ZONDAG 4 AUGUSTUS
De was ligt weer schoon en droog in de kast en we gaan weer verder, op zoek naar weer een mooie vrije stek. Voor we Vilhelmina verlaten gaan we eerst nog even kijken bij de Kyrkstad, een leuke 19de-eeuwse wijk van bruinhouten huizen, die nu aan de vakantieganger worden verhuurd. Dicht daarbij staat de houten kerk uit 1840, het dak en de uivormige toren bestaan uit zwartgeteerde houten ‘dakpannen’ en natuurlijk gaan we daar ook even kijken.
We zijn Vilhelmina nog maar net uit en besluiten de E45 te verlaten en in te ruilen voor een op de kaart witte weg, we zien wel hoe de weg is en waar we uitkomen. Binnen vijf minuten zien we weer een beauty van een plek met picknickbanken en de onvermijdelijke vuurplaats en er staat niemand, nu wel, wij!! Wat is Zweden toch mooi en wat zijn hier toch onbeschrijfelijk veel mooie plekjes en dat je ook zomaar overal mag gaan staan, geweldig!! MAANDAG 5 AUGUSTUS
Gisteren de hele dag op het plekje blijven staan en nog van het mooie weer genoten en ’s avonds in één van de vuurplaatsen een fikkie gestookt van de ’s middags verzamelde sprokkelhoutjes. We kijken al weer vroeg tegen een strak blauwe lucht aan en we besluiten spontaan hier nog maar een dag te blijven.
Wat heb je als camperraar toch een vrij leven, je hoeft niks, je bent niemand iets verplicht en je kunt doen waar je zin in hebt en je kunt ter plekke de plannen bijstellen, heerlijk!!
In de loop van de middag ontstaan er van die mooie witte wolken waarin allerlei figuren te zien zijn, de bekendste is wel de bloemkool. Er wordt weer sprokkelhout gezocht voor het avondvuurtje en als Simon weer wil gaan zitten breekt er een stang van zijn stoel en je zou Simon niet zijn of hij heeft er wel een oplossing voor, er komt van alles en nog wat uit de camper en na een uurtje is het probleem opgelost en is de stoel weer als nieuw, wat en handige sodemieter is het toch!!
DINSDAG 6 AUGUSTUS
Het is bewolkt als we opstaan, mooi weer om weer op pad te gaan. We rijden terug naar de E45, rijden in zuidelijke richting en bij Hoting slaan we linksaf en via de 346 rijden we naar de 331 richting Langsele, een weg die als een groen gearceerde route route in onze wegenatlas staat langs de rivier de Faxälven. Het is hier heerlijk relaxed rijden, het is weer zo’n weg waar je bijna niemand tegenkomt en als je al iemand tegenkomt dan zijn het Zweden, toeristen zijn hier ver te zoeken. De zon komt ook weer regelmatig om de hoek kijken, wat wil je nog meer. 
Het wegdek laat hier en daar wel wat te wensen over, maar het is inderdaad een mooie route al hebben we mooiere gereden, we zijn hartstikke natuurlijk verwend! Op deze reis hebben we inmiddels drie echte elanden gezien maar ze niet kunnen fotograferen omdat we te traag reageerden.
In Rossön spotten we een wel te fotograferen eland!
Om een uur of drie gaan we weer op zoek naar een plek om de rest van de dag te blijven, we vinden dat we weer genoeg gereden hebben vandaag. We bekijken een paar plekken, staan daar wel aan het water maar helemaal tussen de bomen en dat vinden we niks. In Edsele vinden we weer iets naar onze zin, we staan graag aan het water en deze keer staan we aan de rivier de Faxälven, de stoelen gaan naar buiten en we gaan nog een paar uur buiten genieten. 
Aan de overkant van de rivier ligt de Edsele Kyrka, volgens ons informatie boekje is het een bezienswaardige kerk uit de 18e-eeuw met een fraai interieur en dat willen we wel even zien. De kerk is niet te missen maar van het interieur zien we niets, de deur van de kerk zit op slot!!
WOENSDAG 7 AUGUSTUS
Het spettert wat buiten, het is een beetje vochtig en de wolken hangen laag. Tot Långsele rijden we over de 331, een weg die de loop van de rivier volgt, we vinden het toch leuker om langs meren te rijden, je zit daar wat meer op waterniveau en de uitzichten zijn daar een stuk spectaculairder, langs een rivier rijd je vaak hoog en ligt het water in het dal. Weg 87 brengt ons via Bispgården naar Hammerstrand en in deze regio komen weer een paar bezienswaardigheden tegen waar we niet zomaar aan voorbij gaan. 
Het ‘Thailåndsk Paviljon’ aan weg 86, we moeten even van onze route af maar dan heb je ook even heel iets anders, eens even iets niets Scandinavisch. In 1897 bezocht Rama V Chulalongkorn, de koning van Siam, Zweden op uitnodiging van de toenmalige Zweedse Koning Oskar II. Al snel daarna werd het plan opgevat een herdenkingspaviljoen te realiseren maar het duurde nog tot 1997 voor er genoeg geld was (10.000.000 SEK = ± € 1.100.000) en met de bouw kon worden begonnen. Heel bijzonder om midden in het Zweedse land een Thais Paviljoen te bekijken. 
Na Bispgården komen we langs ‘Döda Fallen’ (de dode waterval). Tot 1796 was hier een meer waar de Indalsälv met een machtige waterval uit te voorschijn kwam. In dat jaar ontstond door toedoen van de mens, wat men wel de grootste natuurramp van die tijd noemt. Bij het aanleggen van een kanaal brak de rivier door haar oevers en ontstond er en nieuwe loop. Nu kun je wandelend over houten loopbruggen het beschermde natuurgebied van bovenaf bekijken, in de diepte ligt een stilstaand water, een overblijfsel van de oude Indalsälv. 
Op het terrein vind je naast een restaurant, een toeristeninfo en een souvenirshop ook nog een theater, de tribune is gebouwd in een kuip die draaibaar is, een heel apart gezicht. De afgelopen twee weken zijn er voorstellingen geweest, waar die over gingen weten we niet, de aankondiging was alleen in het Zweeds! Jammer dat het maar tot 4 augustus duurde, het had ons wel heel bijzonder geleken. 
Noordelijk van Hammarstranden gaan we op zoek naar de Ragund Gamla kyrkan uit 1290. Als je de bordjes volgt kom je eerst bij de 19de-eeuwse Ragund Kyrkan en aan het eind van de begraaf-plaats staat de uit brokken graniet opgetrokken Gamla kyrkan met een steil dak belegd met houten dakpannen. Een bijzonder oud kerkje met kleurrijke 17de-eeuwse schilderingen, jammer dat we er maar een heel klein hoekje van zien, de kerk staat binnen vol steigers en ze zijn druk bezig de kerk te restaureren. Het is niet het eerste kerkje dat we zien maar wel de oudste! 
Na het bezoek aan de kerk gaan we de 323 op richting Bråcke en dan is het weer tijd om een mooi plekje te zoeken. Vandaag valt dat een beetje tegen en het duurt meer dan een uur voordat we een geschikte plek hebben gevonden. Even voorbij Nyhem in Gymån, bij een overgang tussen twee meren, waar hebben we dat al eerder gehad, zien we weer een prima plek. 
Wat het weer betreft is het een wisselvallige dag, het ene moment schijnt de zon en zijn de wolken wit of licht grijs, het andere moment trekken zwarte wolken samen en spettert het, de echt bui krijgen we gelukkig niet en de temperatuur ligt net iets boven de 20 graden, koud is het niet!DONDERDAG 8 AUGUSTUS
Het ziet er vanochtend weer iets beter uit buiten al zijn er nog, vinden wij, te veel wolken. Vandaag gaan we het meren gebied tussen de E14 en de E45 verkennen. We rijden eerst naar Bråcke, doen bij de Ica inkopen voor de komende dagen en ten zuiden van deze plaats slaan we rechtsaf Våle. We worden op onze wenken bediend, om 10 uur zijn de wolken bijna allemaal verdwenen en is het weer heerlijk blauw buiten al is het zo vroeg in de ochtend nog wel een beetje fris.
We genieten weer van het Zweedse landschap met z’n bossen en spectaculaire vergezichten, het is altijd een stuk mooier als de zon schijnt. In het gebied waar we doorheen rijden verbazen we ons over de enorme keien die her en der verspreid liggen. We passeren eenzame huizen en kleine dorpjes en komen af en toe een auto tegen. Een tegemoet komende vrachtwagen heeft iets anders voor ons in petto, een opspattende steen veroorzaakt een knal en een ‘prachtige’ ster met een diameter van drie centimeter siert onze voorruit en of die te repareren is, we denken het niet, hij is wel erg groot! 
Ergens op onze route zien we weer een prima plek om in ieder geval een poosje te blijven staan en van het mooie weer te genieten. Aan het eind van de middag is de zon weer achter de wolken verdwenen en gaan we weer verder. Vanuit het zuiden worden de wolken donkerder, zou ons weerstation gelijk krijgen met de voorspelling dat we regen krijgen? We zullen het wel merken. We komen uit in Åsarna aan de E45, we stoppen, het genoeg geweest voor vandaag en we staan nog maar net of het begint inderdaad te regenen.VRIJDAG 9 AUGUSTUS
De hele nacht heeft het geregend, bah, wat ben je dat toch snel zat, we laten ons er niet onder krijgen, we zijn wel wat gewend! Voor we weer verder gaan, gaan we eerst uitgebreid internetten bij het toeristenbureau waar we een prima verbinding hebben, we kunnen zelfs skypen, heerlijk! Gisteravond bedacht dat we nog een keer de route door de Härjedalen gaan rijden maar nu in omgekeerde volgorde, we volgen daarvoor de wegen 316, 315, 84 en 70 en zullen over een paar dagen uitkomen in Mora.
Het is inmiddels half twaalf voor we zover zijn dat we kunnen vertrekken. De 316 is er één van 13 in een Zweeds dozijn, de 315 is een prachtige route langs diverse skihellingen en wintersport accommodaties. Het belangrijkste wintersportgebied in deze regio is Vemdalsskalet, hier stonden we drie jaar geleden op de parkeerplaats bij de skilift en met uitzicht op een kleine vijver. We zetten de camper op precies dezelfde plek en besluiten hier de rest van de dag te blijven. 
We kennen het bijna niet meer terug, de weg wordt verbreed, een stuk land wordt ontgonnen voor de aanleg van een hele grote nieuwe parkeerplaats en dan hebben we het nog niet gehad over de bouw van de nieuwe appartementen complexen, al met al een grote bouwput. Het was een paar uur droog en wat lichter buiten maar aan het eind van de middag valt er af en toe weer wat lichte regen en motregen en warm is het ook al niet, op 715 meter hoogte is het maar 10 graden!
ZATERDAG 10 AUGUSTUS
De dag begint in ieder geval vriendelijker dan gisteren, het is een stuk lichter buiten en de aanwezige wolken zitten gelukkig heel hoog, later komt de zon er zelfs weer even bij. We gaan weer verder op ons rondje door de Härjedalen en zien in Vemdalen de uit hout opgetrokken achthoekige kerk met fraaie losstaande klokken stoel, daterend uit de 18de eeuw.
In Hede rijden we langs een Hembygdsgård (openluchtmuseum met oude gebouwen uit de omgeving) en besluiten ter plekke te stoppen en er rond te kijken, we hebben al heel veel bordjes gezien met daarop een verwijzing naar een Hembygdsgård maar er nog geen één bekeken. Volgens ons informatie boekje is dit een interessante en ze hebben weer eens helemaal gelijk. De meeste bouwsels dateren uit de 17de en 18de-eeuw en zijn goed bewaard gebleven. Ook bijzonder is het (net echt) houten paard met daarachter een wagen vol dikke boomstammen. 
Net voorbij Hede slaan we even rechtsaf voor een koffiestop en vinden een prachtige picknickplaats aan een meer, een geweldige overnachtingsplek maar niet voor ons, we zijn nog maar net op weg en zoeken in de loop van de middag weer een plekje. Er staat al een Nederlandse camper en we komen aan de praat en krijgen een leuke tip. Op een zijweg van de 311 richting Losdalen zijn een aantal boerderijen met zomerverblijven voor rendieren, je zou de rendieren daar met honderden tegelijk kunnen zien.
Bij Tännas, het hoogst gelegen kerkdorp van Zweden, gaan we weg 311 op. Wat is het hier weer mooi, we genieten van de rimpelloze meren waarin je bijna niet kunt zien waar het land ophoudt en het water begint, de kleine kromme berken, de vergezichten, de kleine vennetjes en de moerasgebieden. We komen niet alleen schapen en koeien tegen op deze weg maar ook tientallen rendieren, wat zijn dat toch prachtige beesten en vooral de kleintjes zijn heel vertederend. Ze lopen hier zomaar op de weg en je moet niet denken dat ze snel voor je aan de kant gaan. 
We komen nog veel meer moois tegen op deze schitterende glooiende en slingerende route (matig hier wel je snelheid tot maximaal 40 km anders loop je zo maar een lichte herschudding op), we zien mooi houtsnijwerk zoals een bever knagend aan een boomstronk, een bosbouwer en een beer. Ook waarschuwingsborden voor sneeuwscooters zien we regelmatig. De kleine dorpjes op deze route beschermen zich tegen de rendieren door de karakteristieke hekwerken die je ook op veel andere plekken in Zweden tegenkomt. 
We verlaten even de 311 om naar Losdalen te rijden, zijn benieuwd naar de boerderijen met al die rendieren, de ons beloofde honderden rendieren hebben we nergens gezien, we zagen wel een grote groep achter een omheining van zeker meer dan 50 dieren en dat waren allemaal mannetjes, de ene met een nog groter en imposanter gewei dan de andere. 
Terug naar de 311 zien we een waarschuwingsbord voor BEREN die schijnen hier nogal veel voor te komen, als je geluk of misschien wel pech hebt, het is maar hoe je het bekijkt, zie je er misschien wel één, er zijn er zelfs zoveel dat er eind augustus een aantal worden afgeschoten. De 311 is vanaf hier minder indrukwekkend, we zien bijna alleen maar bomen, gelukkig is het wegdek wel een stuk beter.
We rijden door tot Särna en gaan nog een keer kijken bij de mooie houten Gammelkyrkan gebouwd in 1684, misschien kunnen we ontdekken of er morgen een kerkdienst gehouden wordt, de vorige keer dat we hier waren kwamen er in Zweedse klederdracht gestoken dames naar buiten en dat is altijd leuk om te zien. Het is ons niet helermaal duidelijk, we gaan morgen wel even kijken. We rijden naar de overkant van de rivier en vinden daar weer een prima plek. Vandaag ruim 200 kilometer gereden en daar hebben we de hele dag over gedaan, er viel weer zoveel te zien onderweg!
Lees verder week 9
