WOENSDAG 20 FEBRUARI
Alweer een week voorbij, het is een cliché, maar wat gaat de tijd toch snel!!! Gistermiddag aangekomen in Portugal en gelijk werden we weer op aardbeien getrakteerd, nou ja getrakteerd, we kunnen ze hier volop kopen, een kistje kost € 1,50 en dat is toch echt niet veel! We hebben de helft genomen, één kistje tegelijk is wel heel erg veel. Gisteravond yoghurt met veel aardbeien gegeten en vanochtend aardbeien op het brood en nog zijn ze niet op! 
Het lijkt weer een stralende dag te worden, er is geen wolkje aan de lucht. Voor we van de zon kunnen genieten rijden we eerst naar de kuil in Monte Gordo, op internet gelezen dat daar, in tegenstelling tot vorig jaar, weer campers staan en dat het er altijd erg druk is, wil je een plekje bemachtigen dan moet je er vroeg bij zijn. We hebben weer eens geluk, één plekje aan de duinen rand is vrij en die pikken we in, de stoelen kunnen weer naar buiten! Onze schoenen zijn nat en vies van de modderige verzorgingsplek in Vila Real en die moeten even drogen! 
In 2008 stonden we voor de eerste keer in Monte Gordo en het is inmiddels drie jaar geleden dat we hier voor het laatst waren, twee jaar geleden waren we niet in Portugal maar zijn we naar Marokko geweest en vorig jaar was het verboden, toen zijn we er alleen voorbij gereden. Het is net of we niet weg geweest zijn zo staat het nog op ons netvlies en er is in al die jaren op de plek zelf niets veranderd. We zijn er nog maar net of de eerste citrusverkoper meldt zich hier, er gaat niets boven sinaasappels en mandarijnen gerijpt aan de boom en deze zijn echt lekker!! 
Aan het eind van de middag lopen we over het strand naar het dorp, op het strand is wel het e.e.a. veranderd. Om gemakkelijker op het strand te kunnen komen is er over de duinen een nieuw houten plankier aangelegd en ook op het strand zelf kun je nu tot het dorp lopen zonder zand tussen de tenen te krijgen, er zijn nieuwe strandtentjes bijgekomen en er is een fitnessplateau gemaakt waarop een hele groep druk bezig is met diverse oefeningen. In het dorp zelf is alles nog wel hetzelfde als drie jaar geleden! DONDERDAG 21 t/m MAANDAG 25 FEBRUARI
Een paar dagen Monte Gordo is altijd heerlijk, we staan hier dicht bij het dorp en lopen er zo even heen. Donderdag en vrijdag waren wisselvallige dagen, perioden met zon en regen wisselden elkaar af, zaterdag was een overgangsdag en zondag was het weer heerlijk, volop zon met heel af en toe een witte wolk. We wandelen, fietsen, lezen en bezoeken af en toe ‘Bar 42’ waar je onder het genot van een kopje koffie de internetcode krijgt.
Donderdag stonden opeens Bert en Gees voor onze neus, we kwamen net terug uit het dorp en waren echt verbaasd, een kop koffie is snel gemaakt. Ze wisten niet dat wij hier stonden en kwamen kijken of hier nog plek was, ze staan nu in Vila Real en komen morgen naar Monte Gordo, we hopen voor ze dat er dan een plekje vrij is en dat het niet net als vandaag hartstikke vol staat. Het was een natte dag en de harde wind maakte het nog eens extra onaangenaam, we zijn weinig buiten geweest, alleen ’s middags tussen de buien door een ‘rondje dorp’ gedaan. 
Vrijdagochtend de bedden verschoond en terwijl ik de vuile was nog aan het opruimen ben kwam “Georges Citron” al toeterend de plek oprijden, hij verkoopt o.a. groente, fruit, honing en zelf gemaakte loempiaatjes en ……… hij neemt ook de was mee en brengt het een paar dagen later gewassen en gevouwen terug, we hebben de was al twee keer eerder aan hem meegeven en dat is ons prima bevallen. Dinsdag brengt hij de was weer terug en mochten we dan al naar een andere plek zijn gegaan, dan kunnen we hem dat telefonisch doorgeven, als dat geen service is!!!! 
Zaterdagochtend op de fiets naar Vila Real geweest, het was er gezellig druk, er was een kleine gezellige streekmarkt op het mooie plein midden in het stadje, in de winkelstraat werd muziek gemaakt en werden kastanjes gepoft. Bij de Vodafone winkel hebben we een Portugees internetkaartje gekocht met 1 gigabite vrij voor € 15,00, lekker makkelijk om e-mail binnen te halen, te Skypen en de site bij te werken. Zaterdagavond met Bert en Gees naar restaurant ‘Cantanhede’ aan het begin van de kuil geweest, daar kun je onbeperkt vis of vlees eten voor € 5,99 p.p. 
Zondag aan het eind van de middag ontstond er onrust in de kuil, er werd gefluisterd dat we morgen weggestuurd zouden worden, zaterdag stond er een hele tijd een politieauto en daaruit heeft men kennelijk de conclusie getrokken dat we weggestuurd zouden gaan worden. Onder “P” zit een klein bordje waarvan de eerste regel is weggelakt, helaas, we kunnen niet meer lezen wat daar stond! ’s Ochtends in het dorp gehoord dat de hele winter campers in de kuil hebben gestaan, het leek ons gek dat het nu opeens niet meer zou mogen, maar ja, je weet het hier nooit. 
Wat kunnen mensen toch paniek veroorzaken, er was niets aan de hand, geen politie gezien, laat staan dat we werden weggestuurd. ’s Ochtends op de fiets naar de vissersbootjes geweest, de meeste bootjes waren al binnen, het ziet er gezellig uit met die vlaggetjes die vrolijk wapperen in de wind. In de lucht en op het strand wachten honderden meeuwen op een ‘vergeten’ visje! Nog doorgefietst naar de plek die ‘Adam en Eva’ genoemd werd, stond het hier drie jaar geleden nog vol, nu staat er geen camper meer, wel een parkeerverbod voor campers en caravans. DINSDAG 26 FEBRUARI
Na een paar mooie dagen is het weer tijd om verder te gaan, de was is inmiddels terug en we kunnen weer verder. We nemen afscheid van Bert en Gees en maar als we de motor willen starten gebeurt er niets! Op de meter te zien zit er genoeg power in de accu en we hebben in eerste instantie geen idee wat er aan de hand zou kunnen zijn, ook nadat we de starthulp hebben ingeschakeld komt er nog steeds geen geluid uit de motor. Met hulp van derden probeert Simon het probleem op te lossen, maar ook dat lukt niet. 
We zijn verzekerd bij de NKC dus nemen we contact op met Nederland, we worden doorverwezen naar SOS Internationaal en leggen daar het probleem voor. Een uurtje later, na wat telefoontjes over en weer komt er een grote sleepwagen de plek oprijden. De chauffeur constateert al snel dat het een accu probleem is, hij sleept de camper aan en de motor doet het weer! We volgen de sleepwagen en die brengt ons een accuservice. We worden door diverse mensen uitgezwaaid, als zoiets gebeurt op een camperplek dan heb je altijd heel wat bekijks! 
Het duurt even voor er een nieuwe accu is ingezet maar dan is het probleem wel opgelost. Het koste ons heel wat adrenaline, het is heel vervelend als je denkt weg te rijden en het niet lukt. We bellen even met Bert en Gees om hen op de hoogte te brengen van de afloop en nogmaals te bedanken voor de hulp. Daarna rijden we, zoals we al van plan waren richting Tavira en via Santa Luzia rijden we verder naar Pedras de El-Rei. Langs de lagune staat het mudvol, gelukkig kunnen we nog terecht op een alternatief plekje en zitten nog lekker een uurtje in de zon.lees verder week 6
