Enschede reden om de verjaardag van onze (schoon)vader te vieren. Vanaf dit jaar wordt dat anders, de beste man is in december, bijna 97 jaar oud, overleden.
Deze keer hebben we de verjaardag van onze jongste zoon afgewacht, dinsdag is hij jarig maar omdat hij dan en ook het weekend ervoor moet werken hebben we dat donderdag al gevierd.
Vanochtend de laatste dingen in de camper gezet, het huis gekuist en rond elf rijden we de dam af op weg naar de zon!
We rijden eerst even naar onze oudste zoon in Ede en na een heerlijke lunch gaan we op weg naar de eerste overnachtingsplek op onze zevende ‘Overwinteringstrip’!
We worden door kinderen en kleinkinderen uitgezwaaid en via Utrecht, Breda, Antwerpen en Brussel rijden we richting Charleroi. Het is een droge, bewolkte dag en het is 10 graden. De afgelopen weken waren afwisselend zonnig of nat, de zonnige dagen waren heerlijk maar het natte, druilerige weer verveelt heel snel. Van een echte winter is tot nu toe geen sprake, als die nog mocht komen zullen we het met genoegen vanaf een afstand bekijken!
Aan het eind van de middag vinden we het weer genoeg geweest en we rijden naar de camperplaats in het Belgische Nismes, een prima overnachtingsplek op weg naar het zuiden, de eerste 317 kilometer staan weer genoteerd.
Het is inmiddels al aardig donker en voor we de wereld buiten sluiten genieten we nog even van het uitzicht over het water met aan de andere kant van de brug een kerk, en ja, de klokken horen we elk half uur, gelukkig hebben daar geen last van!
MAANDAG 20 JANUARI
Weer lekker geslapen de eerste nacht in de camper, vooral het getik van de regen op het dak klinkt rustgevend als je in bed ligt. Gisteravond is het al begonnen te regenen en dat is de hele nacht niet doorgegaan. Sinds kort hebben we isolatiematten voor de binnenzijde van de camper, we hoeven nu ook niet meer naar buiten om de buitenmatten van de voorruit te halen, heerlijk!
Om negen uur gaan we weer op pad, het regent dan nog steeds en we zijn benieuwd wanneer het op zal houden.
Via Charleville-Mézières, Châlon-en-Champagne, Troyes en Moulin zakken we steeds verder naar het zuiden. In Suippes bij de Aldi weer een aantal specifieke Franse lekkernijen ingeslagen, zoals bijvoorbeeld de vijgenjam die in Nederland niet te krijgen is en ‘Confit de Canard’ (eendenpoten), lekker bij de zuurkool en aardappelpuree die we bij voorbaat al hebben meegenomen!
In Suippes zien we ook nog een ‘POP’ (Prima Overnachtings- Plaats) met in de directe omgeving een Boulangerie en een supermarkt, een plek om te onthouden!
Na Châlon-en-Champagne wordt het wel iets lichter buiten maar dat wil nog niet zeggen dat het niet meer regent! Het blijft de hele dag doorgaan, de ene keer iets harder dan de andere keer, maar helemaal droog is het geen moment. Rondom Troyes raken we even in verwarring, de navigatie geeft een route langs de oostkant van de stad en we komen uiteindelijk op een hele andere weg terecht dan de voorgaande jaren (o.a. de D444/D944), een mooie, rustige tweebaansweg door een prachtig glooiend landschap, weer eens iets anders, het is genieten!
Het valt ons op dat er in deze streek alleen landbouw is, nergens ontdekken we vee, grote uitgestrekte akkers domineren het landschap en in de kleine dorpen eeuwenoude kerken gebouwd in de 13de tot de 15de eeuw. Onderweg diverse leuke plekken gezien waar je zo je camper neer kunt zetten om te overnachten, de Fransen doen niet zo moeilijk! Na Moulin komen we weer op een bekende route (N9) en na 20 km. installeren we ons op de camperplaats in St. Pourçain sur Sioule, voor ons en voor veel camperaars een bekende plek op weg naar het zuiden.
DINSDAG 21 JANUARI
Een feestelijke dag, onze jongste zoon is jarig en natuurlijk gaan we hem bellen om te feliciteren, we krijgen een zieke Robin aan de telefoon, hij ligt, gevloerd door de griep, in bed!
Gisteravond is de regen na 24 uur eindelijk opgehouden en vanochtend ziet het er een stuk beter uit buiten. Om negen uur zijn we klaar voor vertrek en al heel snel komt de zon tussen de wolken door, het beloofd een mooie dag te worden. In het dorp nog even een baguette en een paar croissants gescoord, kunnen we er weer een dag tegen.
We rijden naar Clermont-Ferrand en gaan daar de (bijna) tolvrije A75 op richting Béziers. We hopen vandaag weer een flinke ruk te maken en in Leucate terecht te komen, dat lukt vast wel als er in het Centraal Massief geen sneeuw op de weg ligt. Om tien uur zijn de wolken boven ons verdwenen en zien we ze alleen nog aan de horizon, de zon schijnt inmiddels volop, het is verrukkelijk in de camper, buiten is het nog wel een beetje fris, 3 graden!
Boven Clermont-Ferrand, tussen de wolken door, zien we de besneeuwde top van de ‘Puy de Dome’.
Beide rijbanen op de A75 zijn schoon en op de bergkammen om ons heen ligt een laagje sneeuw, op 750 meter hoogte zien we de eerste sneeuwresten langs de kant van de weg en op de top (1140 meter) is het helemaal wit en ligt er op de bomen zelfs nog een paar centimeter sneeuw, wat is dit genieten, zonder een sneeuwschuiver voor je neus het Centraal Massief over met op dat moment een strak blauwe lucht boven ons, super!!
Het enigste stukje op A75 waar je tol moet betalen (€ 10,60) is bij het ‘Viaduc de Millau’, je kunt hier wel door het dal rijden maar dat schiet natuurlijk niet echt op en dat is wel wat we willen. Via Bézier en Narbonne (N9) rijden we verder naar het zuiden en rond half vijf komen we aan in Leucate. Deze keer gaan we op de parking Le Gouet staan, een mooie terrassenplaats aan een binnenmeer. Heerlijk zo’n overwegend zonnige dag, het werd zelfs 13,9 graden, hier lusten we wel pap van, laat het maar een voorbode zijn voor de komende 10 weken!
WOENSDAG 22 JANUARI
De grootste etappes zijn achter de rug, vanaf nu gaan we rustiger richting Costa Blanca, hoe we verder naar het zuiden afzakken laten we grotendeels afhangen van wie we tegenkomen en van de weersomstandigheden, is het lekker zonnig dan gaan we langzaam naar beneden, is de zon er niet dan gaan we wat sneller tot we de zon ergens tegenkomen. De afgelopen twee dagen ruim 500 kilometer per dag gereden, vandaag staat er een kortere etappe op het programma!
Het eerste stukje rijden we de kustweg, via o.a. Leucate PLage en Port Leucate komen we bij Perpignan weer op de doorgaande route, eerst nog de gebruikelijke wasbeurt voor de camper, even de Franse pekel eraf spuiten en Roxanne II staat weer te glimmen! In Le Boulou nog een baguette gekocht en bij Le Perthus komen we in Spanje. Niemand veranderlijker dan wij, waren we vanochtend nog van plan de westelijke route langs Barcelona te nemen, bij de koffiestop besluiten we naar de kust te rijden en zetten de navigatie op Sant Feliu de Guixols!
Bij Pont de Molins is een grote politiecontrole, diverse politieauto’s blokkeren de weg, tientallen agenten staan op straat, ze staan er zelfs met mitrailleurs in de aanslag en er staat er één klaar om een spijkerlint op straat te gooien voor het geval dat iemand probeert te ontkomen. Ze zijn gelukkig niet naar ons op zoek, we mogen doorrijden, waar ze wel naar zoeken, geen flauw idee!
Ik durf er geen foto van te maken, stel je voor dat we worden aangehouden, het ziet er allemaal zo dreigend uit.
Na een bewolkte ochtend komen we om half twee aan op de camperplaats van Sant Feliu de Guíxols, inmiddels probeert de zon door de bewolking heen te prikken en soms lukt dat ook even.
Na de lunch gaan we lopend de omgeving verkennen en wandelen langs een 14de-eeuwse kerk die oorspronkelijk bij een benedictijnenklooster hoorde. We komen uit op de boulevard en wandelen naar het schiereilandje met daarop de hermitage van Sant Elim en hebben daar een mooi uitzicht over de baaien. Het kluizenaarskapelletje is nu een museum.
DONDERDAG 23 JANUARI
We gaan verder langs de kust (GI-682), tussen Sant Feliu de Guíxols en Lloret de Mar loopt volgens onze gids één van de mooiste trajecten van de Spaanse kust (35 km). Zes jaar geleden deze weg ook gereden maar daar weten we niets meer van, we gaan opnieuw genieten van een schitterende route. Al kronkelend rijden we langs rotsen en baaien met prachtige vergezichten op de rotskust en de zee. Het enige wat deze omgeving ontsierd zijn de appartementen complexen hier en daar tegen de rotsen aan zijn gebouwd, al geeft dat ook wel weer wat afwisseling.
Het schiet niet op maar gelukkig hebben we alle tijd van de wereld, met wat tussenstops om even rond te kijken doen we er bijna anderhalf uur over. Op het stuk tot Tossa de Mar komen welgeteld 3 auto’s tegen en 4 fietsers. Op het stukje tussen Tossa de Mar en Lloret de Mar staan steeds meer appartementen complexen, is de weg minder spectaculair en een ook stuk drukker en raken we al snel de tel kwijt. Het is heerlijk hier te rijden en regelmatig gluurt de zon tussen de wolken door.
In Lloret de Mar willen we weer koffie drinken op hetzelfde plekje als zes jaar geleden, we willen het wel maar het kan niet meer, er is nergens meer een plek waar je met de camper mag staan, zelf de grote parkeerplaats aan de boulevard heeft een hoogte barrière!
Het wordt steeds warmer in de camper, de zon schijnt inmiddels volop, er is geen wolkje meer te zien, de truien met lange mouwen gaan uit, de polo’s met korte mouwen gaan aan!!!!
We blijven steeds zo dicht mogelijk langs de kust rijden en komen via Blanes, Pineda del Mar en Mataró terecht op de B10 de ‘Ronda Litoral’, de oostelijks rondweg van Barcelona, voor ons een bekende route langs haven en vliegveld! Na Barcelona volgen we als altijd de C-31, de ‘Carretera de Barcelona a Valls’, weer zo’n mooie slingerroute langs de kust, alleen is deze wel een stuk drukker dan die van vanochtend, maar wat ik schreef over de weg van Sant Feliu de Guíxols naar Lloret de Mar is ook hier van toepassing, een prachtige route om te rijden.
We rijden door tot de camperplaats in Platja Llarga net boven Tarragona, een prima overnachtingsplaats met uitzicht op zee. De stoelen kunnen voor de eerste keer deze reis naar buiten, het is 17 graden en dat op 23 januari!!!!!, het is lekker de zon op onze nog bleke huid te voelen.
VRIJDAG 24 JANUARI
De dag begint zonnig maar er staat wel veel wind. We zakken weer verder af naar het zuiden. We volgen zoals altijd de N340/A7 en komen langs o.a. Cambrils, waar we de eerste sinaasappels weer aan de bomen zien hangen, L’Ametlla de Mar en Benicarló en in de omgeving van Orpesa staan de kramen met sinaasappels weer langs de kant van de weg en al een paar jaar achter elkaar kopen we bij dezelfde verkoper onze eerste Spaanse sinaasappels en mandarijnen, dat wordt weer smullen!! Voor 5 kilo sinaasappels en 5 kilo mandarijnen betalen we € 5,50!!!!!
Hoewel het een mooie dag is, de zon schijnt en de thermometers buiten geven 24,2 graden aan, is het niet echt een feestje om te rijden, op sommige stukken staat er zoveel wind dat de windzakken helemaal straks staan en met de ervaring van vorig jaar, toen we in deze omgeving letterlijk bijna van de weg afwaaiden, doen we het rustig aan. Gelukkig is het rond het middaguur een stuk rustiger en is de wind wat gaan liggen, dat is een stuk relaxter!
We willen stoppen in Burriana waar we al eerder hebben gestaan, die ±50 campers die er vanochtend nog stonden zijn allemaal opgeschreven en weggestuurd en als je toch het lef hebt te blijven staan kost je dat € 100, er staan nog 4 Nederlandse campers die de gok wagen, wij gaan weer verder en rijden dwars door Valencia richting Oliva en hebben onderweg sms-contact met onze camperkennissen Ede en Ineke en Jaap en Anneke die in de buurt van Oliva staan en melden dat we rond vijf uur bij hen kunnen zijn, we zijn van harte welkom, de borrel staat klaar!
ZATERDAG 25 JANUARI
Natuurlijk hadden we elkaar na 10 maanden weer heel wat te vertellen en voor je het weet is het later dan je denkt. Na een rustige maar winderige nacht gaan we eerst naar de Lidl voor de broodnodige boodschappen en dan rijden we met z’n allen naar Platja Oliva, waar wij vorig jaar ook hebben gestaan. Na wat gekronkel door Oliva vinden we de plek weer, het WAS een gedoogplek met de nadruk op WAS, nu ligt er een grote berg zand op het pad en is de ingang versperd, door de consternatie ben ik vergeten er een foto te maken, een beetje dom!
We besluiten door te rijden naar Jávea. Het is bewolkt buiten en de temperatuur loopt vandaag op tot 22 graden, onderweg zien we weer de eerste bloeiende amandelbomen, VOORJAAR!
In Jávea zetten we de campers bij restaurant Scallops, bij dit restaurant krijg je een viergangen menu, incl. een fles wijn per persoon, voor € 12,95 en daarbij nog een tegoedbon voor een ontbijt de volgende ochtend. Vanavond willen we daar gaan eten maar als we er heen gaan om te reserveren is dat niet meer mogelijk, volgeboekt! We stellen het etentje uit tot morgen.
’s Middags lopen we nog naar de boulevard, natuurlijk zijn we te vroeg, we moeten nog wennen aan de openingstijden van de Spaanse winkels, om half drie is alles nog gesloten. De terrasjes zijn gelukkig wel open en we zitten even lekker in de zon aan een kopje koffie, moeten we wennen aan de openingstijden van de winkels, we moeten ook weer even wennen aan de prijzen, koffie en cappuccino kost in Spanje € 1,00 per kopje.
Lees verder week 2
