........

Dinsdag 6 juni
We zijn vroeg vertrokken en hebben nog niet ontbeten. Bij de eerste bakker die we zien kopen we een brood en eten het op aan het strand in Kiparissia, lekker in de zon want die is er ook vandaag weer, wat worden we verwend!
Net buiten Kiparissia komen we een LIDL tegen en natuurlijk vullen we onze voorraad aan.
Wij rijden verder naar het noorden over een redelijke vlakke kustweg, met links de zee en rechts een bergketen. We bekijken een aantal strandjes, maar vinden net niet wat we zoeken. Bijna overal aan de Westkust is men nog bezig de strandtentjes en terrassen klaar te maken voor het komende seizoen.
We komen in Kakovatos en dat vinden we wel wat. Het is er rustig, we staan op de parkeerplaats met voor onze neus het strand, de zee en een stranddouche die het doet en van de buurman, van het naast gelegen restaurant, mogen we gratis water tappen. Wat wil je nog meer
Na de koffie lopen we even naar het dorpje, kijken wat er allemaal is. Als ik een foto maak van een balkon met heel veel bloemen erop komt er een mevrouw naar ons toe lopen die in het Grieks probeert duidelijk maken dat ik mee moet naar ‘haar bloemenbalkon’, dan kan Simon daar een foto van maken. Zo gezegd zo gedaan. Achterom naar boven en door het huis naar het balkon voor de foto. We bedanken haar hartelijk voor de gastvrijheid.
Als we later teruglopen zien we haar met nog een andere dame op een terras zitten en laten haar de gemaakte foto zien.


We worden uitgenodigd voor een drankje en kunnen dat natuurlijk niet weigeren. Met handen en voeten, in steenkolen Engels, proberen we een gesprek te voeren. Na veel heen en weer geprobeer begrijpen we dat we te maken hebben met twee nichtjes en dat één van de twee in Athene woont en nu bij haar nicht op vakantie is. Wat een bijzondere ontmoeting!





We zien dat er in onbewoonde panden heel veel zwaluwnesten zitten, met het gevolg dat je uit moet kijken dat je niet in de poep van deze beesten trapt. De bakker heeft een oplossing gevonden; hij heeft een zwaluwtoilet gemaakt (zie foto).

De rest van de dag genieten we van de zon, de zee en het strand. ’s Avonds drinken we nog even een wijntje bij ‘de buurman’, we betaalden, schrik niet, € 1,00 voor een halve liter.


Woensdag 7 juni
Afgelopen nacht zakte de temperatuur naar 13 graden, heel wat anders dan vorige week aan de oostkust, toen bleef het meestal boven de 20 graden of zelfs nog hoger. Wij vinden het lekker dat het ’s nachts wat koeler is. Overdag blijft het nog grotendeels onbewolkt en rond de 25 graden.
Ons ‘Rondje Peloponnesos’ gaat weer verder en brengt ons vandaag naar Olympia waar we een kijkje nemen bij de restanten van dit Archeologische, aan Zeus gewijde, religieuse centrum.
Je vindt er o.a. de restanten van de Tempel van Zeus en direct daarnaast een aantal zuilen van de Hera-Tempel. Hier wordt om de twee jaar het Olympische vuur ontoken voor de huidige spelen. Hier vind je ook het gerestaureerde Stadion waar in 776 voor Chr. de eerste spelen werden gehouden, een stadionloop over 192 meter.





We vervolgen onze trip en rijden via Pýrgos naar Katakolo waar we een prachtig plekje vinden met uitzicht op de haven, waarin op dit moment één cruiseschip ligt afgemeerd. Van hieruit gaan de opvarenden met bussen of per taxi naar de opgravingen in Olympia.
We wandelen door dit op Volendam lijkende dorp wat toeristische trekpleister betreft. Als er een boot aanmeert staan alle winkeliers op scherp. Zodra de boot weer vertrokken is lijkt het een slapend stadje. Maar ondanks dat het erg toeristisch is hebben we toch voor twee van onze drie kleinkinderen een leuk souvenier gevonden.

Donderdag 8 juni
Als we even voor zeven uur wakker worden en naar buiten kijken ligt er alweer een cruiseschip voor anker in de haven en komt de tweede aanvaren. Uit alle hoeken en gaten komen bussen en taxi’s aanrijden als vliegen op de stroop.
Na het ontbijt vertrekken we en gaan weer verder naar het noorden. We rijden eerst terug naar Pyrgos en gaan dan richting Killiny. De eerste afslag Killiny die we tegenkomen brengt ons in Gastouni waar op dat moment de weekmarkt is. Er is geen doorkomen aan, dus weer terug en op zoek naar de volgende afslag.





We willen naar Kastro Killiny en vinden, aan de hand van de beschrijving van Nico Bloot het grote plateau met Taverna, douche, toilet en kraan. Echt een mooi plekje.
Er is plek vrij aan de rand en we hebben een prachtig uitzicht over zee en zien in de verte de eilanden Kefalonie en Zkainthos. We zien de veerboten en cruiseschepen voorbij varen.



De lucht is vandaag niet zoals we de afgelopen weken in Griekenland gewend zijn. Regelmatig verdwijnt de zon even achter de wolken, desondanks wordt het ’s middags toch nog 23 graden en kunnen we, achter de camper en uit de wind, tot de avond buiten zitten. ’s Avonds eten we een hapje in de Taverna op het plateau.

Lees verder ........

Meer foto's op "Online Fotoalbum"

.........

Vrijdag 9 juni
We blijven nog een dagje in Kastro Killiny. Onze vakantie zit er bijna op en de laatste dagen willen we nog graag even van de zon en de zee genieten.
’s Morgens eerst naar camping Melissa, waar een Mini Market is, om vers brood te halen.
Het wordt een heerlijke dag, de lucht is weer als vanouds helemaal blauw en de wind is wat gaan liggen waardoor het heerlijk is op het strand. De temperatuur loopt op tot rond de 26 graden.

In de loop van de middag zien we ook weer onze Duitse buurman uit Kamares. Hij vertrekt morgen weer vanuit Patras en weet ons te melden dat zowel de Gottharttunnel als de Gotthartpas zijn afgesloten voor alle verkeer. Er zijn daar rotsblokken naar beneden gekomen en er dreigen er nog meer te komen. Besloten is de wegen de komende 3 weken gesloten te houden voor alle verkeer i.v.m. nader onderzoek. Een alternatief is de San Bernardinotunnel. Wij zijn daar pas volgende week woensdag en zien wel welke kant we dan op gaan.

Aan het eind van de middag maken we nog een strandwandeling naar de Robinson Club. Als we terugkomen is de wind weer harder gaan waaien en is het niet meer lekker om buiten te zitten.
De Duitse camperaars die een schotel hebben zitten tv te kijken want het Wereldkampioenschap voetballen begint vandaag en Duitsland speelt de openingswedstrijd.



Zaterdag 10 juni
Voor het eerst deze vakantie zien we bij het opstaan een volledig bewolkte lucht en we zijn benieuwd of het nog opentrekt of dat het zo blijft vandaag.
We vertrekken weer en gaan naar onze laatste overnachtingsplek in de Peloponnesos. Er moet een droomstrandje zijn in Kalogria, aan de rand van een mooi pijnbomenbos en dat willen we natuurlijk niet missen.
Eerst nemen we nog even een kijkje in Killiny bij de haven, kijken waar de veerboten vertrekken die we regelmatig voorbij zagen varen, we maken er gelijk een ontbijtstop van. Even verder op zien we een Nederlandse camper, de vijfde deze vakantie en we maken even een praatje.
We rijden verder naar het noorden en onderweg wordt de lucht steeds donkerder. Als we in Kalogria aankomen krijgen we het eerste echte buitje met onweer, sinds we in Griekenland zijn. We zitten een beetje aan de rand van de bui en hebben het idee dat het er verderop heftiger aan toe gaat. De Grieken zullen er blij mee zijn, eindelijk een beetje water. Een uur later komt de bui in alle hevigheid weer terug. De camper, die grijs ziet van het stof, wordt weer een beetje wit.

In de loop van de middag wordt het weer mooi, hoewel we op de achtergrond nog altijd onweer horen, is het hier weer zonnig en loopt de temperatuur weer op naar 25 graden.

Net buiten de parkeerplaats zit een hond met acht jongen. Een mede camperaar geeft de hond iets te eten en te drinken, een erg aandoenlijk plaatje, je zou er zo één meenemen.





De hele dag worden we vanaf de andere kant van de parkeerplaats in de gaten gehouden door een merkwaardige man die alleen gedeeltelijk te voorschijn komt als er vrouwen langs lopen.
Aan het eind van de middag loop ik met een volle zak afval naar de vuilcontainer. Als ik terugloop hoor ik gekuch vanaf de bosrand en natuurlijk kijk je dan even waar dat geluid vandaan komt. Tot mijn verbazing zie ik een man in Adamskostuum die met z’n fluit staat te spelen. Zou hij daar de hele dag zo hebben gelopen? We zullen het nooit weten.

In Kalogria komen we de zesde Nederlandse camper tegen, Laurens en Rosita uit Almelo en dat is toch niet veel in drie weken. Ook zij, vertrekken net als wij, morgenavond met de boot naar Venetië.

Zondag 11 juni
Onze laatste dag in Griekenland. Vanavond om 23.59 uur vertrekt de boot weer richting Venetië en begint de thuisreis, maar eerst hebben we nog een hele dag om van de Griekse zon te genieten. Een wolkenloze lucht en een klein briesje maken het een stralende laatste dag met een temperatuur die oploopt naar 27 graden. Heerlijk!
Aan het eind van de middag rijden we naar Patras, onderweg nog even (goedkoop) tanken, water innemen en we zijn helemaal klaar voor de terugreis.
Als we in de Haven van Patras aankomen zoeken we eerst een telefooncel en bellen even met het thuisfront, waar het eindelijk ook mooi weer is
We checken in bij de Minoan en gaan in de rij staan bij de andere wachtenden. Er ontstaat een leuke samenscholing van Nederlanders en dat wordt natuurlijk ervaringen uitwisselen.





De ‘Pasiphae Palace’, een boot van 200 meter lang en 26 meter breed, komt om half negen aan en het duurt een uur voordat alle auto’s, campers, motoren en vrachtwagens eraf zijn. Om kwart voor tien begint het inschepen van de vrachtwagens en om 22.00 uur rijden we als tweede camper de boot op en komen gelukkig weer aan de buitenkant te staan, nog net met het dinette-raam voor een opening, we kunnen vanuit de camper weer naar buiten kijken. Om precies 23.59 uur gaan de trossen los en verlaten we Griekenland.


De afgelopen weken hebben we veel gezien en heel veel indrukken opgedaan in een schitterend en gastvrij land, een land waar we graag nog eens terugkomen.

Maandag 12 juni
Gisteravond is het nog al laat geworden, eerst zien we een verlicht Patras in de verte verdwijnen en daarna nog even een glaasje gedronken. Na een onrustige nacht, veel lawaai uit een soort ontluchtingsgat net onder het bedraam, worden we ‘s ochtens om half zeven alweer gewekt door de intercom die meldt dat de boot over een half uur aanlegt in de haven van Corfou, we zien aankomst en vertrek vanuit de camper.
Om 08.30 uur legt de boot aan in Igoumenitsa en om 10.00 uur gaat de reis weer verder.
Het weer is vanochtend heel anders dan de laatste weken, zwaar bewolkt en in Igoumenitsa waren de straten nat van de regen. We varen een paar uur langs de Albanese kust. Heel af en toe zie je een dorp en voor de rest lijkt het aardig uitgestorven en onherbergzaam.
Als we het laatste stukje van Albanië zien zijn we ter hoogte van Florë, daarna zien we geen land meer en zitten midden op Adriatische Zee. Pas morgenochtend zullen we weer land zien; Italië.



We brengen de dag grotendeels door in de camper (lezen, film kijken, verslag bijwerken enz.). Zo af en toe lopen we even een rondje over het schip en zie je in de spiegels aan het plafond de wereld op z'n kop. ’s Middags koop ik in de shop een hotspotkaart waarmee ik twee uur kan internetten. Tegenover de shop zitten de antennes en daar heb je de beste ontvangst. Het valt niet mee, de computer is erg traag (satelliet hotspot) en het vraagt een engelen geduld om de site te kunnen up-daten. Uiteindelijk, na anderhalf uur, is het gelukt. Gelijk even gekeken naar de reacties in de comments, erg leuk om te zien dat er mensen zijn die onze reis volgen.

Lees verder ......

Meer foto's op "Online Fotoalbum"

..........

Dinsdag 13 juni
Na een rustige nacht zijn we al weer vroeg wakker, zelfs zo vroeg dat we de zon op zien komen. De tijd moet een uur terug en dan is het nog veel vroeger (5 uur). We maken nog even gebruik van de douche, want onze boiler doet het niet meer sinds we de uitlaat van de kachel eraf hebben gereden.
Na de koffie komt rond half acht Venetië inzicht. Dezelfde sleepboot als op de heenreis, de Titanus, trekt de Ferry naar de haven.




We varen door een zon overgoten Venetië en kunnen nog een aantal mooie foto’s maken. Om half negen ligt de boot vast aan de kade en kan het afrijden beginnen. Het geplande bezoek aan Venetië bij terugkeer stellen we, vanwege rugklachten, uit naar een volgende Griekenland reis want die gaat er zeker komen.





Om negen uur gaan we de boot af en rijden we richting Milaan. Het eerste wat Simon opvalt zijn de lekkere gladde wegen. Je bent de lange Autostrada echter al snel zat en verlangd weer naar een mooie toeristische route. Als we in Zwitserland zijn wordt het pas weer interessant.
In Padova bij Crema Sport, adres gevonden in Facile-en-Route, gaan we eerst even verzorgen, foutje, kan hier niet. Terug naar de Autostrada en bij het eerste tankstation dat we tegen komen (Autogril/brugrestaurant) het terrein op gereden en daar vonden we, gelijk aan het begin, een gratis loosplek.

Onze voorraad is bijna helemaal op dus moeten er nog boodschappen gedaan worden. Na Milaan verlaten we de snelweg en komen in Di Saronno een Giga Superstore tegen, met een zeer uitgebreid assortiment. We kunnen er voorlopig weer even tegen.

Plannen die we hadden om boven op de Gotthardpas te overnachten vallen in het water, de weg is nog steeds gesloten voor alle verkeer en we worden omgeleid naar de San Bernadinotunnel. Ook daar loopt niet alles gesmeerd omdat ze met wegwerkzaamheden bezig zijn. We worden omgeleid via een binnenweg met naar schatting een stijgingspercentage van 13 à 14 %. Jammer dat Simon z’n aandacht volledig nodig heeft om met de camper boven te komen, de omgeving is de moeite van het bekijken waard, echt schitterend!

De vrachtwagens worden mondjesmaat toegelaten om de tunnel door te gaan en dat levert lange rijen wachtenden op.
We overnachten in Andeer, aan de andere kant van de tunnel, op de parkeerplaats bij het termaalbad. Een aanrader.
Het weer was in tegenstelling tot gisteren weer prima, zon, blauwe lucht en de temperatuur liep op naar 32 graden

Woensdag 14 juni
Na een koude nacht, 9 graden, gaan we weer verder. We rijden via Zürich (toeristische route langs Zürich See, met koffiestop) en Basel richting Freiburg. De eerste anderhalf uur zien we nog steeds besneeuwde bergtoppen. We vinden de route via de San Bernardinotunnel in één woord schitterend en nog mooier dan de route door de Gotthardtunnel. Het is een stukje om, maar zeker de moeite waard.




In de loop van de middag komen we aan in Drusenheim (zie eerste dag) en zitten lekker in het zonnetje aan de Rijn. Het wordt ééntonig, de temperatuur liep vandaag weer op naar 32 graden.
’s Avonds komen de muggen, de eersten deze vakantie. Het wordt al snel vervelend en zelfs citronella helpt niet, we gaan van ellende naar binnen. Onze Duitse buurman vertelde dat ze weer verdwenen zijn als de zon onder is gegaan, helaas, vanavond zijn ze niet weg te krijgen.



Donderdag 15 juni
Als ik 's ochtends aan mijn verslag wil beginnen doet de laptop het niet meer. Ik krijg alleen een scherm waar op staat dat 'fat 32' corrupt is en dat we de instellingen kunnen herstellen met de windows recovery schijf en ......... die hebben we natuurlijk niet meegenomen. Hoe dit verder af loopt moeten we maar afwachten, ook alle foto's staan er op en we hebben geen back-up.
Voorlopig mijn verslag dus maar op papier en als we thuis zijn invoeren in de thuiscomputer.

We worden weer eens sportief en maken een fietstocht langs de Rijn. Onderweg komen we hele mooie plekjes tegen, alleen het Fort dat we op de kaart zagen staan hebben we niet kunnen vinden. We fietsen via Sessenheim en Dalhunden terug naar de camper.





Er is vandaag hoge bewolking, maar ondanks dat loopt de temperatuur weer op naar 32 graden en is het erg benauwd.
Omdat we geen zin hebben in weer een avond binnen zitten vanwege de muggen, gaan we aan het eind van de middag weer verder noordwaarts. Na ongeveer een uur krijgen we een staartje mee van een fikse regen- en hagelbui (de hagelstenen zien we nog langs de kant van de weg liggen) en de temperatuur zakt binnen 10 minuten naar 22 graden en dat is wel een erg groot verschil.
We zoeken de camperplaats in Worms en als afsluiting van de vakantie gaan we wat eten op de Rijnpromenade, een erg mooie en gezellige plek waar de hele avond mensen lopen te flaneren.







Vrijdag 16 juni
Om half negen zijn we klaar voor de laatste etappe, nog even de tank vol gooien en dan redden we het wel tot thuis. Onderweg zien we opvallend veel Oranje gekleurde Nederlanders met versierde auto's en bussen die op weg zijn naar Stuttgart waar vanavond het Nederlands elftal een kwalitficatie ronde voor het werelkampioenschap speelt. Op de radio horen we dat er 50 duizend supporters worden verwacht, zal een aardig feestje kunnen worden als ze weten te winnen.

Om kwart voor één zijn we bij de grens en rijden we Nederland binnen en staan (hoe kan het anders) direct weer in een file. Voor we naar huis gaan nog even naar Veenendaal en Ede, kinderen en kleinkinderen weer zien want die hebben we de afgelopen weken wel gemist.

Na 30 dagen en 4195 kilometer is het goed weer THUIS te zijn.



Na veel speurwerk is het gelukt het verslag en de foto's van de laptop af te halen. ROBIN BEDANKT!

Paasweekend, april 2006

DRIE MAAL RADEN WAAR WE GEWEEST ZIJN!

Griekenland-met-de-camper weekend, april 2006

Al surfend over het internet op zoek naar informatie over Griekenland las ik op het forum van http://www.griekenlandmetdecamper.nl/ het volgende bericht:

Samen met Belinda organiseer ik (Frans Mulder) weer een weekend voor oude en nieuwe Griekenlandgangers: datum: 8 en 9 april 2006.
De plaats wordt net als vorig jaar een kleine camping in het midden van het land.

Als je op zoek bent naar informatie is dit natuurlijk een uitgelezen kans. We hebben ons ingeschreven en vandaag vertrekken we alvast naar Lage Vuursche waar we bij de natuurcamping “Farm Eterna” de andere Griekenlandgangers zullen treffen.






Vrijdag 7 april
10.00 uur. De camper is er weer klaar voor en wij ook, dus kunnen we vertrekken. Met de navigatie op het dashbord is het niet moeilijk Farm Eterna in Lage Vuursche te vinden.
Als we aankomen staan er nog maar twee campers met Griekenlandgangers, we hebben nog voor het uitzoeken waar we gaan staan. Het zonnetje schijnt dus zoeken we een plekje in de zon.
In de loop van vandaag en morgen komen er totaal 24 campers met 50 volwassenen en 16 kinderen, dus zal het terrein wel aardig vol worden.
Farm Eterna ligt prachtig verscholen in de bossen, niet ver van het gezellige dorp Lage Vuursche.


Rond de middag even op de fiets naar het dorp om een lekker broodje te halen, maar helaas…………………. er is geen bakker te vinden, bijne het enige wat je in Lage Vuursche kunt vinden zijn Pannenkoekenrestaurantjes.

’s Middags fietsen we dwars door het bos naar Baarn (ongeveer 8 km, dus goed te doen voor niet getrainde zitvlakken) en halen een lekker Paasbroodje bij bakkerij ’t Stoepje, waar vind je hem niet.
Terwijl we door de winkelstraat wandelen vallen de vele bloemenwinkeltjes/stalletjes op, overal zie je bloeiende viooltjes en dat brengt het lentegevoel dichtbij, ook al is de buitentempertatuur er nog niet naar. Voorlopig is het nog steeds droog en schijnt de zon.


Later op de dag komt Frans Mulder ons welkom heten. In de loop van de avond zullen er nog twee campers bij komen, morgen komt de rest (19 campers en één Caravan).

Zaterdag 8 april
We worden wakker en het ziet er buiten een beetje grouw uit. De weersverwachtingen voorspellen voor vandaag niet veel goeds. Regen, hagel en mogelijk onweer in de loop van de avond, harde wind met windstoten enz., we wachten af, kunnen er toch niets aan veranderen.
's Morgens lekker lezen terwijl de regen op het dak klettert. ‘s Middags wordt het beter. Na de informatie voor Griekenlandgangers die voor de eerste keer gaan, zien we een strak blauwe lucht, het is zelfs zo lekker (hoezo weersverwachtingen!) dat we nog even met een aantal mensen buiten zitten en onder het uitwisselen van ervaringen genieten we van een aperatiefje.
‘s Avonds is er een bijeenkomst waarin ervaringen worden uitgewisseld, ideëen worden aangedragen, nuttige tips worden gegeven en voor de liefhebbers zijn er diverse fotoabums te bekijken.
Wat ons betreft hebben we er veel van opgestoken en mochten we getwijfeld hebben over het meenemen van fietsen? Na gesprekken met mensen die het kunnen weten omdat ze er geweest zijn, is deze twijfel helemaal weg:
DE FIETSEN GAAN MEE!!



Zondag 9 april
Als we om een uur of negen opstaan schijnt de zon en zien we een strak blauwe lucht (voorproefje voor Griekenland?), het is zelfs al zo lekker dat we buiten kunnen ontbijten.
Langzaam maar zeker komt iedereen naar buiten, er ontstaan weer leuke gesprekken die eigenlijk maar over één ding gaan............. onze reis naar Griekenland. Er worden weer kaarten te voorschijn gehaald, boeken bekeken etc. We kunnen er niet genoeg van krijgen.
De één na de ander vertrekt weer en het begint rustig te worden.


In de loop van de middag maken we nog een rondje op de fiets; eerst richting Maartensdijk, dan richting Soestdijk en weer terug naar Lage Vuursche, een uurtje later zijn we weer terug. De fietsen gaan weer achterop de camper en we rijden binnendoor, over Soestdijk, Soest en Amersfoort, naar huis. Daar zetten we de camper op z’n plek, verkleden ons en gaan nog even ergens een hapje eten, tenslotte is het vandaag een bijzondere dag ...................
ONZE TROUWDAG.