ZONDAG 21 JULI
Nadat we ons zelf weer voorzien hebben van een zondags ontbijt verzorgen we de camper ook nog even voor we weer verder gaan. Voorlopig volgen we nog een poosje de E6, een mooie route door een land van bergen, meren, watervallen, bossen, tunnels en fjorden. We zien er niet alles van, het is buiten nog steeds niet om over naar huis te schrijven, wat we kunnen zien is zeker de moeite waard, prachtige watervallen en kale gladde stukken berg waar het water over naar beneden dendert is altijd een heel apart gezicht. 
In Fauske en gaan we rechtsaf richting Bodø. We volgen weg 80 tot Løding, krijgen onderweg nog weer een automatisch bomstation en slaan linksaf naar de veel geroemde weg 17, de ‘Krystriksveien’, één van ‘s werelds mooiste kustroutes die hier begint en eindigt in Steinkjer, of net andersom, het ligt er maar aan hoe je het bekijkt. De weg is 650 kilometer lang en er moet totaal zes keer gebruik gemaakt worden van een Ferry. Bij de toeristenbureaus in de omgeving is een dienstregeling van de Ferry’s te krijgen. 
Als we eenmaal op de ‘Krystriksveien’ zitten komen we al snel bij de Saltstraumen. De Saltstraumen is één van de sterkste getijdenstromen ter wereld. De engte die het Saltfjord met de zee verbindt is 150 meter breed en 3 kilometer lang. Vier keer per dag, bij eb en vloed, perst zich ongeveer 400 miljoen kubieke meter water met een donderend geweld onder de Saltstraumenbrug door. Het snelstromende water creëert levensgevaarlijke draaikolken en dit spektakel willen we nog een keer van dichtbij bekijken. 
We hebben geluk en hoeven niet zo lang te wachten, na de lunch lopen we naar het water en dan begint het spektakel net. Het is werkelijk schitterend om te zien hoe het water zich, dit keer bij eb, door de engte perst, er ontstaan draaikolken soms wel met een doorsnee van meer dan 10 meter en of je nu beneden bij het water of boven op de burg staat het is geweldig om naar te kijken. Ook vissen worden in de sterke stroming meegesleurd en dat weten de meeuwen inmiddels maar al te goed. Hoe dichter bij het uur u hoe meer meeuwen zich melden. Wat een fenomeen!!! 
Aan de overkant van de brug is een Coöp. supermarkt en daar kun je de tol betalen van weg 80 (26 NOK) en die van de burg in weg 17 (21 NOK), ook daar gingen we ook weer onder zo’n tolpoort door. Nadat we onze tol hebben afgerekend rijden we verder, we weten een mooie plekje aan het Falkflågvika-meer zo’n 17 kilometer verderop en daar gaan we naar toe. Het regent gelukkig niet meer en af en toe zien we zelfs kleine blauwe plekjes en dat wekt verwachtingen voor de komende dagen. MAANDAG 22 JULI
Nog steeds is het bewolkt en de luchtvochtigheid buiten is 88% maar het weerstation geeft in ieder geval volop zon, dat beloofd wat voor vandaag, hopen we! Net als gisteren rijden we ook nu weer langs bergen en steile rotsen, door tunnels, langs fjorden, meren en watervallen, toch is het overal weer anders en elke keer opnieuw is het weer genieten. Na elke bocht staat ons een andere verrassing te wachten, onze ogen staan nog steeds op stokjes, een beetje vermoeiend maar we willen zo weinig mogelijk missen. 
De ene keer rijden we op fjordniveau en even later rijden we er weer hoog boven en hebben we weer geweldige uitzichten. Langs de kant van de weg staan nog altijd de lupines in bloei en op de bergen liggen nog grote plakken sneeuw. Op de parkeerplaats in Storvika, achter een kleine supermarkt, maken we een koffiestop en ziet het er buiten al een stuk beter uit. Een mooie parkeerplaats, met picknicktafel en een barbecue gelegenheid en achter het bruggetje is een strandje.
Voor we weer verder gaan maken we nog even gebruik van het verzorgingspunt voor campers aan de andere kant van de supermarkt. Op heel veel plekken onderweg stoppen we zomaar even om extra te kunnen genieten van de omgeving en alles goed in ons op te nemen. Bergen, steile rotsen, kleine strandjes, haventjes en overal komt er water naar beneden, overweldigend, wat is het hier weer mooi. In Ørnes op de parkeerplaats hebben we een vrije Wifi en gaan even internetten. 
We komen langs Glomfjord, de thuisbasis van het grote chemieconcern Norsk Hydro, dat hier ammoniak en salpeterzuur fabriceert. De benodigde energie halen ze uit enerzijds een grote waterval en anderzijds via pijpleiding die tot bijna aan de bergtop reikt en die daar een andere krachtige waterstroom opvangt. De waterval en de pijpleiding zijn te zien in een open stuk tussen twee tunnels die onder een uitloper van de Svartisen gletsjer zijn gemaakt. 
Op de plek tussen de twee tunnels is een smalle weg naar boven die je op eigen risico rijdt. Een mooie weg langs prachtige watervallen en na een paar kilometer kom je bij een smalle onverlichte enkelbaans tunnel en omdat we niet weten wat je in de tunnel en aan de andere kant tegen kunt komen gaan we terug. We weten dat achter de tunnel de grootste trap van Europa moet zijn, wij zijn er niet geweest, hebben de trap langs de berg alleen op afstand gezien. 
Aan het begin van de middag zijn we in Hovden bij de toerist-informatie en daar is een mooie parkeerplaats met picknick-banken, keurige schone toiletten en een verzorgingspunt voor campers. Het is lunchtijd en het inmiddels mooi weer geworden, de zon schijnt volop, we lunchen buiten en hebben een geweldig uitzicht op de Svartisen gletsjer. De hele middag genieten we van de zon en een mooie blauwe lucht, zitten zelfs nog buiten tot de zon achter de bergen verdwenen is, het is dan al half acht ’s avonds, wat is dit toch lekker, een ongekende luxe!!
Vandaag ontmoeten we ook weer Gerrie en Peter waar we op de boot van Svolvær naar Skutvik mee hebben zitten kletsen. Aan het eind van de middag is het borreltijd, zij komen bij ons zitten en genieten van een heerlijk Nederlands biertje! Ook hun roodstaart papagaai ‘Mike’ is van de partij. Als we naar binnen verhuizen en aan het kokkerellen slaan is het inmiddels acht uur. DINSDAG 23 JULI
Vandaag gaat het echt gebeuren, we gaan wandelen naar de gletsjer. Drie jaar geleden was het voor mij nog te ver om lopen, nu moet het kunnen! Door het hart van Nordland, loopt een brede, kale bergrug, de Sjaltfell. Tussen de Sjaltfell en de kust ligt de laagst gelegen gletsjer van Europa, de Svartisen, een uitgestekt, snel kleiner wordend, gletsjerveld van zo’n 400 km2 en na de Josteldalbreen de grootste in Noorwegen en die gaan we vandaag van dichterbij bekijken.
Onder een strak blauwe lucht, er is zelfs geen wolkje te zien, lopen om half elf naar beneden naar het fjord, daar gaan we met het voetveer naar de overkant en dan wacht ons een wandeling van ruim drie kilometer. Het is een goed te lopen pad, je kunt er zelfs naar toe fietsen! Na de schitterende wandeling ben je al aardig dicht bij de gletsjer, het laatste stukje is het klimmen en klauteren over grote keien en dat is net iets te veel van het goede, we zijn al hartstikke blij dat we er zo dicht bij konden komen. 
Onderweg stoppen we een paar keer om van het mooie uitzicht op de gletsjer genieten, er zijn picknickbanken genoeg waar je even kunt gaan zitten en bij het restaurant halverwege de wandeling hebben we een prachtig uitzicht over een mooi groot meer en daarachter de gletsjer, wat uniek! Om drie uur varen we weer terug naar het vaste land, eenmaal terug bij de camper gaan de beentjes omhoog, nemen we een koud drankje en genieten we nog een paar uur van de prachtige zonovergoten dag. EEN SUPER DAG!! WOENSDAG 24 JULI
En weer is het hemelsblauw en er is geen wolkje te zien, wat een luxe! We gaan weer een stukje verder en na een kwartiertje komen we bij de Ferry van Forøy naar Ågskardet, de eerste van de zeven op de Kystriksveien, we moeten even wachten voor er een boot vertrekt en we zijn net aan boord of we kunnen er ook al weer af, in tien minuten zijn we aan de overkant. Als we van boord zijn kijken we uit naar een mooie plek, het is nu prachtig weer en daar willen natuurlijk volop van genieten, hebben geen idee hoe lang het nog zo blijft. 
Zo’n 20 kilometer na de boottocht komen we bij Straumsvika en daar slaan we rechtsaf richting Nordværnes en hopen aan die weg weer een mooie stopplek te vinden met uitzicht op het Rødøyfjord. Het lijkt erop dat dat niet gaat lukken, rijden toch de weg op goed geluk helemaal uit en op het eind in Rønvik ………… een prachtig plekje bij een haventje met een grote aanlegsteiger en met een geweldig uitzicht, en ………… er kan ook nog worden gevist. De stoelen gaan naar buiten, de hengel wordt visklaar gemaakt en we gaan genieten!! 
De aanlegsteiger is voor de Hurtigbåtrute, een soort Hurtigruten maar dan van Bodø naar Sandnessjoen. Elke dag legt de boot hier aan, ’s ochtends rond negen uur en ’s avonds rond zeven uur. De hele dag zien we niemand en je hebt een beetje het gevoel dat je aan het einde van de bewoonde wereld zit, maar dat is toch niet het geval, de boot van zeven uur brengt drie passagiers hier naar toe en een pallet met bestellingen. We zitten nog tot negen uur op de steiger van de zon te genieten, boven ons zweeft een zeearend en in de voortuin zwemmen twee bruinvissen! 
Om elf uur lopen we nog even de steiger op en zien tot onze verbazing boven zee een prachtige zonsondergang, nu geen middernachtzon meer, dat is weer verledentijd, in de komende weken zullen de avonden heel langzaam maar zeker weer steeds donker worden, we zullen er weer aan moeten wennen!DONDERDAG 25 JULI
Na een heerlijke rustige nacht, je hoort hier alleen het zachte ruisen van een waterval even verderop, worden we weer gewekt door de zon. We blijven vandaag op dit geweldige plekje, vissen af en toe en vangen ook nog wat, luieren, lezen en genieten van de voorbij zwemmende bruinvissen, wat is de natuur toch mooi! Van een plaatselijke bewoner die steeds komt assisteren bij aanleggen van de Hurtigbåtrute, krijgen we een mooie moot kabeljauwfilet, die verdwijnt in het vriesvak voor een andere keer, ’s avonds eten we onze zelf gevangen vis! VRIJDAG 26 JULI
Tijd om weer verder te trekken en we rijden terug naar weg 17. Zitten we aan de ene kant van de berg in de zon, aan de andere kant komen we in de mist terecht en valt er weinig te zien van de omgeving. Als we in Jetvik bij de boot aankomen is het al iets helderder en als we om kwart voor elf vertrekken is de mist bijna allemaal verdwenen en kunnen we volop van de overtocht genieten. Het duurt een uur voor we in Kilboghamn zijn, er is onderweg zoveel te zien dat we sneller aan de overkant zijn dan we in de gaten hebben. 
Boven op het dek hebben we een prachtig uitzicht over de het Værangen, het Sørtfjord en het vaste land en onderweg passeren we weer de poolcirkel, zichtbaar aan de wereldbol op het land. Nadat we de boot af zijn gaan we op zoek naar een plek, hebben vanochtend op internet gezien dat het vandaag en morgen nog heel mooi blijft in deze regio, daarna wordt het weer minder, nog even genieten dus. We gaan eerst kijken in Tonnes maar langs deze weg vinden we niks, er is geen leuke plek te vinden en we gaan terug naar de doorgaande weg.
Op dit stuk van de 17 is het wegdek niet al te best en op diverse plekken is de weg erg smal, gelukkig zijn er wel genoeg passeerplekken. We gaan eerst naar de hypermoderne parkeerplaats in Hellåga, een mooie plek met natuurlijk uitzicht op een fjord en voorzien van een design toiletgebouw, we blijven er niet het waait er verschrikkelijk! Een kilometer verder is op het voormalige terrein van een oude steengroeve een prachtige parkeerplaats aangelegd met kleine geasfalteerde stukken in het gras, hier kunnen we nog wel een poos buiten zitten. ZATERDAG 27 JULI
Net als gisteren begint de dag vandaag in de laaghangende mist dat opstijgt uit het fjord, het water is koud en de buitentemperatuur is een stuk hoger en dan ontstaan er mistflarden en de luchtvochtigheid is gestegen naar 85%, het is wel een mooi gezicht zo’n mistsliert boven het fjord. In de tweede tunnel waar we doorrijden is het zelfs zo vochtig dat de spiegels en de ruiten aan de buitenkant beslaan! 
Als we wat hoger boven het fjord komen zien we in de diepte een dikke wolkendeken tussen de bergen en boven ons is het blauw en schijnt de zon Op de plekken waar de bergen niet zo hoog zijn waait de mist uit over het land en het gevolg is dat we de ene keer volop in de zon en de andere keer in de dikke mist zitten en ook op de afdaling naar Nesna zien we weinig.
In Nesna is het een klein uurtje wachten voor er een boot naar de overkant gaat, de derde overtocht op de ‘Krystriksveien’ en deze duurt 25 minuten, Jammer genoeg kunnen we buiten niets zien, de mist hangt dik boven het Ranfjord, toch knap dat de stuurman de overkant kan vinden! Als we in Levang aangekomen zijn probeert de zon door de mist heen te prikken en wordt het landinwaarts zonnig en blijft het aan de kust mistig. 
Na de bijzondere Helgalandsbrua en Sandnessjøen maken we een uitstapje naar de bergketen en ‘Sju Søstre’ (weg 138), hier schijnt de zon gelukkig wel en onderaan de bergen we vinden een mooi plekje en gaan een paar uur van de zon genieten. De ‘Sju Søstreis is een bergketen met zeven bijna even hoge bergtoppen en deze keer kunnen we ze allemaal zien, drie jaar geleden zaten de toppen onder de wolken verstopt. Even na vier uur rijden we weer verder, we zien dat de mist uit de fjorden is verdwenen en gaan op zoek naar een plekje aan het water. 
We stoppen weer bij in Alstahaug bij het prachtig gerestaureerde 12de-eeuwse kerkje en een nog goed bewaard gebleven pastorie uit 1650 waarin nu een winkeltje met husflid (huisvlijt) is ge-vestigd. Direct naast het mooie kerkje staat het hyper moderne Petter Dass museum. Petter Dass leefde rond 1700 en was een bekend dichter en de zoon van een rijke Schotse emigrant. Hij maakte van een eenvoudige parochie een welvarend kerkdorp dat meer land bezat dan enig ander dorp in Helgaland. De tegenstelling in bouwwerken kan bijna niet groter zijn! 
Langzaam is het landschap aan het veranderen, het hele ruige en kale maakt plaats voor begroeide hellingen, de dalen worden breder en vlakker, we zien weer pas gemaaide weilanden en het verse gras zit mooi verpakt in witte rollen, er is meer bebouwing en de koeien en schapen lopen hier zomaar over de weg. Zo’n vijf kilometer voor de volgende oversteek in Tjøtta zien we een hartstikke mooi plekje met uitzicht op het Blomsøyrasa, we kunnen weer genieten van een mooi uitzicht.
Lees verder week 7
