Vandaag pakken we weer een stranddag, we hebben tenslotte vakantie. Er staat nog wel veel wind maar die staat op de achterkant van de camper. Het wordt een luier- lees- zon- zwem- en snorkeldag, al valt dat snorkelen wel wat tegen want er is weinig te zien.Onze Duitse buurman, hadden we ook al gezien in Diakofto en in Plaka, gaat op de scooter op verkenningstocht en neemt voor ons ‘vers’ brood mee.
Hij ontdekt twee kilometer verderop een kraan en biedt het gebruik van zijn scooter aan om water te halen, Simon maakt hier dankbaar gebruik van en haalt water voor de douche-zakken.
Het blijft de hele dag waaien en daardoor loopt de temperatuur niet zo hoog op, slechts 27 graden, we zijn anders gewend. De barometer stijgt weer naar 1012 mb.
Zondag 4 juni
Vandaag begint onze laatste week in Griekenland. We doorkruisen de ‘tweede vinger’ van oost naar west en rijden eerst naar de Spileo Dirou bij Pirgos waar we met een bootje de spectaculaire druipsteengrotten doorvaren. De tocht, die ongeveer een half uur duurt voert je door een gangenstelsel met stalagnieten en stalagtieten. Het laatste stuk moet je lopen en dan kun je op je gemak alles nog eens goed bekijken. Een bijzondere ervaring en de moeite van het bekijken waard.We vervolgen onze weg naar het noorden richting Kalamáta en maken een koffie-stop in Neo Itilo. De zee is hier onrustig want er staat een straffe westen wind.
We gaan veder over de bergketen, de weg stijgt zo af en toe behoorlijk en we zien regelmatig een prachtige rotsachtige kust.
In een klein dorp komt de voor ons rijdende camper achteruit. Er komt een grote bus van de andere kant die zelf nauwelijks door het dorpje kan zo smal is de weg, van passeren is dus helemaal geen sprake.
We maken een lunch-stop in Arg. Dimitrios en zoeken het door Ab Koomans beschreven privé strandje, want dat lijkt ons wel wat. Helaas je kunt er niet meer staan, er liggen een aantal dikke stenen voor. We zetten de camper langs de weg en blijven er een poosje. Het is licht bewolkt en de thermometer blijft rond de 25 graden hangen en dat is een hele aangename temperatuur.
We rijden verder langs de wetskust van zuid naar noord. Passeren diverse leuke dorpjes zowel in de bergen als langs de kust, komen over de lange boulevard van Kalamáta waar het erg druk is; het is zondag en alle Grieken liggen met dit mooie weer aan het strand. We gaan verder aan de westkust van de ‘derde vinger’ en in Petalidi vinden we het genoeg geweest voor vandaag. We zetten de camper eerst aan zee bij de vuurtoren, later verkassen we naar de haven want bij de vuurtoren mag je niet overnachten. We treffen daar een andere Nederlandse camperaar die er ook blijft overnachten.
’s Avonds even met het thuisfront gebeld en dat doet een mens goed.
Maandag 5 juni
En weer schijnt de zon als we opstaan. Het weerstation geeft zon en de barometer staat op 1017 mb. Vandaag weer een stukje verder door het mooie Griekenland. We ronden de ‘derde vinger’, willen een kijkje nemen in Koroni maar daar komen we in zulke smalle straatjes terecht, dat we de eerste mogelijkheid om te keren aangrijpen en de stad weer snel verlaten. Naast de inmiddels overbekende olijfbomen zie je in deze streek ook heel veel druivenranken tegen de hellingen.
Na wat omzwervingen vinden we de weg naar Methóni en volgen deze langs de kust. Mooie vergezichten zijn er weer in overvloed.
In Methóni lopen we rond over de restanten van Methóni Castel. Een complete kaalslag heeft hier plaatsgevonden toen de Fransen in 1828 met het bouwmateriaal van de vesting een nieuwe nederzetting gingen bouwen.Aan het eind van de vesting ligt het fort Boúrdzi dat via een gerestaureerde brug te bereiken is.
Methóni ligt op de uiterste zuid-westpunt van de Peloponnesos en wij gaan vanaf nu alleen nog maar naar boven.
Onze volgende stop is in Pylos waar we op de kade lunchen. Even denk ik een internetconnect te hebben, maar helaas ook dit keer lukt het niet. Jammer dat we onze site niet regelmatig kunnen updaten, maar zodra de mogelijkheid zich voordoet gaan we online.We rijden weer verder en nemen een kijkje in Gialova, maar op de pier, waar je mag overnachten, waai je uit je hemd en dat is niet prettig. Verder maar weer naar het noorden.
Om op het strand van Vromoneri te komen moet je eerst door uit de kluiten gewassen bamboe rijden en als je er bent blijken watertappunt en douche het niet te doen. Bovendien is het er zo eenzaam dat wij ons er niet prettig voelden dus zijn we weer verder gegaan.In Marathopoli vinden we een plekje (met kraan) bij de haven, nergens bordjes met verboden te camperen te zien, dat is dus geregeld.
Tien meter verderop vinden we onze ‘waakhond’ in een opening tussen de stenen, het bleek geen waakhond maar een ‘slipperdief’ te zijn, hij had kennelijk zo’n honger dat zelf slippers lekker smaken. Twee van de vier slippers die buiten stonden waren verdwenen, we vonden ze de volgende ochtend aangevreten weer terug.
