Vandaag beginnen we aan de vijfde week. Nog steeds hebben we de weergoden aan onze kant, hebben tot nu toe EIGENLIJK alleen maar mooi weer gehad (één ochtend een beetje regen en één nacht een klein buitje), we hopen van harte dat het de komende weken nog zo zal blijven.
Rob en Adrie, onze Marokko reisgenoten, denken aan het eind van deze week in het Zuiden van Spanje te zijn. We waren vanplan vandaag aan de 500 km. te beginnen die ons nog scheidt van Algeciras, maar het is nog zo heerlijk dat we besluiten nog even in San Juan te blijven, we hebben nog tijd genoeg! Kees en Ria, van wie we gisteren al afscheidnamen, kwamen vandaag ook nog naar San Juan. ‘s Middags komen er nog een paar bekenden, Harrold en Marianne, hen hebben we twee jaar geleden in Torreguardiaro ontmoet. Leuk elkaar weer te treffen.Vanmiddag de LED TV geïnstalleerd die we twee dagen geleden in Aguilas hebben gekocht, een mooi 16 inch scherm op 12 volt en dat gebruikt aanzienlijk minder stroom dan de laptop waarop we tv keken en dat is nooit weg en we hebben ook nog een schitterend glashelder beeld, heel mooi!!
DINSDAG 22 FEBRUARI
Nu is het toch echt tijd om verder te gaan. We nemen afscheid van Ede en Ineke die we vanaf nu niet meer tegen zullen komen deze reis. Samen met Ria en Kees rijden we eerst nog even naar de Engelse Bar om te internetten en te Skypen, nu hebben we bijna iedereen weer gezien, heerlijk! Robin, onze computer techneut op afstand, heeft ook nog even een paar computer proleempjes voor ons opgelost, geweldig als je zo iemand achter de hand hebt.
Eerst rijden we naar Mojacar, zo’n 30 kilometer verderop en gaan daar naar de wasserette, we hebben weer het e.e.a. verzameld en we zijn dus wel een poosje bezig. Aan de overkant van de straat is een “Winkel van Sinkel” waar bijna alles te koop is, van het kleinste schroefje tot wasmachines, koelkasten etc. Natuurlijk wordt daar weer gesnuffeld, we moeten toch wachten op de was. Anderhalf uur later is de was schoon en droog en rijden we weer verder. De was die niet in de droger kan, is aan het eind van de middag ook droog.
We stoppen tussen Mojácar en Caboneras, bij de Taverne achter de verdedigingstoren waar je gratis mag staan. Na het sluiten van de Taverne mag je gebruik maken van het toilet en kun je ook nog water tappen, een geweldige service! Natuurlijk verwachten ze wel dat je er tenminste en glaasje komt drinken, iets eten wordt nog meer op prijs gesteld. We drinken er een wijntje en de geur van gegrilde vis streelt onze neus, we blijven eten! Na het afrekenen krijgen we nog een glaasje likeur uit hele leuke “aardewerken” glaasjes. We krijgen er twee mee!WOENSDAG 23 FEBRUARI
Vandaag nemen we voor de twee keer afscheid van Ria en Kees en nu is het toch echt zover dat we elkaar deze reis niet meer tegenkomen. Wij gaan verder naar het zuiden en zij gaan de andere kant op. Ruim drie weken hebben we met elkaar opgetrokken en dat was heel gezellig.
We rijden over de ALP 118 naar Carbonras een adembenemend mooie route door de bergen en hoog langs de zee en als de zon schijnt is het tien keer mooier dan als het regent, we genieten weer met volle teugen. Via de N-341, de A-7, de N-344 en de N340A stoppen we vandaag in Guardias Viejas en weer kunnen de stoelen naar buiten en hebben we een hele mooie dag, gelukkig houdt het nog steeds niet op. De thermometer in Aguadulce staan tussen de 24 en 26 graden, het is hier ZOMER!
We hebben weer een mooie plek gevonden met uitzicht op Almerimar. Aan het eind van de middag een sms-je van Xander en Esther “Bedankt voor de mooie bos bloemen”! We schrikken, hadden voor ons vertrek uit Nederland geregeld dat er op 23 maart een boeket bloemen zou worden bezorgd, ze zijn dan 10 jaar getrouwd en dat wilden we niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Wij hadden het wel goed opgegeven, de fout zat bij ‘Fleurop’, ze bieden excuses aan en ze maken het goed, op 23 maart krijgen ze weer een boeket!
DONDERDAG 24 FEBRUARI
Weer een rijdag onder een strak blauwe lucht! Om kwart voor negen hebben we het ontbijt achter de kiezen en zijn we alweer op pad, we hopen aan het begin van de middag ergens een plekje vinden en dan weer lekker in de zon te zitten. We rijden terug naar de A-7 en daar gaan we richting Malaga, af en toe nemen we even een alternatieve route, alleen maar autobaan rijden vinden we niks. Links van ons zien we de zee en rechts de bergtoppen en van de Sierra Nevada, altijd weer indrukwekkend.
In Malaga gaan we op zoek naar LPG en dat valt nog niet mee, het eerste adres wat we van internet hebben geplukt is nergens te vinden, dan maar op zoek naar de tweede, hier hebben we de coördinaten van, dat moet dus niet zo moeilijk zijn. Málaga is onze laatste kans om LPG te tanken voor we oversteken naar Marokko maken, als het niet lukt kopen we in Marokko wel een gasfles. jammer, jammer, er is geen vulstation te vinden en ook na zeker tien keer vragen weet niemand waar dat wel zou kunnen. Het koste twee uur en we hebben niks.
We willen stoppen in Puerto Cabopino, hebben door twee jaar geleden op een plateau met uitzicht op zee campers zien staan, maar ook hier mag je niet meer staan met de camper, we gebruiken de plek wel om een broodje te eten. Weer verder naar het zuiden rijden we dwars door Marbella, het is daar 22 graden in de schaduw en overal zitten de terrassen bijna vol. We rijden door tot Estepona en gaan daar bij de haven kijken, hopen dat het daar nog wel mogen staan. Het lukt!!!!
Op een braakliggende stuk grond achter de parkeerplaats zien we campers staan en al snel is duidelijk dat de politie de camperaars met rust laat. Naast ons staan Nel en Anne, zij staan hier al een dag of vier, de politie rijdt elke dag langs en ze zwaaien naar elkaar. Aan het eind van de middag drinken we samen een glaasje en leren elkaar een beetje kennen, zij 'kenden' ons al van onze site, hebben vorig jaar in Griekenland dankbaar gebruik gemaakt van onze informatie, leuk te horen dat er anderen er hun voordeel mee doen.Vandaag sms-contact gehad met Rob en Adrie, zij zijn nu in Sevilla en morgen ontmoeten we elkaar op het strand van Tarifa. Ook nog contact gehad met Willem en Marianne, onze buren, die deze week door Marokko reizen, zij hebben niets gemerkt van demonstraties, rellen etc. Het is een mooi en het land en vooral het Atlasgebergte vinden zij super. Ze hebben één goede tip: Rijdt niet met de camper de grote steden in, het is daar een gekkenhuis in het verkeer!
VRIJDAG 25 FEBRUARI
Op naar Tarifa. We nemen de route langs de kust en gaan eerst nog even shoppen op Gibraltar. In de verte zien we de rots al liggen en ook de noordkust van Marokko kunnen we al zien. Als we in deze omgeving zijn kunnen we het niet laten een paar flesjes Estée Lauder te kopen, zoals ik al schreef in vorige reisverslagen, het is hier zeker een derde en als de euro gunstig staat wel bijna de helft goedkoper dan in Nederland, een bezoekje meer dan waard dus en ook nog leuk even rond te lopen in dit stukje Engeland.
Bij de grensovergang is het een chaos, het afgelopen half uur zijn er drie vliegtuigen geland en dan staat het verkeer helemaal vast, de landingsbaan ligt direct achter de douane en de weg wordt afgesloten als er een vliegtuig land of opstijgt. In Mainstreet is het ook behoorlijk druk maar al snel hebben weonze flesjes te pakken en als extraatje nemen we ook nog een Pandora bedel mee. Op de terugweg is de weg weer afgesloten, er stijgt net een vliegtuig op en dat is altijd een spectaculair gezicht als je er zo dicht bij staat.
Om half twee rijden we het strand van Tarifa op, Rob en Adrie, een minuutje eerder gearriveerd, zien ons aankomen en staan al te zwaaien. Hier ontmoeten we Nick en Joke, andere kennissen van Rob en Adrie die ook meegaan naar Marokko, zij stonden al op het strand en hebben twee plekken vrij gehouden, zoeken naar een plekje was dus niet nodig. De hele rand langs het strand staat vol met campers en dat op een plek waar kamperen verboden is!En weer hadden we een zon overgoten dag, voor de lezer wordt het misschien wel wat vervelend altijd maar weer die zon, maar voor ons kan het niet beter.
ZATERDAG 26 FEBRUARI
We blijven een paar dagen in Tarifa en in het Hotel aan het eind van het strand kunnen we internetten en de site updaten, helaas lukt het weer niet om er foto’s bij te zetten. Jammer jullie zullen het nog even zonder moeten doen! Er staat vandaag een behoorlijk strakke wind, achter de camper, uit de wind en in de nog altijd schijnende zon, is het heerlijk toeven. Het is druk op het strand de ene na de ander kite-surfer arriveert, zet zijn zeil op en scheert als een speer over het water. Een prachtig gezicht al die gekleurde zeilen.ZONDAG 27 FEBRUARI
Wat is dit nou, voor het eerst sinds lange tijd zien we de zon niet als we opstaan, hij schijnt natuurlijk wel, maar we zien hem niet, een dik wokkendek hangt boven ons. Gisteren op internet al gezien dat het vandaag anders zou zijn dan de afgelopen periode en het weerstation in de camper geeft zelfs regen aan, wat ons betreft mag dat wel wegblijven.
Om half elf gaan we weer naar het Hotel om te internetten, hier kunnen we Skypen en wat is het toch heerlijk iedereen weer even te zien. Ook kunnen we onze “hulp op afstand” weer inschakelen, ondanks het updaten van het aan onze blog gekoppeld programma Blogo, kunnen we nog steeds geen foto’s uploaden, kijken of onze techneut het probleem op kan lossen. Helaas hij heeft geen idee wat er aan de hand is en voorlopig kunnen we alleen nog onze foto’s plaatsen op de oude en zeer omslachtige manier! We gaan aan de slag.
Een groot gedeelte van de dag in de bar van het Hotel doorgebracht voor het uploaden van de foto's en dan nog is er maar één week klaar. Week drie en vier moeten het voorlopig maar zonder foto's doen, het kost veel te veel tijd, we bekijken het wel als we weer thuis zijn. Ook vandaag kwamen er weer tientallen surfers naar het strand, het is hier een waar eldorado de sterke wind zorgt ervoor dat ze bijna vliegen. We begrijpen nu ook waarom deze plek één van de beste surfplekken van Europa is.
