VRIJDAG 20 MAART
In de omgeving waar we nu zijn wordt voor de komende week alleen maar slecht weer voorspeld. Op internet gezien dat het noordelijker een stuk beter is en gistermiddag tijdens de borrel samen besloten om weer verder te rijden, vandaag bestemming Benicasim, morgen rijden we dan door naar de Ebro Delta. Onze camperkennissen Nick en Joke zijn op weg naar het zuiden en staan op de camping in Benicasim, het zou leuk zijn elkaar even te zien. Een sms’je gestuurd en al snel krijgen het bericht “Laat maar weten als je daar staat, dan komen wij op de fiets”!
Het is weer eens erg nat, het regent onafgebroken en overal liggen grote passen water, bah! Aanvankelijk wilden we op de camperplaats van de verzorgingsmogelijkheden gebruik maken, we zien er vanaf, voor je het weet ben je tot op je vel nat en in Benicasim is ook een plek waar je de camper kunt verzorgen, hopelijk regent het daar iets minder hard.
Om kwart over negen uur zijn we klaar voor vertrek, gaan nog even afrekenen en komen niet met droge voeten terug in de camper zoveel water ligt er overal!
Relaxed gaan we weer On Tour, buiten stormt het en blijft de temperatuur steken op 12˚, in de camper is het droog en lekker warm, wat kan het ons schelen dat het regent, hopelijk is het droog op de plek van bestemming, maar of dat zo is, eerlijk gezegd geloven we daar niet in! We rijden dwars door Valencia, passeren Castellón de la PLana en zijn dan al snel in Benicasim. De plekken langs de stoep waar we altijd stonden is inmiddels verboden gebied (parkeerverbod) voor campers. Er is wel plek op de parkeerplaats en daar mag je maximaal één dag staan.
We hebben in ieder geval een plekje, zoals al verwacht regent het hier ook, we hopen dat het in de loop van de middag nog droog gaat worden dan kunnen Nick en Joke op de fiets hiernaar toe komen. Gelukkig klaart het in de loop van de middag even op en komen Nick en Joke buurten, leuk elkaar weer in Spanje te ontmoeten en gezellig bij te kletsen. In 2014 hebben we elkaar in El Campello getroffen nu dus in Benicasim en volgend jaar? wie het weet mag het zeggen!
ZATERDAG 21 MAART
Het begin van de LENTE!! In Spanje lijkt het herfst, regen en harde wind teisteren de camper, weer een natte dag! Als het zo blijft overwegen we Spanje eerder dan gepland te verlaten, misschien hebben we onderweg in Frankrijk nog kans op een paar mooie dagen, zo niet dan rijden we linéa recta door naar huis. We gaan eerst naar de Lidl voor de weekend boodschappen en dan gaan we kijken op de plek in het dorp waar je ook met de camper zou mogen staan, stonden daar in januari zeker 40 campers, nu staat er een verbodsbord!
Gelukkig is het droog als we weer op pad gaan, hebben besloten niet naar de Ebro Delta maar naar Miami Platja te rijden. Onderweg in Orpesa halen we op het bekende adres de laatste verse sinaasappels en op Platja Cap I Corp stoppen we voor de lunch en daar vinden we aan de rand van de zee een oude, nog gave scheepsgloeilamp en een paar mooie schelpen voor het ‘museum’ van kleinzoon Thijn.
We willen langs de kust naar Alcossebre maar zover komen we niet, net na de maxi Camping Tropicana is de weg ‘weg’!! en we moeten terug! Jammer, het was zo’n mooie stukje.
Zagen we een paar weken geleden dat in het zuidoosten de amandelbomen al waren uitgebloeid en al frisse groene blaadjes hadden, hier kleuren hele boomgaarden nog roze! Duidelijk te merken dat de gemiddelde temperatuur in dit gebied lager ligt dan zuidelijker, we rijden niet voor niets zover!
In de omgeving van de Ebro Delta wordt het steeds grauwer en grijzer buiten en al snel komt de regen met bakken tegelijk uit de lucht en klettert zo hard op de voorruit dan we Ede en Ineke, die vlak voor ons rijden, bijna niet meer zien.
In Miami Platja, hier regent het niet meer en schijnt zelfs even een waterig zonnetje, ontmoeten we Jaap en Anneke weer, zij zijn hier drie dagen geleden al naar toe gegaan en hebben beter weer gehad dan wij, hebben daar zelfs nog in de zon gezeten!!
ZONDAG 22 MAART
We hebben definitief besloten verder te rijden, het weer is nog steeds niet om over naar huis te schrijven en Simon krijgt steeds meer last van zijn enkelblessure opgelopen tijdens ons uitstapje in oktober. Voor het zover is eerst nog naar de markt, in ieder geval mandarijnen kopen voor onze kleinzoon die ze zo lekker vindt. Een laatste rondje koffie met z’n allen en dan nemen we afscheid van Anneke en Jaap die we deze reis drie keer tegenkwamen en van Ede en Ineke met wie we een aantal weken met veel plezier hebben opgetrokken, we zullen ze missen!
We vertrekken in de stromende regen, overal op straat liggen grote plassen water van een paar centimeter, we komen zelfs niet met droge voeten in de camper! Het is niet alleen maar kommer en kwel vandaag er zijn ook hele periodes, vooral dichtbij de kust, dat het er buiten niet onaardig uitziet, we krijgen daar zelfs even de zon te zien. Meer in het binnenland is het weer een poos grauw, grijs en nat en maken de ruitenwissers overuren.
We rijden dezelfde route als acht weken geleden (C15/C37/C25) nu uiteraard de andere kant op en rijden via Tarragona, El Vendrell, Villafranca del Penedès en Manresa naar Vic. Op de App van de NKC gelezen dat daar een officiele camperplek is, we gaan op zoek, het is genoeg voor vandaag! Het is een prima plek met uitzicht op de bergtoppen van de Pyreneeën, prachtig! Het is inmiddels wisselend bewolkt, witte en licht grijze wolken afgewisseld met flinke stukken blauw, we zien de zon regelmatig, het is zelfs lekker!
MAANDAG 23 MAART
Wat een verrassing, het regent als we wakker worden! Als we weg willen rijden hebben we een probleem, de camper slipt met één wiel in de kleiachtige ondergrond en we komen niet weg. Gelukkig is er net een man van de reinigingsdienst die de vuilnisbak komt legen en hij komt helpen. Eerst proberen we het met karton maar als dat niet lukt, scheppen we samen grind van het pad en leggen dat voor het probleem wiel. Tot nu toe zagen we de noodzaak van oprijplaten niet in, nu hadden we ze goed kunnen gebruiken! Onze volgende reis hebben we ze wel aan boord!
Om kwart voor tien gaan we weer ‘On Tour’, het regent niet meer maar als we naar de lucht kijken staat ons nog wel wat aan nattigheid te wachten! Aan de andere kant van Vic missen we een afslag en rijden nu met een omweg via Ripoll naar Figueres. Het is een mooie, maar geen snelle route omdat we twee passen over moeten, we slingeren wat af! Jammer dat het een beetje grauw is buiten want het is echt een schitterend gebied. We komen zo hoog dat we in de laaghangende bewolking terecht komen en dus maar weinig van de omgeving kunnen zien, jammer!
We willen wel even stoppen ook al zien we niets van de omgeving, hebben zin in koffie! De eerste de beste gelegenheid, we zijn dan al voorbij Olot, zetten we de camper aan de kant! Koffietijd!! Na Olot rijden we via Figueres naar de Frans Spaanse grens die we om half één passeren. Inmiddels heeft de verwachte nattigheid zich al een paar keer gemeld, maar het grootste gedeelte van de dag regent het gelukkig niet.
Net na Figueres hebben we sms-contact met Jaap en Anneke, ze zitten een klein uurtje achter ons en we spreken af samen in Le Boulou te lunchen! Hoe wonderlijk kan het zijn. Jaap en Anneke zijn vanochtend uit Miami Platja vertrokken (wij gisteren), zij hebben autobaan en Péaje gereden en omdat wij vanochtend niet zo snel wegkwamen, we zaten eerst vast in de blubber, en door een foutje hebben we ook nog een stuk omgereden, zijn we bijna op dezelfde tijd in Frankrijk. Een onverwacht weerzien, dat hadden we gisteren niet kunnen bedenken!
We reizen de rest van de dag samen verder, buiten is het Zuid Frans, de zon schijnt en de temperatuur loopt op naar 20 graden. Via Perpignan, Narbonne en Béziers rijden we naar Sérignan, een bij Jaap en Anneke bekende plek waar zij altijd overnachten op weg van en naar Spanje. We parkeren op de parkeerplaats achter de Carrefour en net als alle voorgaande dagen ook nu aan het eind van de middag de traditionele borrel en daarna met z’n vieren naar de bakker/pizzabakker om de hoek voor een overheerlijke pizza!
DINSDAG 24 MAART
Na een rustige nacht drinken we eerst nog samen koffie en dan gaat ieder weer zijn eigen weg en zullen we elkaar deze reis niet meer treffen. Even voor de statistieken: het is bewolkt, af en toe valt er een spetter en het is 14 graden. Eerst even wat brandstof bijvullen en dan weer op pad. Al snel zitten we bij Bézier op de A75 en voorlopig is het even weer de blik op oneindig!!
Onze eindbestemming van vandaag is Massiac en omdat we niet al te veel haast hebben gaan we deze keer niet over de brug bij, maar door Millau.
Jaren geleden hebben we dat ook een keer gedaan, toen waren ze de wereldwijd bekende ‘Viaduc de Millau’ over de Gorges du Tarn aan het bouwen, jaren later hebben we één keer gezien dat het bouwwerk af was en dat gaan we vandaag nog een keer doen.
Net voor de afdaling naar het stadje begint is een uitzichtpunt en vanaf daar heb je een fabelachtig mooi uitzicht over de Gorges met in de diepte de stad en in de verte het heel hoog gelegen Viaduc.
Jammer dat het vandaag een beetje heiig is, we zien de brug maar vaag. Gelukkig kunnen we zonder paraplu naar buiten (10 kilometer terug regende het nog) en van de prachtige ruige natuur te genieten.
Overal staan plaquettes met informatie over de bouw van de brug. In 1978 is men al begonnen met de eerste voorbereidingen en op 14 december 2004 is de brug geopend door Jacques Chirac de toenmalige president van Frankrijk.
In het dal rijden we dwars door Millau, een mooie stad met een prachtig oud centrum. Jammer dat het vol auto’s staat en je de camper niet zo maar ergens even kan parkeren, we hadden hier wel even rond willen lopen, doen we zeker een volgende keer, gaan dan wel een nachtje op de camperplaats staan.
Weer terug op de A75 stoppen we op de eerste parkeerplaats die we tegenkomen. Terwijl we zitten te lunchen komt er een sms van Jaap en Anneke, zij zijn een stukje verder en gaan lunchen op Aire de Mavejols, het had dus zomaar kunnen gebeuren dat we elkaar toch weer hadden gezien! Buiten wordt het steeds natter, de ruitwissers hebben het er maar druk mee. Op het hoogste punt in het Centraal massief zien we nog hele kleine plukjes sneeuw liggen!
Rond half drie komen we aan op de mooie rustige camperplek in een droog Massiac. Het is hier de laatste dagen ook nat geweest en op sommige plekken ligt wat blubber en daar hebben we niet zulke goeie ervaringen mee, gelukkig is er een blubberloze plek en daar zetten we de camper neer.
We lopen over het voetgangersbruggetje het dorpje in waar maar weinig te beleven is. Het is wel van alle gemakken voorzien, we zien zelfs drie bakkers op loopafstand, nog even beslissen waar we morgenochtend ons verse stokbroodje gaan halen.
WOENSDAG 25 MAART
Voor de verandering een hartstikke koude nacht, de temperatuur liep terug naar één graad boven nul en net als de afgelopen dagen is het ook nu weer nat buiten, deze keer geen regen maar natte sneeuw! We staan op 530 meter hoogte en op de hoger gelegen gebieden boven het dorp ligt een dun wit laagje. Maar goed dat we de hoogste plek hebben gehad (1107 meter), daar zal nu ongetwijfeld sneeuw op de weg liggen. We gaan toch nog een klein stukje hoger en boven de 650 meter is het winter, er ligt nog meer sneeuw dan eind januari toen we naar het zuiden reden!
Onze bestemming van vandaag ligt ruim 350 kilometer noordelijker, we willen naar Auxerre. Al een paar keer aan de rivier koffie gedronken of geluncht, nu willen we ook de stad bekijken en vanaf de camperplaats loop je over de voetgangersbrug zo de stad in.
Tot net voorbij Clermont-Ferrand rijden we autobaan, nemen daar nog het kleine stukje tolweg tot Riom en dan is het weer afgelopen met de snelheid en doen we het wat rustiger aan.
Na Riom ziet het er buiten een stukje beter uit, het is in ieder geval lichter, minder grauw en het regent gelukkig niet meer maar het is nog wel erg koud, 5 graden!
In Gannat halen we weer wat Franse lekkernijen en uiteraard ook de dikke keukenrollen, met één rol doen we bijna een week terwijl we toch heel wat papier gebruiken, super handig, een echte aanrader als je er ruimte voor hebt!
Rustig aan kachelen we verder, passeren St. Pourçin sur Sioule, Moulins, Never en Clamecy voordat we rond half vier in Auxerre aankomen, de doorgaande route kaart hebben we dan inmiddels al andersom gevouwen! Ondanks dat het toch nog behoorlijk fris is buiten, staan op heel veel plekken al diverse bomen en struiken in bloei en ook de treurwilg begint al z’n bijzondere groene kleur te krijgen.
We zijn niet de enigen die hebben bedacht een stop in Auxerre te maken, als we aankomen staan er al zeven campers. Het terrein is maar voor de helft toegankelijk, op de andere helft staat de kinderkermis, hopelijk geeft dat vanavond niet al te veel herrie! Wat een leuke en sfeervolle oude binnenstad heeft Auxerre, de straatjes zijn allemaal net één autobreed met tussen de vakwerkhuizen, waar hebben we die meer gezien, en het straatje een smalle stoep, een stad waar je zomaar uren rond kunt lopen.
Natuurlijk bekijken we ook één van de drie gigantische kerken die hoog in de binnenstad staan, de ‘Cathédrale Saint-Etienne d’Auxerre’, Van binnen en van buiten een indrukwekkend bouwwerk. We verbazen ons er elke keer weer over hoe men honderden jaren geleden dergelijke kathedralen heeft kunnen bouwen, je wordt er stil van als je er rondloopt.
We hebben geluk, hoewel het erg fris is, is het droog en zelfs de zon komt af en toe te voorschijn, het kon niet beter!
DONDERDAG 26 MAART
Wakker worden onder een strak blauwe lucht, heerlijk, dat was inmiddels wel weer een poosje geleden. Hopelijk is het een voorbode voor een mooie zonnige dag, de temperatuur mag nog wel iets oplopen, het is 0 graden! Vandaag weer een etappe van rond de 350 kilometer nu naar Charleroi in België, hoeven we morgen niet meer zover. We proberen het altijd zo te plannen dat we op de terugkomdag rond het middaguur in Nederland zijn, hebben we de hele middag om kinderen en kleinkinderen te zien en te knuffelen.
Als we om kwart voor negen vertrekken is de temperatuur al wat opgelopen en achter het glas in de cabine van de camper is het heerlijk, het is wel wat heiig maar dat mag de pret niet drukken, altijd beter dan de regen van de afgelopen week. Het is een niet al te inspirerende route, kleine dorpjes en veel landerijen waarop de gewassen net de grond uitkomen. Tussen Auxerre en Troyes was het 2 maanden geleden hartstikke wit en zijn we zelfs een paar uur gestopt, nu is alles groen! In Arcis sur Aube, daar waar we op de heenreis hebben overnacht, is het nu koffietijd!
Het is inmiddels 16 graden, het is niet meer strak blauw maar de zon is er regelmatig bij, een heerlijk lentegevoel tot de middag, dan wordt het weer kouder en is de zon achter de wolken verdwenen, we houden het zelfs niet droog en de temperatuur loopt terug naar 8 graden, weg lentegevoel!
We schieten wel lekker op al is het stuk tussen Rocroi en Charleroi zo slecht dat we hier nooit meer langs willen, en rijden door naar Ronquières onder Brussel, zijn we nog iets dichter bij Nederland en kunnen we het morgen iets rustiger aan doen.
We staan aan de voet van het ‘Hellend vlak van Ronquières’. Om het scheepvaartverkeer sneller te kunnen afwikkelen op het kanaal Charleroi-Brussel, werden 55 sluizen vervangen door 10 sluizen en het ‘Hellend vlak van Ronquières’. Het geheel is in 1968 in gebruik genomen, het is 1432 lang en overbrugt een verval van 68 meter (een helling van bijna 5%). We hebben pech en zien deze keer niet hoe een boot in één van de scheepsbakken vaart die als treinen over rails aan kabels naar boven wordt getrokken, drie jaar geleden zagen we dat wel. Heel bijzonder!
VRIJDAG 27 MAART
De laatste etappe! Nog 243 kilometer scheiden ons van onze kinderen en kleinkinderen, we kijken er naar uit ze allemaal weer te zien en te voelen. Gisteren contact gehad en ze zijn allemaal thuis en kijken er net als wij naar uit elkaar weer te zien.
We vertrekken om vijf over acht uit een zonnig Ronquières en om kwart voor twaalf staan we in Veenendaal op de stoep. Een paar uur later kloppen we in Ede aan en om ‘s avonds om half acht staat onze kanjer ROXANNE II, die ons ook deze keer niet in de steek heeft gelaten, op z’n vertrouwde plek en melden we ons bij onze geweldig buren die altijd een oogje in het zeil houden als wij op reis zijn!
Van Platja de Taverne naar HUIS, 2023,7 kilometer
We waren negen weken en één dag onderweg en hebben bijna 4700 kilometer gereden. De meeste tijd hebben we samen met campervrienden gereisd en dat was heel gezellig, ook hebben we weer een zevental bekenden ontmoet. Meestal staan we op gedoogplekken of op gratis camperplekken en dat is ons deze reis op één dag na gelukt, heerlijk die vrijheid, we passen niet zo in een hokje!!
Het weer viel deze keer een beetje tegen, we hebben het de afgelopen jaren wel eens beter gehad!
Een leuke meevaller was de dieselprijs: In 2014 betaalden we gemiddeld € 1,36.9 en in 2015 € 1,14.4!!
We hopen volgend jaar weer te kunnen overwinteren, maar dan wel graag met iets meer zon!!
Geïnteresseerd in onze overnachtingsplekken KLIK HIER!! en voor meer foto’s KLIK HIER!!
