VRIJDAG 17 FEBRUARI
Nico en Nel zijn gisteren verder gegaan en de andere Nederlanders waar we een paar dagen mee op hebben getrokken zijn vanochtend richting Gabo de Gata gegaan, zo rijdt ieder z’n eigen route en we komen elkaar vast weel weer ergens tegen.
Wij gaan via Almeria naar Roquetas de Mar en treffen daar, hoe is het mogelijk, Nico en Nel weer. Jammer dat er een erg harde wind staat en we niet meer buiten kunnen zitten, dan maar binnen samen aan de koffie.
ZATERDAG 18 FEBRUARI
We trekken nog even samen op en gaan eerst kijken of we nog in Guardias Viejas kunnen staan, lukt dat niet dan rijden we door naar Bajerma. Het is Carnavalsweekend en we willen zoveel mogelijk de grote steden mijden, je weet het maar nooit met al die feestgangers!! Guardias Viejas is geen enkel probleem en ook op een drietel parkeerplaatsen in Almerimar kun je probleemloos overnachten en dat hebben we te danken aan de Mercadona, zij zeggen: “Geen campers meer, dan sluiten wij ’s winters de winkel” en daar is de gemeente voor gezwicht.
’s Middag gaan we op de fiets naar het sfeervolle Almerimar, fietste ik vorige week 5 kilometer, nu zelfs 15 kilometer zonder problemen, heerlijk! Over een fietspad langs de mooie boulevard komen we in het centrum waar je naast de haven, aangelegd in een viertal U-vormen, supermarkten, restaurantjes en natuurlijk de onvermijdelijke appartementen vindt, alleen zijn ze hier wat minder hoog dan in bijv. Lorett de Mar of Benidorm. De haventjes liggen vol met bootjes en op de kade zijn diverse terrasjes gevuld, kortom, het is er gezellig!
ZONDAG 19 FEBRUARI
Al vroeg huppelt het bijzondere vogeltje dat we gisteren ook al hadden gezien weer rondom de camper. Het beestje is helaas te snel weer weg om te fotograferen dus maken we maar een foto uit het boekje. Het is een “Rosse Waaierstaart” die alleen in het uiterste zuiden van Europa voorkomt en verder in Noord Afrika en het Midden Oosten.
’s Middags gaan we op de fiets naar Balerma, daar moet ook een gedoogplek zijn en die willen we wel eens zien. Het is niet te vergelijken met de plek in Guardias Viejas, een smalle strook langs de kust waar twee campers staan en ook het bordje “Prohibido Acampar”. We fietsen nog even door het kleurloze dorp met kaarsrechte smalle straatjes, het is net een blokkendoos. Buiten het oude centrum is het allemaal wel wat ruimer en staat het vol met vakantieappartementen en er is een grote Consum en dat is wel weer handig om te weten.
MAANDAG 20 FEBRUARI
Gisteravond ontstond er paniek op de plek waar we staan. Diverse politieagenten met grote zaklantaarns renden over de plek op zoek naar drugssmokkelaars. We hadden eerder op de avond een niet direct te traceren geluid gehoord en dat bleek achteraf een boot te zijn die aan land was gekomen. De politie is zeker twee uur aan het speuren geweest, maar of ze de daders uiteindelijk hebben gepakt weten we niet.
Vandaag nemen we voor een poosje afscheid van Nico en Nel, zij gaan het land in richting Granada en Córdoba en wij gaan richting Motril en kiezen voor de A-348, een weg met aan de ene kant de Sierra Nevada en aan de andere kant de Sierra de la Contraviesa, een werkelijk schitterende route waarvan de berghellingen vol staan met bloeiende amandelbomen. Op de toppen van de Sierra Nevada ligt aanzienlijk minder sneeuw dan we de afgelopen jaren gezien hebben.
Het eerste stuk gaan we over de nieuwe A-348 en verderop komen we vanzelf weer op de oude weg, op dit stuk zien we overal langs de kant dat de bergen verzakt zijn en ligt er gruis en stenen op de rijbaan, op sommige stukken is over de parkeerplaats zelfs een nieuwe rijbaan aangelegd. Twee jaar geleden hebben we halverwege deze weg rechtsomkeert moeten maken omdat we door de modder niet verder konden, nu kunnen we de weg helemaal uitrijden, wat een natuurschoon, grandioos!!
Via via hebben we de coördinaten gekregen van een super mooie plek in Motril, het is inderdaad een prachtige plek maar er is geen camper te zien wel staan er de alom bekend verbodsborden. We rijden door naar Salobreña, daar hebben we een paar jaar geleden een plek gezien en die gaan we weer opzoeken. Gelukkig hebben we een goed geheugen en is de plek snel gevonden. De stoelen kunnen naar buiten, het is weer genieten van een strak blauwe lucht.
DINSDAG 21 FEBRUARI
We blijven een dagje in Salobreña, het is net als de afgelopen drie weken weer een zonovergoten dag. Vlakbij de camper loopt een brede goot met glashelder water, prima water om een wasje in te doen, we maken er dan ook dankbaar gebruik van.
’s Middags gaan we op de fiets naar de stad, fietsen de boulevard af tot we bij de “Rio Guadalfeo” komen en gaan door de verlaten appartementen wijk weer terug.
WOENSDAG 22 FEBRUARI
Op onze tocht verder naar het westen nemen we de N-340 en de N-340a, weer zo’n mooie route langs de kust, wat is het toch heerlijk hier rond te kunnen rijden. In Torrox Costa weten we een Aldi en daar halen we weer dat heerlijke vers gebakken bruine brood. We passeren verder nog Algarrobo Costa en aan de westkant van Torre del Mar vinden we direct aan het strand een mooie grote plek waar campers staan. Genoeg gereden voor vandaag, de stoelen gaan naar buiten en we gaan genieten van alweer een dag zon!!
DONDERDAG 23 FEBRUARI
Vandaag rijden we weer eens een wat grotere afstand, kiezen niet voor de snelste maar voor de mooiste route. We volgen eerst nog een stukje de A-340a en dan de A-7, een splinternieuwe autoweg langs Málaga, passeren Torremolinos, Fuengirole en Marbella en bij San Pedro de Alcántara nemen we de A-397 een werkelijk schitterende route richting Ronda.
We hebben deze route al een keer eerder gereden maar je raakt er niet op uitgekeken.
In het begin is het nog aardig groen en staan er nog veel bomen maar hoe hoger je komt hoe kaler het wordt, boven de 1000 meter is het kaal en ruig, geweldig!
Na Ronda nemen we eerst de A-374 en dan de A-372 naar Grazalema, het zijn allemaal groen gearceerde wegen, en dat is niets te veel gezegd, we zijn sprakeloos!
Grazalema is een bijzonder mooi wit stadje met smalle straatjes en alle huizen hebben mooie rode dakpannen.
Het stuk weg naar Grazalema toe is toch wel erg smal en met diepe gleuven naast de weg. Het stuk verderop is ook wel smal maar daar staan in ieder geval van die witte betonblokken ter beveiliging en als je op deze wegen een vrachtwagen tegenkomt is het manoeuvreren op de centimeter om elkaar te kunnen passeren.
In El Bosque bij het oude Plaza de Torres is een mooie camperplek, hier waren we in mei 2011 ook en we gaan weer op dezelfde plek staan, de stoelen kunnen weer naar buiten, het is alleen zon wat de klok slaat. Als ik de laptop open komt er zomaar een vrije Wifi binnen en kunnen we e-mailtjes binnen halen en de site weer bijwerken. Een wandeling naar het centrum van het dorp is zeker de moeite waard, je vindt er smalle steile straatjes, witte huizen met okergele accenten, leuke pleintjes met terrasjes en restaurantjes.
