ZONDAG 28 JULI
Gisteravond zagen we een natuurverschijnsel dat we nog nooit eerder hadden gezien, rond half tien ziet het er binnen vijf minuten compleet anders uit buiten. De hele avond schijnt de zon volop en is er geen wolkje te zien, we verwachten dan ook weer een mooie zonsondergang voorgeschoteld te krijgen, niets is minder waar, ongelofelijk maar binnen 5 minuten is de zon verdwenen en zitten we in dikke mist en het merkwaardigste: het is net of de mist van boven naar beneden voor de zon langs zakt.
De dag begint weer in de mist. We rijden naar Tøjtta voor de vierde oversteek en moeten daar, zoals gebruikelijk weer een poosje wachten. Het leuke haventje van Tøjtta doet ons een beetje aan de Lofoten denken, houten huisjes in die typische rode kleur die op palen in het water staan. 
De Ferry van Tjøtta naar Forvik duurt weer ruim een uur en tijdens de oversteek worden er ook nog vier eilandjes aangedaan. Gelukkig zien we meer dan gisteren en kunnen we grotendeels van de overtocht genieten, heel af en toe zitten we weer in een dikke mist en zien dan weinig, maar dat is meestal snel voorbij. Een kwartiertje later zijn we bij het volgende veer die van Ånddelsvåg naar Horn en deze keer varen we 20 minuten.
Na de aankomst in Horn rijden we door naar Brønnøysund, gaan de camper verzorgen achter het tankstation van Statoil en zien daar een mooie plek om te lunchen en een poosje van de zon te genieten. De winkels zijn gesloten en we gaan aan de afbak-broodjes, altijd handig daar wat van in voorraad te hebben! We besluiten de rest van de dag hier te blijven en in de loop van de middag verhuizen we de camper naar een plekje aan het water, met uitzicht op de haven. We zien diverse bootjes voorbij komen en de grootste is de Hurtigruten die om drie uur binnenvaart. 
Vanavond blijft het wel de hele avond helder en kunnen we weer genieten van een mooie zonsondergang. Zo willen we het elke avond wel zien, zeg nou zelf dit ziet er een stuk gezelliger uit dan gisteravond! MAANDAG 29 JULI
Na een hele week hartstikke mooi weer worden we vanochtend gewekt door het ‘gezellige’ getik van de regen op het dak, we waren bijna vergeten hoe dat ook al weer was! We hadden het kunnen weten, gisteravond om elf uur was de lucht zo rood, zo rood hebben we het nog niet eerder gezien en een oud gezegde luid: “Avondrood, morgen regen in de sloot”!
Aanvankelijk ziet het er erg somber uit, het klaart wel wat op maar toch vallen er nog een paar dlinke buien. We blijven nog een dag in Brønnøysund, Simon wil vandaag nog weer een paar mooie makrelen vangen en dat lukt ook nog! ’s Middags houdt het gelukkig op met de regen en aan het eind van de middag is het weer helemaal blauw boven ons. We zitten nog het grootste gedeelte van de avond in de zon, heerlijk!
DINSDAG 30 JULI
Tijd om weer een stukje verder naar het zuiden te trekken. We rijden niet naar het eiland Torget om het beroemde ‘Gat van Torghatten’ te kunnen zien, een door erosie gevormd gat in een berg van 30 meter hoog en 160 meter lang. We hebben ergens gelezen dat je, om daar te komen, een half uur steil omhoog moet klauteren en dat is nog niet het ergste, je moet ook weer naar beneden en om daar onze knieën aan te wagen, ik dacht het niet!!
Het is lekker helder weer vandaag en om negen uur ’s ochtends is het al 20 graden, heerlijk! Voor we verder gaan eerst de camper verzorgen een wat extra water inslaan kunnen we op de volgende plek een wasje doen. Na 50 kilometer komen we bij het laatste veer op de Krystriksveien, die van Vennesund naar Holm, een oversteek van 20 minuten. Als we aankomen staat er al een grote rij, we hebben pech, kunnen niet meer mee en moeten een uur wachten op de volgende boot.
Ergens onderweg komt er opeens een vrije Wifi binnen en we kijken even snel op WeerOnline naar de verwachtingen voor de komende dagen, voor vandaag ziet het er nog goed uit maar morgen wordt het overal bar slecht, donker grijze wolken met regen, ze geven zelfs een 3!! De komende dagen ziet het er voor Zweden een stuk beter uit door voor Noorwegen en we bekijken nog of we weer terug gaan naar Zweden of, zoals we eigenlijk van plan waren, nog in Noorwegen te blijven. 
Bij Foldereid kun naar Namsos via de 770 of via de 17. We kiezen voor de 17, willen hem ook nu weer helemaal uitrijden. De weg gaat nu niet meer direct langs de kust maar meer door het binnenland, een mooie afwisselende route langs aan de ene kant het Innerfoldafjord en aan de andere kant een steile rotsen. Verderop komen we weer langs meren, watervallen, kleine riviertjes en rotsen die begroeid zijn met dikke plakken mos en in de bermen varens, lupines, klaver, judaspenning, etc., toch weer heel anders dan de route langs de kust. 
Net voor Kongsmoen zien op een uitloper in het fjord twee campers staan, we zijn inmiddels al driftig op zoek naar een mooi plekje en we gaan even kijken of daar voor ons ook nog plaats is, er is plek genoeg, er kunnen er nog wel een paar bij, het worden er zelfs zeven! We staan hier aan het eind van het Innerfolda-fjord, vanaf de bergen komt er een klein riviertje naar beneden en het is hier kennelijk een uitgelezen plek om te vissen, de vissers staan tot hun kruis in het water en komen met drie mooie makrelen weer terug. WOENSDAG 31 JULI
De weermannen hebben gelijk gekregen, het is natter dan nat buiten, bah! Gezien de verwachtingen voor de komende dagen en de aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat de kans op mooi weer in Zweden over het algemeen groter is dan in Noor-wegen, gooien we ons plan om via het Noorse fjordengebied naar het zuiden te rijden in de prullenbak en besluiten terug te gaan naar Zweden, er is niets veranderlijker dan een camperraar! Bij het kerkje van Kongsmoen vullen we onze watertank, er is altijd water te krijgen bij een kerk waar ook een begraafplaats bij is. 
Bij Høylandet verlaten we weg 17 en pakken daar de 775. Van de 650 kilometer lange ‘Krystriksveien’ hebben we er 535 gereden. Het is een werkelijk schitterende route die vooral langs de kust gaat, we hebben er tien dagen over gedaan om van Løding naar Høylandet te rijden. Gelukkig hebben we op deze route schitte-rend weer gehad en hebben er daarom volop van kunnen genieten, we hebben vandaag zelfs nog een eland gezien! De zes fjorden waar we over moesten zijn we allemaal op een ticket van 6 meter overgestoken, totale kosten 739 NOK i.p.v. 1643 NOK. 
Voor we de rustige 74 richting Gädedde op kunnen moeten we eerst nog en stukje over de drukke E6 waar we om de haverklap campers en caravans tegenkomen. Na de afslag naar Gädedde is het direct een stuk rustiger, we rijden langs een brede, snelstromende rivier en overal komen prachtige grote en kleine water(ge)valletjes naar beneden.
Het staat hier weer vol met dennenbomen en we worden ook weer gewaarschuwd voor rendieren die kunnen oversteken.
Eenmaal over het hoogste punt (504 meter) wordt het steeds lichter, regent het niet meer en zien we zelfs kleine blauwe plekjes waar de zon doorheen wil. We rijden hier in het ‘Nasjonalpark Liere’, een prachtig berggebied dat gevormd is door het ijs dat in de laatste ijstijd over het gebied getrokken is en de toppen heeft afgerond en de U-vormige dalen heeft uitgeslepen. Een prachtige route, met diverse mogelijkheden om te overnachten, eentje zelfs met een hutje met een stookplaats erin en het hout ligt al klaar.
Zo’n 4 kilometer na de bijna onzichtbare grensovergang tussen Noorwegen en Zweden doen we in Gädedde bij de eerste de beste supermarkt die we tegenkomen inkopen, in Zweden is alles weer goedkoper dan in Noorwegen dus vullen we hier onze voorraad weer aan. We kunnen er gelukkig betalen met Noorse Kronen en krijgen het wisselgeld terug in Zweedse Kronen. We hadden nog wel het e.e.a. aan Noorse kronen en omdat we onverwachts naar Zweden zijn gegaan, komen we zo mooi van ons Noorse geld af.
We gooien de tank vol met diesel, we gaan de ‘Vildmarksvägen’, of zoals we het in het Nederlands noemen ‘De Wildernisroute’ rijden en of we op die route tankstations tegen zullen komen weten we niet meer en vol is vol zeggen we altijd! Drie jaar geleden hebben we deze route ook gereden en hebben daar goede herinneringen aan en willen nog graag een keer van deze mooie route genieten. Een kwartiertje nadat we uit Gädedde zijn vertrokken zien we een mooie plek om te overnachten, de grijze lucht heeft even plaatsgemaakt iets gezelligers.
DONDERDAG 1 AUGUSTUS
Nog een maand te gaan, 1 september hebben we onze kinderen en kleinkinderen uitgenodigd voor een BBQ, een hele goede reden om dan weer thuis te zijn.
Als we opstaan is het nog bewolkt maar al snel vallen er kleine gaatjes in het wolkendek, jammer genoeg worden het er niet meer en worden ze ook niet groter, gelukkig is het wel droog en we hebben een goed zicht. We rijden weer door een schitterend landschap waar het toch weer heel anders is dan in Noorwegen en waar geweldige vergezichten, bossen, meren, watervallen en bergen er ook hier om strijden het mooist gevonden te worden.
We maken een uitstapje naar ‘Ankarede Lappkapel’. Een mooie, glooiende weg brengt ons naar de kyrkstad waar op hoogtijdagen de Samen samenkomen en hun kerkdiensten houden. Rondom de kyrk staan een twintigtal kåtor (Samische hutten), één ervan is niet op slot en we kunnen het niet laten even naar binnen te gluren en zien een ruimte van ±16 m2, de grond is helemaal be-dekt met dennentakken (om op te slapen), er is een klein tafeltje en een kastje en in het midden is een stookplaats, in de nok kan een luik open zodat de rook naar buiten kan en dat is alles! 
De kerk is op slot maar een andere bezoeker is al op weg om de sleutel op te halen zodat we de kerk niet alleen van buiten maar ook van binnen kunnen bekijken. Zoals de meeste kerken van de Samen is ook deze weer heel eenvoudig ingericht, er is een klein altaar en daarboven hangt een mooi schilderij. Wij vonden het zeker de moeite waard om veertien kilometer om te rijden en de kyrkstad te bekijken. 
Op de weg naar de kyrkstad hadden we al een hele mooi plekje gezien aan één van de vele meren die hier zijn, er staan picknicktafels, er is een stookplaats met een overkapping en in het water ligt een vlonder waarop gevist kan worden. We stoppen er om te lunchen maar blijven er niet, het is nog steeds bewolkt en het is fris buiten, de plek ligt op een hoogte van 500 meter en daar is het uiteraard wat kouder.
We gaan terug naar de Wildernisroute, de omgeving is prachtig maar de weg is net een lappendeken waarin regelmatig slijtage gaatjes voorkomen en dat niet alleen, ook de vorst heeft hier het e.e.a. aan scheuren en ander ongerief achter gelaten, het is goed uitkijken waar je rijdt. Hoe hoger we komen, hoe kleiner de bomen worden en nog hoger zijn de bomen helemaal verdwenen en ook struikjes zien we bijna niet meer, een heel bijzonder landschap met op de bodem gras en keien.
Net voor Stekenjok rijden we Lapland weer binnen en boven op de top (876 meter) is het overweldigend mooi, de lucht is hier voor het grootste gedeelte blauw en de zon werpt zijn stralen uit over het eindeloze landschap. Overal zijn kleine meertjes en water-stroompjes en op de hoogste bergen ligt hier en daar nog een plakkaat sneeuw. We zetten de camper aan de kant om even te genieten en al het moois op onze harde schijf op te slaan, kijken elkaar aan en besluiten ter plekke de rest van de dag en ook de nacht hier te blijven. Het is hier genieten in veelvoud!! 
Vanuit de camper kijken we uit over een groot meer, in het midden gescheiden door een dijk, we zijn niet nieuwsgierig maar willen toch wel even het hoe en waarom zien dus lopen we er naar toe. Het blijkt een soort stuwmeer te zijn, maar dan net even anders, het overtollige water wordt hier niet opgespaard maar gereguleerd afgevoerd door een aangelegde ‘goot’. We hebben geen idee of en wat er eventueel met dat water gedaan wordt, dat kunnen we vanaf de dijk niet zien. VRIJDAG 2 AUGUSTUS
Na een lekkere frisse nacht, dat kan ook niet anders als je zo hoog zit, worden we wakker onder een strak blauwe lucht en kunnen we, geloof het of niet, buiten ontbijten, het is heerlijk! De verwachtingen voor vandaag zien er goed uit, gelukkig wordt het niet zo warm als in Nederland, daar worden vandaag tropische temperaturen van 37 of 38 verwacht, ik ben blij dat ik daar niet ben, hier wordt het ruim 20 graden en dat is toch een stuk aangenamer. 
We gaan weer genieten van de schitterende route! In Fråskonbacken zien we aan de rechterkant van de weg een plek waar de rendieren zomers bij elkaar worden gedreven en worden geslacht. Meestal gebeurt dat in juli of augustus hebben we ergens gelezen maar vandaag is er geen enkele activiteit en aan de hoogte van het gras te zien is dat de laatste weken ook niet het geval geweest.
We kijken ook vandaag weer onze ogen uit, prachtige ver-gezichten en bijzondere meren steken elkaar de loef af en de oh’s en de ah’s vliegen weer door de camper, er wordt regelmatig even gestopt om rond te kijken en foto’s te maken. Net voorbij Klimpfjäll zien we weer een mooie stopplek, de stoelen gaan naar buiten en we gaan van de zon genieten, je weet maar nooit in het hoge noorden wanneer dat weer afgelopen is. Ons weerstation is in ieder geval heel optimistisch en geeft alleen maar zon, terwijl we toch in een lage druk gebied zitten (916 mb). 
Aan het eind van de middag gaan we nog weer een stukje verder op de Wildernisroute, op zoek naar een plekje voor de avond en de nacht. Het Samische kerkdorp Fatmomakke slaan we deze keer over, dat hebben we drie jaar geleden uitgebreid bekeken. Het is wel een bijzondere plek waar al honderden jaren duizenden Samen bijeenkomen tijdens hoogtijdagen en midzomer. Het is bijna ongelofelijk maar weer vinden we een hartstikke leuke plek om te overnachten, dit keer net na Saxnäs bij een overloop tussen twee meren.
ZATERDAG 3 AUGUSTUS
De eindbestemming van vandaag staat vast, dit gaat wel een beetje tegen ons gevoel in want eigenlijk laten we het altijd afhangen van wat we onderweg tegenkomen. Vandaag gaan we naar de eerste camping op deze reis, camping Kolgården in Lövliden aan de Wildernisroute, drie kilometer boven Vilhelmina. We zijn zo langzamerhand wel een keer toe aan het gemak van een wasmachine en we weten van drie jaar geleden dat het een mooie kleine camping is. 
Onderweg stoppen we nog even bij de bijzondere waterval de ‘Trappstegsforsen’ waar het water via een aantal trappen naar beneden komt en verderop zien we bij de parkeerplaats Sagostig een ‘naakte zeemeerman’ die op een rots midden in de rivier op zijn viool zit te spelen. In de directe omgeving zijn drie plekken waar je heel goed zou kunnen overnachten. Op één van die plekken staat een overdekte picknickbank met daaraan vast twee in Samische klederdracht gestoken figuren. 
Voor we de camping oprijden gaan we nog even een boodschap doen bij de Ica in Vilhelmina en dan rijden we terug naar de mooi aan het meer gelegen camping met alles er op en er aan. Het is er een stuk drukker dan drie jaar geleden, het staat zelfs bijna vol, maar ja toen waren we er begin juni en nu is het hoogseizoen dat kan dus ook niet anders, toch krijgen we nog een prachtige plek met uitzicht op het meer. De wasmachine draait al snel op volle toeren en ‘s avonds is alles weer schoon, twee wassen zijn ook al droog, de derde moet wachten tot morgen. We hadden vandaag geen strak blauwe lucht maar toch was het een heerlijke dag en op internet gezien dat het de komende dagen ook lekker blijft in tegenstelling tot Noorwegen waar alleen maar donkere wolken en regendruppels te zien zijn. We hebben goed gegokt!!
