Op Oudejaarsavond 2012 bedacht om samen met onze vrienden Wim en Renda in mei naar de Dordogne te gaan. Zij hadden al plannen in die richting en Renda’s opmerking: “Als jullie toch niets te doen hebben kunnen jullie mooi meegaan” is niet tegen dovemansoren gezegd.
Sinds we terug zijn van onze “Overwinteringstrip naar o.a. de Costa Del Sol” zijn de plannen verder uitgewerkt en hebben we er helemaal zin in!
MAANDAG 6 MEI
Voor ons begint vandaag het Dordogne avontuur, Wim en Renda vertrekken w.s. donderdag, zij moeten eerst nog een paar dagen werken en willen ook nog de verjaardag van hun kleindochter meevieren. We hebben afgesproken elkaar bij de stuwdam in Eguzon Chantome te ontmoeten en van daaruit trekken we samen verder richting de Dordogne. Gistermiddag en vanochtend eerst nog wat familiebezoekjes afgelegd, met tussendoor een momentje voor ons zelf bij ‘Het Rutbeek’ in Enschede, en nu is het de hoogste tijd richting Frankrijk af te reizen.
Via Deventer, Arnhem, ’s Hertogenbosch, Tilburg en Breda rijden we richting Antwerpen. We stoppen in St. Job-in-‘t-Goor, 15 km boven Antwerpen. Het is een zonnige dag, eigenlijk een beetje jammer dat we in de camper zitten, gelukkig schijnt de zon nog steeds als we aankomen en kunnen we nog een poosje van de buitenlucht genieten op een bankje met uitzicht op de sluis in het ‘Kanaal Dessel over Turnhout naar Schoten’, een wel hele lange naam voor een smal kanaal dat volop wordt bevaren door vrachtboten.
Een prima plek om te overnachten waar regelmatig iets te zien is en in de directe nabijheid een Pizzeria en een Frituur, als je geen zin hebt om te koken twee niet onaardige alternatieven, van één ervan hebben we dankbaar gebruik gemaakt.
Aan de overkant van het kanaal is een café met een voor ons heel bekende naam, dit heeft natuurlijk te maken met de sluis er naast, toch leuk je eigen naam eens op een andere manier tegen te komen.
DINSDAG 7 MEI
Na een rustige nacht, de sluis is dicht van acht uur ’s avonds tot zeven uur ’s ochtends, gaan we weer verder richting het Zuiden. De route via Antwerpen, Brussel, Mons en verder naar het zuiden hebben we al veel vaker gereden maar dan vooral in de wintermaanden als alles nog kaal is, nu ziet het er heel anders uit, de bomen zitten vol frisse groene voorjaarsblaadjes en/of bloesem en alles ziet er een stuk beter uit en als de zon ook nog tussen de bomen doorschijnt geeft dat helemaal een mooi effect.
Op de ring rondom Antwerpen en Brussel is het erg druk, dat kan natuurlijk ook niet anders als je bedenkt dat we om negen uur nog middenin de ochtendspits zitten, de eerste file hebben we vermeden door via Brasschaat te rijden en achteraf gezien valt het verder best nog wel mee, een paar keer een klein oponthoud maar over het algemeen hebben we goed door kunnen rijden. Brussel eenmaal voorbij is het een stuk rustiger en kunnen we lekker opschieten.
Bij Mons verlaten we de autosnelweg, nemen de tweebaans N6 en een kwartiertje later zitten we al in Frankrijk en daar wordt het de N2. Via Maubeuge, Vervins en Laon gaan we naar Soissons, geweldig om te zien hoe heel veel grote akkers in deze omgeving geel kleuren van het koolzaad. In Soissons gaan we kijken op de camperplaats aan de kade langs de Aisne, al snel hebben we de plek gevonden, helaas er staat een bordje dat er met ingang van zeven mei, vandaag dus, na zeven uur ’s avonds tot 14 mei niet geparkeerd mag worden, hebben wij pech!!
Gelukkig is er aan de overkant van de rivier ook nog een plek en daar is ook een sanizuil en kunnen we onze toilet legen. Het is er wel een beetje scheef maar dat vinden we nog niet het ergste, vervelender is dat aan de ene kant een aantel nette jongeren zitten, dat is dan ook niet het probleem, maar aan de andere kant, direct aan de kade, zitten/liggen een aantal ongure types bij elkaar met een hele trees bier voor hun neus, dit voelt niet goed, hier blijven we niet!
We gaan op zoek iets beters, twintig minuten naar het zuiden zien we in het kleine dorpje Breny aan de D1 een mooie parkeerplek op het Place de l’Église, een prima plekje voor onze camper. Één van de bewoners uit de omgeving gevraagd of we hier kunnen overnachten en dat is geen probleem, geweldig, tien keer beter dan de laatste plek in Soissons! Op het pleintje staat zelfs nog een werkende telefooncel en dat is in Nederland toch ondenkbaar! ‘s Avonds wordt het pleintje gebruikt door de lokale aankomende pubertjes, die er een potje voetballen.
WOENSDAG 8 MEI
Als we opstaan is het bewolkt en de voorspellingen voor vandaag zien er jammer genoeg niet zo heel goed uit. We rijden het eerste uur door glooiende binnenlanden over smalle wegen en door piep kleine dorpjes, in sommige dorpen zien de huizen er erg verwaarloosd uit, in andere dorpen hebben ze er echt wat van gemaakt, in het hele dorp staan in alle perkjes bloeiende tulpen, wat een prachtig stukje Frankrijk! Ook hier staat nog volop bloeiend koolzaad, het contrast met de groene stukken met granen en pas omgeploegde akkers maakt het heel bijzonder.
Net onderweg begint het al te regenen en het ziet er naar uit dat dat voorlopig nog wel even zal duren. Via La Ferté, het mooie Fontainebleau met z’n indrukwekkende Château, en Montargis, rijden we richting Gien en zoals altijd laten we de Péage links liggen en volgen de ‘Route National’. Net voor Gien is het lunchtijd en dat doen we op de mooie camperplaats in Nogent sur Vernisson, het regent inmiddels niet meer en de stoelen kunnen naar buiten. We besluiten ter plekke hier de rest van de dag te blijven en morgen weer verder richting de Dordogne te gaan.
Na de luch eerst even het verslag van vandaag bijwerken en net als altijd als we ergens staan kijken of er een vrije Wifi in de buurt is en tot onze stomme verbazing, we staan helemaal buiten het dorp, komt er toch een onbeveiligd netwerk binnen en kunnen we ook nog de site bijwerken, wat een verrassing!
Helaas na een uurtje kunnen de stoelen weer naar binnen, het begint weer te regenen en van een rondje meer komt niets. Gelukkig klaart het aan het eind van de middag toch nog op en kunnen we alsnog ons rondje meer doen.
DONDERDAG 9 MEI
Vanochtend bij het opstarten van de computer zie ik het bericht dat de opstartschijf bijna vol is, we zijn nog maar een paar dagen onderweg en er valt natuurlijk nog heel wat te schrijven en te fotograferen. Mijn helpdesk in Nederland kan op dit moment niet zoveel voor mij doen, hij geeft het advies de foto’s die er opstaan eens beter te bekijken, misschien kan er wel wat worden opgeschoond! Het advies opgevolgd en de fotoalbums eens kritisch bekeken en het overbodige verwijderd en zo hebben we weer wat meer capaciteit en kunnen we weer even verder.
Gisteravond contact gehad met Wim en Renda, zij vertrekken vandaag en hopen aan het eind van de dag bij ons te zijn, of dat lukt is nog even afwachten, zij kunnen pas aan het begin van de middag vertrekken, ze houden ons op de hoogte! Wij gaan in ieder geval wel richting Eguzon en via Gien en Mehun sur Yevre, waar we een lekker vers brood halen bij de Lidl, rijden we eerst naar de camperplaats in Saint Georges sur Arnon, een prachtige plek aan een hele grote vijver, voorlopig blijven we hier staan en wachten de berichten van onze reisgenoten af.
Onze navigatie stuurde ons, net als eergisteren, ook vandaag niet alleen maar over doorgaande wegen maar ook weer door de ‘binnenlanden’, een prachtige route door een rustig en stil landschap met heel weinig verkeer, de ene keer rijden we door de bossen en een ander moment kunnen we weer heel ver om ons heen kijken, we genieten er volop van. In de dorpjes waar we doorheen komen staat bij bijna elk huis wel een bloeiende sering. Als we onze neus naar buiten steken kunnen we ze ruiken, heerlijk!
’s Middags maken we een wandeling in de mooie omgeving, lopen rond het meer en naar de rivier de Arnon, het is niet koud (18 graden) maar wel bewolkt en af en toe voelen we wat spetters.
De rest van de middag brengen we lezend en/of puzzelend door in de camper en voor we er erg in hebben is het alweer avond en etenstijd, wat gaat zo’n dag toch snel.
Om zes uur krijgen we een sms-je van Wim en Renda dat ze bij Parijs zijn en tegen tien uur bij ons denken te zijn en dat is ze gelukt!! In negen uur hebben ze 700 kilometer gereden!!
VRIJDAG 10 MEI
Eerst even uitslapen en bijkomen en dan samen aan de picknicktafel, de koffiepot, de boeken, de folders en de kaarten komen op tafel en we gaan plannen maken voor de dag van vandaag. Het is nog fris en bewolkt en we besluiten over een landschappelijke route naar Uzerche te rijden. In het eerste dorp op de route, Issoudun, wordt de tank volgegooid (goedkoop, we betaalden ‘slechts’ € 1,31.3!) en de voorraad aangevuld, voorlopig kunnen we er weer tegen.
Achtereenvolgens rijden we vandaag op de N151, D918, D943, D940, N141, D940, D30 en de D3 en passeren leuke Franse plattelandsdorpen en genieten van de ontluikende lente, fruitbloesem, seringen, brem, goudenregen, magnolia, kastanje, rododendron enz. en in dorpen aangelegde perken met veldbloemen zoals korenbloemen en margrieten, te veel om op te noemen en ook hier weer fel geel gekleurde koolzaad tapijten, we krijgen er niet genoeg van!
Van Guéret naar Bourganeuf is het een mooie slingerroute door een glooiend landschap vol met frisgroen kleurende bomen en daar tussendoor mooie vergezichten en wat nog mooier is, buiten wordt het steeds blauwer en de zon komt regelmatig te voorschijn, toch anders dan toen we vanochtend vertrokken, toen was het nog één grijze massa.
De (rode) weg van Bourganeuf naar Eymoutiers staat op de kaart zelfs aangegeven als landschappelijk mooi en daar hebben ze weer eens helemaal gelijk in.
Ook de kronkelende gele D30 van Eymoutiers via Chambaret naar Uzerche is prachtig en zeker de moeite waard, deze weg kronkelt nog meer dan de vorige, de koolzaadvelden zijn verdwenen en hebben plaatsgemaakt voor weilanden met Limousin runderen.
Aan het eind van de middag komen we aan bij het oude station in Uzerche, het staat er al behoorlijk vol met campers, we zijn net op tijd om nog één van de laatste plekjes te bezetten, er kunnen er nog maar een paar bij, degenen die daarna nog komen hebben pech en moeten op zoek naar een andere plek!
ZATERDAG 11 MEI
Het is bijzondere dag, Wim en Renda vieren hun trouwdag en al vroeg brengen we een cadeautje verpakt in closetpapier en keukenrol, dit tot grote hilariteit van het bruidspaar, we wisten het niet dus maar snel iets verzonnen! Even daarna ziet Wim dat aan de rivierzijde een mooie plek vrij is waar we naast elkaar kunnen staan en een eigen ‘Balkon’ hebben met uitzicht op de stad, we verplaatsen de campers. De stoelen gaan het balkon op maar al snel begint het te regenen en sijpelt het water door het bladerdak, we trekken ons terug onder de luifel.
Na de koffie gaan we de stad verkennen, een mooie oude stad met in het hart van de stad de Eglise St-Pierre, een oude abdijkerk die nog herinnert aan het oude klooster dat hier ooit gestaan heeft. De kerk staat op het Place de la Lunmade en daar zien we een bruid aan de arm van haar vader de Maire binnengaan en terwijl het bruidspaar elkaar het jawoord geeft gaan wij de Eglise St-Pierre van binnen bekijken en als we weer naar buiten komen zien we het bruidspaar onder een erehaag van brandweerhelmen weer naar buiten komen.
Uit Capitool reisgidsen:
Uzerche is prachtig om te zien: met zijn daken van grijze leisteen, torentjes en klokkentorens ligt het op een heuvel boven de Vézère. Deze welvarende plaats heeft zich in de Middeleeuwen nooit overgegeven en doorstond in 732 een beleg van zeven jaar door Moorse troepen. Vlak voor de overgave onvermijdelijk leek, stuurden de stedelingen een feestmaal naar hun vijanden – het waren de laatste voorraden. De Moren dachten dat de stad blijkbaar nog ruime voorraden bezat en gaven hun belegering op.
We lopen verder door het stadje, halen nog wat informatie over de omgeving bij het toeristen bureau en wandelen langs de rivier terug naar de campers, zetten de stoelen weer optimistisch op het ‘Balkon’, het is inmiddels lunchtijd, maar ook nu begint het al snel weer te regenen en trekken we ons weer terug onder de luifel.
We waren van plan nog een dag in Uzerche te blijven maar besluiten nu toch weer verder naar het zuiden te rijden en onderweg nog wat leuke dingen te bekijken.
Eerst rijden we naar Collonges-la-Rouge. De unieke karmijnrode zandstenen huizen van Collonges die de plaats de naam ‘rouge’ gaven, ademen een wat onheilspellende sfeer uit. Collonges werd gesticht in de 8ste eeuw en de burgers van het stadje bouwden torentjes op hun huizen. Het is in basis een erg bijzonder dorp, wel jammer dat in vrijwel alle pandjes winkeltjes gevestigd zijn die hun waren aan de vele toeristen die er rondlopen proberen te slijten. Wel bijzonder is de gemeenschappelijke broodoven die midden in het stadje op het marktplein staat.
Het is een poosje droog geweest en als we weer terug zijn bij de campers begint het voor de verandering weer te regenen en deze keer niet zo erg zachtjes. We besluiten niet nog meer stadjes te bekijken maar door te rijden naar camping ‘Des Iles’ in Beaulieu-sur-Dordogne, een niet al te grote Acsi camping op een eilandje in de Dordogne, over een bruggetje loop je zo het gezellige, sfeervolle, middeleeuwse stadje in. We vinden een mooie plek met uitzicht op de Dordogne!
’s Avonds lopen we met z’n vieren nog een rondje door het stadje. Buiten de kerk horen we muziek en binnen blijkt dat de ‘L’harmonie Beaulieu-Vayrac’ een concert geeft en we gaan even luisteren. We vallen dit weekend met de neus in de boter, morgen is er het ‘Jaarlijkse Aardbeien Festival’ en als je door het stadje loopt kan dit echt niet aan je aandacht ontsnappen, de hele stad hangt vol met affiches, in de etalages zien we honderden aardbeien plaatjes en stickers en in plaats van vlaggetjes hangen er aardbeien door de hele stad.
ZONDAG 12 MEI
En weer is het bewolkt en regenachtig als we opstaan, we raken er bijna aan gewend ook al willen we dat helemaal niet. Toch moeten we ons voorbereiden want als we de weermannen van Weeronline moeten geloven krijgen we morgen en overmorgen nog een mooie dag maar daarna …………… wordt het miserabel slecht, het idee nog verder naar het zuiden te gaan voor mooier weer is helemaal niet aan de orde, in het hele land is het huilen met de pet op, toch maken we er wat van en laten ons niet klein krijgen.
We beginnen de dag met een verse croissant en een zacht gekookt eitje tenslotte is het zondag vandaag en na de koffie gaan we naar het ‘Fête de la Fraise’. Voor we de stad in kunnen moeten we wel eerst € 3,00 betalen, je kunt dan wel meedoen aan een Tombola en wat zou het niet mooi zijn als een toerist met de hoofdprijs ging strijken! Het is even zoeken maar op het grote plein waar ook diverse kinderattracties staan en een hele grote ouderwetse bellenblaasmachine, vinden we het depot waar de kaartjes in kunnen worden gedeponeerd.
In het dorp is het gezellig druk, op diverse pleinen is wat te doen, er is een aardbeienmarkt, een markt met streekproducten, een markt met o.a. huisvlijtartikelen, een plek waar je oude auto’s kunt bekijken en als klap op de vuurpijl een giga aardbeientaart met een doorsnee van acht meter, op de krokante bodem ligt een laagje aardbeienjam en daarbovenop 800 kilo verse aardbeien. Gisteravond zagen we, gadegeslagen door een bewaker, de taart al door het stukje van een tentdoek op zij te schuiven, stel je voor dat we er een stukje van zouden meenemen!
Uiteraard komen we niet met lege handen terug bij de campers, op de markt met regionale producten hebben we ons laten verleiden een overheerlijk stukje Noga te kopen en ook op de aardbeienmarkt kom je natuurlijk niet zo maar weg. Tijdens de lunch verwennen we ons zelf dan ook met verse aardbeien op een stokbroodje, verrukkelijk. Na de lunch pakken we de fiets en rijden aan de oostkant van de rivier richting Argentat, het is er behoorlijk druk met auto’s en dat heeft te maken met een wegomleiding i.v.m. het festival in Beaulieu.
De weg loopt regelmatig boven de Dordogne en het is dan ook vooral klimmen en af en toe dalen. Het valt ons allemaal op dat hier erg veel walnootbomen staan in deze omgeving.
Net voor Brivesac zien we camping ‘La Champagne’, een prachtige zeer rustige camping aan de oever van de Dordogne. We staan even met de Nederlandse eigenaar te praten en lopen rond over deze mooie groene camping en worden enthousiast, het is een ruim opgezette camping zonder afgemeten plaatsen waar je kunt gaan staan waar je wilt en dat voor € 10,00.
Op de camping is een kanohalte en dat is nou net waar we naar op zoek waren, zowel morgen als dinsdag wordt er mooi weer voorspeld en omdat we plannen hadden om dinsdag te gaan kanoën is dit een uitgelezen plek voor ons. We hebben met Rick, de eigenaar, afgesproken dat we morgen naar zijn camping komen. Wim en Renda fietsen verder richting Argentat en wij gaan aan de andere kant van de Dordogne weer terug naar Beaulieu en ook hier zien we weer van de mooie Limousin runderen.
’s Avonds lopen we nog een keer naar het stadje en komen heel veel mensen tegen met bakjes en bordjes gevuld met stukken van de grote aardbeientaart, we denken dat je stukken van de taart kunt kopen maar als we er aankomen blijkt dat de hele taart wordt weggeven, de mensen staan er voor in de rij, sommigen hebben zelfs een grote bak van thuis meegenomen en die wordt dan helemaal gevuld, ze kijken niet op een stukje! We sluiten aan in de rij en krijgen ook een bordje met een paar grote stukken taart en het is nog lekker ook!
Lees verder week 2
