ZONDAG 11 AUGUSTUS
Alweer een nieuwe week, we kunnen het bijna niet bijhouden! We rijden eerst naar de kerk in Sårna maar daar is jammer genoeg geen enkele activiteit. We gaan weer verder en rijden naar Åsen. Sinds de vorige keer is de weg behoorlijk verbeterd, er ligt een nieuwe asfaltlaag op en ze hebben de weg verbreed. De gemeente Alvdalen heeft langs weg 70 tot aan Idre inmiddels ook een aantal officiële camperplaatsen ingericht onder de naam ‘Lägerplats’, de plekken zijn voorzien van toilet, afvalbak en vuurplaats en je mag daar voor SEK 60 overnachten.
Op onze route komen we de ‘Bunkris Brandtorn’ tegen en wie ons een beetje kent weet ook dat we daar natuurlijk gaan kijken. De toren werd in 1890 gebouwd met middenin een gigantische boom en werd 2004-2006 gerestaureerd. De bovenkap werd vernieuwd en de wanden kregen een nieuwe houtbekleding. Eenmaal boven, nadat je op eigen verantwoording de trappen bent opgeklommen, heb je een werkelijk grandioos uitzicht over de omgeving. 
We gaan vandaag op zoek naar het plekje in de omgeving van Åsen aan de rivier de Österdalälvan waar we drie jaar geleden ook zijn geweest, een prachtig stil privé plekje met vuurplaats, er ligt al een voorraadje hout klaar in de camper en kunnen weer pyromaantje spelen. Ons geheugen is nog prima, de plek is heel snel gevonden en we besluiten in ieder geval vandaag hier te blijven, de stoelen gaan naar buiten, gisteren weer heel veel gezien, nu is het relaxtijd!
Aan het eind van de middag wordt het meegebrachte hout aangestoken en bij een knappend houtvuurtje wordt er vis gebakken, we hadden nog de in Noorwegen gevangen makreel in het vriesvakje en daar gaan we vandaag van genieten. MAANDAG 12 AUGUSTUS
De zoveelste dag dat we opstaan en het bewolkt is, het heeft bijna de hele nacht geregend en de verwachtingen voor de komende dagen zien er niet al te rooskleurig uit. Zolang het dit weer blijft gaan we elke dag een stukje verder naar het zuiden en mocht het nog weer heel mooi worden dan hebben we nog genoeg tijd om ergens wat langer te blijven staan.
We rijden eerst de weg verder af naar het ‘Trängslets Kraftverk’ maar voor we daar aankomen zien we links een zo te zien verlaten militaire kazerne, we zien niemand en ook op het terrein is geen enkele activiteit waar te nemen, toch mag je het terrein niet op en mogen er ook geen foto’s gemaakt worden. Langs de weg staan een vier kanonnen en een zo geheten ‘Stalinorgel’ die acht ton weegt lezen we op de plaquette. 
De ‘Trängslets Kraftverk’, de grootste stuwdam van Zweden, is 120 meter hoog, 890 meter lang, werd gebouwd tussen 1955 en 1960 en er was 7 miljoen kubieke meter aan stenen en cement nodig om de dam aan te kunnen leggen. Een gigantisch bouwwerk waar je over heen kunt rijden en daar heb je een grandioos over de streek met aan de ene kant een groot meer en andere kant een diepe kloof. Deze dam is één van de vier dammen die het water in de Österdalälvan tot aan het Siljan gebruikt om stroom op te wekken. 
Tot aan Älvdalen, het grootste dorp van het dal, zien we nog een zestal door de gemeente aangelegde Lägerplatsen. Älvdalen zelf heeft maar een paar bezienswaardigheden, de kerk uit 1586 en de daarnaast staande oudste houten voorraadschuur van Zweden uit 1285 en ook het toeristenbureau ziet er niet onaardig uit. Wij hebben voor even genoeg kerken gezien en rijden verder. 
We rijden door naar Mora en gaan ook nog even naar Nusnäs waar het alom bekende Dalapaardje wordt gemaakt. We zijn hier al eerder geweest en het is altijd weer leuk om te zien hoe deze paardjes worden gemaakt. Het figuur wordt uit een dikke plank gezaagd en daarna wordt het verder handmatig bewerkt tot de gewenste vorm en als laatste worden ze stuk voor stuk met de hand beschilderd. In het onvermijdelijke winkeltje liggen honderden exemplaren klaar voor de verkoop, je hebt er wel een goedgevulde portemonnee voor nodig! 
We komen met een tas vol spulletjes weer naar buiten met o.a. een betaalbare hakbijl, waar we al een poos naar op zoek waren, een notitieblokje met Dalapaardjes erop en ook nog een cadeautje voor één van onze kleinkinderen, we zijn helemaal blij! We rijden weer terug naar Mora, het is erg druk in de stad en dat zijn we de laatste weken niet gewend, ze hebben hier zelfs (ver)stoplichten. Wij rijden naar de grote open plek aan het Siljan meer en daar blijven we staan, kunnen zelfs nog een uurtje buiten zitten en van de zon genieten.
DINSDAG 13 AUGUSTUS
We zijn gisteren terug gegaan naar Mora omdat we deze keer langs de westzijde van het Siljan meer naar het zuiden willen rijden. Eerst kijken we nog even rond in Mora en gaan dan weer op pad. We rijden eerst naar Sollorön dat in het Siljan meer ligt, vroeger werden op dit eiland de kerkboten gebouwd die in Ratvik en Leksand nu nog steeds worden gebruikt. Als we het eiland weer verlaten zien we een bijzonder waarschuwingsbord! 
Als je het Siljan meer in al z’n glorie wilt zien, zo lezen we in onze reisgids, dan moet je naar de Gesundaberg (501 meter). De top van deze berg is bereikbaar met een stoeltjeslift, we geloven het graag en hadden ook wel van het beloofde grandioze uitzicht willen genieten maar helaas de stoeltjeslift is buitengebruik, we zien maar een heel klein stukje van het meer! 
Na Gesunda zien we een 18de-eeuwse Noorse watermolen in een Zweeds riviertje, de molen is buiten bedrijf maar het is een prachtig plekje met picknickbanken, een vuurplaats en in het hutje ligt een voorraad houtblokken, jammer dat je er niet met de camper bij kunt komen, we zouden hier zo willen blijven! De molen is in gebruik geweest tot het begin van de 20ste-eeuw en ligt er nu een beetje verwaarloosd bij.
We rijden weer verder en bij Djurås slaan we linksaf richting Vansbro, nemen het eerste stuk niet de E16 maar de alternatieve route en rijden hier achter een trekker met prachtige boomstammen, die mogen ze wel bij ons thuis brengen! In Dala-Floda zien we een bordje met een zwemmer, we volgen de borden en komen weer op een prima plek uit. De stoelen gaan naar buiten, de zon schijnt, heerlijk! Toch was het al met al weer een wisselvallige dag met toch ook nog een fikse regenbui en in de verte hoorden we zelfs onweer.
WOENSDAG 14 AUGUSTUS
Al vroeg wordt er voor me gezongen en krijg ik een feestelijk verjaardagsontbijtje met o.a. twee zachtgekookte eitjes en er staat zelfs een bloemetje op tafel, geweldig! Het is bewolkt maar als de weermannen gelijk krijgen wordt het vanmiddag beter en morgen zou het zelfs een schitterende dag worden. We gaan weer een stukje verder en hopen weer een mooi plekje te vinden waar we een poosje kunnen blijven.
De telefoon staat roodgloeiend en ik geniet van de telefoontjes en sms’jes van kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden.
We verlaten de E16 al weer snel, slaan voor Björbo linksaf richting Västerås, maar niet voordat we eerst iets lekkers voor bij de koffie hebben gehaald. In Ludvika pakken we de weg naar Fredriksberg. Het is inmiddels echt Nederlands weer met mooie wolkenluchten en daar tussendoor schijnt de zon. Vandaag op de route weer veel bossen, meren en moerasgebieden gezien en in Frederiksberg zien we een heuse springschans waar je met echte ski’s vanaf kunt en dan in een bak water terecht komt. 'Snowcamp' noemen ze dat! 
In Frederiksberg slaan we linksaf richting Hällefors en snel vinden we weer een mooi plekje bij een zwemgelegenheid, genoeg gereden voor vandaag en misschien ook wel voor morgen als de weermannen gelijk krijgen. We zitten nog een paar uur buiten en aan het eind van de middag wordt het wat frisser en stoken we een vuurtje, nemen een lekker drankje en proosten op een lang, gezond en gelukkig leven samen en na een heerlijke kop soep is het al weer bijna donker, het vuurtje is uit, de hoogste tijd om naar binnen te gaan.
DONDERDAG 15 AUGUSTUS
De nacht was glashelder maar als we opstaan zit er dunne laag sluierbewolking tussen de zon en de camper, een kleine storing trekt over! Het ziet er wel naar uit dat het vandaag beter gaat worden, we gaan weer een stukje verder en hopen weer ergens een mooi plekje te vinden.
Af en toe rijden we even een zijweg is en dan kom je de leukste, niet in de reisgids vermelde plekjes en bezienswaardigheden tegen zoals de oude watermolen op de foto.
Na een uurtje is de storing overgetrokken en even later zien we weer een prachtig plekje waar we niet aan voorbij kunnen gaan zonder te stoppen en gaan eerst een poos van de zon genieten die inmiddels weer helemaal terug is. Om half drie is de zon achter de hoge boomtoppen verdwenen en gaan we weer verder. Nog geen vijf minuten later zien we de volgende mooie plek (een ‘kluunplaats’ voor kano’s) en deze keer staan er geen hoge bomen in de directe omgeving waarachter de zon kan verdwijnen. We gaan weer genieten!! VRIJDAG 16 AUGUSTUS
Al zigzaggend rijden we verder naar het zuiden en zoeken vooral de niet doorgaande wegen op, daar is het heerlijk rustig en vind je meestal de mooiste plekjes! We rijden eerst naar Hälleförs en dan via Grythyttan naar Nora en komen onderweg natuurlijk weer een aantal leuke dingen tegen. Jammer genoeg is het weer een bewolkte dag, maar goed dat we gisteren volop hebben genoten van de zon, in ieder is het wel weer een schitterend gebied waar we doorrijden.
We kijken rond Grythyttan, een en sfeervol plaatsje met allemaal rode houten huizen rondom het dorpshart. Daar tegenover staat een grote 17de-eeuwse rode kerk bekleed houten spaanders, heel bijzonder, dat zijn we nog nergens eerder tegengekomen. Waren we een paar dagen geleden in Mora in de provincie Dalarna, nu gaan we richting Nora in de provincie Västmanland.
Eerst gaan we naar het Kultuurreservatet Pershyttan en gaan daar kijken bij de eeuwen oude, compleet ingerichte hoogoven die van 1380 tot 1963 in gebruik was. In de omgeving is van alles te zien, zoals de huizen waar de medewerkers woonden, een schooltje, een waterrad die gebruikt werd voor de aandrijving van de machines, een berg met ‘slakken’, een mijnschacht met een diepte van 300 meter enz. Er staan ook nog twee oude trein-stellen die nu dienstdoen als restaurant. Rondleidingen worden gegeven van 1 juli tot 11 augustus, we zijn weer eens te laat!! 
We rijden nog even door naar het stadje Nora en parkeren de camper aan het Norasjö meer, naast de toeristinformatie en ook hier worden oude treinstellen gebruikt als restaurant. We staan naast de toeristinformatie dat gevestigd is in het prachtige oude stationsgebouw, lopen er even binnen en naast een heleboel folders krijgen we ook de inlogcode van hun internet, dat wordt dus even uitgebreid surfen en gelijk ook maar even de terugreis van Varberg naar Grena geboekt voor 26 augustus. 
Aan het eind van de middag lopen we door het fraaie, vrijwel geheel uit houten huizen bestaande Nora. We komen al snel op het dorpsplein met in de omgeving diverse leuke winkeltjes en restaurantjes en natuurlijk de Nora Kyrka. Het bijzondere aan dit dorp is dat geen enkel huis hetzelfde is, massaproductie is hier nergens te vinden. Een specialiteit van Nora is het ‘NoraGlass’, dat al 90 jaar lang dagelijks vers gemaakt wordt, we hebben het geproefd en kunnen iedereen verzekeren dat het heel erg lekker is.
ZATERDAG 17 AUGUSTUS
Weer verder op onze tour rijden we naar Karlskoga, de geboortestad van Alfred Nobel, de uitvinder van het dynamiet en het slaghoedje en hiermee vergaarde hij zijn fortuin. De wegen zijn nog nat van de regen van de afgelopen nacht, vanochtend op internet gezien dat het vanaf maandag een week lang heel mooi weer wordt en nu maar duimen dat de weermannen gelijk krijgen. Wat zou het mooi zijn als we de laatste week van onze reis door Scandinavië nog van mooi weer zouden kunnen genieten
We zakken nog verder af naar het zuiden en komen steeds meer in de buurt van de bekende meren Vänern en Vättern. Beide meren hebben we al van één kant bekeken, nu gaan we stukken aan de andere kant bekijken. Na Karlskoga rijden we via Degerfors en Björneborg naar het Vätern en eigenlijk willen we wel weer graag een plekje aan het water, vandaag even niet, er staat een harde wind en op het meer zien we witte schuimkoppen, niet erg lekker dus. We vinden wel snel een prima plek waar we uit de wind een poos van de zon kunnen genieten. 
Na een heerlijke zonnige middag met een strak blauwe lucht gaan we tegen de avond, als de zon van het plekje verdwenen is, op zoek naar een overnachtingsplek. We hoeven niet zo ver, net voor we weg 26 oprijden is een mooie grote parkeerplaats en we houden het voor gezien. 
